عمل تعویض مفصل شانه برای چه افرادی ضروری است؟

آفتاب یزد – نجمه حمزه نیا: به طور کلی مفصل شانه یک مفصل تقریبا پیچیده می‌باشد که از سه قسمت تشکیل شده است که عبارت از مفصل گلنوهومرال یا مفصل واقعی شانه، مفصل اکرومیوکلاویکولار و مفصل استرنوکلاویکولار می‌باشد. تعویض مفصل شانه روشی است که مفصل شانه فرسوده را به منظور بازیابی عملکرد جایگزین می‌کند و مهمتر از همه درد را تسکین می‌دهد. تعویض مفصل شانه معمولاً تنها زمانی پیشنهاد می‌شود که سایر روش‌های کم تهاجمی، مانند دارو و تزریق‌های مسکن، دیگر مؤثر نباشند لذا با توجه به اهمیت موضوع آفتاب یزد در اینباره با دکتر مهدی شهرستانی، متخصص ارتوپد و دکتر علیرضا وریانی، متخصص ارتوپد گفت‌وگو
کرده است.

دکتر شهرستانی در اینباره می‌گوید: عمل تعویض کامل مفصل شانه یا آرتروپلاستی شانه یک عمل بسیار موفقیت‌آمیز به منظور کاهش درد و بازگردانی تحرک در بیماران مرحله آخر آرتریت شانه و در برخی موارد، پس از یک شکستگی شدید در شانه، محسوب می‌شود.
وی بیان کرد: حدود ۹۵ درصد از بیماران یک سال بعد از جراحی تعویض مفصل شانه دارای عملکرد بدون درد هستند و می‌توانند تمرین شانه به منظور بازگردانی قدرت و حرکت را انجام دهند. اکثر بیماران می‌توانند به فعالیت‌های بدنی که پیش از این به علت درد شانه از آن‌ها اجتناب می‌کردند، بازگردند.
این متخصص ارتوپد اظهار کرد: تعویض مفصل شانه نیز به عنوان آرتروپلاستی کامل شانه شناخته می‌شود، برداشت بخش‌هایی از مفصل شانه است که با پروتزهای مصنوعی به منظور کاهش درد و بازگردانی دامنه چرخش و حرکتی تعویض می‌شود.
وی گفت: به طور کلی آرتریت شانه وضعیتی است که در آن غضروف نرم پوشاننده استخوان شانه تحلیل رفته یا از هم متلاشی می‌شود. در یک شانه سالم این رویه‌های غضروفی اجازه می‌دهند استخوان‌ها به راحتی در مقابل یکدیگر سر بخورند. درصورت‌عدم وجود این رویه‌های غضروفی، استخوان‌ها در تماس مستقیم با یکدیگر قرار گرفته، اصطکاک افزایش یافته و آن‌ها را ناهموار نموده و موجب آسیب به یکدیگر می‌شوند.
دکتر شهرستانی افزود: جابه جایی استخوان بر روی استخوان می‌تواند کاملا دردناک و دشوار باشد. تعویض رویه‌ها از طریق جراحی با ایمپلنت‌های مصنوعی موجب بازگردانی حرکت، قدرت و عملکرد بدون درد می‌شود.

دو نوع اصلی آرتریت وجود دارد
این متخصص ارتوپد یادآور شد: دو نوع اصلی آرتریت وجود دارد که شانه را متاثر می‌کند که عبارتند از استئوآرتریت و آرتریت التهابی.
وی ادامه داد: استئوآرتریت، ساییدگی و پارگی است که بر روی غضروف درون مفصل پس از سال‌ها استفاده ایجاد می‌شود. بیماری استئوآرتریت در شانه به طور استثنایی در افراد فعال (حتی در سنین پایین تر)، همانند بازیکنان تنیس، وزنه برداران و سایر ورزشکارانی که فشار مستمر بر شانه‌های خود وارد می‌کنند، متداول‌تر است.
دکتر شهرستانی اضافه کرد: بیماری آرتریت التهابی، یک اصطلاح فراگیر برای چند بیماری شدید و مزمن خود ایمنی محسوب می‌شود که هیچ علت کاملا مشخصی ندارد. دو مورد اصلی این بیماری که بر روی شانه تاثیر می‌گذارند عبارتند از آرتریت روماتوئید و اسپوندیلیت آنکیلوزان.
