در گفتگوی آفتاب یزد با متخصصان مطرح شد علائم بیماری نارسایی کلیوی را باید جدی گرفت

آفتاب یزد- حمیده مهرعلی: کلیه‌ها، دو عضو کوچک لوبیایی شکل هستند که در دو طرف ستون مهره‌ها و کمی پایین‌تر از قفسه سینه قرار دارند و جزو اعضای حیاتی بدن هستند که وظایف متعددی بر عهده دارند از جمله دفع مواد زائد و مایعات اضافی از بدن، تصفیه خون، تنظیم فشار خون و غیره اما گاهی امکان دارد بدون این که متوجه باشیم این عضوها دچار اشکالاتی شوند. یکی از بیماری‌های جدی کلیه، بیماری نارسایی کلیه می‌باشد که می‌تواند کیفیت زندگی افراد را به صورت جدی کاهش دهد لذا با توجه به اهمیت موضوع آفتاب یزد در اینباره با دکتر رضا ولی‌پور، جراح و متخصص اورولوژی و دکتر فرشاد نامداری، جراح و متخصص اورولوژی گفتگو
کرده است.
دکتر ولی‌پور در اینباره می‌گوید: کلیه‌ها ضایعات و مایعات اضافی را از خون شما تصفیه می‌کنند، سپس این ضایعات از طریق ادرار خارج می‌شوند. بیماری مزمن کلیه یا نارسایی مزمن کلیه، کاهش تدریجی عملکرد کلیه را توصیف می‌کند.
وی بیان کرد: هنگامی که بیماری مزمن کلیه به مرحله پیشرفته می‌رسد، سطح مضر مایعات، الکترولیت‌ها و ضایعات می‌توانند در بدن شما ایجاد شوند.
این جراح و متخصص اورولوژی اظهار کرد: در مراحل اولیه بیماری مزمن کلیه، ممکن است فرد علامت یا نشانه‌ی چندانی نداشته باشد. علایم بیماری مزمن کلیه ممکن است تا زمانی که کلیه‌های شما به طور قابل توجهی آسیب ببینند، آشکار نشود.
وی مطرح کرد: درمان بیماری مزمن کلیه، جهت کاهش پیشرفت آسیب کلیه، معمولا با کنترل علت اصلی آن، متمرکز است. بیماری مزمن کلیه می‌تواند به مراحل انتهایی نارسایی کلیه ختم شود که بدون دیالیز یا پیوند کلیه کشنده است.
دکتر ولی‌پور توضیح داد: نشانه‌ها و علائم بیماری مزمن کلیه در طول زمان پیشرفت می‌کنند. علائم و نشانه‌های بیماری کلیوی ممکن است شامل حالت تهوع، استفراغ، کاهش اشتها،
خستگی و ضعف، مشکلات خواب، تغییر در میزان ادرار، کاهش تیزی ذهن، گرفتگی عضلات، تورم پا و مچ پا، خارش مداوم، درد قفسه سینه ولی اگر مایع در اطراف پوشش قلب، در ریه‌ها ایجاد شود و فشار خون بالا باشد، کنترل آن دشوار است.
این جراح و متخصص اورولوژی مطرح کرد: علائم و نشانه‌های بیماری کلیوی اغلب غیر اختصاصی هستند، به این معنی که می‌توانند به علت بیماری‌های دیگر نیز ایجاد شوند. از آنجا که کلیه‌ها بسیار سازگار و قادر به جبران عملکرد از دست رفته هستند، علائم و نشانه‌ها ممکن است تا زمانی که آسیب برگشت‌ناپذیر رخ دهد، ظاهر نشوند.

وی متذکر شد: بیماری مزمن کلیه زمانی اتفاق می‌افتد که یک بیماری یا وضعیتی، عملکرد کلیه را مختل کند و باعث آسیب کلیه طی چند ماه یا سال‌ها شود.
