«لیست بازی» اصولگرایان؛ تاکتیک یا اختلاف؟!

آفتاب یزد – رضا بردستانی: یک فعال سیاسی اصولگرا با اشاره به لیست‌هایی که افراد درون آن هیچ نسبت و سنخیتی با هم ندارند و حضور لیست‌هایی که هیچ عقبه و شناسنامه‌ی حزبی و سیاسی در آن مشاهده نمی‌شود به آفتاب یزد گفت: من بیشتر از آن که نگران مشارکت و انتخابات باشم نگران سونامی پس از انتخابات هستم که با این لیست‌ها و چهره‌هایی که کار تیمی با هم نکرده‌اند دقیقاً چه مجلسی قرار است شکل بگیرد.
حسین کنعانی مقدم در واکنش به این پرسش که؛ تعدد لیست‌ها و به هم ریختگی لیست‌ها بازگو کننده‌ی فضای واقعی سیاسی ایران است یا نه؟ می‌گوید: «ما شاهد نوعی آشوب یا به تعبیری دقیق تر، «آنومی سیاسی» هستیم و این یعنی هرکسی قدم در انتخابات گذاشته به دنبال حل مشکلات خود، جناح سیاسی خود، حامیان خود است و این یعنی؛ آرام آرام خود و اصل مجلس و وظایفی که دارد به حاشیه رانده می‌شود.»
وی ادامه می‌دهد: این نوع نگاه به انتخابات با لیست‌هایی که افراد درون آن هیچ عقبه‌ی سیاسی ندارند، با هم کار تیمی نکرده اند، بعضاً نگاه‌های سیاسی متفاوت و حتی متضادی دارند، چهره‌های کمتر شناخته شده‌ای هستند خبر از یک نوع «آنومی سیاسی» می‌دهد که اگر این «آنومی سیاسی» به درون مجلس کشانیده شود آن وقت ما هر روز شاهد طرحی، اقدامی و شعاری هستیم که هیچ ارتباطی به مشکلات و مطالبات مردم ندارد!