این متخصص ارتوپد تشریح کرد: متداول‌ترین علت برای انجام این جراحی در هنگام‌عدم کنترل درد آرتریت شانه با درمان‌های غیر جراحی در افراد مبتلا است. درد معمولا با یک سفتی پیشرونده و حس ساییدگی در شانه همراه است. این علائم نشان می‌دهد که استخوان‌هایی که مفصل گوی و کاسه را در شانه تشکیل می‌دهند به علت ساییدگی غضروف بین آن‌ها در مقابل یکدیگر اصطکاک پیدا می‌کنند.
وی توضیح داد: برای تشخیص بیماری آرتروز شانه که ممکن است با تعویض مفصل شانه درمان شود، پزشک یک سری اشعه ایکس استاندارد دستور می‌دهد. یک سی تی اسکن نیز ممکن است برای ارزیابی یکپارچگی استخوان بیمار ضروری باشد و تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (‌ام آر آی) ممکن است برای تعیین وضعیت بافت‌های نرم اطراف، مانند تاندون روتاتور کاف دستور داده شود. اگر پزشک مشکوک به آسیب عصبی باشد، گفتگوی بیمار محور، یک تست EMG یا مطالعه هدایت عصبی ممکن است به منظور ارزیابی اعصاب تغذیه کننده عضلات مهم شانه انجام شود.
دکتر شهرستانی اضافه کرد: اشعه ایکس، آرتروز مفصل شانه را نشان می‌دهد، که در آن استخوان‌های مفصل شانه در تماس مستقیم با یکدیگر قرار گرفته اند.
این متخصص ارتوپد عنوان کرد: برخی بیماران خاص کاندیداهای مناسبی برای تعویض مفصل شانه محسوب نمی‌شوند. این افراد کسانی هستند که دارای علائم ناتوان کننده قابل توجه نباشند، دارای تجربه فلج هر دو روتاتور کاف و عضلات دلتوئید، دارای عفونت‌های فعال، دارای یک بیماری پیشرونده در سیستم عصبی که مفصل را تحت تاثیر قرار می‌دهد، باشند.
وی ادامه داد: علاوه بر این، برخی از بیمارانی که دچار آرتروز در مراحل اولیه هستند ممکن است تمایل داشته باشند ابتدا مدیریت غیر جراحی و محافظه‌کارانه وضعیت خود را برای تعیین ضرورت تعویض مفصل شانه یا با تاخیر انجام دهند. چنین اقداماتی عبارتند از فیزیوتراپی، داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی، تزریق‌های کورتیکواستروئید است.
دکتر شهرستانی تشریح کرد: در جراحی تعویض مفصل شانه سنتی، سر هومرال آسیب دیده (گوی مفصل) با یک گوی فلزی و حفره گلنوئید (کاسه مفصل) با یک کاپ پلاستیکی نرم تعویض می‌شود. (سر هومرال در راس هومروس – استخوان فوقانی بازو- واقع شده است و گلنوئید در اسکاپولا – تیغه شانه(کتف) – واقع شده است. ) این سیستم ایمپلنت فلز بر روی پلاستیک (به جای فلز بر روی فلز) تقریبا در همه تعویض مفصل‌های شانه کاربرد دارد.
این متخصص ارتوپد افزود که در برخی از بیماران، مانند افرادی که دچار شکستگی‌های شدید سر هومروس در شانه شده اند، یک تعویض ناکامل در شانه (نیم تعویض نامیده می‌شود) ممکن است توصیه شود. در این تکنیک فقط جزء گوی تعویض می‌شود.
وی اظهار کرد: در طول تعویض کامل مفصل شانه، بیمار ممکن است بی‌هوشی منطقه‌ای با بلوک اینتراسکالن یا بی‌هوشی عمومی یا هر دو را دریافت نماید. بیمار در طول جراحی به حالت قائم نشسته و تا حدی یا کاملا آرام بخش دریافت می‌کند.
