آفتاب یزد – حمیده مهرعلی : بیماری‌های دستگاه گوارش انواع مختلفی دارند که بسته به محل ایجاد آن‌ها (قسمت فوقانی مانند معده و تحتانی همچون روده) دسته‌بندی می‌شوند. پولیپ روده که یکی از اصلی‌ترین دلیل مراجعه مردم به پزشک است . این بیماری در مراحل اولیه بدون علامت ظاهر می‌شود و معمولا بی‌خطر خواهد بود […]

آفتاب یزد – حمیده مهرعلی : بیماری‌های دستگاه گوارش انواع مختلفی دارند که بسته به محل ایجاد آن‌ها (قسمت فوقانی مانند معده و تحتانی همچون روده) دسته‌بندی می‌شوند. پولیپ روده که یکی از اصلی‌ترین دلیل مراجعه مردم به پزشک است . این بیماری در مراحل اولیه بدون علامت ظاهر می‌شود و معمولا بی‌خطر خواهد بود اما در صورت عدم تشخیص و درمان به‌ موقع علائم پولیپ روده خطرناک بوده و می تواند مشکلات بسیار جدی را برای فرد ایجاد کند لذا با توجه به اهمیت موضوع آفتاب یزد در اینباره با دکترمحمد امانی ، فوق تخصص گوارش و کبد و دکتر سامان ستوده نیا، متخصص جراح عمومی و دکتر مسعود صدرالدینی ، فوق تخصص گوارش و کبد گفت و گو کرده است.
دکتر امانی در این باره می‌گوید : پولیپ روده ضایعه ای است که در مسیر روده کوچک یا بزرگ و در بخشی از دستگاه گوارشی ایجاد می‌شود. بیشتر این ضایعات هیچ آسیبی برای افراد ایجاد نمی‌کنند اما بعضی از این ضایعات می‌توانند در گذر زمان سرطانی شوند لذا به همین دلیل، برداشتن پولیپ‌های روده انجام می‌شود.
وی بیان کرد : پزشکان دلیل اصلی ایجاد پولیپ در روده را نمی‌دانند .
به طور معمول، سلول‌های سالم به شکل مشخصی رشد می‌کنند و تقسیم می‌شوند. پولیپ‌ها زمانی ایجاد می‌شوند که سلول‌ها بیشتر از حد معمول رشد می‌کنند. پولیپ روده ممکن است برای هر فردی اتفاق بیفتد، اما مسائل مشخصی وجود دارند که احتمال ایجاد این مشکل در روده را افزایش
می‌دهند.


این فوق تخصص گوارش و کبد مطرح کرد که اگر افراد اضافه وزن داشته باشند ، سن فرد بالای پنجاه سال باشد، فرد سیگار بکشد، پیش از این پولیپ روده داشته باشد یا به سرطان روده مبتلا شده باشد، به بیماری‌های التهابی روده و به دیابت نوع دو مبتلا باشد و بیماری خود را کنترل نکند و همچنین برخی اختلالات ژنتیکی ای که شانس ایجاد پولیپ روده را افزایش می‌دهند را داشته باشد احتمال ابتلا به این بیماری در آنها افزایش می یابد .
وی اشاره کرد : پولیپ های روده هیچ علائمی ایجاد نمی‌کنند و به طور معمول پولیپ‌های روده تا زمانی که آزمایش‌ها نشان ندهند، پیدا نمی‌شوند.
دکتر امانی افزود : با این حال در بعضی شرایط، افراد با علائمی روبرو
می شوند که عبارتند از اینکه فرد ممکن است در مدفوع خود خون مشاهده کند. این خون ممکن است در توالت یا در دستمال کاغذی که فرد برای پاک کردن خود استفاده می‌کند مشاهده شود ، افراد ممکن است برای بیش از یک هفته اسهال یا یبوست داشته باشند ، درد شکم و خستگی یا تنگی نفس نیز می‌تواند نشان از این باشد که بدن آهن کافی در اختیار ندارد و این موضوع زمانی رخ می‌دهد که پولیپ‌ها شروع به خونریزی
می‌کنند.
