یک جانمایی ساده را اعلام کردن چقدر زمان می‌خواهد؟!

آفتاب یزد ـ رضا بردستانی – خبرنگار بین الملل: : شاید این آخرین دفعه‌ای نباشد که می‌نویسیم اما آن چه طی یک سال و چند ماه نوشته بوده‌ایم را سرجمع در این گزارش منعکس خواهیم کرد!
مصوبه ی مجلس بود اما تبدیل شد به اصلی‌ترین شعار انتخاباتی دولت سیزدهم یا به تعبیری؛ یکی از چهار شعار اصلی سید ابراهیم رئیسی در انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ اما…!
تمام طول یک تابستان در سال ۱۴۰۱، وقت مان صرف این شد که به دولت سیزدهم بگوئیم دارند از «طرح نهضت ملی مسکن» با یک انحراف عجیب سوء استفاده می‌کنند. تمام طول یک پاییز در سال ۱۴۰۱، وقت صرف آن شد که اسناد و مدارک ارائه بدهیم برای این که دولت باور کند دارند از «طرح نهضت ملی مسکن» با یک انحراف عجیب سوء استفاده می‌کنند. تمام طول یک زمستان در سال ۱۴۰۱، وقت مان صرف این شد که بگوییم؛ بازی با آبروی دولت به سادگی دارد انجام می‌شود. تمام طول بهار در سال ۱۴۰۲ وقت مان صرف این شد که بگوییم، لاکچری‌سازی در شأن دولت محرومان و مردمی نیست و در نهایت تمام تابستان و پاییز ۱۴۰۲ منتظر نشستیم تا با یک راستی آزمایی ساده، به همه بگویند: داریم برای خودمان آپارتمان لاکچری می‌سازیم و نه برای مردم!؟
طی این یک سال و چند ماه، این پیام به ما مخابره شد، به شما چه ارتباطی دارد. طی این یک سال و چند ماه، اتهام پشت اتهام که؛ سیاه نمایی می‌کنید، مسئله شخصی دارید، اطلاعات تان کافی نیست و… طی این یک سال و چند ماه بارها نوشتیم، اگر می‌گویید کذب است، سیاه نمایی است، اطلاعات مان ناقص است، خُب بروید شکایت کنید، می‌آییم در عدلیه، اگر حق با شما بود، بگویید دو برابر بقیه برای مان محکومیت در نظر بگیرند ولی، نه پاسخی قانع‌کننده می‌دهند و نه جرأت شکایت کردن دارند. بالاخره تمامی مدارک از جمله پروانه ساخت را که دست خودتان هست بدهید منتشر کنیم و به افکار عمومی بگویید این لاکچری‌سازی برای کارمندان راه و شهرسازی یزد در بهترین نقطه و گرانترین زمین مربوط به نهضت ملی مسکن نیست. طی یک سال و چند ماه گذشته، هر بار جوابیه دادند، نکته ی جدیدی رو شد؛ یک بار گفتند معاون وقت وزیر راه اجازه داده به کارمندان مان زمین بدهیم، پرسیدیم معاون وزیر با کدام اختیارات قانونی توانسته اموال دولت را بذل و بخشش کند؟ گفتند مرسوم است، گفتیم قانون ارائه دهید، مرسوم است، توجیه است!طی یک سال و چند ماه گذشته بارها در پاسخ دادن، به صراحت گفتند: نهضت ملی مسکن نیست. طی یک سال و چند ماه گذشت، بارها به هزار و یک دستاویز، چنگ زدند اما نتوانستند پاسخی قانع‌کننده بدهند، چرا؟ چون بدون سند و مدرک نمی‌نویسیم.