دکتر ولی‌پور تصریح کرد: بیماری‌هایی که باعث بروز بیماری مزمن کلیه می‌شوند، عبارتند از دیابت نوع یک یا نوع دو، فشار خون بالا، گلومرولونفریت، التهاب واحدهای فیلتر کننده‌ی کلیه (گلومرول ها)، نفریت بینابینی، التهاب لوله‌های کلیه و ساختارهای اطراف، بیماری کلیه پلی کیستیک، انسداد طولانی مدت دستگاه ادراری ناشی از شرایطی مانند پروستات بزرگ شده، سنگ کلیه و برخی از سرطان‌ها که باعث بازگشت ادرار به کلیه‌ها می‌شود، پیلونفریت، عفونت عود‌کننده کلیه است.
این جراح و متخصص اورولوژی عنوان کرد: عواملی که ممکن است خطر ابتلا به بیماری مزمن کلیوی را افزایش دهند عبارتند از دیابت، فشار خون بالا، بیماری قلبی و عروقی، سیگار کشیدن، چاقی، ژن آفریقایی-آمریکایی، داشتن سابقه خانوادگی بیماری کلیوی، ساختار غیرطبیعی کلیه و سن بالا.

بیماری مزمن کلیه می‌تواند
تقریبا بر روی هر قسمتی از بدن شما تاثیر بگذارد
وی ابراز داشت: بیماری مزمن کلیه می‌تواند تقریبا بر روی هر قسمتی از بدن شما تاثیر بگذارد. عوارض احتمالی آن عبارتند از احتباس مایع، که می‌تواند باعث تورم در بازوها و پاها، فشار خون بالا یا ایجاد مایع در ریه‌ها (ادم ریوی) شود، آسیب به سیستم عصبی مرکزی، افزایش ناگهانی پتاسیم در خون، کاهش پاسخ ایمنی که باعث عفونت‌های مکرر می‌شود، پریکاردیت، آسیب برگشت ناپذیر کلیه‌ها، کم خونی، بیماری قلبی و عروقی است.
دکتر ولی‌پور اشاره کرد: برای کاهش خطر ابتلا به بیماری کلیوی برخی اقدامات را می‌توانید انجام دهید که عبارتند از دستورالعمل‌های داروهای بدون نسخه را دنبال کنید، وزن سالم خود را حفظ کنید، سیگار نکشید، بیماری‌های خود را با کمک پزشک خود مدیریت و کنترل کنید.
این جراح و متخصص اورولوژی افزود: هنگام استفاده از داروهای ضددرد بدون نسخه مانند آسپرین، ایبوپروفن و استامینوفن دستورالعمل‌های روی بسته را دنبال کنید. مصرف بیش از حد داروهای ضد درد می‌تواند منجر به آسیب کلیوی شود.
وی توصیه کرد: اگر وزنتان در محدوده سالم است، بیشتر روزهای هفته، ورزش کنید تا آن را حفظ کنید. اگر نیاز به کاهش وزن دارید، با پزشک خود درباره راه‌های کاهش وزن سالم مشورت کنید که اغلب شامل افزایش فعالیت بدنی روزانه و کاهش کالری مصرفی می‌باشد.
دکتر ولی‌پور متذکر شد: سیگار کشیدن می‌تواند به کلیه‌ها آسیب برساند و آسیب کلیه موجود را بدتر کند. اگر سیگاری هستید، با پزشک خود درباره راهکارهای ترک سیگار مشورت کنید و اگر بیماری دارید که خطر ابتلا به بیماری کلیوی را افزایش می‌دهد، با پزشک خود، برای کنترل آن‌ها
مشورت کنید.
این جراح و متخصص اورولوژی گفت: جهت تشخیص بیماری نارسایی مزمن کلیه پزشک به عنوان اولین قدم در جهت تشخیص بیماری کلیوی، از سابقه شخصی و خانوادگی شما سوال می‌پرسد. در صورت داشتن فشار خون بالا نیز پزشک داروهای مصرفی شما را که ممکن است بر عملکرد کلیه تاثیر بگذارند، چک می‌کند سپس معاینه فیزیکی انجام می‌دهد. همچنین علائم مشکلات قلبی یا عروقی را چک می‌کند و معاینه‌ی عصبی انجام می‌دهد.
