آفتاب یزد- گروه شبکه: پس از ارائه لایحه بودجه ۱۴۰۳ از سوی دولت به مجلس، این اشتباه از سوی برخی از رسانه‌ها برداشت شد که انگار قرار است مستاجران بابت اجاره‌بهای هفت مترمربع آپارتمان، مالیات بر درآمد بپردازند. مثلا در این خصوص یکی از رسانه‌ها نوشته بود: «بررسی جزئیات لایحه بودجه ۱۴۰۳ نشان می‌دهد حقوق‌بگیران […]

آفتاب یزد- گروه شبکه: پس از ارائه لایحه بودجه ۱۴۰۳ از سوی دولت به مجلس، این اشتباه از سوی برخی از رسانه‌ها برداشت شد که انگار قرار است مستاجران بابت اجاره‌بهای هفت مترمربع آپارتمان، مالیات بر درآمد بپردازند. مثلا در این خصوص یکی از رسانه‌ها نوشته بود: «بررسی جزئیات لایحه بودجه ۱۴۰۳ نشان می‌دهد حقوق‌بگیران اجاره‌نشین نیز سال آینده باید معادل اجاره‌بهای هفت مترمربع آپارتمان، مالیات بر درآمد بپردازند. مالیات بر دستمزد و انواع درآمد حقوق‌بگیران به‌گونه‌ای چیده شده است که مستاجران تهرانی، صرف نظر از هزینه اجاره‌بها باید هشت درصد مالیات هم بپردازند و این در حالی‌ست که مالکان همچنان خارج از تور مالیاتی دولت برای حساب‌کشی از املاک قرار دارند. این بند اگرچه در صورت تصویب، در ظاهر یک مصوبه مالیاتی متعارف به نظر می‌رسد که به ازای میزان درآمد افراد اخذ خواهد شد، اما اگر ارزش ریالی این مالیات برای یک فرد حقوق بگیر، با حداقل درآمد لازم برای زندگی یک مستاجر در شهر تهران مقایسه شود، معنای متفاوتی پیدا می‌کند، به‌گونه‌ای که پرداخت آن به‌طور مستقیم رفاه زندگی مستاجران را تحت تاثیر خود قرار می‌دهد. اجاره ماهانه یک واحد مسکونی ۶۰ مترمربعی در تهران در حال حاضر به حدود ماهانه ۱۵ میلیون تومان افزایش یافته و با فرض اینکه همین رقم برای سال آینده ثابت بماند، سطح درآمد خانوار نیز به قیمت امروز در محاسبات لحاظ شود، مستاجرهای تهرانی با کسب کمترین درآمد لازم برای ادامه سکونت در تهران، باید سالانه ۲۱ میلیون تومان و به عبارت دیگر ماهانه یک میلیون و ۷۵۰ هزار تومان مالیات به دولت بپردازند. این تنبیه مالیاتی برای مستاجرهایی که به دلیل جهش قیمت مسکن واجاره‌بها در سال‌های اخیر، با دشواری زیادی تاکنون توانسته‌اند در تهران دوام بیاورند و شهر خود را به مقصد شهرهای اقماری اطراف تهران ترک نکنند، در حالی در لایحه بودجه پیش‌بینی شده است که هیچ خبری از وضع و اجرای مالیات‌های موثر ملکی نیست. چند خانه‌ای‌ها در حال حاضر از پرداخت مالیات به کلی معاف هستند. اتکای دولت به درآمدهای مالیاتی پایدار به جای درآمدهای ناپایداری مثل درآمد حاصل از فروش نفت، حتما خوب است. اما مشروط بر اینکه سرفصل‌های درآمد مالیاتی به نحوی تعریف شود که به تبعیض بیش از پیش بین مالک و مستاجر
در جامعه نینجامد.»
