یک سال زمان برای تعیین تکلیف وضعیت احراز شهادت محیط‌بانان؟!

آفتاب یزد – رضا بردستانی: «مصدومیت شدید محیط‌بان اردستانی در درگیری با شکارچیان» و «تعیین تکلیف وضعیت احراز شهادت محیط‌بانان تا یک سال آینده» دو خبری است که به فاصله یک روز منتشر شده است.
خبر اول: «مصدومیت شدید محیط‌بان اردستانی در درگیری با شکارچیان»؛ چند روز گذشته خبری مبنی بر مصدومیت یکی از محیط بانان اداره محیط زیست شهرستان اردستان در سطح شهر و فضای مجازی مطرح بود که علیرغم پیگیری‌های متعدد، اما اداره محیط زیست اردستان پاسخگوی خبرنگار ایسنا نبود. با پیگیری‌های مجدد سرانجام رئیس اداره حفاظت محیط‌زیست اردستان در گفت‌وگوی کوتاهی با ایسنا، اظهار کرد: پس از حادثه برای یکی از محیط‌بانان این اداره، با هماهنگی که با اداره کل محیط زیست انجام دادیم، اداره کل اعلام کرد با توجه به اینکه متخلفان دستگیر نشدند و محیط‌بان اداره مصدوم شده این موضوع را فعلاً رسانه‌ای نکنید.

 محیط زیست چند روز است خبر مصدومیت را اطلاع‌رسانی نمی‌کند
برادر همسر محیط بان مصدوم به ایسنا گفت: ساعت ۲۰:۴۵ دقیقه چهارشنبه (۲۴ آبان ماه) در روستای رشیدآباد منطقه سفلی زواره بعد از آنکه یک روز و نیم محیط بانان در تعقیب و گریز شکارچیان بودند، این افراد در منطقه گم می‌شوند. محمود زارع با بیان اینکه محیط بانان با توجه به اینکه شکارچیان را گم کردند و صدای تیراندازی را شنیدند اقدام به بستن راه اصلی روستا می‌کنند، گفت: شکارچیان زمانی که از کوه پایین می‌آیند نزدیک محیط‌بانان که می‌شوند شناسایی می‌شوند و پلاک خودرو آن‌ها که خودرو تیبا نوک‌مدادی بوده را یادداشت می‌کنند. وی گفت: علیرغم تذکر محیط‌بانان مبنی بر تسلیم شدن شکارچیان ولی این افراد ناگهان با سرعت بسیار زیاد و به قصد جان محیط‌بانان ماشین را به سمت آن‌ها حرکت می‌دهند که متأسفانه یکی از محیط‌بانان به نام احمدعلی عابدینی دچار سانحه شدید می‌شود و شکارچیان که دو نفر بودند فرار می‌کنند.
برادر همسر محیطبان مصدوم با بیان اینکه محیط‌بان از ناحیه هر دو استخوان لگن دچار شکستگی و از ناحیه کمر، سر، گردن، پای چپ به شدت دچار آسیب‌دیدگی شده است، گفت: اکنون وی در یکی از بیمارستان‌های اصفهان تحت درمان و مداوا قرار دارد. زارع خاطرنشان کرد: بنده به نمایندگی از خانواده محیط‌بان مصدوم این گلایه را دارم که چرا اداره محیط‌زیست شهرستان اردستان چند روز است که خبر این اتفاق را اطلاع‌رسانی نکرده و به نوعی می‌ترسند که این موضوع رسانه‌ای شود. ما نمی‌دانیم چه افرادی پشت این قضیه هستند که اجازه اطلاع‌رسانی را نمی‌دهند. وی افزود: انتظار داریم این شکارچیان متخلف که سابقه چندین بار شکار غیرمجاز را داشتند توسط دستگاه نظامی دستگیر شوند و به شدیدترین شکل ممکن مجازات شوند.

