آفتاب یزد ـ رضا بردستانی: یک کارشناس مسائل «قفقاز» با اشاره به سفر احتمالی «زلنسکی» به ارمنستان به آفتاب یزد گفت:«البته این سفر صرفاً به ارمنستان نخواهد بود و حضور در آذربایجان نیز پیش بینی شده است.» احسان موحدیان افزود: اگرچه این حضور، «حضوری نمادین» تلقی خواهد شد اما همین حضور نمادین، می‌تواند دردسرساز باشد. […]

آفتاب یزد ـ رضا بردستانی: یک کارشناس مسائل «قفقاز» با اشاره به سفر احتمالی «زلنسکی» به ارمنستان به آفتاب یزد گفت:«البته این سفر صرفاً به ارمنستان نخواهد بود و حضور در آذربایجان نیز پیش بینی شده است.»
احسان موحدیان افزود: اگرچه این حضور، «حضوری نمادین» تلقی خواهد شد اما همین حضور نمادین، می‌تواند دردسرساز باشد.

«زلنسکی» به ارمنستان سفر می‌کند
رسانه‌های ارمنستانی از سفر رییس‌جمهور اوکراین به این کشور در آینده‌ای نزدیک خبر دادند. به گزارش مهر به نقل از راشاتودی، رسانه‌های ارمنستانی خبردادند ولودیمیر زلنسکی، رییس‌جمهور اوکراین قصد دارد در آینده‌ای نزدیک به این کشور سفر کند.
آن‌گونه که شبکه «فکتور تی‌وی» گزارش داده مقدمات سفر زلنسکی به ارمنستان در حال انجام است و در حال حاضر مذاکرات با طرف اوکراینی درباره زمان‌بندی این سفر در جریان است. به گفته این رسانه ارمنی «پیش‌بینی می‌شود ولودیمیر زلنسکی در ماه مارس به ایروان سفر کند.»
«لوباخ والری» کاردار اوکراین در گفت‌وگو با خبرنگاران ارمنی این گزارش را تکذیب نکرد. هفته گذشته «دیمیتری پسکوف» سخنگوی دولت روسیه در واکنش به موضع‌گیری اخیر نخست‌وزیر ارمنستان اعلام کرد که ارمنستان و روسیه درباره جنگ و بحران اوکراین دیدگاه‌های متضادی دارند. وی دراین‌باره گفت: روسیه و ارمنستان درباره اوکراین دیدگاه‌های کاملا متضادی دارند و مسکو به خوبی از این موضع آگاه است.
نیکول پاشینیان، نخست وزیر جمهوری ارمنستان دیروز موضع ایروان در قبال جنگ اوکراین را اعلام کرد و گفت که ارمنستان در این مساله متحد روسیه محسوب نمی‌شود. پاشینیان در نشست نمایندگان مهاجران ارمنستانی در آلمان گفت: مدت‌هاست که گفته‌ام ارمنستان در مساله اوکراین، متحد روسیه نیست و این موضع صادقانه ماست. دردناک است که نمی‌توانیم روی شرایط تاثیری بگذاریم. مردم اوکراین، دوستان ما هستند.
وی مدعی شد: بیانیه آلماتی(The Almaty declaration ۱۹۹۱) نه تنها ارمنستان بلکه همه را شامل می‌شود زیرا اتحاد جماهیر شوری سابق از جمله روسیه و اوکراین آن را امضا کرده و مرزهای یکدیگر را به رسمیت شناختند. این بیانیه مرزها و تمامیت ارضی جمهوری‌های(تجزیه شده) را به رسمیت می‌شناسد. این بیانیه درباره مساله اوکراین را هم صدق می‌کند و اگر آن را
از بین ببریم، ممکن است همه چیز از بین برود. (ارمنستان، جمهوری آذربایجان، بلاروس، قزاقستان، قرقیزستان، مولداوی، روسیه، تاجیکستان، ترکمنستان، اوکراین و ازبکستان، ۲۱ دسامبر ۱۹۹۱ با پروتکل‌های «آلما-آتا» موافقت کرده و به طور رسمی سازمان کشورهای مستقل مشترک‌المنافع را تشکیل دادند.)
پیشتر دیمیتری مدودف، معاون رییس شورای امنیت روسیه و رییس‌جمهور سابق این کشور به آمریکا و کشورهای اروپایی هشدار داد که تلاش برای بازگرداندن روسیه به مرزهای سال ۱۹۹۱ به یک جنگ جهانی با استفاده از کل زرادخانه راهبردی در کی‌یف، برلین، لندن و واشنگتن منجر خواهد شد.