وی اضافه کرد: برای تشخیص بیماری کلیوی، ممکن است به آزمایشات خاصی نیاز باشد که شامل آزمایش خون، آزمایش ادرار، آزمایشات تصویربرداری، برداشت یک نمونه از بافت کلیه برای آزمایش است.
دکتر ولی‌پور ادامه داد: آزمایش خون، میزان مواد زائد مانند کراتینین و اوره را در خون بررسی می‌کنند و تجزیه و تحلیل نمونه‌ای از آزمایش ادرار ممکن است ناهنجاری‌هایی را نشان دهد که به نارسایی مزمن کلیه منجر می‌شود و به شناسایی علت بیماری مزمن کلیه کمک می‌کند.
این جراح و متخصص اورولوژی افزود: برای بررسی ساختار و اندازه کلیه ها، پزشک ممکن است از سونوگرافی استفاده کند. در برخی موارد ممکن است از سایر آزمایشات تصویربرداری نیز استفاده شود.
وی عنوان کرد: جهت تشخیص این بیماری پزشک ممکن است نمونه‌برداری از بافت کلیه را توصیه کند. بیوپسی کلیه اغلب با بی‌حسی موضعی با استفاده از یک سوزن بلند و نازک که از طریق پوست به کلیه‌ها وارد می‌شود، انجام می‌شود. نمونه بیوپسی به آزمایشگاه برای بررسی چگونگی ایجاد مشکل کلیوی ارسال می‌شود.
دکتر ولی‌پور توضیح داد: برخی از انواع بیماری‌های کلیه، بسته به مشکل زمینه‌ای خود، قابل درمان هستند. بیماری مزمن کلیوی، اغلب، هیچ درمانی ندارد. درمان معمولاً شامل کمک به کنترل علائم و نشانه ها، کاهش عوارض و کُند کردن پیشرفت بیماری می‌باشد. اگر کلیه‌های شما به شدت آسیب دیده باشند، شما ممکن است نیاز به درمان بیماری مرحله نهایی کلیه داشته باشید.
این جراح و متخصص اورولوژی اضافه کرد: پزشک پس از تشخیص این بیماری شما برای کُند کردن و کنترل علت بیماری کلیوی شما وارد عمل می‌شود. بسته به علت بیماری، گزینه‌های درمانی مختلفی وجود دارند. اما حتی وقتی که یک مشکل زمینه‌ای مانند فشار خون بالا کنترل شود، آسیب کلیه می‌تواند همچنان به بدتر شدن ادامه دهد.
وی اذعان داشت: عوارض بیماری کلیوی را می‌توان برای راحتی بیشتر بیمار، کنترل کرد. این درمان‌ها ممکن است شامل برخی موارد باشند به طور مثال افراد مبتلا به بیماری کلیوی، ممکن است بدتر شدن فشار خون بالا را نیز تجربه کنند. پزشک شما ممکن است داروهایی را برای پایین آوردن فشار خون شما و حفظ عملکرد کلیه (معمولاً گیرنده‌های آنزیم مبدل آنژیوتانسین (ACE) و یا داروهای مسدود کننده‌ی گیرنده‌ی آنژیوتانسین ۲) تجویز کند.
دکتر ولی‌پور افزود: داروهای فشار خون بالا می‌توانند در ابتدا عملکرد کلیه را کاهش دهند و سطوح الکترولیت را تغییر دهند، بنابراین شما برای کنترل شرایط خود، ممکن است به آزمایشات خون مکرر نیاز داشته باشید. پزشک شما احتمالاً مصرف داروی ادرارآور و یک رژیم غذایی کم نمک را توصیه می‌کند.
این جراح و متخصص اورولوژی ادامه داد: پزشک ممکن است برای پایین آوردن کلسترول خون شما، داروهایی به نام استاتین را توصیه کند. افرادی مبتلا به بیماری کلیوی مزمن، اغلب سطوح بالایی از کلسترول بد را تجربه می‌کنند که احتمال خطر بیماری قلبی را افزایش می‌دهد و نیز پزشک شما ممکن است در شرایط خاص، مکمل‌های هورمون اریتروپویتین را به همراه آهن توصیه کند. مکمل‌های اریتروپویتین به تولید گلبول‌های قرمز بیشتر کمک می‌کنند که خستگی و ضعف همراه با کم‌خونی را نیز کاهش می‌دهند.
