فیزیوتراپی یکی از مهمترین و اصلی‌ترین گروه‌های درمانی در جهت درمان و استقلال افراد معلول می‌باشد. همه ما تجربه بیماری را داشته‌ایم و در مواقع سردرد، دیابت، سرطان و بیماری‌های دیگر، قسمتی از توانایی‌های فرد برای انجام کارهای روزانه را از دست می‌دهد. اختلالات جسمی، ذهنی و حسی منجر به توانایی کمتر فرد می‌شود و […]

فیزیوتراپی یکی از مهمترین و اصلی‌ترین گروه‌های درمانی در جهت درمان و استقلال افراد معلول می‌باشد. همه ما تجربه بیماری را داشته‌ایم و در مواقع سردرد، دیابت، سرطان و بیماری‌های دیگر، قسمتی از توانایی‌های فرد برای انجام کارهای روزانه را از دست می‌دهد. اختلالات جسمی، ذهنی و حسی منجر به توانایی کمتر فرد می‌شود و فرد نمی‌تواند مانند دیگر افراد کارهای روزانه را انجام دهد که در این مواقع فرد دچار معلولیت شده است. درواقع کم توانی مستمر ناشی از یک اختلال در بدن را معلولیت می‌گویند. فرد معلول عملکرد طبیعی خود را به دلیل اختلالات جسمی، ذهنی و یا روانی به خوبی افراد دیگر نمی‌تواند داشته باشد. معلولیت‌ها معمولا بر اساس تعریف سازمان ملل به معلولیت‌های جسمی و حرکتی، ذهنی، اعصاب و روان، اختلالات شنوایی، بینایی و گفتاری تقسیم می‌شوند. فیزیوتراپی نقش بسیار مهمی در کمک به معلولان در به دست آوردن توانایی‌های خود و جلوگیری از ایجاد عوارض و ایجاد استقلالشان در جامعه که مهترین هدفش می‌باشد را دارد. امروزه بسیاری از اختلالات روانی و عصبی، عضلانی و اسکلتی با استفاده از تجهیزات مکانیکی و جریان‌های الکتریکی، مانورهای دستی، تمرینات ورزشی و عوامل فیزیکی قابل درمان است. فیزیوتراپی بخشی از پزشکی است که هدف آن پیشگیری از بیماری ها، درمان، توانبخشی و بالا بردن سطح سلامت است و ارتقاء عملکرد جسمانی بدن بیمار را با توجه به سیستم‌های مختلف بدن مستقیم و یا غیرمستقیم بهبود می‌بخشد. فیزیوتراپیست ابتدا با ارزیابی‌های مخصوص خود در اولین برخورد و جلسه درمان، هدف درمانی خود را تعیین می‌کند و با استفاده از روش‌های مختلف درمانی و دستگاه‌های مختلف و همچنین تمرینات مختلف جهت تقویت عضلات ضعیف شده و کشش عضلات کوتاه شده و افزایش دامنه حرکات مفاصلی که دچار کاهش دامنه حرکتی شده‌اند و ایجاد تعادل از دست رفته و افزایش حس عمقی و همچنین آموزش تمریناتی به بیمار و خانواده‌اش که باید در خانه و در زندگی روزمره انجام دهد و تغییر نحوه زندگی و عادت‌های فرد به شیوه‌ای که برای فرد ایجاد خطر نکند و نحوه استفاده از وسایل کمکی مثل ویلچر با عصا یا سایر وسایل کمکی که فرد معلول باید استفاده کند، کمک به ایجاد استقلال فرد معلول در جامعه و افزایش ارتباطاتش با دیگران و کاهش ناتوانی‌هایش و افزایش کیفیت زندگی‌اش می‌کند. تغییرات فیوزیولوژیک بدن مانند کاهش قدرت عضلات، افزایش چربی ذخیره بدن، افزایش ضعف عضلانی و کاهش سلامت قلبی از جمله مواردی است که ممکن است به وجود می‌آید و این موارد را می‌توان با ورزش‌های منظم و فیزیوتراپی بهبود بخشید. زمانی که فرد نتواند با محیط اطرافش به خوبی انطباق پیدا کند و در شرایط خاصی قرار بگیرد، معلولیت