اگر این خبر صحیح باشد و این سفر انجام شود!
اگر این خبر صحیح باشد می‌تواند امنیت ارمنستان را از طریق تحریک آذربایجان توسط روسیه با خطر مواجه کند. همان گونه که در متن خبر آمده، پاشینیان اخیرا اعلام کرد ارمنستان وضعیت خود را در گروه کشورهای مشترک المنافع به حالت تعلیق در می‌آورد که این مسئله زمان می‌برد تا روس‌ها بتوانند آن را هضم کنند.
بعد از این اظهارات، انتشار خبر سفر زلنسکی می‌تواند به سرعت استراتژی روسیه را بعد از سفر زلنسکی کاملا تغییر دهد که به نظر می‌رسد کار عجولانه‌ای از سوی پاشینیان صورت گرفته است. هر چند مشخص است که ارمنی‌ها بسیار از سیاست‌های متحد خود در قبال جنگ با آذربایجان که منجر به دو شکست آن‌ها شد بسیار ناراحت هستند.
این احتمال نه چندان قوی وجود دارد که ممکن است پاشینیان تضمین‌هایی را از غرب و ناتو دریافت کرده باشد که ارمنستان مورد حمایت قرار خواهد گرفت که البته بعید است تضمین‌هایی برای آن وجود داشته باشد یا اینکه غرب تصمیم گرفته باشد در قبال حمله جدیدی از سوی آذربایجان به ارمنستان تحریم‌هایی را علیه آذربایجان به کار گیرد که با توجه به اینکه حدود ۴۰ درصد نفت باکو به اسراییل صادر می‌شود و بقیه یا در ترکیه مصرف می‌شود و یا در کشورهای مدیترانه، میزان تاثیر آن نمی‌تواند زیاد باشد. ضمن اینکه متحد آذربایجان یعنی اسراییل می‌تواند لابی قوی برای باکو در امریکا داشته باشد و از هرگونه اقدام تند علیه باکو جلوگیری کند. البته در رابطه با فرانسه و اتحادیه اروپایی ماجرا حتماً متفاوت است. شاید مجددا در قفقاز شاهد خبرها و تحولات جدید باشیم.

پاشینیان قطعاً عجولانه و اشتباه تصمیم گیری کرده است
احسان موحدیان در بخش دیگری از گفت و گوی خود با آفتاب یزد با اشاره به این که؛ باید به ارمنستان حق داد زیرا عملاً بودن در پیمان جمعی، تضمینی برای این کشور در برابر حملات چندین باره آذربایجان محسوب نشده است اما فاصله گرفتن از مسکو و نزدیک شدن به غرب و ناتو نیز کمکی به وضعیت آشفته ی ارمنستان نخواهد کرد.وی ادامه می‌دهد: داستان پاشینیان، حکایت غریبی است که به هر چیزی چنگ می‌اندازد تا خود را از غرق شدن نجات دهد اما غافل از این واقعیت است که غربی‌ها برای ارمنستان، سرنوشت این کشور و حفظ تمامیت ارضی این کشور، کوچکترین اهمیتی قائل نیستند.
این کارشناس با «دست خالی» دانستن ارمنستان خاطر نشان می‌کند: عملاً ارمنستان برای ارائه، مزیت دندانگیری ندارد؛ نه انرژی، نه صنعت، نه کریدور و نه هیچ مزیت قابل ذکر دیگر به همین دلیل این کشور به سادگی مورد سوء استفاده غربی‌ها در روسیه زدایی قرار گرفته و عملاً موازنه ی بازیگرانی همچون روسیه و ایران در مواجهه با غرب را به نفع طرف غربی در حال تغییر دادن است.