وی مطرح کرد: در بدن افراد مبتلا به بیماری مزمن کلیه، ممکن است تجمع مایعات صورت گیرد که این امر می‌تواند منجر به تورم پاها و نیز بالا رفتن فشار خون شود. داروهای ادرارآور می‌توانند به حفظ تعادل مایعات در بدن کمک کنند.
دکتر ولی‌پور افزود: پزشک شما ممکن است برای جلوگیری از ضعیف شدن استخوان‌ها و کاهش احتمال شکستگی استخوان ها، داروهای کلسیم و ویتامین D را تجویز کند. پزشک، همچنین ممکن است داروهای فسفاته‌کننده را برای پایین‌آوردن مقدار فسفات در خون و حفاظت از رگ‌های خونی در برابر آسیب با رسوب‌های کلسیم، تجویز کند.
این جراح و متخصص اورولوژی اشاره کرد: زمانی که بدن شما پروتئین‌های غذاها را پردازش می‌کند، مواد زائدی تولید می‌شود که کلیه‌ها باید آن‌ها را از خون شما تصفیه کنند. پزشک شما ممکن است برای کاهش میزان کار کلیه ها، خوردن پروتئین کمتری را توصیه کند. او ممکن است از شما درخواست کند که با یک متخصص تغذیه ملاقات کنید تا راهکارهایی را به شما، برای کاهش جذب پروتئین، در حین حفظ یک رژیم غذایی سالم، ارائه دهد.
وی ابراز داشت: پزشک شما ممکن است تکرار آزمایش‌ها را در وقفه‌های منظم توصیه کند تا بتواند ثابت بودن یا میزان پیشرفت بیماری کلیه را بررسی کند.
دکتر ولی‌پور تصریح کرد: مرحله نهایی درمان بیماری نارسایی کلیه، «دیالیز» است. دیالیز به طور مصنوعی مواد زائد و مایعات اضافی را (در زمانی که کلیه‌ها دیگر قادر به انجام این کار نیستند) از خون شما خارج می‌کند. در همودیالیز، یک دستگاه، مواد زائد و مایعات اضافی را از خون شما تصفیه می‌کند. در دیالیز پریتونیل، یک لوله‌ی نازک (کاتتر) وارد شکم شما می‌شود و برای جذب مواد زائد و مایعات اضافی، حفره شکم شما را با محلول دیالیز پر می‌کند. با گذر زمان، محلول دیالیز از بدن شما دفع می‌شود و مواد زائد را با خود حمل می‌کند.
این جراح و متخصص اورولوژی خاطرنشان کرد: پیوند کلیه راه دیگر درمان این بیماری است که شامل قرار دادن یک کلیه سالم از یک اهدا‌کننده در بدن شما می‌باشد. کلیه‌های پیوندی می‌توانند از اهدا کننده‌ی متوفی یا زنده باشند. برای اینکه بدن شما، عضو جدید را پس نزند، باید تا آخر عمر داروهای خاصی را مصرف کنید. پس از پیوند کلیه دیگر نیازی به انجام
دیالیز نیست.
وی یادآور شد: برای برخی از افرادی که نمی‌خواهند دیالیز یا پیوند کلیه انجام دهند، گزینه سوم برای درمان نارسایی کلیه‌ها، انجام اقدامات احتیاطی می‌باشد. گرچه، زمانی که شما از نارسایی کامل کلیه رنج می‌برید، احتمال زنده ماندن شما فقط چند ماه خواهد بود.
دکتر ولی‌پور بیان کرد: داروهای ترمیمی، توانایی بهبودی کامل بافت‌ها و اندام‌های آسیب دیده را دارند و راه حل‌هایی را برای افراد مبتلا به شرایط سخت ارائه می‌کنند. برای افراد مبتلا به بیماری مزمن کلیه، ممکن است در آینده رویکردهای پزشکی ترمیمی، به منظور کُند کردن پیشرفت بیماری، توسعه
پیدا کنند.