این فوق تخصص گوارش و کبد متذکر شد : اگر فرد با هر کدام از علائم پولیپ روده روبه رو شود، ضروری است که با پزشک خود تماس بگیرد. این علائم بدین معنی نیست که فرد به پولیپ روده مبتلا شده است یا سرطان روده دارد زیرا مسائل دیگری نظیر هموروئیدها، شکاف در بافت مقعد یا بعضی تداخل‌های دارویی می‌توانند به ایجاد این علائم منجر شوند اما پیگیری‌های پزشکی می‌تواند از این مشکلات جدی جلوگیری کند.
وی تصریح کرد : آزمایش‌های مختلفی وجود دارد که می‌توانند به تشخیص پولیپ روده کمک کنند و در بعضی از این آزمایش‌ها، پزشک می‌تواند در زمان انجام بررسی به حذف پولیپ نیز بپردازد. آزمایش‌های غربالگری پولیپ‌های روده عبارتند از کولونوسکوپی ، کولونوسکوپی مجازی، سیگموئیدوسکوپی منعطف، آزمایش مدفوع و آزمایش دستگاه گوارش تحتانی.
دکتر امانی افزود : در کولونوسکوپی پزشک از یک لوله باریک، بلند و منعطف که در سر خود نور و دوربین دارد برای بررسی درون روده استفاده می‌کند. پزشک با این ابزار می تواند بیشتر پولیپ‌های یافت شده را بردارد و آن را برای بررسی سلول‌های سرطانی به آزمایشگاه ارسال کند.
این فوق تخصص گوارش و کبد ادامه داد: کولونوسکوپی مجازی که با نام سی تی کولونوگرافی نیز شناخته می‌شود از اشعه ایکس و رایانه برای تصویر برداری از روده از خارج بدن استفاده می‌کند. در این روش پزشک قادر به برداشتن پولیپ‌ها نیست.
وی مطرح کرد: درآزمایش سیگموئیدوسکوپی منعطف، پزشک یک لوله باریک را از طریق اندام تحتانی وارد بدن می‌کند تا بدین ترتیب قادر به معاینه بخش‌های پایینی روده باشد. اگر مشخص شود که فرد پولیپ دارد، در این روش پزشک می‌تواند در حین بررسی به برداشتن پولیپ‌های شناسایی شده بپردازد.
دکتر امانی اضافه کرد : جهت تشخیص این بیماری پزشک ممکن است فرد را برای بررسی مدفوع به آزمایشگاه ارجاع دهد. اگر در بررسی مدفوع فرد، وجود خون احراز شود، فرد به کولونوسکوپی نیاز پیدا می‌کند.
این فوق تخصص گوارش و کبد گفت : پیش از انجام آزمایش دستگاه گوارش تحتانی از فرد خواسته می‌شود به نوشیدن یک مایع گس حاوی باریم بپردازد. این ماده حاجب به کادر درمان کمک می‌کند که بتوانند با کمک تصویربرداری اشعه ایکس به شکل ساده تری بخش‌های تحتانی دستگاه گوارش را بررسی کنند.
وی توضیح داد : در طول کولونوسکوپی یا سیگموئیدوسکوپی منعطف، پزشک از انبرک‌ها یا حلقه‌های سیمی برای برداشتن پولیپ‌ها استفاده می‌کند. این روش پولیپکتومی نامیده می‌شود. اگر پولیپ بیش از حد بزرگ باشد و پزشک نتواند به این روش به حذف آن بپردازد، فرد ممکن است برای برداشتن پولیپ به جراحی نیاز داشته باشد. زمانی که پولیپ از بدن خارج شود، متخصصان پاتولوژی به بررسی پولیپ برای انواع سرطان می‌پردازند.
دکتر امانی عنوان کرد : اگر فرد در بدن خود اختلالات ژنتیکی نظیر آدنوماتوز پوپلیپوز ارثی داشته باشد، پزشک ممکن است جراحی یا حذف بخشی از روده بزرگ یا راست روده را پیشنهاد کند. این بهترین روشی است که برای جلوگیری از سرطان روده برای افراد مبتلا به چنین مشکلاتی توصیه می‌شود.
این فوق تخصص گوارش و کبد اشاره کرد: اگر فرد پولیپ روده داشته باشد، احتمال این وجود دارد که بعدها نیز با این پولیپ‌ ها درگیر شود. پزشک معمولا برای چنین فردی، انجام آزمایشات غربالگری دوره ای را تجویز می‌کند.

