نه حقآبه می‌دهند نه به مرزها احترام می‌گذارند!

آفتاب یزد ـ رضا بردستانی: یک استاد ژئوپلیتیک دانشگاه با اشاره به برخی اختلافات و ادعاهای مرزی مابین افغانستان و برخی کشورهای همسایه(ایران، پاکستان و تاجیکستان) به آفتاب یزد گفت: این اختلافات و ادعاها نه تازگی دارد و نه موضوع جدیدی است اما این که طالبان روی برخی مناطق نظر یا حتی ادعاهایی داشته باشد و بی‌محابا آن را اعلام کند چندان خوشآیند و قابل قبول نیست!
عبدالرضا فرجی راد می‌افزاید: درباره ی خط مرزی «دیورند»(مابین افغانستان و پاکستان) این احساس وجود دارد که طالبان یک نوع «ناسیونالیسم پشتون» را دنبال می‌کند البته این دو کشور بر سر «دیورند» سال‌ها است که اختلاف دارند اما تا این زمان هیچگاه به این صراحت اعلام نشده بود که«خط دیورند را به رسمیت نمی‌شناسیم.
وی ادامه داد: کاملا مشخص است که طالبان افغانستان روی این بخش از پاکستان( حالا نگوییم ادعا دارند) نظر دارند که پاکستان به دلیل درگیر برگزاری انتخابات بودن اندکی کوتاه آمدند اما با روی کار آمدن دولت جدید در پاکستان، قطعاً برخی رفتار‌ها و اظهار نظرات از سوی طالبان در افغانستان را تحمل نخواهند کرد.
فرجی راد معتقد است چنین رفتارهایی می‌تواند امنیت کل منطقه را به خطر بیندازد و با تشدید اختلافات باز هم موجی از مهاجران، هم از مرزهای پاکستان و نیز از مرزهای افغانستان راهی ایران خواهند شد که چندان خوشآیند نخواهد بود.
این استاد دانشگاه در ادامه به مشابه این اختلافات نیز پرداخته و پیشنهاد می‌دهد کشورهای منطقه در هر فرصتی که به دست آمد این گونه مباحث را مطرح کرده و تلاش کنند در قالب توافق نامه‌هایی حل و فصل کنند زیرا ادامه ی این سیاست می‌تواند منطقه را با جنگ‌هایی امنیت زدا مواجه کند.

طالبان: خط دیورند را به‌رسمیت نمی‌شناسیم
معاون وزیر امور خارجه اداره طالبان در افغانستان اعلام کرد که خط دیورند را به‌عنوان مرز میان این کشور و پاکستان نخواهند پذیرفت.
خبرگزاری آنادولو به نقل از شیر محمد عباس ستانکزی، معاون وزیر امور خارجه اداره طالبان در افغانستان گزارش کرد وی طی سخنانی در برنامه‌ای در ولایت لوگر به مناسبت سی و پنجمین سالگرد خروج اتحاد جماهیر شوروی از سرزمین‌های افغانستان گفت که خط دیورند را به‌عنوان مرز میان افغانستان و پاکستان نخواهند پذیرفت. ستانکزی اظهار داشت که مناطق مسکونی در آن سوی مرز افغانستان که امروز در قلمرو پاکستان قرار دارند و اکثر جمعیت آنها را پشتون‌ها‌ تشکیل می‌دهند نیز متعلق به افغانستان است. وی با اشاره به این مناطق گفت که ضرورت حمل ویزا و گذرنامه برای افغان‌ها که می‌خواهند به «افغانستان» بروند، پذیرفتنی نیست.
ستانکزی خاطرنشان کرد:‌ خط دیورند را به‌رسمیت نشناخته‌ایم و نخواهیم شناخت. امروز نیمی از سرزمین‌های افغانستان تقسیم شده و در آن سوی خط دیورند واقع است. دیورند خطی است که انگلیس‌ها در قلب افغان‌ها کشیده‌اند. امروز کشور همسایه ما (پاکستان) به‌طور بی‌رحمانه مهاجران را اخراج می‌کند و به آنها می‌گوید که به کشور متبوع خود برگردند.

