پیروزی غربگرایان در تایوان به نفع مسکو!

آفتاب یزد ـ رضا بردستانی – خبرنگار بین الملل: یک استاد تاریخ و روابط بین‌الملل دانشگاه با اشاره به تلاش چینی‌ها و آمریکایی‌ها برای به پایان رسانیدن نتیجه انتخابات در تایوان به نفع خود به آفتاب یزد گفت:«نتیجه ی به دست آمده کاملاً طبیعی بود زیرا نسل جدید چندان علاقه‌ای به چینی‌ها ندارد و همین مسئله کمک کرد تا حزب حاکم بتواند جایگاه خود را حفظ کند.»
علی بیگدلی با تأکید بر این موضوع که، حمله به تایوان برای چین به صرفه نیست افزود: « چین هرگز سرنوشت ۱٫۴ میلیارد نفر را به سرنوشت یک جزیره ی کوچک گره نخواهد زد.»
وی ادامه داد: اگرچه حزب حاکم توانست در انتخابات اخیر پیروز شود اما این بدان معنا نیست که پکن از تایوان صرف نظر کند فلذا می‌توان گفت با اتفاق اخیر وضعیت در همان حالت قبلی تثبیت شد و کشمکش چین و امریکا بر سر تایوان همچنان به قوت خود باقی است.

پیروزی مجدد حزب حاکم در انتخابات تایوان به‌رغم تهدیدهای چین
نتایج انتخابات سراسری در تایوان نشان داد که مردم این کشور روز شنبه، ۲۳ دی، زیر فشار تهدیدهای چین که انتخابات را گزینه بین «جنگ یا صلح» خوانده است، لای چینگ-ته، نامزد ریاست جمهوری حزب «پیشرو دموکرات»، را به قدرت رساندند. با پیروزی لای، معاون فعلی ریاست جمهوری، حزب او که پرچم‌دار هویت مستقل تایوان است و ادعای حاکمیت چین بر این جزیره خودگردان را رد می‌کند، برای سومین بار به قدرت رسید. لای در انتخابات ریاست جمهوری با دو رقیب روبرو بود: هو یو-ایه از حزب کومینتانگ که بزرگترین حزب اپوزسیون است و کو وون-جه شهردار سابق تایپه و از حزب «مردم تایوان» که به تازگی و در سال ۲۰۱۹ تأسیس شد. هر دو رقیب شکست را پذیرفتند. در این انتخابات مردم تایوان برای گزینش رئیس جمهوری، معاون او، و اعضای محلی و غیرمحلی پارلمان رای دادند.چین در آستانه انتخابات با رد درخواست‌های لای برای گفت‌و‌گو، او را یک «جدایی‌طلب خطرناک» خوانده و گفته بود که هرگونه حرکت به سمت استقلال رسمی تایوان «به معنای جنگ» است. لای می‌گوید که به حفظ صلح و وضعیت موجود در سراسر تنگه تایوان و تقویت دفاعی این جزیره متعهد است. به گزارش شبکه خبری ان‌بی‌سی، او در یک کنفرانس خبری پس از پیروزی خود گفت که به روابط خارجی و دفاع ملی در راستای سیاست تسای اینگ-ون، رئیس جمهوری فعلی، ادامه خواهد داد. چین پس از انتخاب تسای در سال ۱۳۹۵، گفت‌و‌گوی مستقیم با تایوان را قطع کرد. بنا به این گزارش، لای گفت امیدوار است چین «درک کند که تنها صلح به نفع هر دو طرف در تنگه تایوان خواهد بود. علاوه بر این، صلح و ثبات جهانی به صلح در تنگه تایوان بستگی دارد. ما امیدواریم که چین شرایط را درک کند، زیرا مسئولیت دارد.»یک مقام ارشد دولت بایدن روز چهارشنبه ۲۱ دی گفت ایالات متحده با هرگونه مداخله یا نفوذ خارجی در انتخابات ریاست جمهوری و پارلمانی تایوان مخالف است و قصد دارد پس از برگزاری انتخابات، هیئتی غیررسمی را به این جزیره خودگردان اعزام کند. چین علی‌رغم مخالفت‌های شدید تایپه، تایوان را بخشی از قلمرو خود می‌داند. دولت تایوان با ادعای حق حاکمیت چین مخالف است و می‌گوید جمهوری خلق چین هرگز بر این جزیره حکومت نکرده است و حق ندارد در مورد سرنوشت آن دخالت یا آن را کنترل کند، زیرا فقط مردم تایوان می‌توانند این کار را انجام دهند.آمریکا خواهان حفظ وضعیت موجود تایوان است که به صورت دموکراتیک اداره می‌شود و به‌رغم فقدان روابط دیپلماتیک رسمی با تایوان مهم‌ترین حامی بین‌المللی و تامین‌کننده تسلیحات این کشور است. رویترز در آستانه انتخابات تایوان به نقل از یک مقام دولت بایدن بدون ذکر نام گفت هر گونه اختلال در صلح و ثبات تنگه تایوان که یک مسیر کلیدی کشتیرانی است، به اقتصاد جهانی آسیب جدی خواهد زد.