«لیست بازی» اصولگرایان؛ تاکتیک یا اختلاف؟!
حسین کنعانی مقدم که سابقه‌ی طولانی در زمینه‌ی فعالیت‌های سیاسی در قالب حزب دارد می‌گوید: برخی ممکن است با نگاهی به این تعداد لیست آن هم از اردوگاه اصولگرایان به این نتیجه برسند که این تعدد نشان دهنده‌ی اختلافات عمیق است اما از زاویه‌ای دیگر نیز می‌توان نگریست و آن اتخاذ یک «تاکتیک» برای جلب مشارکت است با این توضیح و تذکر که، این لیست بازی‌ها به جای آن که روی مشارکت، تأثیر مثبت داشته باشد به یک مبارزه‌ی منفی تبدیل شده که مردم را گیج می‌کند و برعکس باعث پایین آمدن مشارکت خواهد شد.
وی با تاکید بر این نکته که: من به این تعدد لیست نمی‌گویم «اختلاف» بلکه می‌گویم: «سهم خواهی» ادامه می‌دهد: با نیم نگاهی به لیست‌ها به طور کلی متوجه می‌شویم اکثر لیست‌ها به گونه‌ای بسته شده که افراد رای‌آور درون آن باشند و به همین دلیل برخی اسامی در بسیاری لیست‌ها مشترک است که این خود نشانه‌ای از سهم خواهی به صورت واضح و علنی است.
کنعانی مقدم ادامه می‌دهد: درون یک لیست ۳۰ اسم قرار داده شده که یک روز کار تیمی با هم نداشته اند، هیچ پیوستگی و همبستگی بین آن‌ها دیده نمی‌شود، هر کس با هر میزان سبد رای تلاش می‌کند سهمی دریافت کند حال یا سهم برای خودش، یا برای تأمین کننده‌ی هزینه‌های تبلیغاتی یا برای جبهه و جناحی که از آن‌ها حمایت می‌کند.
وی با انتقاد از کسانی که لیست‌هایی عجیب و غریب بسته‌اند اظهار می‌دارد: این لیست بازی‌ها باعث می‌شود تا فضای سیاسی کشور غبارآلود شود، نمایندگان منتخب با حداقل رای به مجلس بروند و در نهایت مجلسی شکل بگیرد که کارآمد نیست و چون این‌ها با هم کار تیمی نکرده‌اند آسیب‌های اصلی زمانی مشخص می‌شود که زیر یک سقف جمع شدند و از آن جایی که مطالباتی غیر از مطالبات مردم مهم بوده است در نهایت مجلسی شکل خواهد گرفت که کوچکترین توجهی به خواست و مطالبات و مشکلات مردم نخواهد داشت.
کنعانی مقدم با تأکید بر این مهم که در شهرهای بزرگ خصوصاً تهران، مردم لیستی رای نمی‌دهند اظهار داشت: فارغ از این لیست بازی ها، هرچه لیست‌ها ضعیف‌تر بسته شود به طور طبیعی مشارکت را پایین خواهد آورد.
وی با اشاره به این که؛ جنگ لیست‌ها اگر مردم را در تشخیص اصلح و افراد مورد نظر دچار مشکل کند به طور طبیعی باعث مشارکت حداقلی خواهد شد گفت: لیست‌ها را که بررسی می‌کنیم به سادگی متوجه خواهیم شد برخی لیست‌ها به شدت به افراد وابسته است که دارای رانت‌های اقتصادی، سیاسی هستند!
وی به این نکته نیز اشاره می‌کند که: این گونه تشتت و تعدد لیست‌ها باعث خواهد شد نه تنها در زمان تشکیل مجلس دوازدهم ما شاهد فراکسیون‌های اقلیت قوی‌ای نباشیم که فراکسیون‌های اکثریت نیز به طور طبیعی ضعیف و شکننده خواهند بود و از همین حالا می‌تواند نوعی چند دستگی حاد در مجلس دوازدهم را پیش بینی کرد.
> مردم به گفتمان جدید بیشتر از شعارهای اغوا کننده اعتماد دارند
حسین کنعانی مقدم می‌گوید: با بررسی تمام انتخاباتی که طی ۴۵سال گذشته (مجلس و ریاست جمهوری) برگزار شده، با رسم منحنی مشارکت به یک نتیجه‌ی شگفت‌انگیز خواهیم رسید و آن این که، مردم بیشتر از آن که به شعارهای اغوا کننده اقبال نشان دهند به گفتمان جدید بیشتر اقبال نشان داده‌اند به این معنا که، هرگاه گفتمان جدید (اصولگرا – اصلاح طلب) توانسته با مردم ارتباط بهتری برقرار کند هم میزان مشارکت بالاتر رفته و هم گفتمانی که بیشتر مورد پسند مردم واقع شده توانسته پیروز انتخابات شود.
وی ادامه می‌دهد: حال در روزهایی که به انتخابات مجلس دوازدهم نزدیک می‌شویم خلأ گفتمانی کاملاً مشهود است. رد پای هیچ برنامه‌ای دیده نمی‌شود، نگاه افراد به مجلس صرفاً نگاه به دست آوردن پست و شغل و جایگاه است و خروجی چنین مجلسی قطعاً نمی‌تواند حل مشکلات مردم باشد. درست به این می‌ماند که به مردم بگوییم: «بیایید به ما رأی بدهید تا مشکلات ما و دوستان ما با نماینده‌ی مجلس شدن ما حل شود!»

ائتلاف و جبهه جایگزین نامناسب احزاب و تحزب
حسین کنعانی مقدم با اشاره به ائتلاف‌ها و جبهه‌هایی که ناگهان حضور در میدان انتخابات پیدا کرده‌اند می‌گوید: «ائتلاف‌ها و جبهه‌های یک شبه پدید آمده، یک شبه هم از بین خواهد رفت و تاریخ مصرف آن‌ها در نهایت یک هفته تا ده روز است.» خاطرنشان می‌کند: خروجی طبیعی ائتلاف‌ها و جبهه‌های یک شبه پدید آمده، بروز و ظهور لیست‌های مجعول، نامعلوم، از هم گسسته بدون هیچ رابطه و پیوستگی است.
وی ادامه می‌دهد: قطعاً ائتلاف و جبهه‌های این چنینی جایگزین مناسبی برای حزب و احزاب و تحزب نیستند و در نهایت، چه در انتخابات مجلس و در ادامه در انتخابات ریاست جمهوری، شرایط به گونه‌ای پیش می‌رود که هیچ کسی نتیجه‌ی کار را گردن نمی‌گیرد و نمی‌توان ناکارآمدی و ضعف مجلس را به احزاب و جناح‌های سیاسی شناخته شده نسبت داد زیرا وقتی برخی افراد با تکیه بر پایگاه اجتماعی اندک و لرزانی که دارند مدعی گونه وارد انتخابات مجلس شده، لیست می‌دهند و سر و صدا نیز به راه می‌اندازند به طور طبیعی خروجی قابل قبولی نمی‌توان انتظار داشت.