به طور کلی پولیپ‌ها به دو دسته اصلی تقسیم می‌شوند
وی بیان کرد : به طور کلی پولیپ‌ها به دو دسته اصلی تقسیم می‌شوند که عبارتند از پولیپ هایپرپلاستیک یا پولیپ التهابی که شانس کمی برای ایجاد سرطان دارد و دیگری پولیپ آدنوما است که متاسفانه سرطان با این نوع از پولیپ آغاز می‌شود اما توجه به این مسئله اهمیت دارد که همه پولیپ‌های آدنوما خطرناک نمی‌شوند.
دکتر امانی مطرح کرد : به طور کلی، هر چقدر پولیپ آدنوما بزرگتر باشد، احتمال سرطانی شدن آن نیز بیشتر است. در زیر میکروسکوپ، پولیپ‌های آدنوما به واسطه نحوه رشد متفاوت خود، ظاهر متفاوتی ایجاد می‌کنند. پزشکان پولیپ‌های آدنوما را بر اساس الگوی رشد به انواع متفاوتی تقسیم می‌کنند که عبارتند از
توبولار (لوله ای) ، ویلوس (به همراه
کرک)، سسیل (بی‌حرکت) سریتد
(دندانه دار) .
این فوق تخصص گوارش و کبد توصیه کرد : عادت‌های سالم می‌توانند احتمال ابتلای فرد به پولیپ‌های روده را کاهش دهند. برای مثال، فرد می‌توانداز رژیم غذایی ای استفاده کند که سرشار از میوه‌ها، سبزیجات و غذاهای پر از فیبر نظیر لوبیا، عدس، نخود و غلات باشد و اگر اضافه وزن دارد، وزن خود را کاهش دهد و همچنین مصرف گوشت قرمز، گوشت‌های فرآوری شده و غذاهای پر از چربی کاهش داده شود.
وی گفت : اگر فرد سابقه خانوادگی ابتلا به پولیپ‌های روده داشته باشد، بهتر است با مشورت پزشک به سراغ مشاوره ژنتیک برود و در صورت نیاز به صورت دوره ای به بررسی وجود پولیپ در بدن خود بپردازد. فرد می‌تواند با مشورت پزشک به طور منظم از آسپرین استفاده کند. شواهدی وجود دارند که نشان می‌دهند آسپرین آثار پیشگیری کننده از سرطان روده دارد.

 در اکثر افراد پولیپ ها هیچ علائم و نشانه ای ندارند
ادامه نیز دکتر ستوده نیا در اینباره خاطرنشان کرد : به غده و زائده ای که بر روی سطح روده بزرگ ایجاد می شود پولیپ روده بزرگ گفته می شود.
وی ادامه داد : این توده ها شبیه به برآمدگی های کوچک می باشند که ممکن است در اندازه های مختلفی ظاهر شوند. برخی از بیماران ممکن است پولیپ های متعددی داشته باشند که در قسمت های مختلف روده پراکنده هستند. اغلب این پولیپ ها غیر سرطانی هستند ولی در برخی از موارد ممکن است به سرطان روده بزرگ تبدیل شوند.
این متخصص جراح عمومی بیان کرد : امروزه بروز انواع پولیپ های روده بزرگ شیوع پیدا کرده است که هر کدام شرایط و روند درمانی خود را دارند اما به طور کلی این عارضه در صورتی که در زمان مناسب درمان نشود ممکن است خطر ابتلا به سرطان را در پی داشته باشد.
وی اظهار کرد : پولیپ ها در نوع های مختلف هستند که خود به
دسته های کوچک تر تقسیم می شوند که عبارتند از پولیپ نئوپلاستیک که زیر مجموعه آن آدرنوم توبولار که این پولیپ خطر بدخیمی کمتری دارد و بالاتر از سطح مخاط می باشد ، هستند. پولیپ آدنوم توبولوویلوس که زیر مجموعه آن آدرنوم ویلوس است نیز نوع پولیپ بدخیم است و تقریبا هم سطح مخاط می باشد .
