موادمخدر به جای دستمزد!

هر روز بُعد جدید و البته ترسناک و وحشتناک دیگری از زباله‌گردی کودکان در کلانشهر تهران رو می‌شود و این بار صحبت از دادن موادمخدر به این کودکان در ازای جمع‌آوری و تحویل پسماند به مافیای پرقدرت زباله در پایتخت است. پای پول وسط است و طلای کثیف؛ نه کودک و آدم بزرگ سرش می‌شود و نه ترسی از سوءاستفاده از گروه یا قشر خاصی وجود دارد و این فقط از مافیای پرقدرت و گردن کلفت زباله برمی‌آید. همان مافیایی که سال‌های سال است چندین و چند بار در طی سال تیتر یک اخبار می‌شوند و انگار زور قوانین هم به این گردن کلفت‌ها نمی‌رسد که هر روز بر تعداد زباله‌گردها و به ویژه کودکان زباله‌گرد شهر تهران افزوده می‌شود.زندگی پررنج و زحمتی که بر شانه‌های نحیف و ضعیف کودکان زباله‌گرد است بدون تردید یکی از سنگین‌ترین انواع کودک آزاری در دنیای امروز است که دیدن هر روزه آن در سطح شهر هر یک از مردم را به نوعی متاثر و اندوهگین می‌کند.بوی تعفن و تهوع‌آور زباله آنقدر آزاردهنده است که هیچ یک از ما تحمل چند ثانیه که از کنار سطل‌ها و مخازن زباله هم رد شویم را نداریم؛ اما همین سطل‌های متعفن و مشمئزکننده مخزن روزی رسان عده‌ای کودک در کنار آدم‌ بزرگ‌های گرفتار زندگی به شمار می‌آید که مجبورند هزینه‌های خود را در لابه‌لای آشغال‌های دورریز مردم عادی جست‌وجو کنند.زباله گردی در شهر تهران ساعت و زمان مشخصی ندارد و بسته به منطقه‌ای که زباله گردها بتوانند ضایعات جمع‌آوری کرده خود را چه ساعتی به گاراژهای تفکیک زباله تحویل بدهند در طی شبانه روز به جمع‌آوری ضایعات و پسماند در بین زباله‌ها اقدام می‌کنند.آنچه بیشتر از هر چیز دیگری در معضل زباله‌گردی سخت و جانکاه است، حضور کودکان کم سن و سال و بی‌پناهی است که با قد و قواره‌ای کوچک گونی‌های بزرگ ضایعات را در سطح شهر با خود حمل می‌کنند تا به مقصد برسند.بیشتر این کودکان را بچه‌های تازه وارد اتباع افغانستانی که به طور قاچاق و غیرقانونی وارد کشور شده‌اند، شامل می‌شوند و به توصیه هموطنان افغان خود که بیش از آن‌ها سابقه حضور در ایران را دارند به سراغ این کار می‌روند و حالا تعدادشان در شهر تهران به بیش از ۱۰ هزار نفر می‌رسد.

 ادامه زباله‌گردی کودکان، به بدنامی مردم و کشور منتهی می‌شود!
امان‌الله قرائی مقدم جامعه شناس در گفت‌وگو با آنا، اظهار کرد: ورود بی‌قاعده اتباع افغانستانی به کشور منجر به افزایش حجم آسیب‌های اجتماعی به ویژه در شهر تهران شده است و معضل زباله‌گردی نیز یکی از آسیب‌ها محسوب می‌شود.وی اضافه کرد: اتباعی که بدون داشتن هیچ گونه مدارک شناسایی وارد ایران می‌شوند، در انجام تخلفات مختلف آسان‌تر مرتکب جرم می‌شوند و برخی از آن‌ها نیز به دلیل نداشتن مهارت و حرفه‌ای خاص به مشاغل کاذبی چون تکدی‌گری، زباله‌گردی و… روی می‌آورند و البته فعالیت‌های چنینی اتباع خارجی به اسم کشور ما و مردم ما و بدنامی و بی‌سر و سامانی این سرزمین تمام می‌شود.این جامعه شناس خاطرنشان کرد: به عنوان مثال با افزایش متکدیان در ایران و انتشار تصاویر آن‌ها در شبکه‌های اجتماعی و فضای مجازی، آنچه مردم دیگر کشورها می‌بینند افزایش شمار تکدی‌گران و گداهای خیابانی در ایران است و گاهی اخباری در رسانه‌های بین‌المللی با تیترهایی مانند روند افزایشی تکدی‌گری در ایران منتشر می‌شود و این در حالی است که اغلب این متکدیان را اتباع خارجی دربرمی‌گیرند.قرائی مقدم تاکید کرد: درباره زباله‌گردی نیز وضعیت به شکلی است که درباره متکدیان مطرح شد و طی سال‌های اخیر که مهاجران خارجی غیرقانونی بسیار زیادی به ایران وارد شده‌اند، شمار زباله‌گردها نیز با افزایش چشمگیری روبه‌رو بوده است.وی با اشاره به اهمیت ورود نهادهای مسئول در برخورد با مافیای پر قدرت معضل زباله و پسماند، یادآور شد: حمایت از کودکان زباله گرد و دورکردن آن‌ها از محیط‌های آسیب‌زا نیز به اندازه برخورد با مافیای زباله حائز اهمیت است.این جامعه شناس اضافه کرد: در صورت بی‌توجهی به خروج کودکان از زباله‌گردی، نهادهای مسئول طی سال‌های پیش رو باید هزینه هنگفتی را برای درمان این کودکان بپردازند و البته بهای ورود و گرایش کودکان زباله‌گرد به انواع بزهکاری‌ها و جرائم نیز بهای سنگین و غیرقابل جبرانی خواهد بود و در واقع مسئولان فراموش نکنند که همواره پیشگیری بهتر از درمان‌ است و شاید با گسترش این معضل درمانی هم موثر واقع نشود.