گرفتاری آمریکا و اسرائیل در غرب آسیا و تله ی قفقاز پیش پای پوتین
احسان موحدیان، کارشناس مسائل قفقاز در ادامه با اشاره به ناکامی ائتلاف آمریکایی ـ انگلیسی در مواجهه با حوثی‌های یمنی و نیز عدم به نتیجه رسیدن اهداف و برنامه‌های رژیم صهیونیستی در تقابل با نیروهای مقاومت، اظهار می‌دارد: این مسئله عملاً غربی‌ها را به فکر فرو برده تا برای این مثلث آزار دهنده(دست برتر روسیه
در اوکراین، ناکامی در برای حوثی‌ها و گرفتار شدن در مواجهه با حماس و حزب الله) در گوشه‌ای دیگر از جهان، بحرانی به وجود آورند تا در کنار بر هم زدن تمرکز رسانه‌های بین المللی بر نسل کشی اسرائیلی‌ها در غزه، شکست سنگین ائتلاف آمریکایی ـ انگلیسی در دریای سرخ و دست برتر روسیه در اوکراین، مقامات کرملین را وادار کند تا با رها کردن جبهه‌های جنگ در شرق اوکراین به مسائل قفقاز جنوبی معطوف شوند. موحدیان می‌افزاید: به نظر می‌رسد غرب در تلاش است تا تلافی مجموعه‌ای از شکست‌ها و ناکامی‌ها را یک جا از ایران و روسیه بگیرد و به نظر می‌رسد ایجاد بحرانی بزرگ در قفقاز جنوبی بتواند تا حدودی آمریکا و متحدان این کشور را به این انتقام گیری نزدیک کند.

ایران و روسیه باید در مورد قفقاز هماهنگ‌تر باشند
همانند سوریه
این کارشناس مسائل بین الملل در ادامه با انتقاد از برخی مواضع گُنگ و نامعلوم روسیه در مورد قفقاز جنوبی اظهار می‌دارد: به نظر می‌رسد تهران و مسکو در این بخش از ماجرا باید هماهنگ‌تر عمل کنند همان گونه که در سوریه چنین رویه‌ای را در پیش گرفتند. موحدیان با اشاره به اهمال و سستی روس‌ها در اتخاذ تصمیمات راهبردی و کلان و به اصطلاح دست دست کردن در تصمیم گرفتن‌های به موقع به آفتاب یزد گفت: این که روس‌ها برای چنین راهبردهای کلان و تأثیر گذاری به اصطلاح به موقع تصمیم گیری نمی‌کنند یک بخش ماجرا است اما این که وقتی
«کار به استخوان رسید» می‌خواهند همه ی مسائل را از مسیر نظامی حل کنند بخش مهمی است که می‌دانیم همیشه هم جواب نداده است.

باکو از گلوله‌باران منطقه‌ای در نخجوان توسط ارمنستان خبر داد
وزارت دفاع جمهوری آذربایجان دیروز یکشنبه اعلام کرد ایروان در تاریخ ۲۴ فوریه (۵ اسفند) منطقه مرزی جمهوری آذربایجان را در منطقه سادارک جمهوری خودمختار نخجوان گلوله‌باران کرد. به گزارش ایسنا، در بیانیه وزارت دفاع جمهوری‌آذربایجان آمده است: در ۲۴ فوریه ساعت ۲۱:۴۰ (به وقت محلی) یگان‌های نیروهای مسلح ارمنستان از مواضعی در مسیر شهرک آرازدین منطقه دَوالی با استفاده از سلاح‌های سبک، مواضع ارتش آذربایجان مستقر در مسیر شهرک حیدرآباد واقع در منطقه سادارک جمهوری خودمختار نخجوان را مورد شلیک قرار دادند.
طبق گزارش خبرگزاری اسپوتنیک، باکو، هفته پیش اعلام کرد در پاسخ به تیراندازی نیروهای ارمنستان در نقطه مرزی که منجر به کشته شدن یکی از نظامیان آذربایجان شد، «عملیات انتقام» انجام داده است. نیروی مرزبانی جمهوری آذربایجان در بیانیه‌ای در این باره اعلام کرد: در نتیجه این عملیات، پاسگاه مرزی نیروهای مسلح ارمنستان در نزدیکی شهرک «نرکین» منطقه قافان که از آن‌جا به سربازان ما تیراندازی شد، به طور کامل منهدم و مواضع رزمی خاموش شدند.
روابط میان جمهوری آذربایجان و ارمنستان از ۱۹۹۱ که ارتش ارمنستان منطقه قره‌باغ را اشغال کرد، دچار تنش بوده است. جمهوری آذربایجان بیشتر این منطقه را طی جنگ پاییز ۲۰۲۰ آزاد کرد که به یک توافق صلح با میانجیگری روسیه انجامید و فرصتی برای عادی‌سازی روابط ایجاد کرد. ارتش جمهوری آذربایجان در سپتامبر گذشته یک عملیات جدید را در قره‌باغ آغاز کرد که در پی آن، نیروهای جدایی‌طلب این منطقه تسلیم شدند و قره‌باغ در کنترل کامل جمهوری آذربایجان در آمد.