نمودار می‌شود که باید شرایط محیط را در به حداقل رساندن و بالا بردن استقلال فرد معلول هموار کرد. مراقبت‌های مادر و کودک عامل مهمی در ایجاد معلولیت‌ها شناخته شده و حدود ۶۰ درصد معلولیت‌های مغزی بر اساس کمبود اکسیژن حین زایمان به وجود می‌آید. علاوه بر مسائل ژنتیکی می‌توان مهم‌ترین علت معلولیت را سبک زندگی ناسالم و سوانح عنوان کرد تعداد زیادی در اثر سانحه دچار معلولیت می‌شوند. همچنین بیماران دیابتی هم با عوارض اسکلتی، عضلانی و حسی که ایجاد می‌کنند منجر به معلولیت می‌شوند. از مهم‌ترین علت معلولیت در بزرگسالان سکته مغزی
و ضایعات نخاعی هستند. زمانی که تعدادی از سلول‌های مغزی دچار آسیب می‌شود به دلیل نرسیدن خون به سلول‌ها و یا خونریزی داخلی سکته مغزی رخ می‌دهد و همانطور که اشاره شد سبک زندگی ناسالم و روی‌آوری به خوردن غذاهای فست‌فود باعث بالا رفتن چربی و در نتیجه بروز سکته مغزی و قلبی می‌شود. در دنیا سومین عامل مرگ و میر در بزرگسالان سکته
مغزی و قلبی است. یکی از مهمترین راه‌های درمان در این حوزه از طریق فیزیوتراپی دائم است که با این شیوه بخش زیادی از توانایی از دست رفته را که آسیب دیده باز می‌گردانیم. در طی چند دهه گذشته، تمرکز توانبخشی و فیزیوتراپی آسیب نخاعی از مسائل مدیریت پزشکی به مواردی تغییر پیدا کرده که بر روی زندگی روزمره و مشارکت مصدومین در جامعه تاثیر‌گذار هستند. در کانون این موضوع، هدف از فیزیوتراپی عبارتند از به حداکثر رساندن بازیابی عملکرد حسی و حرکتی بیمار، جلوگیری از بروز عوارض ثانویه و مشکلات سلامتی، کمک به بازگشت به جامعه است. یک فیزیوتراپیست خوب، درمان‌های توانبخشی را براساس اهداف و میزان و شدت آسیب مصدوم (مانند آسیب نخاعی کامل در برابر ناکامل، یا آسیب نخاعی گردنی در مقابل کمری) برنامه ریزی می‌کند. فیزیوتراپیست‌ها وقت می‌گذارند تا بیمار را به خوبی بشناسند، با او با احترام رفتار کرده، در او انگیزه ایجاد نموده و کمک کنند تا تصمیم گیریهای بهتری برای بهبودی خود داشته باشد. با افزایش تحقیقات پزشکی و آگاهی از نیازهای ویژه بیماران آسیب نخاعی، اهمیت فعالیت بدنی بعد از آسیب نخاعی افزایش یافته است. گزارشات بدست آمده از دستورالعمل‌های فعالیت‌های جسمانی سال ۲۰۱۸ و کمیته سلامت و خدمات انسانی سازمان ملل متحد تایید کرده که «اجرای ورزش‌های هوازی با شدت متوسط حداقل ۱۵۰دقیقه در هفته و انجام ورزش‌های تقویت عضلانی بصورت ۲ روز در هفته» فواید قابل توجهی برای سلامتی به دنبال دارد. در این گزارش آمده است: شواهد حاکی از آن است که انجام فعالیت‌های بدنی باعث بهبود عملکرد راه رفتن، قدرت عضلانی و عملکرد اندامهای فوقانی در افراد دچار آسیب نخاعی می‌شود. مهم‌ترین رکنی که یک معلول بدان نیاز دارد استقلال است و مردم و مسئولان در این زمینه باید اقدامات مربوطه و لازم را انجام دهند و علاوه بر آن فرهنگ‌عدم استفاده از مکان‌های ویژه معلولین را رعایت کنیم. در نظام‌های سلامت دنیا در سه حیطه اصلی پیشگیری و بهداشت و درمان سلامت افراد تضمین می‌شود و فیزیوتراپی در هر سه حوزه نقش مهمی دارد.