دکتر ستوده نیا افزود :پولیپ های هامارتوم نیز به دسته های پولیپ جوانان، سندرم پوتزجگرز و سندرم کرونکیت تقسیم می گردد و پولیپ های التهابی نیز به دسته های سودوپولیپ و پولیپ لنفوئید خوش خیم تقسیم می گردند.
این متخصص جراح عمومی متذکر شد : پولیپ های برجسته به راحتی برداشته خواهند شد و مشکل در پولیپ های غیر برجسته است که با
تکنیک های جدید این پولیپ ها نیز قابل برداشتن هستند.
وی اظهار کرد : در اکثر افراد پولیپ ها هیچ علائم و نشانه ای ندارند ولی به طور کلی شایع ترین نشانه این بیماری خونریزی پولیپ می باشد که این اتفاق باعث ایجاد خون در مدفوع می شود. از دیگر علائم این بیماری می توان به تغییر رنگ مدفوع ، وجود درد و تغییراتی در دفع مدفوع و حالت تهوع و استفراغ اشاره کرد. دکتر ستوده نیا می گوید : برخی از عوامل ممکن است احتمال ابتلا به پولیپ روده بزرگ را در افراد افزایش دهد. این عوامل عبارتند از داشتن اضافه وزن و چاقی بیش از حد ،افزایش سن ، وجود پولیپ روده در خانواده ، ابتلا به دیابت نوع دوم ، وجود بیماری های التهابی روده بزرگ مانند بیماری کرون ، سیگار کشیدن و مصرف الکل‌.
این متخصص جراح عمومی توصیه کرد : در صورت مشاهده مواردی نظیر درد شکم، خون در مدفوع ، تغییرات عادات روده که بیش از یک هفته طول بکشد باید مرتباً از نظر وجود پولیپ ها مورد غربالگری قرار بگیرید و ضروری است که به پزشک متخصص مراجعه شود. این موارد برای سنین بالای ۵۰ سال و داشتن عوامل خطر و سابقه خانوادگی سرطان روده بزرگ باید با حساسیت بیشتری باید به پزشک مشاوره شود. در واقع به منظور پیشگیری از سرطان روده باید به این بیماری توجه ویژه ای شود.
وی مطرح کرد : جهت درمان بیماری پولیپ روده اقدام به تخلیه بافت پولیپ بیمار صورت می گیرد. این اقدام با روش های مختلفی قابل انجام می باشد. این روش ها شامل خارج سازی پولیپ در طول غربالگری، جراحی کم تهاجمی، خارج سازی روده و مقعد است .
دکتر ستوده نیا گفت : در روش خارج سازی پولیپ در طول غربالگری، پزشک اقدام به برداشتن پولیپ با استفاده از انبر و حلقه سیمی می کند . برای
اثر بخشی بهتر این درمان می توان موادی را به پولیپ روده با سرنگ وارد نمود زیرا با انجام این کار پولیپ از دیواره روده جدا می شود و به راحتی می توان پولیپ را درمان کرد. این درمان در مواقعی که سایز پولیپ بیش از دو سانتی متری است ، مورد استفاده قرار می گیرد.
این متخصص جراح عمومی تصریح کرد : در مواقع بزرگ بودن بیش از اندازه پولیپ امکان برداشتن پولیپ با استفاده ازغربالگری نمی باشد لذا در این مواقع درمان از طریق جراحی کم تهاجمی انجام می شود.
وی ابراز داشت: در صورت مبتلا بودن فرد به بیماری نادر پولیپ آدنوماتوز به منظور تخلیه پولیپ از روده و مقعد به جراحی روده بزرگ نیاز است . این کار باید توسط جراح روده انجام شود. پس از خارج سازی پولیپ به منظور بررسی عدم بدخیم بودن آن ضروری است که توده تحت مطالعه و بررسی پاتولوژیست قرار بگیرد.