دکتر شهرستانی مطرح کرد: یک جراحی تعویض مفصل شانه سنتی (آناتومیک) متشکل از شش مرحله اصلی است که عبارتند از اینکه جراح عضلات دلتوئید و پکتورال را برای دسترسی به شانه در ناحیه عمدتا عاری از عصب (برای به حداقل رساندن آسیب عصبی) جدا می‌کند. شانه با برش یکی از عضلات جلوی روتاتور کاف پوشاننده شانه باز می‌شود. این کار «در را می‌گشاید» تا به جراح اجازه دهد بخش‌های آرتریتیک گوی و کاسه شانه را مشاهده و دستکاری نماید.
این متخصص ارتوپد ادامه داد: قسمت‌های آرتریتیک مفصل برداشته می‌شود. کاسه ایمپلنت، گوی و اجزای «استم» جای‌گذاری می‌شوند. جزء گوی فلزی به «استم» متصل می‌شودکه به سمت پایین درون استخوان هومروس بیمار گسترش می‌یابد. برش عضله روتاتور کاف بسته و بخیه می‌شود. برش خارجی (در سطح پوست) تمیز و بخیه می‌شود و یک پانسمان به عنوان پوشش موقت اعمال می‌شود.
وی بیان کرد: تعویض معکوس مفصل شانه نیز طرحی است که در آن موقعیت‌های گوی و کاسه عوض می‌شود. یک ایمپلنت گوی فلزی در محل کاسه طبیعی خود بیمار و یک ایمپلنت کاسه پلاستیکی بر روی راس سر هومروس قرار می‌گیرد.
دکتر شهرستانی ادامه داد: این طرح معکوس تعویض معکوس مفصل شانه از ثبات بیش‌تری برخوردار است و برای نگهداری آن در جای خود نیازی به تاندون‌ها نیست. حرکت آن به جای تاندون روتاتور کاف توسط عضله دلتوئید کنترل می‌شود و این مورد باعث می‌شود به یک انتخاب ایده آل مبدل شود. در هنگامی که آسیب به شانه به سطوح جدید نیاز داشته باشد اما از بافت نرم کافی به منظور حمایت از ثبات و حرکت برخوردار نباشد. این روش معمولا در بیماران مبتلا به آرتریت شانه و پارگی شدید در روتاتور کاف انجام می‌شود.
این متخصص ارتوپد مطرح کرد: اصول منطقی طراحی تعویض مفصل شانه معکوس به این صورت است که در یک شخص سالم، گوی شانه در مقابل کاسه قرار می‌گیرد (نه اینکه به صورت عمیق درون کاسه قرار گیرد، مانند مفصل هیپ). به دلیل این وضعیت، گوی به تاندون‌های اطراف آن و کاسه به هر دوی آن متکی است تا آن را در جای خود نگه داشته و حرکت دهد اما در برخی از انواع آرتریت، این تاندون‌ها به شدت آسیب دیده، پاره شده یا فاقد عملکرد هستند. در چنین مواردی، ایمپلنت گویی که در تعویض سنتی مفصل شانه کاربرد دارد، هیچ بافت نرمی برای نگهداری آن در جای خود یا حرکت آن ندارد.
وی ابراز داشت: همه سیستم‌های تعویض مفصل شانه به اجزاء اصلی یکسانی تقسیم‌بندی می‌شوند یعنی یک گوی فلزی که در مقابل یک کاسه پلاستیکی (پلی اتیلنی) قرار می‌گیرد. اما طراحی آن‌ها متفاوت است.
دکتر شهرستانی گفت: تعویض آناتومیک مفصل شانه بدین صورت است که در کاسه پلی اتیلنی در تعویض سنتی مفصل شانه اغلب به استخوان اطراف آن، حداقل در بخشی از آن سیمان‌گذاری می‌شود بنابراین استخوان بلافاصله تثبیت می‌شود. گوی پروتزی دارای یک «استم» است که معمولا درون هومروس بدون نیاز به سیمان قرار می‌گیرد. در بسیاری از موارد، طراحی پروتز استم، ادغام استخوانی را که در آن استخوان طبیعی بیمار به داخل مواد پروتز رشد می‌کند را ترویج می‌دهد.
این متخصص ارتوپد افزود: جراحان در بیمارستان برای جراحی تخصصی، ایمپلنت ویژه‌ای به نام سیستم جامع اولیه شانه با یک گوی کبالت-کروم یا تیتانیوم و یک استم تیتانیومی طراحی نموده اند. جزء گوی تخصصی سیستم یک سر هومروس را ایجاد می‌کند که مطابق با آناتومی دقیق بیمار است. گوی، استم و کاسه از همه جهت با یکدیگر متناسب هستند و تناسب سفارشی‌تری را فراهم می‌کنند.