باز هم می‌گوییم و می‌نویسیم: لاکچری‌سازی برای همیشه مایه بی‌اعتمادی به دولت سیزدهم می‌شود
ما زورمان به خودمان شاید برسد اما زورمان به دولت و دستگاه‌های نظارتی نمی‌رسد، یعنی ما فقط وظیفه داریم بنویسیم و پیگیری کنیم ولی نمی‌توانیم از ساخت و ساز به نام نهضت ملی مسکن اما در زمین‌های گرانقیمت شهر، جلوگیری کنیم. بررسی کرده‌ایم و به نتایج تلخی رسیده‌ایم و آن این که؛ لاکچری ساختن‌ها هم بدون ضوابط است یعنی کسانی آپارتمان سهم شان شده که طبق مقررات شامل این طرح نمی‌شوند، گفتند این چنین نیست، گفتیم شفاف اسامی را اعلام کنید خودمان می‌رویم بررسی می‌کنیم، اشتباه کرده بودیم عذرخواهی می‌کنیم یا مطابق قانون با ما برخورد کنید.به درستی نمی‌دانیم چه داستانی پشت این حکایت است که همه ی یک استان می‌دانند آن چه دارند می‌سازند با هیچ چسب داخلی و خارجی، به طرح نهضت ملی مسکن نمی‌تواند وصل شود اما هیچ کسی اعتراض نمی‌کند، نه به خاطر ما و روزنامه آفتاب یزد؛ به خاطر خودشان!خوب که بررسی کردیم دیدیم آن چه در طرح نهضت ملی مسکن در استان یزد رخ داده، ماجراهایی اسفناک‌تر از این ۴۱ واحدی است، این انحراف نیست، خود خود سوء استفاده است!
جانمایی با طعم تلخ تبعیض!
آفتاب یزد که حدوداً یک سال و چندماه است از نهضت ملی مسکن، برخی انحرافات و سوء استفاده‌ها و سوء مدیریت‌ها می‌نویسد، حداقل سه بار و در یک بازه زمانی ۱۲۰ روزه یک درخواست خیلی ساده را مطرح کرد که انجام آن چندان سخت و زمان بر نیز نبود و آن جا نمایی طرح‌ها تا معلوم شود اساساً نهضت ملی مسکن به مردم مربوط است یا دولتی‌ها و نهادهای خاص اما همچنان این درخواست بی‌جواب مانده که برای این روزنامه، عدم پاسخگویی کاملاً طبیعی و دلیل عدم پاسخگویی کاملاً روشن است چه، مقایسه ی مناطقی که دولتی‌ها به اصطلاح ذیل طرح نهضت ملی مسکن برای خودشان خانه می‌سازند با مناطقی که قرار است چهاردیواری‌هایی به نام خانه تحویل بگیرند به راستی دود از کله ی آدمیزاد برمی خیزاند!
بهترین زمین ها، بهترین مصالح، بهترین پیمانکارها و آماده‌ترین نقدینگی باعث شده تا بین درصد پیشرفت فیزیکی طرح‌هایی که پشت آن‌ها دولتی‌های خاص باشند با طرح‌هایی که به نام مردم در حال ساخت است فاصله‌ای کهکشانی وجود آورده شود مضافاً این که، سرعت ساخت طرح نهضت ملی مسکن برای دولتی‌ها و نهادهای خاص به نام نهضت ملی مسکن در مقایسه با آنچه برای مردم می‌سازند، قابل مقایسه نیست.

امتیازهایی که با قیمت‌های چندمیلیاردی در حال دست به دست شدن است
از آن جایی که می‌دانیم پیگیری اخبار طرح یا پروژه نهضت ملی مسکن چه دردسرها و گرفتاری‌هایی دارد اما برای راستی آزمایی و برای این که بدانیم تا چه اندازه ممنوعیت خرید و فروش خانه ذیل طرح یا پروژه نهضت ملی مسکن حقیقت دارد تنها در یک مورد تا پای معامله نیز پیش رفتیم اما به این دلیل که فروشنده حاضر به معاوضه ی زمین با امتیاز آپارتمان در طرح نهضت ملی مسکن نشد، به اصطلاح پا پس کشیدیم اما برای مان روشن شد که نه تنها ممنوعیتی وجود ندارد که ترسی هم نیست زیرا آپارتمان مورد اشاره در پروژه‌ای بود که از بعید هم بعید‌تر می‌نمود(تردیدی اگر دارند با سه میلیاردتومان تشریف بیاورند امتیاز یک عدد آپارتمان ۱۲۷ متری در طرح نهضت ملی مسکن را تحویل بگیرند!)