دکتر ستوده نیا تشریح کرد : هر پولیپی که در کولونوسکوپی دیده شود، در صورت امکان باید برداشته شود. پس از برداشتن احتمال پروفوراسیون روده بزرگ وجود دارد. اگر پروفوراسیون ها کوچک باشد با معاینه دوره ای و چک علائم حیاتی و آزمایشات سریال (مانیتور از نظر لکوسیتوز، شیفت به چپ و اسیدوز متابولیک) فرد باید تحت نظر گرفته شود.این متخصص جراح عمومی افزود : اگر علایم بیمار غیر پایدار شود یا معاینه شکم مثبت باشد یا لکوسیتوز و اسیدوز در آزمایشات وجود داشته باشد ، باید فرد به اتاق عمل انتقال یابد. عارضه دیگر برداشتن پولیپ ها می تواند خونریزی باشد که گاهی نیاز به کولونوسکوپی مجدد و کوتر محل می باشد اما در موارد بسیار نادر بیمار نیاز به جراحی پیدا می کند.
وی گفت: به طور کلی پولیپ روده در کودکان بالای ۱۰ سال و بزرگسالان بالای ۵۰ سال بیشتر دیده می شود که درمان آن معمولا با آندوسکوپی می باشد. در برخی از موارد در بیماران با وضعیت حاد و شدیدتر نیاز به برداشتن روده بزرگ می باشد.

 پولیپ می‌تواند در نواحی مختلف مسیر گوارش ایجاد شود
در ادامه نیز دکتر صدر الدینی در اینباره ابراز کرد : پولیپ یک توده اغلب خوش‌خیم (تومور غیر سرطانی یا نئوپلاسم) است که در ناحیه جداره داخلی روده بزرگ تشکیل می‌شود.
وی ادامه داد : پولیپ می‌تواند در نواحی مختلف مسیر گوارش ایجاد شود، اما در اکثر موارد احتمال مشاهده آن در ناحیه کولون (روده بزرگ) بیشتر است.
این فوق تخصص گوارش و کبد اشاره کرد : پولیپ‌ها از نظر اندازه با یکدیگر متفاوت هستند و می‌توانند از کمتر از یک چهارم اینچ تا چند اینچ قطر داشته باشند.وی مطرح کرد : ظاهر پولیپ‌ها شبیه برآمدگی‌های کوچک است که در ناحیه داخل روده بزرگ ایجاد شده و بخشی از فضای داخل روده (حفره روده) را پر می‌کنند. گاهی اوقات پولیپ روده به صورتی رشد می‌نماید که ظاهری شبیه به قارچ پیدا می‌کند. این شرایط در حالی است که برخی از انواع پولیپ‌ها ممکن است مسطح باشند.دکتر صدرالدینی عنوان کرد : بسیاری از افراد ممکن است با ایجاد پولیپ در نقاط مختلف روده بزرگ مواجه شوند که برخی از این پولیپ‌ها ممکن است دارای سلول‌های سرطانی باشند، هرچند پولیپ‌ها در اکثر موارد خوش‌خیم و غیر سرطانی است.
این فوق تخصص گوارش و کبد خاطرنشان کرد : پولیپ کولون یک مشکل متداول و معمول بین افراد است. این شرایط با توجه به ایجاد توده‌های سلولی کوچک در جداره داخلی کولون (که در اکثر مواقع به عنوان روده بزرگ شناخته می‌شود) مشخص می‌گردد.وی افزود : در اکثر موارد پولیپ‌ها غیر سرطانی هستند و به سادگی در نتیجه رشد غیرعادی سلول‌ها ایجاد می‌شوند. به هر حال این سلول‌ها ممکن است به تدریج به سلول‌های سرطانی تبدیل شوند و به همین خاطر لازم است وضعیت آن‌ها به‌طور منظم تحت بررسی قرار گرفته و در صورت نیاز برداشته شوند.دکتر صدر الدینی می گوید : پولیپ‌های کوچک معمولاً علائم خاصی برای فرد به همراه ندارند، اما ایجاد پولیپ‌های بزرگ می‌تواند باعث خونریزی از ناحیه مقعد، مدفوع خونی، یبوست، اسهال یا درد برای بیمار شود.این فوق تخصص گوارش و کبد توضیح داد : پولیپ‌ها می‌توانند در همه نقاط روده بزرگ تشکیل شده و از نظر اندازه و ظاهر با توجه به نوع آن‌ها متفاوت باشند. سه نوع اصلی پولیپ‌ها عبارتند از پولیپ غده‌ای ، پولیپ هایپرپلازی و پولیپ التهابی.