وی خاطرنشان کرد: در تعویض‌های شانه معکوس، این اجزاء هنوز فلزی و پلاستیکی هستند، اما معکوس می‌شوند. گوی فلزی به کاسه موجود بیمار متصل می‌شود و یک کاسه پلاستیکی جدید به هومروس فوقانی متصل می‌شود که قبلا شامل گوی طبیعی آناتومیک شانه بود. «استم» به گونه‌ای طراحی شده است که فاقد سیمان بوده و از رشد استخوان به درون پروتز جلوگیری می‌نماید. همچنین کاسه پلاستیکی دارای یک پگ فلزی است که اجازه می‌دهد استخوان طبیعی بیمار به درون ایمپلنت رشد کند. سیستم جامع تعویض شانه معکوس درهر دو طرف نمای مفصل از قابلیت رشد طبیعی استخوان به داخل برخوردار است و با ایمپلنت ادغام می‌شود.
دکتر شهرستانی ابراز داشت که عوارض جراحی تعویض مفصل شانه به ندرت رخ می‌دهد اما می‌تواند شامل ناپایداری (گوی از کاسه خارج می‌شود)، عفونت، آسیب عصبی و تضعیف گلنوئید و سفتی باشد.
این متخصص ارتوپد افزود: شانه آرتریتیک اغلب قبل از جراحی بسیار سفت است. با این حال، سفتی هنوز پس از بازیابی حرکت در حین جراحی یک مشکل محسوب می‌شود و معمولا در نتیجه بازتوانی ناقص رخ می‌دهد. تلاش‌های مستمر فیزیوتراپی معمولا در بازیابی حرکت و قدرت شانه موثر واقع می‌شوند.
وی اذعان داشت: به طور کلی بهبودی بیماران پس از جراحی تعویض مفصل شانه حدود هشت هفته یا بیش‌تر طول می‌کشد. ممکن است قبل از اینکه بیمار بتواند کارهای فیزیکی سنگین یا تمرینات قدرتی شدید انجام دهد، چند ماه طول بکشد.
دکتر شهرستانی تصریح کرد: در روز جراحی تعویض مفصل شانه بیمار در اتاق ریکاوری با بازوی بی‌حرکت و در کنار خود در یک اسلینگ بازوی کانواس متحرک از خواب بیدار می‌شود. بیماران معمولا اندکی درد موقتی ناشی از جراحی را تجربه می‌نمایند اما این همان نوع دردی محسوب نمی‌شود که آن‌ها به علت آرتریت خود تجربه می‌کنند. درد آرتریتیک از این مرحله به بعد تا حد زیادی وجود ندارد.
این متخصص ارتوپد عنوان کرد: روز بعد از جراحی تعویض مفصل شانه نیز برای تعیین موقعیت صحیح ایمپلنت، عکس اشعه ایکس گرفته می‌شود. پس از تایید ثبات دامنه حرکتی ایمپلنت، فیزیوتراپی در همان روز آغاز خواهد شد. بیماران معمولا بلافاصله متوجه می‌شوند که شانه راحت‌تر حرکت می‌کند و احساس ساییدگی از بین می‌رود.
وی اضافه کرد: شانه در مرحله بازتوانی اولیه توسط یک اسلینگ بی‌حرکت می‌شود تا بهبودی تاندون‌های ترمیم شده را امکان‌پذیر نماید. این اسلینگ برای دوش گرفتن و تمرین‌های بازتوانی برداشته می‌شود و تحرک در طول دوره فیزیوتراپی بهبود می‌یابد.
دکتر شهرستانی می‌گوید: بیمار مدت اندکی پس از جراحی تعویض مفصل شانه مجاز به استفاده از دست و مچ دست است. شش هفته پس از جراحی بیمار ممکن است از کل بازو، شامل شانه برای فعالیت‌های سبک استفاده نماید و پس از هشت هفته (یا بیش‌تر در برخی موارد)، بیمار ممکن است بدون محدودیت، استفاده فعال از بازو و شانه را آغاز نماید.