 شکارچیان متخلف شناسایی و تحت تعقیب هستند
فرمانده یگان حفاظت محیط‌زیست استان اصفهان اظهار کرد: همکاران ما در هفته گذشته یک خبر موثق مبنی بر حضور شکارچی در منطقه می‌شنوند که بلافاصله پس از حضور در منطقه حفاظت شده با هماهنگی مقام قضائی اقدام به راهبندان مسیر می‌کنند. علیرضا غلامی با بیان اینکه زمانی که متخلفان پس از شکار از کوه پایین می‌آیند محیط‌بانان اقدام به ایست می‌کنند و آن‌ها را شناسایی می‌کنند، ادامه داد: زمانی که متخلفان توقف می‌کنند محیط‌بانان اداره محیط زیست اردستان قصد بررسی ماشین آن‌ها را می‌کنند که ناگهان متخلفان ماشین را به حرکت می‌اندازند و یکی از همکاران محیط بان ما را زیر می‌گیرند. وی با اشاره به اینکه محیط بان اداره محیط زیست با هوشیاری زیاد، خود را کنار می‌کشد، ولی بازهم دچار حادثه شدید می‌شود، گفت: اکنون قسمت‌هایی از بدن محیط‌بان اداره محیط زیست شهرستان اردستان آسیب‌دیده و در یکی از بیمارستان‌های اصفهان تحت درمان است. فرمانده یگان حفاظت محیط زیست استان اصفهان در خصوص پیگیری دستگیری شکارچیان متخلف، گفت: شکارچیان متخلف که اصالتاً از یکی از روستاهای بخش زواره هستند کاملاً شناسایی شدند و از افراد سابقه‌دار هستند که امیدواریم به زودی
دستگیر شوند.
خبر دوم: «تعیین تکلیف وضعیت احراز شهادت محیط‌بانان تا یک سال آینده»؛ فرمانده یگان حفاظت محیط زیست کشور از احراز شهادت ۳۹ محیط‌بان در بنیاد شهید تاکنون خبر داد و اظهار کرد: تا یک سال آینده وضعیت سایر محیط‌بانان جانباخته نیز مشخص خواهد شد. هرساله برخی از محیط بانان در جهت حفاظت از محیط زیست کشور در مقابله با شکارچیان غیرمجاز جان خود را از دست می‌دهند. سال ۱۴۰۰ بود که علی سلاجقه – رئیس سازمان حفاظت محیط زیست – اعلام کرد که احراز شهادت محیط بانان از اولویت‌های این سازمان است. به این منظور تاکنون جلساتی با بنیاد شهید برگزار شده است.
فرمانده یگان حفاظت محیط زیست کشور در گفتگو با ایسنا، درباره شهدای محیط زیست اظهار کرد: حدود ۱۲۲ محیط‌بان درجهت حفاظت از محیط زیست شهید و جانباز شده‌اند. اقدامات بسیاری برای پذیرش پرونده‌های آنان از سوی بنیاد شهید و جهت احراز شهادت محیطبانان جانباخته انجام شده است و تاکنون ۳۹ نفر از آنان شرایط لازم را داشته‌اند، در بنیاد شهید احراز شهادت شده‌اند. وی اضافه کرد: پرونده سایر افرادی که در جهت حفاظت از محیط زیست جان خود را از دست داده‌اند هنوز مفتوح است و به‌صورت ماهانه جلساتی با معاونت پذیرش بنیاد برگزار می‌شود که خروجی این جلسات مثبت است.
محبت خانی در پایان با تاکید بر اینکه اتفاقات خوبی دراین زمینه افتاده و شرایط مناسب است، گفت: دو مرحله جلسات عالیه با محوریت این موضوع با حضور رئیس بنیاد شهید، رئیس سازمان حفاظت محیط زیست برگزار شد تا همکاری‌های مناسبی صورت گیرد. طی یک سال آینده با توجه به نوع از دست رفتن این عزیزان و بخشنامه‌های بنیاد شهید احراز شهادت خواهند شد و افرادی که شامل این بخشنامه نشوند نیز عنوان شهدای محیط زیست خواهند داشت و از ۷۰ درصد شرایط شهدای احراز شده در بنیاد شهید برخوردار می‌شوند.

 یک سال زمان برای تعیین تکلیف وضعیت احراز شهادت محیط‌بانان؟!