پاکستان: ادعاهای موهوم افغانستان درباره مرز ما نمی‌تواند واقعیت‌ها را تغییر دهد
سخنگوی وزارت امور خارجه پاکستان در واکنش به ادعاهای افغانستان درباره خط دیورند اعلام کرد که ادعاهای موهوم این کشور قادر به تغییر واقعیت‌های جغرافیایی، تاریخی و حقوق بین‌المللی نیست.
خبرگزاری آنادولو به نقل از ممتاز زهرا بلوچ، سخنگوی وزارت امور خارجه پاکستان نوشت؛ این مقام رسمی پاکستان با انتشار بیانیه‌ای به توضیحات شیر محمد عباس ستانکزی، معاون وزیر امور خارجه افغانستان مبنی بر اینکه خط دیورند را به‌عنوان مرز دو کشور نخواهند پذیرفت، پاسخ داد. بلوچ در این بیانیه با اشاره به اینکه هیچ ادعای موهوم درباره وضعیت حقوقی مرز میان پاکستان و افغانستان نمی‌تواند واقعیت‌های جغرافیایی، تاریخی و حقوق بین‌المللی را تغییر دهد، نوشت: به دولت افغانستان توصیه می‌کنیم به‌جای تلاش برای جلب توجه افکار عمومی به جهت دیگری با اینگونه اظهارات ناگوار، به نگرانی‌های امنیتی واقعی پاکستان رسیدگی کنند. سخنگوی وزارت امور خارجه پاکستان در بیانیه خود تاکید کرد که اسلام‌آباد در خصوص تسهیل تردد مردم و کالاهای تجاری از مرز دو کشور براساس هنجارهای مربوط به مناسبات بین دولت‌ها مصمم است.

طالبان می‌خواهد حقابه ایران از رود هیرمند شامل «مرور زمان» شود؟!
عبدالرضا فرجی راد در ادامه ی گفت و گوی خود با آفتاب یزد با اشاره به بهانه تراشی‌های متوالی طالبان برای عدم گردن نهادن به رهاسازی حقآبه ایران از رود هیرمند و برخی از ادعاهای مرزی افغانستان اظهار داشت: موضوعات مرزی مابین ایران و افغانستان طی یکی ـ دو سال گذشته بارها تنش آفرین شده و صبر و متانت طرف ایرانی باعث شده تا آن تنش‌ها خیلی فراگیر نشود.
وی ادامه داد: طالبان ادعاهایی در مورد مرز دوغارون دارد که به خوبی می‌داند بین دیوار مرزی و مرز تفاوت‌هایی وجود دارد که فعلاً با توضیحات طرف ایرانی آن موضوعات فروکش کرده است اما در مورد حقآبه چنین به نظر می‌رسد که طالبان دو سیاست را به صورت همزمان دنبال می‌کند:
ـ یکی این که: می‌خواهد موضوع حقآبه شامل مرور زمان شود و بعد چند سال به طور کلی منکر اصل حقآبه بشوند.
ـ دو دیگر این که: ممکن است طالبان نیز همان سیاست «نفت در برابر آب» که در دوران «اشرف غنی» مطرح شده بود را دنبال کند اما تمام موضوع حقآبه به همین دو مورد ختم نمی‌شود.
فرجی راد می‌گوید: طالبان آنچنان اهتمامی برای گردن نهادن به حقآبه ایران از رود هیرمند ندارد و نمی‌خواهد این حقآبه به ایران داده شود.
وی تأکید می‌کند: آمادگی نداشتن طالبان را می‌توان با برخی بده ـ بستان‌های سیاسی یا فشار آوردن و جدی برخورد کردن جبران کرد اما موضوعات مهم‌تری نیز وجود دارد.
این استاد دانشگاه ضمن اشاره به برخی ناهماهنگی‌ها مابین وزارت نیرو و دستگاه دیپلماسی می‌گوید: عدم درگیری و ایجاد تنش با یک همسایه ی «پر دردسر» را متوجه می‌شویم و می‌پذیریم آن چه علامت سؤال و مبهم است، ملاحظات بیش از اندازه ی جمهوری اسلامی ایران در رابطه با حقآبه و برخی تنش‌های مرزی با طالبان افغانستان است که به هر دلیل و بهانه ای، نه منطقی است و نه قابل قبول!
فرجی راد با اشاره به چند پروژه ی انتقال آب به مناطقی از ایران از جمله سیستان و بلوچستان، اصفهان، خراسان، کرمان و یزد خاطر نشان می‌کند: گمان می‌کنم با آغاز پروژه ی انتقال آب از خلیج فارس و دریای عمان عملاً دولتمردان ما خیلی موضوع حقآبه را جدی دنبال نمی‌کنند در صورتی که آن حقآبه علاوه بر آن که حق قانونی ایران است مورد نیاز مردمان سیستان و بلوچستان نیز هست که اگر عدم رهاسازی حقآبه به همین منوال ادامه پیدا کند مشکلات خیلی جدی برای ساکنان این خطه از ایران عزیز به وجود خواهد آمد.