این جراح و متخصص اورولوژی افزود: عملکرد داروهای ترمیمی عبارتند از تقویت توانایی طبیعی فرد برای بهبودی خود به خود، استفاده از سلول ها، بافت‌ها و یا اندام‌های سالم از یک اهدا‌کننده متوفی یا زنده، برای جایگزینی موارد آسیب دیده، رساندن انواع خاصی از سلول‌ها یا محصولات سلولی به بافت‌ها یا اندام‌های آسیب دیده، برای بازیابی بافت و عملکرد اندام است.
وی خاطرنشان کرد: پزشک ممکن است به عنوان بخشی از درمان شما برای بیماری نارسایی کلیه، یک رژیم غذایی خاص را برای کمک به پشتیبانی کلیه‌ها و محدود کردن کار آن‌ها توصیه کند. او ممکن است شما را به یک پزشک تغذیه ارجاع دهد. پزشک تغذیه می‌تواند رژیم غذایی فعلی شما را تجزیه و تحلیل کند و روش‌هایی را برای آسان‌تر کردن کار کلیه‌ها پیشنهاد دهد.
دکتر ولی‌پور ادامه داد: پزشک تغذیه ممکن است بسته به شرایط شما، عملکرد کلیه و سلامت عمومی شما، موارد مختلفی را توصیه کند که عبارتند از اینکه از مصرف محصولاتی با نمک افزوده خودداری کنید، غذاهای کم پتاسیم را انتخاب کنید و مقدار پروتئین را در غذاهای خود محدود کنید.
این جراح و متخصص اورولوژی اضافه کرد: جهت بهبود این بیماری مصرف سدیم روزانه خود را، با خودداری از مصرف محصولاتی با نمک افزوده (مانند بسیاری از غذاهای منجمد، سوپ‌های کنسروی و فست فودها) کاهش دهید. غذاهای دیگری که نمک افزوده دارند، شامل اسنک‌های نمکی، سبزیجات کنسرو شده و گوشت‌ها و پنیرهای فرآوری
شده هستند.
وی ادامه داد: پزشک تغذیه ممکن است به شما توصیه کند که در هر وعده غذایی، غذاهایی با پتاسیم کمتر را انتخاب کنید. در میان مواد غذایی که پتاسیم بالایی دارند، می‌توان به موز، پرتقال، اسفناج و گوجه اشاره کرد. اما سیب، کباب، هویج، لوبیا سبز، انگور و توت فرنگی نمونه‌هایی از غذاهای کم پتاسیم هستند. توجه داشته باشید که بسیاری از جایگزین‌های نمک، حاوی پتاسیم هستند، بنابراین در صورتی که نارسایی کلیه دارید، باید به طور کلی از مصرف آن‌ها خودداری کنید.
دکتر ولی‌پور گفت: پزشک تغذیه شما، مقدار پروتئین مورد نیاز شما را تخمین خواهد زد و براساس آن مقدار، برنامه غذایی شما را تنظیم خواهد کرد. گوشت بدون چربی، تخم مرغ، شیر، پنیر و لوبیا، غذاهایی با پروتئین بالا هستند و غذاهای کم پروتئین شامل سبزیجات، میوه ها، نان‌ها و غلات می‌شوند.

در برخی موارد نارسایی کلیه یک بیماری پیش‌رونده و غیرقابل برگشت است
در ادامه نیز دکتر نامداری در اینباره خاطرنشان کرد: کلیه‌ها ارگان‌هایی هستند که مواد زائد خون را فیلتر می‌کنند. کلیه‌ها همچنین فشار خون، تعادل الکترولیت‌های بدن و تولید سلول‌های قرمز خون را در بدن تنظیم می‌کنند.
وی اظهار کرد: برخی از علل نارسایی‌های کلیه قابل درمان بوده و می‌تواند عملکرد کلیه‌ها را به حالت اولیه آن‌ها بازگرداند. متاسفانه در برخی موارد نارسایی کلیه یک بیماری پیش‌رونده و غیرقابل برگشت است و در صورتی که کلیه‌ها به طور کامل از کار بیفتند، تنها گزینه درمانی برای معالجه آن‌ها دیالیز یا پیوند کلیه است.