این متخصص ارتوپد متذکر شد: سه ماه پس از جراحی تعویض مفصل شانه بیشتر بیماران نسبتا راحت هستند، دامنه حرکتی نیمه طبیعی و کمی ضعف نیز دارند و پس از شش ماه از این جراحی اکثر بیماران فاقد درد هستند (با این حال ممکن است در شرایط آب و هوایی خاص درد را تجربه نمایند) و تقریبا دارای دوسوم سطح طبیعی حرکتی و قدرت هستند.
وی اضافه کرد: تقریبا ۹۵ درصد از بیماران یک سال پس از این جراحی فاقد درد خواهند بود. پنج درصد باقیمانده نیز معمولا بیش از یک درد مربوط به آب و هوا یا درد مقطعی ناشی از فعالیت بیش از حد را ندارند. به همین ترتیب، بسته به شرایط دلتوئید و روتاتور کاف، به ویژه در صورت طبیعی بودن این گروه‌های عضلانی پیش از جراحی، احتمالا محدودیت‌های قدرتی قابل توجهی نخواهند داشت.
دکتر شهرستانی ابراز داشت: زمان دقیق بازگشت فرد به محل کار پس از جراحی تعویض مفصل شانه تا حد زیادی به حرکت و قدرت شانه و نحوه پیشرفت بیمار بستگی دارد ولی معمولا پس از دو الی سه هفته بازگشت به میز کار امکان‌پذیر است اما چهار ماه یا بیشتر برای بهبودی در کار فیزیکی سنگین‌تر مورد نیاز است.
این متخصص ارتوپد گفت: وضعیت پیش از جراحی عضلات شانه فرد و تاندون‌ها، بیشترین نقش را در بازه زمانی بهبودی بیمار ایفا می‌نماید. اگر عضلات و تاندون‌ها شکل مناسبی داشته باشند، بازتوانی آسان‌تر خواهد بود. در همه موارد، بازتوانی مناسب و گسترده، عوامل کلیدی در دستیابی به حداکثر مزایای جراحی تعویض مفصل شانه محسوب می‌شوند.

روش تعویض مفصل شانه
برای تسکین درد شدید شانه موثر است
در ادامه نیز دکتر وریانی در اینباره خاطرنشان کرد: تعویض مفصل شانه روشی است که مفصل شانه فرسوده را به منظور بازیابی عملکرد جایگزین می‌کند و مهمتر از همه درد را تسکین می‌دهد.
وی ادامه داد: جراحی تعویض مفصل شانه نسبت به جراحی تعویض مفصل زانو یا مفصل ران رایج نمی‌باشد اما این روش برای تسکین درد شدید شانه روشی ایمن و موثر است.
این متخصص ارتوپد عنوان کرد: تعویض مفصل شانه معمولاً تنها زمانی پیشنهاد می‌شود که سایر روش‌های کم تهاجمی، مانند دارو درمانی و تزریق‌های مسکن، دیگر مؤثر نباشند. همچنین این روش زمانی که دچار شکستگی شدید شانه شدید، مورد استفاده می‌باشد.
وی دلایل انجام جراحی تعویض شانه را اینگونه تشریح کرد: سطوح مفصلی با غضروف مفصلی پوشانده شده است که امکان حرکات شانه را بدون اصطکاک مفصل را فراهم می‌کند. اگر درد و سفتی در مفصل شانه دارید، مشاور شما را ارزیابی می‌کند و ممکن است عکس‌برداری با اشعه ایکس، اسکن‌ام آر‌ آی و سی‌تی‌اسکن را درخواست کند.
دکتر وریانی ادامه داد: در صورتی که مفصل شما آسیب دیده باشد، ممکن است جراحی تعویض مفصل شانه پیشنهاد شود. علاوه بر این، تروما نیز عاملی در ایجاد آرتریت شانه است. اگر سر استخوان بازو شکسته شود، رفع شکستگی ممکن است منجر به نتیجه بسیار ضعیف با درد طولانی مدت و عملکرد ضعیف شود لذا ممکن است تعویض شانه توصیه شود. این امر به ویژه در بیماران مسن مبتلا به پوکی استخوان شایع است.
این متخصص ارتوپد افزود: در کل تعویض مفصل شانه در برخی موارد الزامی است که عبارتند از ابتلا به آرتروز شدید، وارد شدن یک آسیب جدی شانه مانند شکستن استخوان و یک کاف روتیتور (ساختاری از یک گروه از ماهیچه‌ها و تاندون آن‌ها که بازو را به مفصل شانه وصل می‌کنند و بازو را قادر به حرکت می‌کند) پاره شده است.
