مرگ بیمار از کمبود دارو، دکتر یا پرستار

جان انسان متاعی نایاب و پرقیمت است که با هیچ سرمایه و قیمتی قابل تهیه و قیاس نیست. از آنجا که انسان در عالم خلقت فقط یکبار قدم بر عرصه حیات گذاشته و قابل تمدید و ترمیم نیست، بنابراین در خلقت یکباره باید قدر عمر خویش را دانسته و ارزش ساعات حیات خود را در بهترین وضعیت مورد تقدیر و نگرش قرار دهد. به قول استاد سخن سعدی: در زمینه ارزش و جایگاه عمر؛ فرزند آدم را دو عمر باید تا با یکی تجربه اندوزد و با دیگری آن تجربه را بکار بندد؛ افسوس که او یکبار بیشتر به دنیا نیاید. صرفه جویی و قناعت در مصرف عمر یکی از پسندیده‌ترین حرکات در زندگیست. ما باید برای ساعات عمر خود برنامه داشته و اجازه ندهیم بازیچه‌های دنیوی ما را مشغول و سرگرم کرده و این عزیزترین سرمایه ما را به رایگان از کفمان برباید. در طول عمر خود براساس علاقه به ادبیات شیرین فارسی اشعار و ابیات مختلفی خواندم اما یکی از شیوا‌ترین ومانا‌ترین اشعار که دیده و خوانده‌ام شعر دلنشین بانو اعتصامی است که ضمن طلب آمرزش برای روح پاک این بانوی ادیب، توجه شما عزیزان را به این اشعار جلب کرده و اطمینان دارم هر یک از شما خوبان چندین و چند بار آن را مرور
خواهید نمود.
جوانی چنین گفت روزی به پیری
که چون است با پیریت زندگانی
بگفت، اندرین نامه حرفی است مبهم
که معنیش جز وقت پیری ندانی
تو، به کز توانائی خویش گوئی
چه میپرسی از دوره‌ی ناتوانی
جوانی نکودار، کاین مرغ زیبا
نماند در این خانه‌ی استخوانی
متاعی که من رایگان دادم از کف
تو گر می‌توانی، مده رایگانی
هر آن سرگرانی که من کردم اول
جهان کرد از آن بیشتر، سرگرانی
چو سرمایه‌ام سوخت، از کار ماندم
که بازی است، بی‌مایه بازارگانی
از آن برد گنج مرا، دزد گیتی
که در خواب بودم گه پاسبانی
در حفظ و تقویت حیات و سلامت ما سه قشر جایگاه خاصی داشته واز اهمیت قابل تمجیدی برخوردار می‌باشند.
الف: پزشکان؛ اطبا از دیرباز تاکنون در چرخه حیات انسانی جایگاه خاصی به خود اختصاص دادند. از دوران سقراط و بوعلی سینا پزشکان از احترام ویژه‌ای نزد افراد برخوردار بوده ودر حفظ حیات انسانها ودور کردن امراض وبیماری‌ها از آنها سکوی محترمانه‌ای به خود تخصیص داده اند. امروز به مدد پیشرفت، علوم پزشکی به شعب وتخصص‌های مختلفی تقسیم شده و مرهم گذار درد و زخم بیماران بوده وخواهند بود. از دوران رونق دانشگاه جندی‌شاپور تا امروز پزشکان ایرانی به لحاظ تعهد و تخصص خود از احترام و جایگاه خاصی برخوردار بوده و هستند. حتی در بسیاری از کشورهای جهان پزشکان ایرانی از احترام خاصی برخوردار بوده وهستند.
ب: صنعت داروسازی ایران: از دوران طب سنتی ایرانی، دارو و عطاران ایرانی در تولید و عرضه داروها جایگاه خاصی داشتند. امروز با ورود داروهای شیمیایی داروهای سنتی و گیاهی دیگران اهمیت دیرینه خود را نداشته اما هنوز طالبین و خواستاران متعدد و مختلفی دارند. ورود داروهای شیمیایی با ترکیبات پیچیده توانسته دردها وبیماری‌های مختلف را با تشخیص و تجویز اطبا ایرانی بهبود بخشیده وکشور ما را به یکی ازقطب‌های مهم پزشکی در منطقه و حتی قاره کهن تبدیل نماید. تحریم‌های غیرانسانی و دور از فتوت استکباریون، بیماران و همراهان آن‌ها را با دشواری‌های بسیار آزار دهنده‌ای روبرو ساخته است. از طرف دیگر تفاوت قیمت‌های ارزی در کشور ما و همسایگان و کیفیت ممتاز داروهای ایرانی باعث استقبال مردم ممالک یادشده گردیده که همین نکته از دلایل کمبود داروهای ضروری در بازار می‌باشد. عدم کنترل اساسی بازار دارویی موجب بروز مشکلات وکاستی‌های مختلفی گردیده و دردی به دردهای بیماران افزوده است. کمبود داروهای تخصصی و ضروری موجب پریشانی اولیای بیماران و کشانیدن آن‌ها به بازار مافیای دارویی گردیده که گاه برای تهیه یک قلم از داروهای یاد شده مجبور به پرداخت قیمت‌هایی تا ۵۰برابر قیمت اصلی هستند.
ج: پرستاران: در صورت دسترسی به پزشکان متخصص و ماهر و یافتن داروهای ضروری، پرستاران تلاشگر و زحمتکش و حضور و فعالیت آن‌ها از اهمیت خاصی برخوردارند. شوربختانه کمبود پزشکان و کمبود پرستاران و مخصوصا مهاجرت آن‌ها موجب بروز دلمشغولی‌های مختلف برای مسئولین و بیمارداران گردیده است. شنیده می‌شود گاهی پرستاران که در کشور با تنگناهای مالی و کمبود حقوق ماهیانه روبرو هستند؛ با پیشنهاد حقوق‌هایی حتی تا بیست برابر حقوق ریالی به مراکز درمانی آسیایی وحتی اروپایی جذب می‌شوند. پرستاران دلسوز و متعهد ما در دورانهای مختلف مثل جنگ وآسیب‌ها و بلایای طبیعی و این اواخر گسترش کووید ۱۹ با جان خود وارد میدان شده و صدها پرستار در شهرها و مراکز مختلف مخلصانه جان خودرا تقدیم هموطنان کرده و خانواده و فرزندان خود را از مهر آن‌ها محروم نمودند. صدالبته پرستاران شریف و زحمتکش نیز از همین بازارها و با همین قیمتهای سرسام‌آور نیازهای خود را تامین می‌کنند. برای ارزیابی ایثار و مهر پرستاران ما کافیست حقوق و درآمد این اقشار شریف را با همکاران اروپایی و آسیایی خود مقایسه کنیم. آنگاه درک خواهیم کرد که حضور آن‌ها در سنگر سلامت خود جهادی مقدس و گرانبهاست. در کنار دشواری‌های تربیت پرستاران؛ حقوق‌های ناکافی، آن‌ها را که هیچ انگیزه‌ای برای ماندن این اقشار نمی‌دهد را باید مورد توجه قرار داد. بقول دبیرکل خانه پرستار: امروز بیماران به دلیل کمبود پرستار می‌میرند. پس در آشفته بازار کنونی فقط دست بدعا برداریم که کسی بیمار نشود.