این جراح و متخصص اورولوژی مطرح کرد: نارسایی کلیه علائم بسیار متفاوتی دارد. در برخی موارد ممکن است نارسایی کلیوی علامتی نداشته باشد اما معمولاً افراد مبتلا به نارسایی کلیوی برخی از علائم این بیماری را مشاهده می‌کنند.
وی توصیه کرد: در صورتی که شما برخی از علائم را مشاهده کردید حتماً به یک متخصص اورولوژی مراجعه کنید. این علایم شامل کاهش مقدار ادرار، تورم پاها و مچ پا ناشی از احتباس مایعات در بدن، تنگی نفس بدن دلیل، خواب‌آلودگی و احساس خستگی شدید، حالت تهوع مستمر، گیجی، احساس درد و فشار در قفسه سینه و تشنج است.
دکتر نامداری تصریح کرد: نارسایی کلیه زمانی اتفاق می‌افتد که کلیه‌ها قادر نباشند که مواد زائد خون را به درستی فیلتر کنند. عوامل زیادی در سلامت و عملکرد کلیه‌ها دخیل هستند که برخی از آن‌ها عبارتند از قرار گرفتن در معرض آلاینده‌های محیطی و سموم، ابتلا به برخی بیماری‌های حاد یا مزمن، کم‌آبی شدید بدن، آسیب‌دیدگی کلیه‌ها و تجمع مقادیر زیاد سموم باعث اختلال در عملکرد کلیه‌ها و نارسایی کلیه می‌شود که در صورتی که تحت مداوا قرار نگیرد می‌تواند مهلک باشد.
این جراح و متخصص اورولوژی اشاره کرد: افرادی که به یک یا چند بیماری از بیماری‌هایی نظیر قطع گردش جریان خون به سمت کلیه‌ها و مشکلات دفع ادرار مبتلا باشند بیشتر در معرض ابتلا به نارسایی کلیه قرار دارند.
وی متذکر شد: قطع ناگهانی گردش جریان خون به سمت کلیه‌ها می‌تواند باعث ابتلا به نارسایی کلیه شود. برخی از بیماری‌ها که باعث قطع گردش جریان خون به سمت کلیه‌ها می‌شوند عبارتند از حمله قلبی، بیماری‌های قلبی، زخم شدن کبد یا نارسایی کبد، کم‌آبی بدن، سوختگی شدید، واکنش‌های آلرژیک، عفونت‌های شدید مانند سپسیس و مصرف طولانی داروهای فشار خون و داروهای ضدالتهابی می‌توانند باعث ایجاد محدودیت در گردش جریان خون شوند.
دکتر نامداری گفت: وقتی که بدن قادر به دفع ادرار نباشد، سموم در کلیه‌ها جمع می‌شوند. برخی از سرطان‌ها مانند سرطان پروستات، سرطان کولون، سرطان گردن رحم و سرطان مثانه باعث انسداد مجاری ادرار می‌شوند. برخی بیماری‌های دیگر نیز ممکن است باعث اشکال در دفع ادرار و نهایتاً کم‌کاری کلیوی شوند که عبارتند از سنگ کلیه، بزرگ شدن پروستات، لخته شدن خون در مجرای ادرار و آسیب‌دیدگی عصب‌هایی که کنترل مثانه را به عهده دارند.
این جراح و متخصص اورولوژی گفت: برخی از بیماری‌هایی دیگر که ممکن است باعث نارسایی کلیه شوند عبارتند از لخته شدن خون در کلیه‌ها یا اطراف آن‌ها، عفونت، تجمع سموم ناشی از فلزات سنگین، مصرف مشروبات الکلی، واسکولیت که تورم عروق خونی است، بیماری لوپوس، بیماری گلومرونفریت، سندرم همولیتیک اورمیک و وجود میلوم متعدد که سرطان سلول‌های پلاسما در مغز استخوان است، اسکلرودرمی، پورپورای ترومبوتیک ترومبوسیتوپنیک است.