رئیس مجلس شدن قالیباف به تعداد آرای او در تهران
و سرنوشت شورای ائتلاف بستگی دارد
کنعانی مقدم در بخش دیگری از گفت و گوی خود با آفتاب یزد در پاسخ به این پرسش که: «آیا قالیباف رئیس مجلس دوازدهم باقی می‌ماند یا نه؟» اظهار داشت: از الان نمی‌توان نسبت به سرنوشت صندلی ریاست مجلس حرف محکمی زد اما سرنوشت ریاست مجلس و قالیباف به این مهم بستگی دارد که اولاً، خود آقای قالیباف در تهران به آن میزان که ادعا دارد، رای خواهد آورد یا نه و ثانیاً باید دید با این بلبشو در لیست دادن‌های عجیب و غریب، در نهایت «شورای ائتلاف» چه سرنوشتی پیدا خواهد کرد و ثالثاً باید منتظر ماند و دید آیا در روزهای باقیمانده بین ائتلاف‌ها و جریان‌های سیاسی، ائتلاف‌های بزرگتری شکل خواهد گرفت و نیز این که لیست‌ها در نهایت تا چه میزان به چهره‌های واحد نزدیک خواهد شد.

جبهه‌ی پایداری فقط به دنبال سهم خواهی است
حسین کنعانی مقدم با تأکید بر این مسئله که، آن چه بین «جبهه‌ی پایداری» و دیگر ائتلاف‌ها و نحله‌های سیاسی اصولگرا در حال رخ دادن است، «اختلاف» نیست بلکه سهم خواهی است اظهار می‌دارد: نگاه برخی به مجلس، نگاه به یک شرکت تعاونی است که سهام آن به منزله‌ی جایگاه و صندلی است، به تعبیری دقیق‌تر برخی برای خود سرقفلیِ خاصی متصور هستند.
وی ادامه می‌دهد: خط مشی پایداری و جمهوری خواه (بقیه‌ی نحله‌های اصولگرا)، خط مشی سیاسی در مقابل هسته‌ی قدرت است.

معادله‌ی ۳۰ – ۷۰ به قوت خود باقی است
حسین کنعانی مقدم که در مصاحبه‌ی قبلی خود با آفتاب یزد به نوعی «انجماد سیاسی» اشاره کرده بود خاطرنشان می‌کند: هنوز هم بر همان اعتقاد هستم که: در انتخابات پیش رو، استقبال گذشته را نمی‌توان انتظار داشت زیرا یک اقلیت ۳۰ درصد تحت هر شرایطی در انتخابات شرکت خواهند کرد اما در ۷۰ درصد باقیمانده همچنان‌عدم استقبال به قوت خود باقی است.
وی با تأکید بر غیر رقابتی بودن این انتخابات اظهار می‌دارد: بررسی‌ها تغییری را نشان نمی‌دهد یعنی همچنان باید منتظر تشکیل مجلسی حداقلی، ناکارآمد و ضعیف بود!

رویکرد مجلس دوازدهم؛ همه‌ی مشکلات زیر سر دولت است!
حسین کنعانی مقدم در پایان با اشاره به سال آینده و فضای حاکم بر کشور اظهار می‌دارد: از آن جایی که سال آینده کشور در حال و هوای انتخابات ریاست جمهوری قرار خواهد گرفت معتقدم مجلس دوازدهم با هر ترکیبی تلاش خواهد کرد تا تمامی مشکلات را ناشی از عملکرد دولت بداند و چون روابط مجلس و دولت مانند قبل (مجلس یازدهم و دولت سیزدهم) نخواهد بود و دولت نیز عملاً ابتکار عمل خاصی در نظر ندارد «یک دوره‌ای بودن» دولت رئیسی از هر احتمالی قوی‌تر است.
وی ادامه می‌دهد: مجلس دوازدهم در سال آغازی خود یک حالت تهاجمی علیه دولت در پیش خواهد گرفت و دولت هم به خوبی می‌داند آن نفرات و تفکری که در هر حال حامی دولت بود و به اصطلاح هوای دولت را داشت در مجلس دوازدهم حاکم نخواهد بود و به همین دلیل پیش بینی می‌کنم پاستور روزهای سختی در مواجهه با مجلس دوازدهم در پیش خواهد داشت.
وی به این مهم نیز می‌پردازد که؛ جنگ اصلی در مجلس دوازدهم در کمیسیون‌ها و فراکسیون‌ها شکل خواهد گرفت که عملاً وقت و انرژی زیادی از مجلس را مصروف به خود خواهد داشت.