خیلی دل‌تان صندلی مجلس می‌خواهد، ریاست جمهوری می‌خواهد؟ بسم‌الله، آنچه در چنته دارید را رو کنید: توانمندی‌ها، تجربیات، راه‌های برون رفت از مشکلات، فهم درست از خواست و علاقه‌ی مردم و… ولی بالاغیرتاً به حذف رقیب و خالی کردن میدان برای از پیش برنده بودن خود حتی لحظه‌ای نیندیشید، روی وعده‌دادن‌های فضایی و رویایی هم […]

خیلی دل‌تان صندلی مجلس می‌خواهد، ریاست جمهوری می‌خواهد؟ بسم‌الله، آنچه در چنته دارید را رو کنید: توانمندی‌ها، تجربیات، راه‌های برون رفت از مشکلات، فهم درست از خواست و علاقه‌ی مردم و… ولی بالاغیرتاً به حذف رقیب و خالی کردن میدان برای از پیش برنده بودن خود حتی لحظه‌ای نیندیشید، روی وعده‌دادن‌های فضایی و رویایی هم اصلا حسابی باز نکنید…!

بیایید با هم موضوع روی جلد روزنامه‌های امروز را مرور کنیم، انتخابات مجلس دوازدهم و مجلس خبرگان. فرمایشات رهبر معظم انقلاب اسلامی، نقطه‌ی اشتراک تیتر تمامی روزنامه‌های یکشنبه بود منتها، هر کدام از زاویه‌ای و با هدفی به این سخنان بسیار مهم پرداخته بودند.
نخست، نقطه‌ی اشتراک: «انتخابات؛ پایه تحول و راه حل مشکلات.»
دوم، ویژگی‌ها و خصوصیات انتخابات: «مشارکت پرشور»، «سلامت حقیقی»، «رقابت واقعی» و «امنیت کامل».
سوم، محدوده، وظیفه و تکلیف مردم و مسئولان: «وظیفه‌ی مردم، تنها و تنها در مشارکت پرشور خلاصه می‌شود» اما آن سه تای دیگر را «مسئولان، دستگاه‌های نظارتی و حاکمیت» باید فراهم کنند.
چهارم: مشارکت پرشور را مردم باید رقم بزنند و آن سه تای دیگر («سلامت حقیقی»، «رقابت واقعی» و «امنیت کامل») چندان به مردم ارتباطی ندارد. فهم درست یک اشاره به ما می‌گوید؛ «مشارکت پرشور» به وجود نمی‌آید مگر در سایه ی: «سلامت حقیقی»، «رقابت واقعی» و «امنیت کامل».
دیروز پشت چراغ قرمز ۱۲۵ ثانیه‌ای، از خود پرسیدم: «چرا از این همه اَبر، قطره‌ای باران نمی‌بارد؟»، ثانیه شمار روی عدد ۱۱۵ که رسید به خود گفتم: «چیزی از شرط لازم و شرط کافی شنیده ای؟»، و ادامه دادم: «شرط لازم برای باریدن باران، قطعاً تشکیل اَبر است اما تشکیل اَبر کافی نیست و از این جا به بعد است که علاوه بر شرط لازم، شرط کافی هم باید یاری کند.» و ادامه دادم: «استفاده از وسایل الکتریسیته بدون برق غیرممکن است.» و نتیجه گرفتم: «در همین فقره، اَبر هست اما رطوبت هوا به اندازه‌ای نیست که پروسه‌ی بارش باران کامل شود و بارندگی اتفاق بیفتد.» چراغ سبز شد، «هنوز برایم این سؤال باقی است که وقتی اَبر هست چرا باران نیست؟!»
رهبر معظم انقلاب اسلامی نه با ایما و اشاره بلکه با صراحت می‌گویند: «ویژگی‌ها و خصوصیات یک انتخابات ایده آل این‌ها است: «مشارکت پرشور»، «سلامت حقیقی»، «رقابت واقعی» و «امنیت کامل». » روزنامه‌ها در بازتاب سخنان رهبر معظم انقلاب، سنگ تمام می‌گذارند اما هرکدام از زاویه‌ای به این سخنرانی بسیار مهم توجه نشان می‌دهند و این یعنی، مخاطب (یعنی مردم) خیلی به این سوگیری‌ها و زوایه‌های متعدد دید نباید توجه نشان دهند و فقط به اصل مشارکت بیندیشند اما نکته‌ی مهم ماجرا که ایده‌ی نوشتن این متن را در ذهن ایجاد کرد، توجه نشان دادن به سهم مسئولان و وظیفه‌ی مردم است. اصلاً اگر با دقت بنگریم، مردم تابعی از رفتار مسئولان هستند یعنی اگر؛ «سلامت حقیقی»، «رقابت واقعی» و «امنیت کامل» احساس شود مشارکت از آن چه می‌اندیشیم و انتظار داریم نیز پرشورتر خواهد شد. حق داریم در یک نگاه کلی، مدعی شویم، رهبر معظم انقلاب اگرچه با مردم سخن گفتند اما روی اصلی و واقعی فرمایشاتشان با مسئولان و دست‌اندرکاران انتخابات بود که اگر مشارکت پرشور می‌خواهید در همین فرصتی که باقی مانده، آستین‌ها را بالا بزنید فضا را باز کنید، فرصت حضور را به تمامی احزاب و تفکرات بدهید، ابهامات را رفع کنید، سوالات را پاسخ دهید و زمینه را برای انتخاباتی که در آن رقابت واقعی در امنیت کامل برگزار شود فراهم کنید آن وقت نه تنها مشارکت پرشور می‌شود که شاهد خواهید بود انتخابات را در سلامت کامل برگزار کرده اید.
سخن آخر اما با احزاب است، خیلی دل‌تان صندلی مجلس می‌خواهد، کرسی مجلس خبرگان می‌خواهد، ریاست جمهوری می‌خواهد؟ بسم‌الله، آن چه در چنته دارید را رو کنید: توانمندی ها، تجربیات، راه‌های برون رفت از مشکلات، فهم درست از خواست و علاقه‌ی مردم و… ولی بالاغیرتاً به حذف رقیب و خالی کردن میدان برای از پیش برنده بودن خود حتی لحظه‌ای نیندیشید، روی وعده دادن‌های فضایی و رویایی هم اصلا حسابی باز نکنید…!