تردید«شی»؛ اروپا یا مسکو؟!
علی بیگدلی در بخش دیگری از این گفتگو خاطرنشان می‌کند: با تصمیمی که اروپایی‌ها به ویژه آلمان گرفته مبنی بر خروج سرمایه‌های خود از چین، حال پکن در یک دو راهی عجیب گرفتار شده است که همچنان آمریکا و غرب را دو دستی بچسبد یا نزدیک با مسکو را در دستور کار خود قرار دهد.وی ادامه می‌دهد: گزینه ی سومی هم هست و آن حفظ همزمان غرب و مسکو است که به طور طبیعی خوشآیند کاخ سفید نخواهد بود با این وجود واشنگتن به دلیل مخمصه‌هایی که در آن گرفتار شده( انتخابات ریاست جمهوری، بلاتکلیفی جنگ در اوکراین و بحران غزه) عملاً خود را درگیر بحران بزرگتری آن هم با چین نخواهد کرد و به اصطلاح در مسیر باج دادن گام بر می‌دارد.بیگدلی می‌گوید: سیاست چین در عرصه ی سیاست بین‌الملل، پرهیز از تنش و تلاش برای نزدیک‌تر شدن به آمریکا است در همین حال مراقب است تا حوزه‌های نفوذ خود(ایران، پاکستان و افغانستان) را برای فشار بر غرب حفظ کند. این استاد دانشگاه در پاسخ به این پرسش که:«در سایه ی انتخابات اخیر در تایوان و نتیجه‌ای که به دست آمد آیا بحران و تنش در دریای چین شتاب می‌گیرد یا نه؟» گفت: هر دو طرف ماجرا، سعی می‌کنند سطح تنش را در همین سطح باقی نگه دارند هرچند در این مسیر چینی‌ها در تلاش هستند تا با برطرف کردن تنش‌ها با کاخ سفید، روابط صمیمانه‌تری با مقامات ایالات متحده برقرار کنند زیرا تجارت و بازرگانی برای چینی‌ها در جایگاه مهم‌تری وجود دارد.

ایده هنری کیسینجر و دهه هفتاد میلادی
علی بیگدلی با بازخوانی تاریخ سیاسی چین و آمریکا به آفتاب یزد گفت: ایده ی زدودن تفکر چین هراسی که معمار آن کیسینجر و «بوتو»، دوست صمیمی «مائو» بودند در دهه ی هفتاد قطعاً ایده ی کاربردی مفیدی بود اما در نظام نوین بین‌الملل با تغییرات شگرفی که در روابط کشورها شاهد هستیم حتماً ایجاب می‌کند کانون‌های بحران در وضعیت بحران زایی باقی بمانند زیرا؛ «امپریالیسم» با بحران زاده می‌شود، با بحران زایی ادامه حیات می‌دهد و بدون بحران خواهد مرد، این یک اصل است و این که می‌بینیم بحران پشت بحران در جهان به وجود می‌آید بخشی به همین نگاه و ایده مربوط می‌شود.