کشور پهناوری داریم، پهناورتر از تمامی کشورهای همسایه‌ای که با جمهوری اسلامی ایران مرز مشترک خاکی دارند؛ پاکستان (۸۸۲هزارکیلومترمربع)، ترکیه (۷۸۴هزار کیلومتر مربع)، افغانستان
(۶۵۳ هزار کیلومتر مربع)، ترکمنستان (۴۸۸هزارکیلومترمربع)، عراق (۴۳۸هزارکیلومترمربع)، آذربایجان (۸۷هزارکیلومترمربع) و ارمنستان (۳۰هزارکیلومترمربع) با تنوع محیط زیستی و خطرات و مخاطراتی که برخی طبیعی و بعضی غیر طبیعی است.
در این میان، گستردگی ایران و تنوع زیست محیطی آن باعث شده تا همواره زیستگاه‌های گیاهی و جانوری ما در معرض بسیاری از آسیب‌ها قرار گیرد؛ از دست‌اندازی به پوشش بکر گیاهی تا حمله به زیستگاه‌های جانوری به وسیله شکارچیانی که بعضاً بویی از انسانیت نبرده است و لوله‌ی تفنگ خود را به همان آسانی که به سمت حیوانِ ماده‌ی آبستن می‌گیرند به سمت محیط بانان نیز نشانه می‌روند و ما همه‌ساله شاهد زخمی و شهید شدن محیط بانان‌مان هستیم..
به واسطه‌ی علاقه مندی به طبیعت به ویژه بیابانگردی، در جاهایی با محیط بانان مواجه شده‌ام که به قول معروف: «به عقل جن هم نمی‌رسید» گاهی ساعت‌ها مراقبت از ما برای این که ببینند در بیابان و طبیعت به دنبال چه هستیم؟ چه می‌کنیم و در نهایت وقتی آسوده خاطر می‌شوند خودی نشان می‌دهند و هر بار که آنان را می‌بینیم و امکاناتی که از حداقل هم کمتر است خجل می‌شویم.
امروزکه مواجه شدم با خبر: «یک سال زمان برای تعیین‌تکلیف وضعیت احراز شهادت محیط‌بانان» به نوعی، عمیق‌تر به مظلومیت این قشر زحمت کش و همیشه در معرض خطر پی بردم و گویی خاطرات چندین و چند ساله‌ی طبیعت گردی و رویارو شدن با محیط بانان در من زنده شد. اهل مصاحبه و جار و جنجال نیستند، بعضاً شکارچیان سال‌های نه چندان دوری هستند که با محیط بان حتی افتخاری شدن به نوعی در صدد جبران اشتباهات گذشته خود برآمده، تلاش می‌کنند تا دِینِ خود به محیط زیست را ادا کنند، از حقوق و مزایای بسیار کمی برخوردارند، در هنگامه‌ی مواجه شدن با دادگاه و پرونده‌هایی که برای آنان در محاکم قضائی باز می‌شود آن قدر تنها هستند که باور کردن این حجم از تنهایی نیز سخت است، هیچ امنیت اقتصادی ندارند و گاه در معرض بی‌رحمانه‌ترین اتهامات و تهمت‌ها نیز قرار می‌گیرند و حال، برای شهید اعلام کردنِ این‌هایی که گاه با تیر مستقیم شکارچیان متخلف به شهادت می‌رسند نیز قانونگذار به نوعی دست دست می‌کند. خلاصه‌ی این نوشتار و گفتمان خودمانی، یک پرسش بیشتر نیست و آن این که: «یک سال زمان برای تعیین تکلیف وضعیت احراز شهادت محیط‌بانان زیاد نیست؟!»