بهانه‌تراشی پیاپی افغانستان برای ندادن حق‌آبه ایران
بیست و هفتمین نشست کمیساران آب هیرمند با حضور نمایندگان دو کشور ایران و افغانستان علی رغم پافشاری نمایندگان ایران بر اتخاذ تصمیمات لازم جهت رفع موانع و ارائه برنامه زمانبندی رهاسازی آب برای تأمین حق‌آبه، همچون نشست‌های چند سال اخیر به دلیل همراهی نکردن و نبود اراده کافی در طرف مقابل به نتیجه نرسید. بر اساس قرارداد ۱۳۵۱ هیرمند که قراردادی رسمی و مورد قبول حکومت‌های وقت ایران و افغانستان بوده، طرف افغانستانی متعهد به تحویل ۸۲۰ میلیون مترمکعب آب به طرف ایرانی در هر سال آبی شده است.
به گزارش تسنیم، حق‌آبه‌ای که در چند سال اخیر، به‌بهانه‌های مختلف تخصیص داده نشده و بررسی‌های تسنیم نشان می‌دهد در سال آبی گذشته، از مجموع ۸۲۰ میلیون مترمکعب حق‌آبه سالانه ایران از هیرمند، تنها حدود ۷۰۰ هزار مترمکعب آب از این مسیر وارد کشور شده است؛ یعنی تحقق کمتر از ۰.۱ درصدی حق آبه!
در سال جاری نیز هیچ ورودی از سمت هیرمند به استان سیستان‌وبلوچستان نداشته‌ایم و با گذشت حدود ۵ ماه از سال آبی جاری، دریافت حق‌آبه هیرمند برای ایران تقریبا صفر بوده است. در روز‌های اخیر (۲۵ و ۲۶ بهمن‌ماه) بیست و هفتمین نشست کمیساران آب هیرمند با حضور نمایندگان دو کشور ایران و افغانستان در شهر زابل برگزار شد.
در این نشست طرف ایرانی ضمن ارائه گزارشی درخصوص دریافت نشدن حق‌آبه کشورمان از رودخانه هیرمند در سال‌های اخیر، به موانع احقاق حق‌آبه ایران از جمله مشکلات فنی سازه‌های احداثی افغانستان در مسیر این رودخانه به ویژه اصلاح سد کمالخان که پیش از این در نشست وزرای دو کشور مورد توافق قرار گرفته بود، اشاره کرده و خواهان بکارگیری همه تلاش‌ها برای رفع مشکلات و تأمین حق‌آبه قانونی مردم عزیز سیستان شد. در بخش دیگری از این نشست طرف افغانی با ارائه گزارشی مدعی خشکسالی شدید در آن کشور گردید که کارشناسان فنی کشورمان با ارائه مستندات علمی و تصاویر ماهواره‌ای این ادعا را به چالش کشیده و خواستار اجرای تعهدات مندرج در معاهده از طرف افغانستان شدند. متأسفانه این نشست علی‌رغم پافشاری نمایندگان کشورمان بر اتخاذ تصمیمات لازم جهت رفع موانع و ارائه برنامه زمانبندی رهاسازی آب برای تأمین حق‌آبه، همچون نشست‌های چند سال اخیر به دلیل همراهی نکردن و نبود اراده کافی در طرف مقابل به نتیجه نرسید. هیئت ایرانی ضمن اعتراض به این رویه، انتظار دارد حاکمان افغانستان پایبندی به معاهده ۱۳۵۱ هیرمند را نه در گفتار بلکه در عمل به اثبات برسانند. به‌نظر می‌رسد برای پایان دادن به بهانه‌تراشی‌های پیاپی افغانستان، مسئولان ایران باید ورود جدی‌تری در عرصه دیپلماتیک به این موضوع داشته باشند.