وی مطرح کرد: پنج نوع نارسایی کلیوی وجود دارد که شایع‌ترین آن عبارتند از نارسایی حاد پیش کلیوی، نارسایی حاد کلیوی، نارسایی مزمن پیش کلیوی است.
دکتر نامداری تصریح کرد: گردش کم جریان خون به سمت کلیه‌های می‌تواند باعث نارسایی پیش کلیوی حاد در کلیه‌ها شود. بدون گردش کافی جریان خون، کلیه‌ها قادر به فیلتر کردن سموم در خون نیستند. این نوع از کم‌کاری کلیوی زمانی درمان می‌شود که عامل کاهش‌دهنده گردش جریان خون تشخیص داده شود.
این جراح و متخصص اورولوژی بیان کرد: نارسایی حاد کلیوی می‌تواند به دلیل آسیب‌دیدگی مستقیم کلیه‌ها مانند وارد آمدن ضربات فیزیکی به کلیه یا تصادف ایجاد شود. از برخی دیگر از علل ابتلا به این بیماری می‌توان به تجمع سموم و ایسمیک اشاره کرد که باعث کمبود اکسیژن در کلیه‌ها می‌شوند.
وی افزود: ایسمیک ممکن است به دلایل مختلفی ایجاد شود که عبارتند از خونریزی شدید، شوک، انسداد عروق خونی وابسته به کلیه‌ها، گلومرولونفریت که التهاب فیلترهای ریز درون
کلیه است.
دکتر نامداری ابراز داشت: نارسایی مزمن پیش کلیوی یعنی وقتی که به مدت طولانی به اندازه کافی خون به کلیه‌ها نمی‌رسد، کلیه‌ها جمع شده و توانایی انجام وظایف خود را از دست می‌دهند. این زمانی اتفاق می‌افتد که آسیب‌دیدگی‌های بلند مدت در کلیه‌ها باعث بیماری‌های داخلی کلیه شده باشند.
این جراح و متخصص اورولوژی اظهار کرد: بیماری‌های داخلی کلیوی به دلیل آسیب‌دیدگی مستقیم کلیه‌های مانند خونریزی شدید یا کمبود اکسیژن به وجود می‌آیند. انسداد بلند مدت مجرای ادرار که باعث جلوگیری از دفع ادرار می‌شود می‌تواند باعث آسیب‌دیدگی کلیه‌ها شود.
وی می‌گوید: آزمایش‌های مختلفی برای تشخیص نارسایی‌های کلیوی وجود دارد که عبارتند از آزمایش ادرار، آزمایش حجم ادرار، آزمایش خون، تصویربرداری، نمونه‌برداری از بافت
کلیه است.
دکتر نامداری ادامه داد: نمونه ادرار می‌تواند برای تشخیص هر گونه اختلالی شامل وجود غیرطبیعی پروتئین یا قند که در ادرار ممکن است وجود داشته باشند مورد آزمایش قرار گیرد. پزشک ممکن است معاینات رسوب ادراری را انجام دهد که در آن میزان گلبول‌های سفید و قرمز خون، سطح بالای باکتری‌ها و تعداد کست‌های سلولی مورد ارزیابی قرار می‌گیرند.
وی اضافه کرد: اندازه‌گیری خروجی ادرار یکی از ساده‌ترین آزمایش‌هایی است که به تشخیص نارسایی کلیوی کمک می‌کند. برای مثال، خروجی کم ادرار ممکن است به دلیل عارضه‌های کلیوی مانند انسداد ادرار که به دلیل ابتلا به بیماری‌ها و آسیب‌دیدگی‌های مختلفی ایجاد می‌شود به وجود آید.
این جراح و متخصص اورولوژی بیان کرد: آزمایش خون برای اندازه‌گیری مواد درون ادرار که به وسیله کلیه‌ها فیلتر می‌شوند مانند نیتروژن اوره و کراتین انجام می‌شود. افزایش ناگهانی سطح این مواد نشان‌دهنده نارسایی کلیوی حاد است.