 دو خبر محیط زیستی: انتخاب روز شهادت «میرزا کوچک‌خان»
به عنوان شروع رسمی کاشت یک میلیارد درخت
رئیس سازمان منابع طبیعی از انتخاب سالروز شهادت سردار جنگل، میرزا کوچک‌خان جنگلی، به عنوان آغاز رسمی کاشت یک میلیارد درخت در سراسر کشور خبر داد و گفت: از شنبه ۱۱ آذرماه ۱۴۰۲ طرح مردمی کاشت یک میلیارد درخت در ایران را آغاز می‌کنیم. به گزارش ایلنا، عباسعلی نوبخت، معاون وزیر جهاد کشاورزی و رئیس سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری کشور در جلسه وبیناری طرح مردمی کاشت یک میلیارد درخت در ایران از آغاز نهالکاری‌های مربوط به این طرح در بیشتر استان‌ها خبر داد و اظهار داشت: طی نشست‌های قبلی مقرر شده بود که از ۱۶ آذرماه امسال طرح ملی کاشت یک میلیارد درخت رسما در کشور آغاز شود.
وی با اشاره به پیش‌بینی شرایط نامساعد جوی در روز ۱۶ آذرماه افزود: با توجه به مطالبه سازمان‌های مردم‌نهاد و فعالان
حوزه فرهنگ و هنر و رسانه استان گیلان، این تصمیم گرفته شد که ۱۱ آذرماه، سالروز شهادت میرزا کوچک‌خان جنگلی را به عنوان آغاز رسمی طرح کاشت یک میلیارد درخت در کشور انتخاب کنیم. رئیس سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری با بیان این که از شنبه ۱۱ آذرماه ۱۴۰۲، کاشت یک میلیارد درخت در سراسر کشور رسما آغاز خواهد شد، گفت: در این مدت نشست‌های مختلفی را با صدا و سیما و شبکه‌های یک و دو سیما داشتیم و مقرر شد نهایت همکاری را با این طرح داشته باشند.
وی همچنین از مدیران استانی منابع طبیعی کشور خواست نهایت همکاری را با گروه‌های تلویزیونی داشته باشند و تاکید کرد: استفاده از رسانه ملی بهترین روش برای تبدیل فرهنگ کاشت درخت به فرهنگ عمومی است. رئیس سازمان منابع طبیعی با بیان این که کاشت درخت باید در رسانه ملی تبلیغ شود، خواستار راه‌اندازی کد دستوری (USSD) طرح مردمی کاشت یک میلیارد درخت شد و خاطرنشان کرد: تمام مراحل این طرح اعم از تولید، انتقال و کاشت نهال و… باید به مردم اطلاع‌رسانی شود و در این اطلاع‌رسانی‌ها باید صادق باشیم.
نوبخت، کد دستوری مذکور را ویژه اطلاع‌رسانی به مردم از روند طرح کاشت یک میلیارد درخت دانست و یادآور شد: آمار نهال‌های باقیمانده در عرصه‌ها در سال آینده ارائه می‌شود؛ البته برخی از استان‌ها همراه با نهالکاری، بذرکاری هم دارند که آمار مربوط به بذرهای سبزشده نیز محاسبه و اعلام می‌شود. براساس اعلام مرکز اطلاع‌رسانی سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری کشور، نوبخت در پایان خاطرنشان کرد: از طریق کد دستوری کاشت یک میلیارد درخت، همه ایرانی‌ها به اطلاعات مرتبط با نهالکاری و درختکاری و تهیه نهال و عرصه مناسب برای کاشت نهال و… دسترسی پیدا خواهند کرد.