دامن زدن به اختلافات مرزی، سیاست پنهان و آشکار طالبان؟!
عبدالرضا فرجی راد در بخش پایانی گفت و گوی خود با آفتاب یزد با پرداختن به برخی ادعاهای طالبان درباره ی مرزهای مشترک مابین افغانستان و تاجیکستان اظهار می‌دارد: به هر صورت طالبان حاکم بر افغانستان به همه ی اسناد و مذاکرات دسترسی دارند و بسیاری از موضوعات را می‌دانند.
وی ادامه می‌دهد: با توجه به همان «ناسیونالیسم پشتون» که در ابتدای همین گفت و گو بدان پرداختم، اختلافاتی که با پاکستانی‌ها و تاجیکستانی‌ها دارند و نیز موضوع اختلافات مرزی و حقآبه با ایران می‌توان چنین نتیجه گیری کرد که طالبان در افغانستان ـ شاید ـ به عمد، با دامن زدن به اختلافات مرزی به عنوان یک سیاست پنهان و گاهی آشکار، تلاش می‌کند تا از این حربه برای فشار بر همسایگان و رسیدن به منافعی استفاده کند این در حالی است که کشورهای منطقه نباید بیشتر از این ملاحظه کاری و مماشات کنند زیرا ادامه ی این روند می‌تواند تبعات امنیتی و حتی اجتماعی به دنبال داشته باشد فلذا پیشنهاد می‌کنم کشورهای منطقه در هر فرصتی که دست داد به هر بهانه ای، این موضوعات را مطرح کرده و به دنبال راه حلی برای آن باشند.

نه حقآبه می‌دهند نه به مرزها احترام می‌گذارند!
فرجی راد با مهم دانستن موضوع آب برای جمهوری اسلامی ایران تأکید می‌کند: اگرچه خواهان تنش و درگیری با یک همسایه ی «پُر دردسر» نیستیم اما موضوع آب یکی از مهم‌ترین و حیاتی‌ترین مسئله برای ایران است که اگر قرار باشد مشکلات نزولات آسمانی همینگونه ادامه پیدا کند
(کم آبی و خشکسالی) در کنار آن حقآبه نیز داده نشود شاید دور از ذهن نباشد اگر بگوییم آینده ی نگران کننده‌ای در انتظار برخی از مناطق شرقی ایران خواهد بود فلذا ضروری است دولت و دستگاه دیپلماسی خیلی جدی‌تر حداقل در موضوع حقآبه با طالبان برخورد کنند.

آفتاب یزد ـ رضا بردستانی: یک استاد ژئوپلیتیک دانشگاه با اشاره به برخی اختلافات و ادعاهای مرزی مابین افغانستان و برخی کشورهای همسایه(ایران، پاکستان و تاجیکستان) به آفتاب یزد گفت: این اختلافات و ادعاها نه تازگی دارد و نه موضوع جدیدی است اما این که طالبان روی برخی مناطق نظر یا حتی ادعاهایی داشته باشد و بی‌محابا آن را اعلام کند چندان خوشآیند و قابل قبول نیست!
عبدالرضا فرجی راد می‌افزاید: درباره ی خط مرزی «دیورند»(مابین افغانستان و پاکستان) این احساس وجود دارد که طالبان یک نوع «ناسیونالیسم پشتون» را دنبال می‌کند البته این دو کشور بر سر «دیورند» سال‌ها است که اختلاف دارند اما تا این زمان هیچگاه به این صراحت اعلام نشده بود که«خط دیورند را به رسمیت نمی‌شناسیم.
وی ادامه داد: کاملا مشخص است که طالبان افغانستان روی این بخش از پاکستان( حالا نگوییم ادعا دارند) نظر دارند که پاکستان به دلیل درگیر برگزاری انتخابات بودن اندکی کوتاه آمدند اما با روی کار آمدن دولت جدید در پاکستان، قطعاً برخی رفتار‌ها و اظهار نظرات از سوی طالبان در افغانستان را تحمل نخواهند کرد.
فرجی راد معتقد است چنین رفتارهایی می‌تواند امنیت کل منطقه را به خطر بیندازد و با تشدید اختلافات باز هم موجی از مهاجران، هم از مرزهای پاکستان و نیز از مرزهای افغانستان راهی ایران خواهند شد که چندان خوشآیند نخواهد بود.
این استاد دانشگاه در ادامه به مشابه این اختلافات نیز پرداخته و پیشنهاد می‌دهد کشورهای منطقه در هر فرصتی که به دست آمد این گونه مباحث را مطرح کرده و تلاش کنند در قالب توافق نامه‌هایی حل و فصل کنند زیرا ادامه ی این سیاست می‌تواند منطقه را با جنگ‌هایی امنیت زدا مواجه کند.

