فلسطین و غزه پاره تن جهان اسلام است، سازمان آزادی‌بخش فلسطین در جلسه فوق‌العاده ۱۸ نوامبر ۱۹۸۸ در الجزیره پایتخت کشور الجزایر با انتشار بیانیه استقلال فلسطین تشکیل دولت فلسطین را اعلام نموده و انتشار بیانیه مذکوربا استقبال تعداد زیادی ازکشورهای عضوسازمان ملل متحد مبنی به‌رسمیت شناختن دولت فلسطین مواجه گردیدو در فوریه ۱۹۸۹ نماینده […]

فلسطین و غزه پاره تن جهان اسلام است، سازمان آزادی‌بخش فلسطین در جلسه فوق‌العاده ۱۸ نوامبر ۱۹۸۸ در الجزیره پایتخت کشور الجزایر با انتشار بیانیه استقلال فلسطین تشکیل دولت فلسطین را اعلام نموده و انتشار بیانیه مذکوربا استقبال تعداد زیادی ازکشورهای عضوسازمان ملل متحد مبنی به‌رسمیت شناختن دولت فلسطین مواجه گردیدو در فوریه ۱۹۸۹ نماینده سازمان آزادی‌بخش فلسطین در شورای امنیت سازمان ملل متحد ادعا کرد که بیش از ۹۴ کشور، دولت فلسطین را به رسمیت شناخته‌اندودرنتیجه به عنوان بخشی از تلاش‌های دیپلماتیک وپیگیری‌های بین‌المللی و برای پایان دادن به مناقشات و نزاع فیمابین اسرائیل و فلسطین و در پی امضای پیمان اسلو میان اسرائیل وسازمان آزادی‌بخش فلسطین، حکومت خودگردان فلسطین، به عنوان یک دولت موقت و خودگردان در سرزمین‌های فلسطین‌نشین آغاز به فعالیت نمود ولیکن اسرائیل اعلام کرد، دولت فلسطین را به عنوان یک دولت مستقل هرگز به رسمیت نمی‌شناسد و حاکمیت وکنترل سرزمین‌های تحت اشراف مدیریتی وتصرف حکومت خودگردان را همچنان در اختیار خواهد داشت وهیچگونه عقب نشینی‌ای نسبت به این مهم نخواهد داشت ودرنهایت در ۲۹ نوامبر ۲۰۱۲ مجمع عمومی سازمان ملل متحد با ۱۳۸ رأی موافق و ۹ رأی مخالف و ۴۱ رأی ممتنع وضعیت فلسطین رااز «ناظر» به «دولت ناظر غیر عضو» تغییر داد وباتوجه به اینکه درماده۴ منشور سازمان ملل متحد، شرایط عضویت در سازمان مذکور درج و دولت‌ها تنها می‌توانند عضوآن واین مهم ازشروط اصلی واولیه عضویت درآن سازمان است وکشور فلسطین اولین بار در سال ۱۹۷۴ به عضویت ناظر در سازمان ملل متحدنائل واکنون نیز دارای موقعیت وجایگاه کشور غیر عضو ناظر در سازمان ملل است ایفای نقش و علیرغم شناسایی و به رسمیت شناختن وی توسط بیش از صدکشور دنیا به عنوان کشور و دولت مستقل؛ تاکنون دولت آمریکا و رژیم غاصب وجعلی صهیونیستی (اسرائیل) به دلیل منافع مشترک و خصومت دیرین با دولت وملت مظلوم فلسطین…