وی ابراز داشت: آزمایش‌هایی مانند سونوگرافی،‌ام آر‌ای و سی تی اسکن تصویرهایی را از کلیه‌ها و مجاری ادرار ارائه می‌دهند. با وجود این عکس‌ها، پزشک قادر خواهد بود که انسداد یا اختلالات کلیوی را تشخیص دهد.
دکتر نامداری تشریح کرد: نمونه بافت برای تشخیص انباشت مواد، زخم شدن کلیه‌ها یا عفونت‌های احتمالی تجویز می‌شود. بیوپسی کلیه برای جمع‌آوری نمونه بافت به کار برده می‌شود و یک عمل ساده است که معمولاً در حالت هوشیاری انجام می‌شود. با بی‌حسی موضعی هر گونه ناراحتی احتمالی کم می‌شود. نمونه‌ها به وسیله سوزن بیوپسی که از طریق پوست وارد کلیه‌ها می‌شود، جمع‌آوری می‌شوند. تجهیزات اشعه ایکس یا سونوگرافی برای کمک به پزشک در هدایت سوزن‌ها به سمت کلیه‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرند.
این جراح و متخصص اورولوژی اذعان داشت: چندین روش درمانی برای درمان نارسایی کلیوی وجود دارد اما نوع درمان به علت نارسایی کلیوی بستگی دارد. پزشک می‌تواند به شما در تشخیص مناسب‌ترین گزینه درمانی کمک کند. برخی از این روش‌های درمانی عبارتند از دیالیز، پیوند کلیه است.
وی عنوان کرد: در دیالیز به کمک تجهیزات ماشینی، خون بیمار فیلتر و پالایش می‌شود. این دستگاه کار کلیه را انجام می‌دهد. بر اساس نوع دیالیزی که باید انجام دهید، ممکن است دستگاه‌های بزرگ به شما وصل شده یا از کیسه‌های کاتتر قابل حمل استفاده شود. رژیم غذایی کم پتاسیم و کم سدیم معمولاً در هنگام انجام فرایند دیالیز تجویز می‌شود. دیالیز، نارسایی و کم‌کاری کلیه را درمان نمی‌کند اما در صورتی که آن را مرتب انجام دهید، طول عمر شما افزایش می‌دهد.
دکتر نامداری تصریح کرد: یکی دیگر از گزینه‌های درمانی برای نارسایی کلیه، پیوند کلیه است اما معمولاً پیدا کردن کلیه‌ای که با بدن شما سازگار باشد زمان می‌برد. مزیت پیوند کلیه این است که کلیه جدید به درستی کار می‌کند و نیازی به دیالیز نخواهد داشت.
این جراح و متخصص اورولوژی ادامه داد: عیب این روش نیاز به استفاده از داروهای سرکوب‌کننده سیستم ایمنی بدن است که باید پس از انجام عمل جراحی مصرف شوند. این داروها عوارض جانبی دارند که می‌تواند خطرناک باشد. همچنین عمل جراحی پیوند کلیه در صورتی که موفقیت‌آمیز نباشد ممکن است مهلک باشد.
وی ابراز داشت: رعایت برخی از نکات می‌تواند احتمال ابتلا به نارسایی کلیوی را کاهش دهد. دستورالعمل‌های مصرف داروهای بدون نیاز به نسخه پزشک را رعایت کنید زیرا استفاده مقادیر زیاد برخی از این داروها (حتی داروهای معمولی مانند آسپرین) می‌تواند سطح سموم را در مدت زمان کوتاهی افزایش دهد که باعث اختلال در عملکرد کلیه می‌شود.
دکتر نامداری ادامه داد: تا آنجا که امکان دارد باید کمتر در معرض مواد شیمیایی مانند تمیزکننده‌های خانگی، تنباکو، آفت‌کش‌ها و مواد سمی دیگر قرار بگیرید. بسیاری از بیماری‌های کلیوی یا بیماری‌های مجاری ادرار وقتی که به درستی مدیریت نشوند باعث نارسایی کلیه می‌شوند. به دستورات پزشک عمل کرده، همیشه داروها را مطابق نظر پزشک مصرف کرده و سبک زندگی سالم را مورد توجه قرار دهید.