آمریکا به چین امتیاز داده، می‌دهد و خواهد داد
علی بیگدلی با توصیف جهان بین‌الملل به یک میز پر از هدیه می‌گوید: روش چینی‌ها در مواجهه با آمریکا، کاهش تنش و منش آمریکایی‌ها امتیاز دادن برای مهار چین و عصبانی نکردن این کشور است در حالی که به خوبی می‌دانند چینی‌ها اهل جنگ نیستند و تلاش می‌کنند موقعیت تجاری و بازرگانی خود در جهان را با تنش زایی به خطر نیندازند. وی با اشاره به امتیازاتی که آمریکا در خاورمیانه به چینی‌ها داده اظهار می‌دارد: آمریکایی‌ها همواره برای مهار چین بر سر امتیاز دادن‌ها گاهی سخاوتمندانه رفتار کرده‌اند تا جایی که اجازه دادند پکن در خاورمیانه در منافع حتی آمریکا شریک شود.

پیروزی غربگرایان در تایوان به نفع مسکو!
علی بیگدلی در تحلیلی دیگر به وجه مهمی از پیروزی غربگرایان در تایوان اشاره کرده می‌گوید: تمام تلاش امریکا مبتنی بر این بوده تا پکن از مسکو فاصله بگیرد و حال با پیروز غربگرایان تقریبا مسکو از همراهی چین با خودش مطمئن شده است مضافاً این که، چینی‌ها اگرچه همواره فاصله ی مطمئنه با پوتین را حفظ کرده‌اند اما این رفتار هرگز به معنای پشت کردن به روسیه نبوده و نخواهد بود.وی ادامه می‌دهد: چین در مسیر قدرت جهانی شدن قرار دارد اما وضعیت فعلی این کشور چندان مطلوب نیست و از این جهت امریکایی‌ها چون چندان احساس خطر نمی‌کنند لابد سختگیری‌های کمتری نسبت به پکن خواهند داشت.بیگدلی می‌گوید: در این جا مسئله ی دیگری نیز وجود دارد و آن این که؛ خودِ چینی‌ها تمایل بیشتری به غرب و آمریکا دارند چون منافع بیشتر را نه از آسیا به مسکو که از آسیا به واشنگتن می‌دانند.وی با گریزی به یک اصل تاریخی(همه ی انقلاب‌ها بلافاصله درگیر جنگ شده اند) اظهار می‌دارد: معمولاً قدرت‌های نوظهور در تلاش هستند در همان ابتدا با به راه انداختن جنگ سرپوشی بر ناتوانی‌های خود بگذارند و اگر می‌بینیم بسیاری از انقلاب‌ها در همان آغاز مسیر جنگ به راه انداخته‌اند
حتماً دلیل قانع کننده‌ای داشته است.بیگدلی با اشاره به بحران‌های موجود در جهان تأکید می‌کند: بخشی از این بحران‌ها به اصطلاح دست ساز و محصور تفکرات قدرت‌های بزرگ است زیرا در سایه ی بحران‌ها است که نظم نوین جهانی شکل می‌گیرد و قدرت قدرت مداران نیز از همین جا ناشی می‌شود.
وی با اشتباه و بی‌نتیجه خواندن حمله ی آمریکا و انگلیس به حوثی‌ها اظهار می‌دارد: یادمان باشد کاخ سفید برای فرار از یک بحران، به یمن حمله کرد و هیچ دستاوردی نیز به دست نخواهد آورد.این استاد دانشگاه در پایان با اشاره به این که، جنگ لازمه ی سیاست است گفت: قدرت و حفظ قدرت حتماً در سایه ی جنگ آسان‌تر است!