 تکذیب دریافت مالیات از مستاجران
اما این اشتباه با واکنش‌های گسترده‌ای درفضای مجازی روبرو و حتی سبب نگرانی خیلی‌ها به خصوص مستاجران شد. این در صورتی است که اصلا چنین چیزی صحت ندارد و قرار نیست که مستاجران مالیات بپردازند. درهمین راستا سازمان امور مالیاتی، اخبار منتشر شده درباره اخذ مالیات از اجاره‌نشین‌ها طبق لایحه بودجه سال ۱۴۰۳ را کذب و غیرواقعی اعلام کرد. به گزارش ایسنا، سازمان امور مالیاتی در واکنش به این موضوع اعلام کرد: «خبرهای منتشره در فضای مجازی مبنی بر اینکه طبق لایحه بودجه سال ۱۴۰۳ اجاره نشین‌ها هم باید معادل ۷ متر مربع از یک
آپارتمان، مالیات پرداخت کنند، به هیچ وجه صحت نداشته و از اساس کذب و غیرواقعی است. این نوع اخبار صرفا با هدف تشویش اذهان عمومی صورت گرفته است.» بنابراین گزارش، بر اساس ماده ۵۳ قانون مالیات‌های مستقیم، درآمد مشمول مالیات املاکی که به اجاره گذاشته می‌شوند، عبارت است از کل مال‌الاجاره اعم از نقدی و غیرنقدی پس از کسر ۲۵ درصد بابت هزینه‌ها و استهلاکات و تعهدات مالک نسبت به مورد اجاره؛ بنابراین ۷۵ درصد درآمد اجاره املاک مشمول مالیات بوده و ۲۵ درصد آن معاف از مالیات است. البته در تهران خانه‌های با مساحت کمتر از ۱۵۰ متر و در سایر نقاط کشور واحدهای کمتر از ۲۰۰ متر مربع از مالیات
معاف هستند.

 خبر اخذ مالیات از مستاجران دقیق نبود
اما رسانه منتشر‌کننده این خبر در توضیحات بیشتر ماجرا نوشت: «کپی ناشیانه یک خبرگزاری از گزارش تحلیلی «دنیای‌اقتصاد» که ۴ آذر ماه درباره «اثر «مالیات بر حقوق»، روی هزینه مستاجرهای تهرانی» منتشر کرده بود، باعث شد این خبرگزاری، مطلبی «نادرست» نشر دهد و به دنبال آن، برخی دیگر از رسانه‌های آنلاین، آن را بازنشر کنند. «دنیای‌اقتصاد» ۴ آذر ماه امسال با بررسی لایحه بودجه ۱۴۰۳ و نرخ مالیات پلکانی که در این لایحه، بر «مجموع درآمد سالانه حقوق‌بگیران» وضع شده است، نوشت: در تهران یک مستاجر تهرانی حداقل حدود ۱۵ میلیون تومان هزینه اجاره‌بها در ماه پرداخت می‌کند که در این صورت و با توجه به میانگین دستمزدها، درآمد ماهانه یک خانوار اجاره‌نشین باید حدود ۲۳ میلیون تومان باشد. در این صورت، با توجه به مجموع درآمد سالانه مستاجرها (میانگین) و نرخ مالیاتی تعیین شده، عملاً ماهانه یک میلیون و ۷۵۰ هزار تومان از حقوق (درآمد) این خانوارها بابت مالیات کسر خواهد شد که این رقم معادل هزینه اجاره ۷ مترمربع آپارتمان در تهران (به قیمت‌های امروز) است. «دنیای‌اقتصاد» در گزارش خود، برای تبیین «اثر هزینه‌ای مالیات بر حقوق، روی درآمد و هزینه مستاجرهایی که تحت فشار اجاره‌بهای مسکن قرار دارند»، رقم مالیات را معادل‌سازی کرد با بهای اجاره آپارتمان تا برای سیاست‌گذار مشخص شود، این مالیات فشار مضاعفی به قشر مستاجر وارد خواهد کرد و بهتر است، نرخ آن تعدیل شود. اما یک خبرگزاری، گزارشی اخیراً با همین مضمون منتشر کرده است که کاملاً اشتباه است و اصلاً چنین چیزی در لایحه بودجه نیامده است! در متن این خبر صحبت از این شده که «مستاجرها باید سال آینده برای اجاره‌نشینی مالیات دهند اما صاحب‌خانه‌ها از مالیات معاف هستند». در حالی که، اصل تحلیل «دنیای‌اقتصاد»، این نبود که «چون فردی مستاجر است باید این مالیات ۱.۷ میلیون تومانی را پرداخت کند»، بلکه اصل مسئله این است که «مالیات بر حقوق» که همه حقوق‌بگیرها مشمول پرداخت آن هستند، برای قشر مستاجر حقوق‌بگیر، فشار سنگینی به دخل و خرج او وارد می‌کند.»