اشغال جنوب ارمنستان توسط باکو و خفگی ژئوپلیتیک ایران!
احسان موحدیان با تأکید بر این مسئله که، از نظر کرملین، خروج ارمنستان از پیمان جمعی مترادف با دعوت از باکو برای حمله ی نظامی به ارمنستان است گفت: باکو خود را در شرایط برتر می‌داند و عملاً منتظر بهبود وضعیت آب و هوایی است تا مقدمات حمله‌ای دیگر به ارمنستان را فراهم کند. موحدیان با اشاره به این که، باکو تنها متغیری که با حساسیت به آن می‌اندیشد، ایران است که یا باید تهران را راضی کند، یا به نوعی فریب بدهد یا شرایط را به گونه‌ای تغییر دهد که جمهوری اسلامی ایران توان مداخله نداشته باشد. این کارشناس مسائل قفقاز با تأکید بر این مسئله که:«اشغال جنوب ارمنستان به معنی خفگی ژئوپلیتیک ایران است» اظهار داشت: واقع امر این که، جنگ پاییز ۲۰۲۰ نه جنگ میان آذربایجان و ارمنستان که جنگ غرب، ناتو، اسرائیل و ترکیه علیه ایران و روسیه بود و عملاً این بخش از جهان را به یک کانون همیشگی بحران برای جمهوری اسلامی ایران تبدیل کرد.
موحدیان معتقد است: از آن جایی که روس‌ها خود را بازیگر بلامنازع این منطقه
(قفقاز جنوبی) می‌دانند چنین می‌اندیشند که هر زمان اراده کنند به اصطلاح فوتبالی ها، با یک «کام بک» می‌توانند شرایط را به نفع خود تغییر دهند این در حالی است که حتی اگر این فرضیه و دیدگاه، درست هم باشد، اولاً هزینه‌های هنگفتی به دنبال خواهد داشت و ثانیاً برای ایران نفعی به دنبال ندارد.
وی با تأکید مجدد بر این مسئله که؛ سفر زلنسکی به ارمنستان( اگر انجام شود) یک سفر نمادین است اما همین سفر نمادین می‌تواند به طور کلی سیاست‌ها و دیدگاه‌های روسیه در مورد قفقاز جنوبی، به خصوص ارمنستان را برای همیشه تغییر دهد و این تغییر دیدگاه شاید برای جمهوری اسلامی ایران پیامدهای تلخی به همراه داشته باشد.
موحدیان در پایان این گفت و گو و در مواجهه با این پرسش که:«چه چشم اندازی برای قفقاز جنوبی متصور هستید؟» اظهار می‌دارد: غربی ها، از ۲۰۲۰ به بعد در این منطقه، سنگر به سنگر پیش آمده‌اند و می‌توان در خلاصه‌ترین تحلیل گفت؛ قفقاز جنوبی برای همیشه و برای ایران به یک کانون بحران دائمی تبدیل شده است.