برخی از اتحادیه‌های صنفی از جایگاه خود دور شده‌اند

آفتاب یزد: اتحادیه‌ها به نوعی خانۀ کسبه و اعضاء خود محسوب می‌شوند و مسئولین و کارکنان اتحادیه‌ها وظیفه دارند تا با توجه به شرح وظایف تعریف شده، با رفتاری مناسب و درخور تحسین پاسخگوی اعضاء خود باشند و خدمات خود را با کیفیت قابل قبولی به کسبه و مراجعه‌کنند‌گان ارائه دهند.
محمدرضا سبزعلیپور رئیس مرکز تجارت جهانی ایران نسبت به عملکرد نادرست و غیرقابل تأیید برخی از اتحادیه‌های امور صنفی کشور واکنش نشان داد و بابت تخلف تعدادی از کارمندان و مدیران این اتحادیه‌ها هشدار داد!
وی در این ارتباط افزود: ابتدا بهتر است برای شفاف‌تر شدن موضوع به فلسفه وجودی و ایجاد اتحادیه‌ها و همچنین شرح وظایف آن‌ها اشاره کنیم تا به جمع‌بندی قابل قبولی برسیم.
صِنف یا رَسته، اتحادیه‌ای است که از سوی گروهی از افراد دارای یک حرفه و پیشه تشکیل میشود تا از این راه به بهبود کیفیت و بالابردن سطح کیفی مجموعۀ واحدها، در کنار تعیین تدابیری برای مقابله با تخلفات و همچنین انجام وظیفۀ اطلاع‌رسانی دربارۀ اتفاقات حوزه‌های مرتبط با حرفه موردنظر، یاری رساند. یکی از ویژگی‌های اساسی بازارها، تشکل بازاریان در انجمن‌های صنفی، یعنی «اصناف» بوده است. این انجمن‌ها اصولاً به صاحبان حرفه‌ها تَشکل و انسجام می‌بخشند و دارای وظایف اجتماعی وسیعی نیز هستند.
علیپور در ادامه توضیح داد: اتحادیه ها، سندیکا ها، انجمن‌ها و تشکل‌های حرفه‌ای و صنفی بخشی از مبانی جامعه مدنی هستند که بعنوان حلقه واسط میان دولت و شهروندان می‌کوشند تا از یک سو بر سیاستگذاری‌های مختلف دولت در جهت منافع ملی و همگانی مؤثر بر زندگی شهروندان تأثیرگذار باشند و از سوی دیگر خواست و صدای شهروندان را ساماندهی کنند و به گوش دولت برسانند. ناگفته پیداست بستر مناسب برای انجام این کارکرد دو سویه تا حد زیادی به باور و به ضرورت وجود جامعه مدنی و فراهم کردن زمینه‌های عملی این باور بستگی دارد که خود یکی از مهمترین شاخص‌های توسعه یافتگی است.

وظایف و اختیارات اتحادیه:
وی یادآور شد: اهداف و مأموریت اتحادیه‌ها در قانون نظام صنفی تعریف شده و طبیعتاً صدور و تمدید پروانه کسب و نظارت بر فعالیت اعضاء و همچنین ساماندهی وضعیت صنف و فراهم نمودن بستر لازم جهت حل مشکلات و هموار نمودن مسیر برای استفاده از ظرفیت فروشگاه و کسبه در چرخه تولید و اشتغال در کشور است. در عین حال وظایف و اختیارات اتحادیه‌ها مطابق ماده ۳۰ قانون نظام صنفی است که اَهم آن‌ها بشرح زیر می‌باشد:
البته اتحادیه‌ها بیش از ۱۵ مورد وظایف و خدمات دارند که به‌منظور پرهیز از طولانی شدن این بحث، فقط به چند مورد از مهمترین این وظایف اشاره می‌کنم:
* ارائه پیشنهاد جهت تهیه، تنظیم یا تغییر ضوابط صدور پروانه کسب و انواع پروانه‌های لازم برای مشاغل، به اتاق اصناف شهرستانها.
* صدور پروانه کسب با دریافت تقاضا و مدارک متقاضیان با رعایت قوانین و مقررات مربوط.
* ابطال پروانه کسب و تعطیل محل کسب طبق مقررات این قانون و اعلام آن به کمیسیون نظارت و جلوگیری از ادامه فعالیت واحدهای صنفی که بدون پروانه کسب دایر میشوند.