 گره پیچیده مکان‌یابی سایت جدید دفن زباله در آمل
تمایل برخی افراد در سیستم‌های اداری برای حل نشدن معضل زباله‌ها
با وجود این که در هفته‌های اخیر موضوع یافتن مکان جدیدی برای امحای پسماندها در شرق استان مازندران به عنوان جایگزین سایت زباله عمارت شهرستان آمل که بیش از ۳۰ سال است زباله‌ها بدون انجام هیچ‌گونه عملیات بهداشتی، صرفا در آن رهاسازی می‌شوند، به صدر اخبار محیط‌زیستی مازندران راه پیدا کرده است، ولی اساسا معضل‌عدم مدیریت صحیح پسماند در این استان و دپوی غیربهداشتی زباله‌ها در لندفیل‌های واقع‌شده در عرصه‌های طبیعی که در مجاورت جنگل‌ها و رودخانه‌های مازندران قرار گرفته‌اند و تداوم این معضلات در طول چند دهه، کوه مشکلات مربوط به مدیریت پسماند در این استان را طی سال‌های طولانی روی هم انباشته کرده است. به گزارش ایلنا،
در دهه‌های اخیر استان مازندران حتی بیش از دیگر استان‌های شمالی کشور از نظر ویلاسازی و احداث واحدهای مسکونی، اقامتی و گردشگری توسعه یافته است و سالانه ده‌ها میلیون نفر برای تفریح و تفرج در سواحل، جنگل‌ها و سایر عرصه‌های طبیعی مازندران، به این استان سفر می‌کنند. ضمن این که جمعیت ساکن این استان براساس سرشماری‌های رسمی سال‌های ۱۳۷۵ و ۱۳۹۵، در دو دهه گذشته از حدود ۲ میلیون و ۶۰۰ هزار نفر به بیش از ۳ میلیون و ۲۰۰ هزار نفر افزایش یافته است، اما بسیاری از زیرساخت‌ها و خدمات عمومی از جمله مدیریت علمی و پردازش اصولی پسماند و شیرابه در این استان متناسب با رشد جمعیت و افزایش تصاعدی تعداد گردشگران آن، رشد نکرده و همین مسئله، آسیب‌های محیط‌زیستی ناشی از دپوی زباله‌ها در عرصه‌های طبیعی مازندران را افزایش داده است.
این در حالی است که مازندران، یکی از غنی‌ترین استان‌های به لحاظ پوشش جنگلی و مرتعی محسوب می‌شود و عمده عرصه‌های طبیعی این استان از نظر زیست‌محیطی دارای اهمیت فراوانی هستند. با این وجود، از ۲۲ شهرستان مازندران فقط ۴ شهرستان ساری، بابل، تنکابن و نوشهر دارای سیستم پردازش زباله هستند که با توجه به ظرفیت ناکافی ورود پسماند به این سایت‌ها، بخش زیادی از زباله‌های مازندران روزانه در ۲۷ سایت دپوی پسماند که در عرصه‌های جنگلی و مرتعی و عمدتا در حاشیه رودخانه‌های مازندران قرار گرفته‌اند، بدون رعایت اصول علمی و بهداشتی، صرفا رهاسازی یا در دل زمین دپو می‌شوند و شیرابه‌های آن‌ها نیز بدون تصفیه شدن یا به زمین نفوذ پیدا می‌کند یا در دل طبیعت جاری می‌شود و به آبراهه‌ها و رودخانه‌های استان می‌ریزد و در نهایت وارد دریای خزر می‌شود.
البته در سال‌های اخیر، تلاش‌هایی برای بهبود وضعیت مدیریت پسماند در استان مازندران انجام شده است؛ به عنوان مثال، آذرماه سال ۹۹ یک دستگاه زباله‌سوز مدرن در شهرستان نوشهر در غرب استان به بهره‌برداری رسید و همچنین دستگاه مشابهی نیز سال‌هاست در شهرستان ساری در مرکز استان در حال احداث است. البته به گفته مسئولان سازمان محیط‌زیست، دستگاه زباله‌سوز ساری به پیشرفت فیزیکی ۹۵ درصدی رسیده است و احتمالا در سال جاری افتتاح خواهد شد. اما به نظر می‌رسد وضعیت مدیریت پسماند در شرق استان مازندران از سایر نواحی این استان نامناسب‌تر است، زیرا بیش از ۳۰ سال است که زباله‌های آمل و ۷ شهر اطراف آن، در «سایت زباله عمارت» دپو می‌شوند و پژوهش‌های انجام‌شده نشان می‌دهد که شیرابه حاصل از پسماندهای رهاسازی‌شده در این لندفیل، تا عمق ۱۵۰ متری زمین نفوذ کرده است.