وی افزود : نوع پولیپ غده‌ای ، در اکثر موارد در بین افراد مشاهده شده و حدود ۷۵ درصد تمام انواع پولیپ‌های روده بزرگ را تشکیل می‌دهند. در صورتی که این پولیپ‌ها بزرگ‌تر از ۵ میلی‌متر باشند، ریسک سرطانی شدن آن‌ها به‌طور مشخص افزایش پیدا می‌کند. دکتر صدر الدینی افزود : پولیپ نوع هایپرپلازی کوچک‌تر از ۵ میلی‌متر است و در موارد نادر سرطانی می‌شود و پولیپ نوع التهابی نیز در نتیجه کولیت اولسراتیو یا ابتلا به بیماری کرون ایجاد شده که باعث زخم روده شده و معمولاً خوش خیم می‌باشد. این فوق تخصص گوارش و کبد اذعان داشت : در مواردی که ایجاد پولیپ در روده بزرگ یا کولون تشخیص داده شود، احتمالاً پزشک به شما توصیه می‌کند به منظور جلوگیری از سرطانی شدن، پولیپ برداشته شود. به این منظور اکثر پولیپ‌ها را می‌توان از طریق کولونوسکوپی یا سیگموئیدوسکوپی از روده بزرگ خارج کرد. این شرایط در حالی است که ممکن است لازم شود برای از بین بردن سایر پولیپ‌ها از جریان الکتریکی یا عمل جراحی استفاده شود.
وی افزود : در هنگام خارج کردن پولیپ با عمل جراحی اغلب از لاپاراسکوپی استفاده می‌شود تا به این ترتیب جراحت ایجاد شده در محل جراحی و دوره ریکاوری بیمار حداقل گردد.
دکتر صدرالدینی مطرح کرد : به نظر می‌رسد ترکیبی از شرایط محیطی و عوامل ارثی می‌تواند با تشکیل پولیپ روده ارتباط داشته باشد. برای مثال سیگار کشیدن، چاقی، مصرف الکل، مصرف غذاهای دارای سطح چربی بالا، مصرف گوشت قرمز و نیز مصرف مواد غذایی کم فیبر همگی می‌توانند با خطر ابتلا به پولیپ روده ارتباط داشته باشند.
این فوق تخصص گوارش و کبد ادامه داد : توجه داشته باشید ریسک ابتلا به سرطان روده بزرگ برای افراد سیگاری به‌طور مشخص افزایش پیدا می‌کند. علاوه بر این برخی تغییرات ژنتیک با ابتلا به پولیپ کولون و سرطان روده بزرگ ارتباط دارند. وی عنوان کرد :مهم‌ترین عامل ریسک ایجاد این مشکل بالا رفتن سن فرد از ۵۰ سال می‌باشد. سابقه فامیلی ابتلا به پولیپ کولون و سرطان روده بزرگ نیز می‌تواند ریسک ایجاد پولیپ را افزایش دهد. علاوه بر این، افرادی که قبلاً به پولیپ کولون یا سرطان روده مبتلا شده‌اند نیز در معرض ریسک بالاتر مواجه شدن دوباره با این مشکل قرار دارند. علاوه بر این، برخی از موارد نادر پولیپ یا سرطان نیز ریشه فامیلی داشته و ریسک دچار شدن به این مشکل را در سنین پایین به‌طور مشخص افزایش می‌دهند.
دکتر صدرالدینی می گوید : در اکثر موارد پولیپ روده بزرگ علائم خاصی برای بیمار به همراه ندارد و به همین خاطر لازم است وضعیت فرد به‌طور منظم توسط پزشک تحت معاینه قرار گیرد.
این فوق تخصص گوارش و کبد اضافه کرد : در موارد نادر نیز ایجاد پولیپ می‌تواند باعث شود خون در مدفوع مشاهده شود. گاهی اوقات وجود خون در مدفوع فقط از طریق آزمایش‌های خاص انجام شده بر روی مدفوع قابل تشخیص است و همچنین پولیپ می‌تواند باعث ایجاد تغییر در عادت‌های دفع فرد شده و در صورت پیشرفت شرایط، ممکن است فرد به یبوست یا اسهال دچار شود.وی تشریح کرد : در اکثر موارد پولیپ علائم خاص برای فرد به همراه ندارند اما پولیپ‌های بزرگ‌تر می‌توانند باعث ایجاد خون در مدفوع شوند، اما این نوع پولیپ‌ها نیز معمولاً بدون علامت هستند بنابراین، بهترین روش برای شناسایی ایجاد پولیپ معاینه وضعیت فرد توسط پزشک متخصص می‌باشد.