نهضت ملی مسکن: به نام مردم، به کام دولت و…!
دوشنبه ۲۳ مرداد سال جاری در مطلبی با عنوان:« با یک راستی آزمایی ساده می‌توان فهمید؛ نهضت ملی مسکن: به نام مردم، به کام دولت و نظارتی ها!» نوشتیم:
ـ یک سال است از «لاکچری سازی» به نام «نهضت ملی مسکن» می‌نویسیم، یک سال است از یک انحراف عجیب و غریب و یک سوء استفاده آشکار می‌نویسیم و حالا می‌خواهیم از «ظلم» آشکاری بنویسیم که در حق مردم شد!
ـ کافی است درصد پیشرفت فیزیکی، جانمایی و نوع و سبک احداث واحدهای در دست ساخت نهضت ملی مسکن را با دقت بررسی کنید آن وقت با ما هم نظر خواهید شد که دولتی‌ها و… طرح نهضت ملی مسکن را «گروگان» گرفته اند؛ به نفع خودشان و…!
ـ فارغ از «لاکچری سازی»، بدون توجه به «انحراف و سوء استفاده» از طرح نهضت ملی مسکن، نکته ی مهم‌تر و عجیب تر، جانمایی پروژه ها، جا به جایی برخی پروژه‌ها از مردم به دستگاه‌های خیلی خاص، درصد پیشرفت فیزیکی، نوع مصالح و سبک احداث واحدهای در دست ساخت و مقایسه ی آن با شهرک ۳۷۷ هکتاری است که دائم برای آن تبلیغ می‌کنند. کافی است درصد پیشرفت فیزیکی، جانمایی و نوع و سبک احداث واحدهای در دست ساخت نهضت ملی مسکن را با دقت بررسی کنید آن وقت با ما هم نظر خواهید شد که دولتی‌ها و نظارتی ها، طرح نهضت ملی مسکن را «گروگان» گرفته اند؛ به نفع خودشان و…!

خلاصه‌ای از خلاصه ی آن چه تا اکنون نوشته ایم
و نوشتیم: اواخر مرداد ۱۴۰۱ بود که متوجه شدیم اداره کل راه و شهرسازی استان یزد با سوء استفاده‌ای آشکار از یک توافق نامه که در دوران حسن روحانی، مابین معاون وقت وزارت راه و شهرسازی و اداره کل راه و شهرسازی استان یزد صورت پذیرفته بود با وقفه‌ای طولانی ولی ذیل طرح «نهضت ملی مسکن» که یکی از حیاتی‌ترین و مهم‌ترین شعارهای انتخاباتی دولت سیزدهم است، اقدام به احداث ۴۱ واحد آپارتمانی در یکی از مناطق مرفه نشین یزد با متراژ و نقشه‌ای که هیچ سنخیتی با روح و ذات نهضت ملی مسکن ندارد(نهضت ملی مسکن قرار بوده و گویا همچنان نیز قرار است مردم کمتر برخوردار و فاقد منزل مسکونی را صاحب خانه کند) کرده است.بررسی‌های خود را به صورت میدانی و کسب اسناد معتبر آغاز کردیم و وقتی مطمئن شدیم این اقدام یک انحراف آشکار در این طرح عظیم است طی یادداشتی هشدار گونه و «صرفاً جهت اطلاع دولت سیزدهم» به این موضوع پرداختیم. خیلی زود با جوابیه ای… مواجه شدیم و چون می‌دانستیم آن چه نوشته‌اند با آن چه رخ داده، دو داستان متفاوت دارد از کنار درج جوابیه به آسانی گذشتیم و اداره کل راه و شهرسازی استان یزد نیز هیچ اقدامی نکرد از آن جهت که مثل روزنامه ی آفتاب یزد، خودش هم به جوابیه‌ای که نوشته بود اعتقادی نداشت.جوابیه نویسی به همین جا ختم نشد و این بار از سوی وزارت راه و شهرسازی، جوابیه‌ای عیناً شبیه آن چه اداره کل راه و شهرسازی ارسال کرده بود به دفتر روزنامه فرستاد. این بار نیز اقدامی برای درج جوابیه به صورت مستقل نکردیم اما جوابیه را با ریزِ جزئیاتی که می‌دانستیم در قالب چندین و چند گزارش منتشر کردیم.وزارت راه و شهرسازی در ادامه با تغییر وزیر رو به رو شد اما همچنان پاسخی به گزارش‌های روزنامه آفتاب یزد نمی‌داد و اما این روزنامه که رسالت واقعی و حقوقی خود می‌دانست که مسئله را تا حصول نتیجه پیگیری کند به این مسیر ادامه داد. طی یازده ماه گذشته از دادستان کل کشور تا سید ابراهیم رئیسی را مخاطب قرار دادیم و همچنان از دریافت پاسخ محروم مانده ایم، چرا؟…

