نشانه‌های کمبود منیزیم و راه درمان آن

افراد بسیاری از اهمیت منیزیم آگاه نمی‌باشند. این عنصر برای مغز، قلب و عملکرد ماهیچه‌ها حیاتی و همراه با ویتامین K و D برای افزایش و بهبود سلامت استخوان‌ها ضروری است. کمبود منیزیم چنان شایع است که به جرات می‌توان گفت درصد قابل توجهی از افراد به آن مبتلا هستند. علائم هشدار دهنده‌ای می‌تواند ناشی از کمبود منیزیم باشد که عبارتند از:
زنگ زدن گوش یا کم شنوایی: وزوز گوش یا صدای زنگ زدن مداوم گوش و نیز کم‌شنوایی از علائم شایع کمبود منیزیم است. مطالعات و تحقیقات بی‌شماری درباره ارتباط سلامت گوش و دریافت منیزیم کافی صورت گرفته است. دریافت مقدار کافی از این عنصر از تشکیل رادیکال‌های آزادی که به ناشنوایی منجر می‌شود
جلوگیری می‌کند.
گرفتگی عضلات: منیزیم برای بهبود عملکرد عضلات عنصری حیاتی است. کمبود مقدار کافی این عنصر ممکن است به تیک ماهیچه‌های صورت، گرفتگی یا لرزش پا هنگام خواب منجر شود.
افسردگی: کمبود منیزیم موجب کاهش انرژی و افسردگی می‌شود.
عملکرد غیرطبیعی قلب: کمبود منیزیم ممکن است روی عملکرد ماهیچه‌های سراسر بدن از جمله عضله و ماهیچه‌های قلب تاثیر بگذارد لذا مقدار ناکافی منیزیم ممکن است بیماری‌هایی پدید بیاورد که به آن آریتمی قلبی یا تپش نامنظم گفته می‌شود و می‌تواند عوارض بسیار خطرناکی به همراه داشته باشد.
سنگ کلیه: منیزیم با جلوگیری از چسبیدن کلسیم به یون اگزالات مانع تشکیل سنگ‌های شایع کلیه می‌شود.
در صورت وجود هر یک از این علائم، بهتر است با پزشک خود مشاوره کنید. همچنین عاقلانه است از رژیم‌های غذایی استفاده کنید که سرشار از مواد غذایی منیزم دار باشند استفاده نمایید.
منابع طبیعی منیزیم نیز شامل بامیه، تخمه آفتابگردان، تخمه کدو، سویا، لوبیا قرمز، بادام و بادام هندی و اسفناج است.

 فواید منیزیم
منیزیم یکی از عناصر اصلی برای سالم ماندن است که در بیش از ۳۰۰ واکنش زیست شیمیایی بدن دخالت دارد. از جمله فواید سلامت بخش متعدد منیزیم می‌توان به انتقال پیام‌های عصبی، تنظیم دمای بدن، سم زدایی، تولید انرژی و ساخت استخوان و دندان‌های سالم اشاره کرد. متخصصان سلامت همیشه بر لزوم اهمیت دریافت مقدار کافی از ویتامین‌ها و عناصر معدنی در رژیم روزانه غذایی تاکید می‌کنند. روی، کلسیم و منیزیم مهم‌ترین این عناصرند که برای سلامت خوب و مطلوب ضروری و حیاتی‌اند. منیزیم در جذب کلسیم بدن کمک می‌کند و روی فعالانه دستگاه ایمنی بدن را تقویت می‌کند. زنان در هر سنی از دریافت منیزیم بسیار بهره می‌برند. گذشته از نقش جلوگیری‌کننده از پوکی استخوان، از دیگر فواید سلامت بخش منیزیم در زنان می‌توان به تسکین عوارض یائسگی و سندرم دردهای پیش از قاعدگی (PMS) اشاره کرد. منیزیم همچنین خطر زایمان زودرس را به حداقل می‌رساند. دیگر فواید حیاتی و سلامت بخش منیزیم سنتز پروتئین، کاهش اسپاسم‌های مجاری تنفسی در شش‌ها و بهبود عملکرد غده پاراتیروئید است. منیزیم قابلیت دسترسی زیستی به ویتامین B۶ و کلسترول را افزایش می‌دهد، عملکرد ماهیچه‌ها را بهبود می‌بخشد و از پوکی استخوان، بی‌خوابی، یبوست، سکته‌های قلبی، فشارخون بالا، میگرن، سنگ‌های کلیه و سنگ کیسه صفرا جلوگیری می‌کند. پنج مزیت سلامت بخش منیزیم عبارت است از:
تغییر روند پوکی استخوان: پژوهش‌های متعددی نشان داده است کلسیم همراه با مکمل منیزیم تراکم این عنصر را در استخوان بهبود می‌بخشد. کمبود منیزیم سوخت و ساز کلسیم و هورمون‌های تنظیم‌کننده کلسیم را تغییر می‌دهد که در نهایت به پوکی استخوان منجر می‌شود. مقدار دریافت منیزیم بسیار مهم است، زیرا از پوکی استخوان جلوگیری می‌کند.
جلوگیری از بیماری‌های قلبی – عروقی: یکی از مهم‌ترین فواید منیزیم کاهش خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی و عروق کرونری است. نتیجه تحقیقات تغذیه‌ای نشان داده است دریافت مقدار کافی منیزیم خطر سکته مغزی را کاهش می‌دهد. کمبود منیزیم خطر تپش نامنظم قلب یا آریتمی قلبی را افزایش می‌دهد؛ بنابراین مصرف مقدار کافی و توصیه‌شده مکمل‌های غذایی منیزیم ممکن است برای دستگاه قلبی – عروقی سودمند و مفید باشد.