دکتر صدرالدینی اضافه کرد : امروزه از روش‌های دیگری نیز می‌توان برای تشخیص ایجاد پولیپ استفاده کرد برای مثال آزمایش مدفوع برای مشاهده علائم خون در آن، استفاده از آزمایش سیگموئیدوسکوپی برای مشاهده جداره داخلی یک سوم پایانی روده بزرگ، یا استفاده از آزمایش رادیولوژی که برای این منظور می‌توان از آن‌ استفاده کرد.
این فوق تخصص گوارش و کبد گفت : در صورتی که یکی از این آزمایش‌ها ایجاد پولیپ در روده را مشخص کرده یا پزشک معالج را مشکوک به ایجاد پولیپ کند، متخصص گوارش احتمالاً از کولونوسکوپی برای خارج کردن پولیپ از روده استفاده خواهد کرد. به خاطر اینکه کولونوسکوپی یکی از دقیق‌ترین روش‌های موجود برای شناسایی پولیپ است، امروزه بسیاری از متخصصان به افراد بیمار توصیه می‌کنند از این روش به عنوان یک آزمایش بررسی ایجاد پولیپ در شرایطی استفاده کنند که فرد مشکوک به ایجاد پولیپ روده بزرگ باشد. به این ترتیب در هنگام بررسی وضعیت روده بزرگ می‌توان در صورت مشاهده مشکل به صورت همزمان پولیپ را نیز از روده خارج کرد.وی ابراز کرد: اکثر پولیپ‌های شناسایی شده در فرآیند کولونوسکوپی را می‌توان به‌طور کامل از روده خارج کرد. امروزه از روش‌های مختلف به این منظور استفاده می‌شود که اکثر آن‌ها نیازمند استفاده از پنس نمونه‌گیری یا سوزاندن پولیپ با استفاده از امواج الکتریکی است. در اصطلاح به این روش برش یا قطع پولیپ گفته می‌شود. دکتر صدرالدینی اضافه کرد : به خاطر اینکه جداره روده بزرگ به برش یا سوزاندن حساس نیست، این درمان باعث ایجاد ناراحتی برای فرد نمی‌شود. در ادامه نیز پولیپ‌های خارج شده از روده توسط متخصص پاتولوژی زیر میکروسکوپ مورد بررسی قرار می‌گیرند تا نوع بافت و احتمال وجود سلول‌های سرطانی در آن‌ها مشخص شود. این فوق تخصص گوارش و کبد بیان کرد : در صورتی که جراح بخواهد یک پولیپ بزرگ یا غیرعادی را از روده بیمار خارج کند، متخصص آندوسکوپی ممکن است مقدار کمی جوهر استریل یا کربن سیاه در دیواره روده تزریق کندکه در اصطلاح به این روش تتوی آندوسکوپی گفته می‌شود.وی مطرح کرد : خارج کردن پولیپ از روده (یا پولیپکتومی) با استفاده از کولونوسکوپی یک روش درمان سرپایی است. عوارض جانبی احتمالی این درمان در موارد نادر شامل خونریزی از ناحیه تحت درمان و ایجاد سوراخ یا پارگی در دیواره روده بزرگ است. این شرایط در حالی است که خونریزی از ناحیه تحت درمان ممکن است بلافاصله پس از درمان یا با گذشت
چند روز از پس آن مشاهده شود. به هر حال در صورتی که خونریزی ادامه پیدا کند، در اکثر موارد امکان متوقف کردن آن از طریق کولونوسکوپی وجود خواهد داشت. دکتر صدر الدینی در پایان گفت : از طرف دیگر سوراخ شدن دیواره روده بزرگ یا پارگی آن در موارد نادرپس از کولونوسکوپی در بین افراد مشاهده می شود که برای ترمیم آن لازم است از عمل جراحی
استفاده شود.