طالبان: خط دیورند را به‌رسمیت نمی‌شناسیم
معاون وزیر امور خارجه اداره طالبان در افغانستان اعلام کرد که خط دیورند را به‌عنوان مرز میان این کشور و پاکستان نخواهند پذیرفت.
خبرگزاری آنادولو به نقل از شیر محمد عباس ستانکزی، معاون وزیر امور خارجه اداره طالبان در افغانستان گزارش کرد وی طی سخنانی در برنامه‌ای در ولایت لوگر به مناسبت سی و پنجمین سالگرد خروج اتحاد جماهیر شوروی از سرزمین‌های افغانستان گفت که خط دیورند را به‌عنوان مرز میان افغانستان و پاکستان نخواهند پذیرفت. ستانکزی اظهار داشت که مناطق مسکونی در آن سوی مرز افغانستان که امروز در قلمرو پاکستان قرار دارند و اکثر جمعیت آنها را پشتون‌ها‌ تشکیل می‌دهند نیز متعلق به افغانستان است. وی با اشاره به این مناطق گفت که ضرورت حمل ویزا و گذرنامه برای افغان‌ها که می‌خواهند به «افغانستان» بروند، پذیرفتنی نیست.
ستانکزی خاطرنشان کرد:‌ خط دیورند را به‌رسمیت نشناخته‌ایم و نخواهیم شناخت. امروز نیمی از سرزمین‌های افغانستان تقسیم شده و در آن سوی خط دیورند واقع است. دیورند خطی است که انگلیس‌ها در قلب افغان‌ها کشیده‌اند. امروز کشور همسایه ما (پاکستان) به‌طور بی‌رحمانه مهاجران را اخراج می‌کند و به آنها می‌گوید که به کشور متبوع خود برگردند.

پاکستان: ادعاهای موهوم افغانستان درباره مرز ما نمی‌تواند واقعیت‌ها را تغییر دهد
سخنگوی وزارت امور خارجه پاکستان در واکنش به ادعاهای افغانستان درباره خط دیورند اعلام کرد که ادعاهای موهوم این کشور قادر به تغییر واقعیت‌های جغرافیایی، تاریخی و حقوق بین‌المللی نیست.
خبرگزاری آنادولو به نقل از ممتاز زهرا بلوچ، سخنگوی وزارت امور خارجه پاکستان نوشت؛ این مقام رسمی پاکستان با انتشار بیانیه‌ای به توضیحات شیر محمد عباس ستانکزی، معاون وزیر امور خارجه افغانستان مبنی بر اینکه خط دیورند را به‌عنوان مرز دو کشور نخواهند پذیرفت، پاسخ داد. بلوچ در این بیانیه با اشاره به اینکه هیچ ادعای موهوم درباره وضعیت حقوقی مرز میان پاکستان و افغانستان نمی‌تواند واقعیت‌های جغرافیایی، تاریخی و حقوق بین‌المللی را تغییر دهد، نوشت: به دولت افغانستان توصیه می‌کنیم به‌جای تلاش برای جلب توجه افکار عمومی به جهت دیگری با اینگونه اظهارات ناگوار، به نگرانی‌های امنیتی واقعی پاکستان رسیدگی کنند. سخنگوی وزارت امور خارجه پاکستان در بیانیه خود تاکید کرد که اسلام‌آباد در خصوص تسهیل تردد مردم و کالاهای تجاری از مرز دو کشور براساس هنجارهای مربوط به مناسبات بین دولت‌ها مصمم است.