* وصول مالیات، عوارض و هزینه خدمات به نمایندگی از طرف وزارتخانه ها، شهرداریها و سازمانهای وابسته به دولت.
* هماهنگی با شهرداریها و شوراهای شهر بمنظور ایجاد شهرکهای صنفی و تمرکز تدریجی کالاها و معاملات عمده فروشی در میادین و مراکز معین شهری متناسب با احتیاجات شهر طبق مقررات و ضوابطی که به تصویب کمیسیون نظارت برسد.
* ارائه پیشنهاد به منظور تعیین نرخ کالا و خدمات، حدود صنفی، تعداد واحدهای صنفی مورد نیاز در هر سال جهت صدور پروانه کسب به اتاق اصناف شهرستان جهت رسیدگی و تصویب کمیسیون نظارت.
سبزعلیپور تصریح کرد: اتحادیه‌ها بنوعی خانۀ کسبه و اعضاء خود محسوب میشوند و مسئولین و کارکنان اتحادیه‌ها وظیفه دارند تا با توجه به شرح وظایف تعریف شده، با رفتاری مناسب و درخور تحسین پاسخگوی اعضاء خود باشند و خدمات خود را با کیفیت قابل قبولی به کسبه و مراجعه‌کننده‌گان ارائه دهند.
اما طبق شنیده‌ها و مطالعات و بررسی‌های انجام شده، برخی از مسئولین اتحادیه‌ها نه تنها برای مراجعین و اعضاء خود ارزشی قائل نیستند بلکه اتحادیه را به امپراتوری خود مبدل نموده و هر کسی را به حضور نمی‌پذیرند!
برخی از اتحادیه‌ها هم بقدری بی‌انضباط، بهم ریخته هستند که آدم اصلاً رغبت نمی‌کند که وارد آنجا شود!
وی افزود: جدای از موارد مطروحۀ فوق، مدتهاست که اخباری به گوش اینجانب می‌رسد که متأسفانه تعدادی از مدیران و پرسنل برخی از اتحادیه‌ها جهت انجام وظایف خود و پیگیری درخواست و مشکلات اعضاء و متقاضیان، از برخی از مراجعین و اعضاء خود جهت ارائه خدمات تعریف شده، علناً درخواست مثلاً در تابستان از آنان کولر گازی دارند و در زمستان وسیله دیگری و بعضاً کمبود لوازم و امکانات اتحادیه را بهانه می‌کنند.
وی اظهار داشت: اینگونه رفتارها و به زور از اعضاء چیزی را مطالبه کردن اصلاً کار درست و قابل تأییدی نیست و ادامه این روند، اصل اتحادیه‌ها را که خود باید بر تخلفات کسبه نظارت کنند را زیر سوال می‌برد و دیگر سنگ روی سنگ بند نمی‌شود!
در اینجا این سوال پیش می‌آید که نقش اتاق اصناف چیست و چرا مسئولین اتاق اصناف بر عملکرد اتحادیه‌ها نظارت نمی‌کنند؟
آیا مسئولین اتاق‌های اصناف سراسر کشور تاکنون به خود زحمت داده و سری به اتحادیه‌ها زده‌اند تا از نزدیک ناظر بر کیفیت خدمات و شاهد اعمال و رفتار مدیران و پرسنل این تشکل‌ها باشند و پای درد دل مراجعین هم بنشینند؟!
رئیس مرکز تجارت جهانی ایران در خاتمه تأکید کرد: اگر اتاقهای اصناف از نقش نظارتی خود درست استفاده نکنند و از اهداف و شرح وظایف تعیین شده برای این دستگاه دور شوند، به مرور زمان، خاصیت و جایگاه قابل احترام خود را از دست خواهند! پس امیدوارم شاهد چنین روزی نباشیم و مسئولین محترم اتاقهای اصناف به سریعاً به مشکلات مطروحه رسیدگی تا دیگر شاهد چنین اعمال و برخوردهایی از جانب برخی از پرسنل اتحادیه‌ها نباشیم.
ضمناً ضروری می‌دانم تا این مورد را هم بیان کنم که برعکس برخی از اتحادیه‌های بی‌تعهد و بی‌نظم، برخی از اتحادیه‌ها هم به‌قدری منظم و مرتب می‌باشند که بدون هیچ چشمداشت و منتی خدمات مطلوب خویش را به اعضاء خود ارائه می‌دهند.