 ضرب‌الاجل ۱۵ روزه رئیس‌جمهور برای تعیین محل جایگزین سایت عمارت
در این میان اما آنچه در ماه‌ها و بخصوص هفته‌های اخیر، موضوع قدیمی سایت زباله عمارت آمل را به صدر اخبار برده، این است که در چند سال گذشته، وزارت نیرو در تلاش بوده است که «سد هراز» را در پایین‌دست این سایت احداث کند و حالا فرآیند ساخت این سد به مرحله‌ای رسیده که نیاز فوری به جلوگیری از ورود زباله جدید به لندفیل عمارت و ایزوله کردن این محوطه وجود دارد؛ به نحوی که اخیرا «مهدی خادم ثامنی»، مدیرکل دفتر مدیریت پسماند سازمان حفاظت محیط‌زیست گفته است که «بهره‌برداری از سد هراز معطل تعطیل شدن سایت عمارت است.»
البته تعطیل شدن سایت عمارت تنها در شرایطی اتفاق خواهد افتاد که مرکز جدیدی برای دفن زباله‌های آمل پیدا شود. در این میان مسئولان استانداری مازندران وعده داده‌اند که محل جدید برخلاف سایت عمارت، صرفا محلی برای دپو یا رهاسازی پسماند نخواهد بود و حتما امکانات مدرنی نظیر دستگاه زباله‌سوز و تصفیه‌خانه شیرابه در مرکز جدید افتتاح خواهد شد. اما آنچه فعلا در اولویت اصلی قرار دارد، جانمایی سایت جدید است که خود به کلاف پیچیده‌ای برای تصمیم‌سازان استان مازندران و حتی مقامات ارشد دولت تبدیل شده است. گره این معضل تا حدی پیچیده شده که در هفته‌های اخیر، رئیس‌جمهور شخصا به موضوع ورود پیدا کرده است؛ به نحوی که سید ابراهیم رئیسی در روز ۴ آبان، در چهارمین جلسه «پیگیری ویژه رفع مشکلات تولید» که در نهاد ریاست جمهوری برگزار شد، ضرب‌الاجل ۱۵ روزه‌ای را برای استانداری و سایر دستگاه‌های ذی‌ربط در استان مازندران به‌منظور تعیین تکلیف سایت زباله عمارت و یافتن مکان جدیدی برای امحای پسماند در شهرستان آمل تعیین کرد. او همچنین دستور داد که وزارت نیرو نیز پس از پایان این مهلت، اقدامات مربوط به ایزوله‌سازی سایت عمارت را آغاز کند.
اما با وجود این که حدود ۱۰ روز است که فرصت ۱۵ روزه رئیس‌جمهور به مسئولان استان مازندران به پایان رسیده، هنوز محل جدیدی برای امحال زباله‌های آمل و شهرهای اطراف آن تعیین نشده است؛ البته در هفته‌های اخیر مسئولان مازندران از منطقه «شوکاشور» به عنوان محلی نام برده‌اند که قرار است سایت جدید پردازش پسماندهای آمل در آن ساخته شود، اما با توجه به اعتراض جوامع محلی و تجمعاتی که اهالی این منطقه در هفته گذشته در جنگل‌های شوکاشور برگزار کردند، فعلا موضوع احداث سایت جدید پردازش پسماند در شوکاشور، در هاله‌ای از ابهام قرار گرفته است.