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

… موجب ومانعی برای‌عدم شناسایی رسمی وی به عنوان کشور وعضورسمی توسط سازمان ملل متحد گردیده، ولیکن در فضای بین‌المللی، همین موقعیت فلسطین درجایگاه کشور غیر عضو ناظرملت مظلوم فلسطین را درامر شناسایی جمعی کشور بودن وی در سازمان ملل یاری رسانده ولذا ازآنجا که موقعیت کنونی فلسطین در سازمان ملل «یک ناظر با یک موقعیت خاص» است، باتوجه به اینکه در هیچ جای منشور سازمان ملل متحد، صحبت واشاره‌ای از عبارت «ناظر» به میان نمی‌آید و منشور سازمان مرقوم همواره از لفظ و عبارت «اعضاء» سخن رانده وبنابراین چنانچه شناسایی فلسطین به عنوان یک کشور، توسط مجمع عمومی سازمان ملل متحدد محقق و مورد تصویب قرار گیرد، موقعیت حقوقی و سیاسی فلسطین در این سازمان بیشتر تثبیت و بی شک دولت فلسطین هم می‌تواند درسایه‌سار چنین ثمره‌ای درسازمان‌های بین‌المللی عضویت یابد وهم دسترسی عملی وی به دادگاه‌های بین‌المللی کیفری در جهت احقاق حقوق ملت مظلوم فلسطین، در مقابل جنایات رژیم غاصب اسرائیل میسّر ومقدور خواهد شد و هم می‌تواند به سهولت مطالبات حقوق بشر دوستانه و حقوق بشری خویش در سازمان ملل و ارگان‌های ذی‌ربط آن، از جمله دیوان دادگستری بین‌المللی و دیوان کیفری بین‌المللی را رصد و پیگیری و از موقعیت برابر در مذاکرات با طرف دیگر مذاکرات بهره‌مند شود.
امروزه فلسطین محصور در آپارتاید حقوقی بین‌المللی قدرت‌های غربی و بین‌المللی و گریبانگیر بی‌مهری برخی دولت‌های عربی منطقه قرارگرفته و به یقین از موجبات ضعف و ناکارآمدی سازمان ملل متحدد در بحث ملت فلسطین، حاکمیت «آپارتاید حقوقی قدرت‌ها در شورای امنیت سازمان ملل» و صدور قطعنامه‌های متعدد علیه وی بانفوذ لابی‌های صهیونیستی است، که نقض حقوق انسانی وسرزمینی مردم و ملت مظلوم فلسطین در طول یک قرن گذشته رقم زده است و صدورقطعنامه نوامبر ۱۹۴۷ درسازمان ملل متحد که متضمّن تقسیم سرزمین فلسطین به دو قسمت بین ساکنین حاکم برآن ومهاجران بوده و این لکه ننگ بین‌المللی بر پیشانی سازمان ملل متحدد کماکان باقی وموجب تداوم جنایات و کشتار وحشیانه رژیم غاصب صهیونیستی علیه زنان وکودکان وی گردیده و بی‌شک سازمان ملل متحدد و دول غربی حامی صهیونیست‌های غاصب در این جنایات ضد بشری و به خصوص در حمله اخیر به مردم مظلوم غزه شریک می‌باشندو اگر چه امروزه واخیراً شاهد یک وضعیت حماسه عظیم توسط گروه‌های مقاومت نظیر طوفان الاقصی و فروپاشی هیمنه اطلاعاتی، امنیتی و نظامی رژیم غاصب وجعلی صهیونیستی را شاهد هستیم و در عرصه مقاومت صحنه دست گروه‌های مقاومت فلسطینی است، و لیکن حمایت همه جانبه معنوی و سیاسی از مردم فلسطین وظیفه آحاد کشورهای اسلامی منطقه و آزادیخواهان جهان است.
مجامع بین‌المللی، من جمله دیوان دادگستری بین‌المللی، منحصراً دارای صلاحیت رسیدگی به دعاوی بین دولت‌ها بوده وسازمان‌ها و افراد نمی‌توانند در این نهادها و ارگان‌های بین‌المللی اعلام شکایت نمایند و از مواهب قانونی وبین‌المللی موارد مذکور بهره‌مند شود واگرچه پذیرش عضویت فلسطین در دیوان بین‌المللی کیفری در آوریل سال ۲۰۱۵ خود مهر تاییدی بر دولت تلقی شدن فلسطین از سوی مجامع بین‌المللی است و اگر چه موقعیت کنونی دولت فلسطین در سازمان ملل متحد، هرچند به مطالبات فلسطینیان در مجامع و سازمان‌های بین‌المللی وجاهت قانونی و مشروعیت سیاسی خواهد بخشید و راه عضویت کامل فلسطین در سازمان ملل متحد و ارکان آن را بیشتر هموار خواهد نمود و نتیجه هرگونه اقدام اسرائیل در جهت اعمال فشار بر فلسطینی‌ها را در موارد مختلف با چالش جدّی مواجه نموده و دارای ساز وکار روابط دیپلماتیک با کشورهای عضو سازمان ملل متحد و چهره جعلی و ضدانسانی و جنایتکار رژیم غاصب اسرائیل را بیشتر عیان نموده ولیکن باهمه امتیازات حاصله استنادی، به لحاظ‌عدم شناسایی رسمی وی به عنوان یک کشور مستقل و عضو در سازمان ملل متحد، پیگیری مطالبات حقّه ومسلّم وی در نهادها و دادگاه بین‌المللی و… را بامشکل حقوقی داخلی و بین‌المللی مواجه نموده و لذا پیگیری برای اجماع بیشتر جهانی درشناسایی افزون ترکشور فلسطین وعضویت رسمی آن درسازمان ملل متحد می‌تواند ‌ پیامدها وثمرات مثبت بیشتر وفزاینده‌تری را برای فلسطینیان از جمله، مصونیت سران آن، امکان بهره مندی از نیروی نظامی، حق بر دفاع مشروع فردی و جمعی در برابر یک حمله نظامی به خصوص درقبال رژیم جعلی صهیونیستی «اسرائیل»، صلاحیت مطلق بر سرزمین خود، امکان عضویت در دیگر سازمان‌های دولتی و آژانس‌های تخصّصی و اهلیت انعقاد معاهدات بین‌المللی را فراهم خواهد نمودودرهرحال حق تعیین سرنوشت و تشکیل کشور مستقل فلسطینی، جزء حقوق مسلّم ملت فلسطین بوده که توسط قطعنامه‌های مجمع عمومی و شورای امنیت نیز بارها مورد تأکید قرار گرفته است ودروضعیت فعلی فلسطین دارای دعوت دائمی برای شرکت به عنوان «ناظر» در مجمع عمومی بوده و به وی دسترسی رایگان به اسناد سازمان ملل متحد را مقدور ساخته ولیکن هنوز اراده جدی‌ای در سازمان ملل متحد برای حل و فصل این موضوع وجود نداردونتیجه تداوم وضعیت نامشخص دولت فلسطین، آوارگی و از
دست رفتن جان میلیون‌ها نفر انسان مظلوم بوده است که به رغم گذشت دهه‌های متمادی، درنتیجه لابی‌های قوی صهیونیستی و مداخلات، تهدیدات وحق وتوآمریکا نتوانسته‌اند با تشکیل یک کشور ودولت مستقل، از حقوق خود در مجامع بین‌المللی دفاع کنند ولذایکی از موانع اصلی حقوقی در خصوص حمایت همه جانبه از حقوق مردم فلسطین، عدم تحقق عینی تشکیل کشور مستقل فلسطین است.
* حقوقدان و معاون وکلای مرکز وکلای قوه قضائیه
** وکیل پایه یک و عضو مرکز وکلای قوه قضائیه