گفتند: خسته می‌شوند و یادشان می‌رود، دیدید خسته نشدیم یادمان هم نرفت؟!
و نوشتیم: پیغام و پسغام‌ها شروع شد؛ گفتند: می‌سازیم و روزنامه کاری از پیش نخواهد برد. گفتند: مشکل شخصی دارید. گفتند: لابد انتظاراتی داشته اید. گفتند: البته به خودشان؛ خسته می‌شوند و یادشان می‌رود… و یادداشت‌های روزنامه آفتاب یزد، با تکمیل هر طبقه به قوت خود باقی ماند. اخیراً هم دست گذارده‌اند بر مسیر تخریب و همین که چند روزی از درج گزارش می‌گذرد در شبکه‌های اجتماعی می‌نویسند: دیدید دیگر ننوشتند؛ لابد توافقاتی مابین روزنامه، خبرنگار و اداره کل راه و شهرسازی استان یزد صورت پذیرفته است و…!

لاکچری سازها به عاقبت کارشان فکر نمی‌کنند
و نوشتیم: روزنامه و آن چه درون آن به عنوان محتوا درج می‌شود برگی از تاریخ مکتوب و مصوری است که آیندگان با مراجعه به آن به قضاوت خواهند نشست. آن چه لاکچری سازها از آن غافل هستند این که؛ بالاخره این مجتمع
۴۱ واحدی بسیار گرانقیمت به پایان خواهد رسید و ساکنینی خواهد داشت و آن وقت روزنامه به سراغ ساکنان خواهد رفت و معلوم همه خواهد شد که آپارتمان را به نام که ساختند و اکنون چه کسانی درون آن سکونت دارند با این توضیح که تصریح شده است: خرید و فروش واحدهای نهضت ملی مسکن ممنوع است!

شهرک ۳۷۷ هکتاری کجا است؟
و نوشتیم: سال‌ها قبل و در قالب تأمین هزینه‌های انتقال آب به استان یزد، مجموعه‌ای دو هزار هکتاری به موسسه کوثر واگذار شد که پس از کش و قوس‌های فراوان، در نهایت تنها ۷۰۰ هکتار از این دو هزار هکتار در اختیار مؤسسه کوثر قرار گرفت و حال ۳۷۷ هکتار زمین در قالب شهرک‌های جدید، در جوار این مجموعه برای ساخت نهضت ملی مسکن در نظر گرفته شده است آن هم به نام ویلایی سازی، داستان به قدری ساده است که نیازی به بازخوانی ندارد!