طالبان می‌خواهد حقابه ایران از رود هیرمند شامل «مرور زمان» شود؟!
عبدالرضا فرجی راد در ادامه ی گفت و گوی خود با آفتاب یزد با اشاره به بهانه تراشی‌های متوالی طالبان برای عدم گردن نهادن به رهاسازی حقآبه ایران از رود هیرمند و برخی از ادعاهای مرزی افغانستان اظهار داشت: موضوعات مرزی مابین ایران و افغانستان طی یکی ـ دو سال گذشته بارها تنش آفرین شده و صبر و متانت طرف ایرانی باعث شده تا آن تنش‌ها خیلی فراگیر نشود.
وی ادامه داد: طالبان ادعاهایی در مورد مرز دوغارون دارد که به خوبی می‌داند بین دیوار مرزی و مرز تفاوت‌هایی وجود دارد که فعلاً با توضیحات طرف ایرانی آن موضوعات فروکش کرده است اما در مورد حقآبه چنین به نظر می‌رسد که طالبان دو سیاست را به صورت همزمان دنبال می‌کند:
ـ یکی این که: می‌خواهد موضوع حقآبه شامل مرور زمان شود و بعد چند سال به طور کلی منکر اصل حقآبه بشوند.
ـ دو دیگر این که: ممکن است طالبان نیز همان سیاست «نفت در برابر آب» که در دوران «اشرف غنی» مطرح شده بود را دنبال کند اما تمام موضوع حقآبه به همین دو مورد ختم نمی‌شود.
فرجی راد می‌گوید: طالبان آنچنان اهتمامی برای گردن نهادن به حقآبه ایران از رود هیرمند ندارد و نمی‌خواهد این حقآبه به ایران داده شود.
وی تأکید می‌کند: آمادگی نداشتن طالبان را می‌توان با برخی بده ـ بستان‌های سیاسی یا فشار آوردن و جدی برخورد کردن جبران کرد اما موضوعات مهم‌تری نیز وجود دارد.
این استاد دانشگاه ضمن اشاره به برخی ناهماهنگی‌ها مابین وزارت نیرو و دستگاه دیپلماسی می‌گوید: عدم درگیری و ایجاد تنش با یک همسایه ی «پر دردسر» را متوجه می‌شویم و می‌پذیریم آن چه علامت سؤال و مبهم است، ملاحظات بیش از اندازه ی جمهوری اسلامی ایران در رابطه با حقآبه و برخی تنش‌های مرزی با طالبان افغانستان است که به هر دلیل و بهانه ای، نه منطقی است و نه قابل قبول!
فرجی راد با اشاره به چند پروژه ی انتقال آب به مناطقی از ایران از جمله سیستان و بلوچستان، اصفهان، خراسان، کرمان و یزد خاطر نشان می‌کند: گمان می‌کنم با آغاز پروژه ی انتقال آب از خلیج فارس و دریای عمان عملاً دولتمردان ما خیلی موضوع حقآبه را جدی دنبال نمی‌کنند در صورتی که آن حقآبه علاوه بر آن که حق قانونی ایران است مورد نیاز مردمان سیستان و بلوچستان نیز هست که اگر عدم رهاسازی حقآبه به همین منوال ادامه پیدا کند مشکلات خیلی جدی برای ساکنان این خطه از ایران عزیز به وجود خواهد آمد.