تنظیم فشارخون: منیزیم نقش مهمی در تنظیم فشار خون طبیعی دارد. مکمل‌های منیزیم در کنار رژیم غذایی سرشار از میوه و سبزی که منابع بسیار خوب پتاسیم و منیزیم هستند همیشه با کاهش خون در ارتباط بوده است.
دیابت: تحقیقات نشان می‌دهد افراد دارای کمبود منیزیم در معرض خطر ابتلا به دیابت نوع دوم و رتینوپاتی (شبکیه چشم دیابتی) شدید هستند. منیزیم به سوخت و ساز کربوهیدرات‌ها کمک می‌کند و بر ترشح و فعالیت انسولین تاثیر می‌گذارد، بنابراین میزان گلوکز خون را کنترل می‌کند. با دریافت ۱۰۰ میلی‌گرم منیزیم در روز، ۱۵درصد خطر ابتلا به دیابت نوع دوم کاهش می‌یابد.
میگرن، بی‌خوابی و افسردگی: از دیگر فواید بی‌شمار سلامت بخش منیزیم می‌توان به درمان میگرن، بی‌خوابی و افسردگی اشاره کرد. همچنین ثابت شده است منیزیم اشکال شدید اختلالات روانی چون حملات پانیک (ترس شدید و بیمارگونه)، استرس، اضطراب و آشفتگی‌های روانی را بهبود می‌بخشد. مکمل‌های منیزیم شدت چنین حملاتی را کاهشِ چشمگیری می‌دهند و ممکن است در میزان دفعات بازگشت این حملات موثر باشند.
به طور کلی، کمتر از ۳۰ درصد از مردم میزان منیزیم کافی دریافت می‌کنند و حدود ۲۰ درصد از جمعیت کمتر از ۵۰ درصد از منیزیم مورد نیاز خود را دریافت می‌کنند. یکی از روش‌های ارزیابی وضعیت و میزان منیزیم آزمایش دقیق میزان منیزیم خون می‌باشد ولی چون فقط ۳/۰ درصد منیزیم بدن در سرم خون وجود دارد ممکن است آزمایش سرم خون میزان کمبود منیزیم را به دقت نشان ندهد. لذا چنانچه سبک زندگی افراد شبیه نکات ذیل هست ممکن است در معرض خطر کمبود منیزیم باشید.
۱ – مصرف مداوم نوشیدنی‌های کربوهیدراتی: بیشتر نوشابه‌های گازدار مشکی رنگ حاوی فسفات هستند. این مواد به منیزیم مواد غذایی در داخل دستگاه گوارش متصل شده و مانع جذب منیزیم از دستگاه گوارش می‌گردند. که نهایتا دلیل کاهش منیزیم و کلسیم در افراد است.
۲- مصرف مداوم غذاهای شیرین: شکر سفید نه تنها منیزیم ندارد بلکه موجب دفع منیزیم بدن از کلیه‌ها می‌شود.
۳- استرس‌های طولانی روحی و جسمی: استرس موجب کاهش منیزیم بدن شده و کمبود منیزیم نیز واکنش‌های استرسی فرد را افزایش میدهد و این موجب بدتر شدن مشکل بیمار می‌شود. تمام این حالات، شامل استرس‌های فیزیولوژیک و فیزیکی مانند جراحی، سوختگی بدن، بیماری‌های مزمن ممکن است منجر به کاهش منیزیم شود.
۴- مصرف زیاد قهوه و چای و کافئین: مصرف طولانی و زیاد نوشیدنی‌های کافئین‌دار از قبیل قهوه، چای و نوشیدنی‌های گازدار می‌تواند فرد را در معرض کمبود منیزیم قرار دهد.
۵. مصرف داروهای قلبی و مدرّ (ادرارآور)، اگر داروهای بیماری آسم، قرص ضدبارداری، استروژن و الکل نیز مصرف می‌کنید باید گفت این داروها موجب افزایش دفع منیزیم از کلیه‌ها می‌شود.
۶. مصرف مکمل‌های کلسیم بدون منیزیم یا با نسبت کلسیم به منیزیم کمتر از یک به یک: زمانی که منیزیم بدن فرد پایین است. استفاده از مکمل‌های کلسیم موجب کاهش جذب منیزیم می‌شود. با این که که مکمل‌های کلسیم اثر منفی بر سطح منیزیم بدن دارند اما بالعکس مکمل‌های منیزیم باعث استفاده‌ی بهتر بدن از کلسیم می‌شوند!
بهترین نسبت بین کلسیم و منیزیم در مکمل‌ها نسبت یک به یک است. این نسبت فقط موجب جبران کمبود منیزیم نیست، بلکه مانع از خطر رسوب کلسیم در رگ‌ها (وقتی میزان ذخیره‌ی منیزیم کم و میزان دریافت کلسیم بالاست) می‌شود. به طور کل وقتی سطح منیزیم پایین است، بدن تمایل به احتباس کلسیم دارد، بنابراین افزایش دریافت کلسیم در این افراد موجب افزایش غیر طبیعی سطح کلسیم داخل سلولی از جمله سلول‌های قلبی و عروقی شده و در نتیجه در صورتیکه شما مکمل‌های کلسیم مصرف می‌کنید، بهتر است از میزان کافی بودن منیزیم بدن خود مطمئن باشید. منیزیم و کلسیم دو روی یک سکه‌ی فیزیولوژیکی هستند و با این که اثرات متفاوت با هم دارند اما به عنوان یک تیم عمل می‌کنند.