این همه اصرار برای چیست؟!
آقای شریعتمداری، حمایت از دولت سیزدهم از این علنی‌تر و صریح تر؟
روزنامه ی کیهان که عادت دارد همه را متهم کند به نادیده انگاری و سانسور دستآوردهای دولت، بازهم دست به قلم شد و نوشت: چرا روزنامه‌های طیف اصلاح‌طلب، اخبار افتتاح متروی پروند را پوشش نداده اند(یا به تعبیری، سانسور کرده اند)؟! مدیر مسئول تا آن جایی که به روزنامه ی آفتاب یزد مربوط بود را پاسخ داد اما در این گزارش می‌خواهیم به آقای شریعتمداری بگوییم؛ این که نزدیک به دو سال است همچنان از انحراف در نهضت ملی مسکن می‌نویسیم گواهی است بر این مدعا که نمی‌خواهیم دولت بدنام شود، نمی‌خواهیم دیگران سوء استفاده کنند و نفع ببرند اما دولت سیزدهم تاوان آن را پس بدهد، نمی‌خواهیم برخی عملکردهای دیگر به سوء ظن و تردید آلوده شود؛ آقای شریعتمداری، حمایت از دولت سیزدهم از این علنی‌تر و صریح تر؟

پرسش بی‌پاسخ آفتاب یزد از وزارت راه و شهرسازی
یک جانمایی ساده را اعلام کردن چقدر زمان می‌خواهد؟!
آقای وزارت راه و شهرسازی؛ فساد در واردات چای تقصیر دولت قبل است، قبول(!)، آلودگی هوای کشور هم نتیجه ی دولت هشت ساله ی روحانی است، این هم قبول(!)، مازوت سوزی را هم می‌نویسیم به پای دولت‌های یازدهم و دوازدهم، خشک شدن دریاچه ی ارومیه هم باشد بخشی از کارنامه ی حسن روحانی، گرانی و تورم هم که از قبل معلوم است که «تقصیر دولت قبل است»، لاکچری‌سازی به نام نهضت ملی مسکن هم تقصیر دولت روحانی است؟ اصلاً یک راستی آزمایی ساده برای رفع یک ابهام بزرگ مگر چقدر زمان نیاز دارد که از تابستان تا به امروز پاسخ نمی‌دهید؟! زمین‌ها مشخص، پیمانکاران معلوم، متقاضیان و ذینفعان واضح، حتی وام‌های دریافتی نیز در دسترس، یک کارمند ساده ی راه و شهرسازی استان یزد در عرض ۱۰ دقیقه می‌تواند خیلی ساده، جانمایی‌ها را با ذکر جزئیات در اختیار روزنامه قرار دهد تا معلوم شود برای مردم کجا دارند خانه می‌سازند و برای خودشان و برخی دستگاه‌های دولتی
کجا؟ امیدی به پاسخگویی نداریم چون این دولت(دولت سیزدهم) در هر چه سرآمد نباشد در برخی «ناپاسخگویی‌ها» قطعاً سرآمد است اما این که انتظار داشته باشید با چند سطر جوابیه دادن‌های بی‌سر و ته، دست از مطالبه گری برداریم لابد انتظار بجایی نیست، اصلاً مثل گذشته و از این جا به بعد نیز؛ ما می‌پرسیم، شما هم پاسخ ندهید لااقل این گونه بی‌حساب می‌شویم منتها، دولت تمام می‌شود، وزارت و ریاست‌ها نیز تمام می‌شود اما روزنامه تمام نمی‌شود زیرا، زنگ تک تکِ آپارتمان‌های لاکچری را خواهیم زد و نام و نشان مالکان و ساکنان که مطمئن هستیم یکی نخواهد بود را در روزنامه درج خواهیم کرد تا معلوم شود ما دستاوردهای دولت سیزدهم را سانسور می‌کنیم یا روزنامه‌هایی که به عطش چند آگهی، چشم بر تخلفات می‌بندند؛ این وسط اعتماد و امید به فنا رفت
هم رفت!