«وطن پرستی» کلید واژه‌ای که چند وقتی است نقطه «ثقل» برخی اجرای‌های نمایشی قرار گرفته است. با یک بررسی در فرم و محتوا تئاتر‌هایی که روی صحنه است، متوجه خواهیم شد که متاسفانه بسیاری از آثار با موضوعات درام اجتماعی،عاشقانه و… است؛شاید کمتر نمایشی با موضوع تاریخ، آن هم تاریخ این سرزمین مد نظر اهالی […]

«وطن پرستی» کلید واژه‌ای که چند وقتی است نقطه «ثقل» برخی اجرای‌های نمایشی قرار گرفته است. با یک بررسی در فرم و محتوا تئاتر‌هایی که روی صحنه است، متوجه خواهیم شد که متاسفانه بسیاری از آثار با موضوعات درام اجتماعی،عاشقانه و… است؛شاید کمتر نمایشی با موضوع تاریخ، آن هم تاریخ این سرزمین مد نظر اهالی تئاتر باشد.اما این روزها نمایشی با همین محوریت وطن و وطن پرستی در یکی از تالارهای نمایشی مهم پایتخت روی صحنه می‌رود؛ «کلنل» نمایشی که توسط محمد نقایی نگاشته شده و روایتی از زندگی و زمانه محمدتقی خان پسیان و عاشقانه‌ای گمشده در تاریخ معاصر ایران است، محمد معتمدی خواننده شناخته شده موسیقی ایران در نقش عارف قزوینی، کاظم سیاحی در نقش کلنل محمدتقی پسیان، نازنین بیاتی در نقش‌های ایرنه و آموزگار، رحیم نوروزی در نقش‌های افسر آلمانی، پریداکس و ژنرال گلروپ و سیامک صفری در نقش‌های قوام‌السلطنه و ملک‌الشعرای بهار، به ایفای نقش می‌پردازند.

 میزانسن همراه با مخاطب در صحنه
یکی از قسمت‌های جذاب نمایش «کلنل» با بازی سیامک صفری و کاظم سیاحی. کارگردان با تیزهوشی این اکت بسیار مهم را تنها با یک صندلی و نوری بر روی دیوار انتهایی صحنه که پره‌های یک هواکش است، نشان می‌دهد. و همه این‌ها شده است یکی از قسمت‌های مهم و پیش‌برنده داستان «کلنل»! این سادگی باعث نشده که از برخی قاب‌هایش به راحتی بگذرد. حضور اسب‌هایی با شکل‌های عجیب، دیدن خواب عزت خانم، حضور پریداکس در ژاندارمری، پایان‌بندی و… از جمله قسمت‌هایی است که هیجان درونی برای مخاطب به وجود می‌آورد. کارگردان برای دیگر اکت‌هایش از ویدئو‌های که در انتهای صحنه بر روی دکور نقش بسته، موسیقی زنده و… نیز استفاده‌
کرده است.
زمان‌بندی اجرای تصنیف‌ها با توجه به زمان نمایش در جای درستی از اثر قرار گرفته است. در نمایش با مخاطبی روبه‌رو می‌شویم که آگاهی مناسبی نسبت به «کلنل محمد تقی خان پسیان» دارد.اولین خلبان ایرانی که بسیار وطن دوست و مردم دار است، موسیقی می‌داند، ترجمه، ریاضی و… و در راه آرمان‌‌ش که وطنی آباد و آرامش مردم است، جان خود را از دست می‌دهد. در مسیر کارگردانی کلنل، طراحی صحنه به خوبی نمود پیدا کرده است. زمان‌بندی استفاده از درهای دکور در اکت حضور ملاک‌ها، مرد آشفته‌حالی که با فرشی کوچک روی صحنه می‌آید و ورود عارف قزوینی از در دیگری از صحنه. این‌ها نشان از این دارد بشیری و مهدی‌زاده هماهنگی زیادی با یکدیگر داشته‌اند.

 تلفیقی از شرافت و وطن پرستی
محمدعلی میرزایی در پایان تحلیل خود در هنرآنلاین نوشته است: «کلنل»، دوازده بازیگر دارد که ایفا‌کننده نقش‌های متعدد هستند. قبل از دیدن نمایش، تصور کاظم سیاحی در قامت کلنل محمد تقی خان پسیان برایم بسیار دشوار بود. اما سیاحی به خوبی از پس این نقش برآمده، نه دچار کلیشه‌های مرسوم در ایفای این چنین نقش‌های می‌شود و نه ساده‌انگارانه از آن عبور
کرده است. مخاطب در لحظات مختلف خیلی خوب کلنل را درک می‌کند و این گویای اشراف کاظم سیاحی بر نقش است. حال می‌توان گفت که «کلنل» تلفیقی از شرافت و وطن پرستی را به روی صحنه می‌برد. «کلنل» به خوبی این مسئله را به مخاطب القا می‌کند که وطن و وطن پرستی بر همه چیز ارجحیت و اولویت دارد؛ حتی عشق و عاشقی.موضوعی که نویسنده و کارگردان نمایش توانستند در کار به منصه
ظهور برسانند.