بهانه‌تراشی پیاپی افغانستان برای ندادن حق‌آبه ایران
بیست و هفتمین نشست کمیساران آب هیرمند با حضور نمایندگان دو کشور ایران و افغانستان علی رغم پافشاری نمایندگان ایران بر اتخاذ تصمیمات لازم جهت رفع موانع و ارائه برنامه زمانبندی رهاسازی آب برای تأمین حق‌آبه، همچون نشست‌های چند سال اخیر به دلیل همراهی نکردن و نبود اراده کافی در طرف مقابل به نتیجه نرسید. بر اساس قرارداد ۱۳۵۱ هیرمند که قراردادی رسمی و مورد قبول حکومت‌های وقت ایران و افغانستان بوده، طرف افغانستانی متعهد به تحویل ۸۲۰ میلیون مترمکعب آب به طرف ایرانی در هر سال آبی شده است.
به گزارش تسنیم، حق‌آبه‌ای که در چند سال اخیر، به‌بهانه‌های مختلف تخصیص داده نشده و بررسی‌های تسنیم نشان می‌دهد در سال آبی گذشته، از مجموع ۸۲۰ میلیون مترمکعب حق‌آبه سالانه ایران از هیرمند، تنها حدود ۷۰۰ هزار مترمکعب آب از این مسیر وارد کشور شده است؛ یعنی تحقق کمتر از ۰.۱ درصدی حق آبه!
در سال جاری نیز هیچ ورودی از سمت هیرمند به استان سیستان‌وبلوچستان نداشته‌ایم و با گذشت حدود ۵ ماه از سال آبی جاری، دریافت حق‌آبه هیرمند برای ایران تقریبا صفر بوده است. در روز‌های اخیر (۲۵ و ۲۶ بهمن‌ماه) بیست و هفتمین نشست کمیساران آب هیرمند با حضور نمایندگان دو کشور ایران و افغانستان در شهر زابل برگزار شد.
در این نشست طرف ایرانی ضمن ارائه گزارشی درخصوص دریافت نشدن حق‌آبه کشورمان از رودخانه هیرمند در سال‌های اخیر، به موانع احقاق حق‌آبه ایران از جمله مشکلات فنی سازه‌های احداثی افغانستان در مسیر این رودخانه به ویژه اصلاح سد کمالخان که پیش از این در نشست وزرای دو کشور مورد توافق قرار گرفته بود، اشاره کرده و خواهان بکارگیری همه تلاش‌ها برای رفع مشکلات و تأمین حق‌آبه قانونی مردم عزیز سیستان شد. در بخش دیگری از این نشست طرف افغانی با ارائه گزارشی مدعی خشکسالی شدید در آن کشور گردید که کارشناسان فنی کشورمان با ارائه مستندات علمی و تصاویر ماهواره‌ای این ادعا را به چالش کشیده و خواستار اجرای تعهدات مندرج در معاهده از طرف افغانستان شدند. متأسفانه این نشست علی‌رغم پافشاری نمایندگان کشورمان بر اتخاذ تصمیمات لازم جهت رفع موانع و ارائه برنامه زمانبندی رهاسازی آب برای تأمین حق‌آبه، همچون نشست‌های چند سال اخیر به دلیل همراهی نکردن و نبود اراده کافی در طرف مقابل به نتیجه نرسید. هیئت ایرانی ضمن اعتراض به این رویه، انتظار دارد حاکمان افغانستان پایبندی به معاهده ۱۳۵۱ هیرمند را نه در گفتار بلکه در عمل به اثبات برسانند. به‌نظر می‌رسد برای پایان دادن به بهانه‌تراشی‌های پیاپی افغانستان، مسئولان ایران باید ورود جدی‌تری در عرصه دیپلماتیک به این موضوع داشته باشند.

دامن زدن به اختلافات مرزی، سیاست پنهان و آشکار طالبان؟!
عبدالرضا فرجی راد در بخش پایانی گفت و گوی خود با آفتاب یزد با پرداختن به برخی ادعاهای طالبان درباره ی مرزهای مشترک مابین افغانستان و تاجیکستان اظهار می‌دارد: به هر صورت طالبان حاکم بر افغانستان به همه ی اسناد و مذاکرات دسترسی دارند و بسیاری از موضوعات را می‌دانند.
وی ادامه می‌دهد: با توجه به همان «ناسیونالیسم پشتون» که در ابتدای همین گفت و گو بدان پرداختم، اختلافاتی که با پاکستانی‌ها و تاجیکستانی‌ها دارند و نیز موضوع اختلافات مرزی و حقآبه با ایران می‌توان چنین نتیجه گیری کرد که طالبان در افغانستان ـ شاید ـ به عمد، با دامن زدن به اختلافات مرزی به عنوان یک سیاست پنهان و گاهی آشکار، تلاش می‌کند تا از این حربه برای فشار بر همسایگان و رسیدن به منافعی استفاده کند این در حالی است که کشورهای منطقه نباید بیشتر از این ملاحظه کاری و مماشات کنند زیرا ادامه ی این روند می‌تواند تبعات امنیتی و حتی اجتماعی به دنبال داشته باشد فلذا پیشنهاد می‌کنم کشورهای منطقه در هر فرصتی که دست داد به هر بهانه ای، این موضوعات را مطرح کرده و به دنبال راه حلی برای آن باشند.

نه حقآبه می‌دهند نه به مرزها احترام می‌گذارند!
فرجی راد با مهم دانستن موضوع آب برای جمهوری اسلامی ایران تأکید می‌کند: اگرچه خواهان تنش و درگیری با یک همسایه ی «پُر دردسر» نیستیم اما موضوع آب یکی از مهم‌ترین و حیاتی‌ترین مسئله برای ایران است که اگر قرار باشد مشکلات نزولات آسمانی همینگونه ادامه پیدا کند
(کم آبی و خشکسالی) در کنار آن حقآبه نیز داده نشود شاید دور از ذهن نباشد اگر بگوییم آینده ی نگران کننده‌ای در انتظار برخی از مناطق شرقی ایران خواهد بود فلذا ضروری است دولت و دستگاه دیپلماسی خیلی جدی‌تر حداقل در موضوع حقآبه با طالبان برخورد کنند.