 برای بهره‌برداری از سد هراز، الزاما باید سایت عمارت تعطیل شود
با توجه به مجموع این مسائل، از عطاءالله کاویان، مدیرکل حفاظت محیط‌زیست استان مازندران پرسیدیم در ۲۵ روزی که از صدور دستور رئیس‌جمهور برای جانمایی محل جدید سایت دفن زباله شهرستان آمل می‌گذرد، چه اتفاقاتی در این استان انجام شده است که او نیز در پاسخ به ایلنا گفت: براساس دستور رئیس‌جمهور، قرار است که محل جدیدی برای دفن زباله‌های شهرستان آمل و شهرهای اطراف آن در نظر گرفته شود تا بتوان سایت زباله عمارت را تعطیل کرد؛ چراکه برای بهره‌برداری از سد هراز، الزاما باید این سایت تعطیل شود و سپس وزارت نیرو اقدامات مربوط به پاکسازی و ایزولاسیون این سایت را انجام دهد تا بتواند سد هراز را که هم در تامین آب شرب و هم آب کشاورزی منطقه نقش خواهد داشت، در شرایط بهداشتی به بهره‌برداری برساند. وی افزود: دستور رئیس‌جمهور در این زمینه خطاب به شخص استاندار مازندران است و ایشان نیز معاون هماهنگی امور عمرانی استانداری را مامور کرده است که براساس تحقیقاتی که از قبل انجام شده بود و بازدیدهای میدانی که در هفته‌های اخیر صورت گرفته، جانمایی سایت جدید امحای زباله آمل را انجام دهد. مطابق قانون مدیریت پسماندها و آیین‌نامه اجرایی آن، این وظیفه وزارت کشور است که با هماهنگی وزارت جهاد کشاورزی و سازمان منابع طبیعی، مکان مناسب را برای دفن زباله‌های شهرستان‌های مختلف مشخص کند و وظیفه سازمان محیط‌زیست این است که محل جدید دفن زباله که توسط وزارت کشور یا نماینده‌های آن در استان و شهرستان معرفی می‌شود را بررسی و آن را تایید یا رد کند؛ بنابراین یافتن محل جایگزین سایت عمارت، وظیفه سازمان حفاظت محیط‌زیست یا اداره‌کل محیط‌زیست مازندران نیست.

عابسی در بخش دیگری از صحبت‌های خود اظهار داشت: موضوع تعیین محل جایگزین برای سایت زباله عمارت مربوط به این دولت نیست و پیش از دستور اخیر رئیس‌جمهور نیز هم در دولت فعلی و هم در دولت قبل، این موضوع بارها مطرح شده و به نتیجه نرسیده است. در این زمینه هم نمی‌توان تقصیر را صرفا به گردن استانداری مازندران یا فرمانداری و شهرداری آمل در دوره فعلی یا قبلی انداخت، بلکه به نظر می‌رسد افرادی در در سیستم‌های اداری مازندران فعال هستند که در تمایل دارند مسائل مربوط به مدیریت پسماند استان، حل نشود و با طولانی کردن فرآیند رفع معضلات موجود به دنبال آن هستند که بودجه‌های کلان دیگری را برای در سال‌های آینده در این زمینه جذب کنند.
عضو هیئت علمی دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل ادامه داد: سایت دپوی زباله عمارت که در حوالی جنگل‌های آمل قرار گرفته، تنها یکی از ۲۷ لندفیل موجود در عرصه‌های طبیعی مازندران است که دهه‌هاست زباله‌ها بدون هیچ‌گونه عملیات بهداشتی صرفا در آن رهاسازی می‌شوند و آنچه توجه افکار عمومی در سطح کشور را در ماه‌های اخیر به این سایت جلب کرده، تاثیر نفوذ شیرابه‌های آن به دل زمین بر آبگیری سد هراز است که وزارت نیرو مدت‌هاست برای افتتاح آن تلاش می‌کند و شاید اگر مسئله این سد مطرح نبود، مقامات ارشد دولت به صورت خاص برای حل این مسئله ورود پیدا نمی‌کردند.
عابسی در همین راستا تاکید کرد: علاوه بر سایت زباله عمارت، ۲۶ سایت مشابه دیگر نیز در مازندران وجود دارد که شیرابه حاصل از زباله‌های آن، دهه‌هاست وارد جنگل‌ها، مراتع، آبراهه‌ها و رودخانه‌های استان می‌شود و با وجود جلسات متعدد برگزارشده برای رفع معضل هرکدام از این سایت‌ها، این جلسات به‌ندرت به انجام اقدامات اجرایی نظیر توسعه سایت پردازش پسماند نوشهر یا ساخت دستگاه زباله‌سوز جدید برای ساری یا اقدامات عملی مشابه برای شهرستان‌های بابل و تنکابن منجر شده است. البته در همین ۴ سایت پردازش نسبتا اصولی پسماند در سطح استان نیز به دلیل این که مسئله تفکیک زباله از مبدأ انجام نمی‌شود، عملا سوزاندن زباله‌ها به تشدید آلودگی هوا و ایجاد سایر آلودگی‌های محیط‌زیستی دامن می‌زند.