 سوءاستفاده بی‌واهمه مافیای زباله از کودکان!
محمدی مدیرعامل سازمان مدیریت پسماند شهرداری تهران، اظهار کرد: افرادی به عنوان مافیای زباله از نیروهای کار یا کودکان کار استفاده می‌کنند و از دستگاه‌های قضائی و انتظامی ترسی ندارند و بعضاً مافیای زباله به جای پول به کودکان کار مواد مخدر می‌دهند.وی با بیان اینکه متاسفانه پدیده شوم زباله گردی را در شهرها شاهد هستیم، افزود: برای حل این موضوع پیش نیازهایی باید فراهم شود از جمله عدم صرفه اقتصادی برای زباله گردها. برای اینکه اقتصاد این بستر را به هم بزنیم باید تعدد قراردادها و پیمانکاران را اصلاح می‌کردیم.اعتراف مسئولان شهرداری به پیچیده‌تر شدن معضل زباله‌گردی و خطرات متعددی که متوجه کودکان درگیر در این معضل است، مجددا زنگ خطر یک تهدید بزرگ برای پایتخت و چه بسا برای کشور را به صدا درآورده است و عزم جزم مسئولان برای پایان دادن به سالها سلطه‌گری مافیای پر دردسر و البته پر درآمد زباله را می‌طلبد.

قانون مدیریت پسماند، قانون متروکه ۲۰ ساله!
جالب است بدانید که قانون مدیریت پسماند در سال ۱۳۸۳ تصویب شد و زوایای مختلف زباله از مرحله جمع آوری، حمل و نقل، نگهداری و بازیافت در آن تعیین تکلیف شده است و اگر این قانون با آیین نامه اجرایی آن دقیق اجرا شود، کنترل و کاهش معضل زباله گردی بسیار راحت‌تر عملیاتی خواهد شد.آنطور که در قانون مدیریت پسماند آمده است، تفکیک زباله باید از مبدا محقق شود و در این قانون زباله‌ها به پنج قسمت تقسیم شده‌اند، زباله‌های خانگی، زباله‌های صنعتی، زباله‌های کشاورزی زباله‌های خطرناک و غیره که مجری اصلی این قانون هم مشخص است.بر اساس مواد ۱، ۱۵، و ۳۱ قانون حمایت از اطفال و نوجوانان و همچنین ماده ی ۷۹ قانون کار، شغل زباله گردی در واقع بهره کشی و یا سوء استفاده از نیاز افراد محسوب می‌شود و برای عوامل پشت پرده و مافیای بی‌رحم این جرم، جرم انگاری شده و دادستان‌های سراسر کشور بدون شاکی خصوصی می‌توانند به جرائم مرتبط با زباله و پسماند ورود کنند.بر اساس بند «۴» ماده (۳۷) آیین نامه اجرایی فوق وظیفه نظارت بر پیمانکاران بازیافت زباله به منظور عدم بهره‌گیری از نیروی کار “کودکان” برعهده شهرداری است و متأسفانه خود شهرداری تهران و پیمانکاران این نهاد در دوره فعلی برای مشاغلی چون پاکبانی و جمع‌آوری زباله در بسیاری از موارد از کودکان استفاده می‌کنند تا کمترین میزان حقوق را به آن‌ها بپردازند و با کمترین هزینه در این بخش شهر و نظافت معابر آن را مدیریت کنند و اینگونه است که جمع شدن بساط به کارگیری کودکان در مشاغل سخت این‌ چنینی و کاهش و کنترل معضل زباله‌گردی طی سال‌های اخیر گرفتار برنامه‌ها و طرح‌های روی کاغذ مانده است.