وی تشریح کرد: بسته به اینکه آیا روتاتور کاف دست نخورده دارید یا خیر، طیف وسیعی از گزینه‌های جراحی برای تعویض شانه وجود دارد. پس از معاینه دقیق و بررسی‌ام آر‌ای و سی تی اسکن، مشاور شما تصمیم می‌گیرد که کدام ایمپلنت برای شما مناسب است.
دکتر وریانی ادامه داد: به طور معمول، اگر روتاتور کاف شما دست نخورده باشد، یک تعویض آناتومیک یا کامل شانه دریافت خواهید کرد. اگر روتاتور کاف پاره شده باشد، مشاور شما تعویض شانه معکوس را انجام می‌دهد.
این متخصص ارتوپد متذکر شد: کاشت استخوان بازو انواع مختلفی دارد که ساقه بلند، ساقه کوتاه و بدون ساقه هستند. همه اینها به آناتومی استخوان شما بستگی دارد و مشاور شما این گزینه‌ها را با شما در میان می‌گذارد و عمل شما را بر اساس این معیارها برنامه ریزی می‌کند. ایمپلنت‌ها معمولاً از فلز شامل تیتانیوم، آلیاژهای کروم کبالت، پلی اتیلن ساخته می‌شوند و همچنین می‌توان از جایگزین‌های سرامیکی شانه نیز استفاده کرد.
وی مطرح کرد: نسل جدید ساقه‌های کوتاه یا ایمپلنت‌های بدون ساقه ترمیم بهتر آناتومی طبیعی را در بیماران جوانی که حفظ استخوان در آن‌ها حیاتی است، فراهم می‌کند. اینها به یک تکنیک کمتر تهاجمی برای وارد کردن و کار برای حفظ ذخایر استخوان نیاز دارند که در صورت نیاز، امکان بازبینی آسان در آینده را فراهم می‌کند.
دکتر وریانی ابراز داشت: گزینه‌های جراحی تعویض شانه عبارتند از آرتروپلاستی ساقه‌ای، آرتروپلاستی بازسازی سطحی، جایگزینی کامل شانه و تعویض شانه معکوس.
این متخصص ارتوپد افزود: در آرتروپلاستی ساقه‌ای، فقط توپی که در بالای استخوان بازو قرار دارد با استفاده از یک ساقه فلزی که در داخل استخوان بازو با یک توپ فلزی در بالا قرار دارد، جایگزین می‌شود. اگر استخوان بازو به شدت شکسته شده باشد، اما حفره در وضعیت خوبی باقی بماند، ممکن است از این نوع جراحی استفاده شود.
وی ادامه داد: آرتروپلاستی بازسازی سطحی مستلزم جایگزینی فقط سطح مفصلی در سر استخوان بازو با یک پروتز کلاهک مانند اما بدون ساقه است. اگر غضروف دست نخورده در حفره شانه (گلنوئید) دارید یا اگر شکستگی گردن یا سر استخوان بازو وجود نداشته باشد، ممکن است این نوع جراحی توصیه شود. این برای بیماران جوان‌تر یا بسیار فعال ایده آل است زیرا خطر سایش و شل شدن اجزاء را که با تعویض کامل شانه همراه است، ندارد.
دکتر وریانی تصریح کرد: درباره جایگزینی کامل شانه باید گفت که مفصل دچار آرتروز به طور کامل با یک ایمپلنت مصنوعی متشکل از یک توپ فلزی صیقلی و یک سوکت پلاستیکی جایگزین می‌شود. اگر استخوان شما در وضعیت خوبی قرار دارد، جراح ممکن است از یک قطعه پرس فیت استفاده کند ولی با این حال، اگر استخوان نرم باشد، ممکن است از سیمان استخوان برای نگه داشتن اجزاء در جای خود استفاده شود.
این متخصص ارتوپد متذکر شد: معمولا جراحی تعویض شانه معکوس در صورتی انجام می‌شود که یک پارگی در روتیتور کاف (ساختاری از یک گروه از ماهیچه‌ها و تاندون آن‌ها که بازو را به مفصل شانه وصل می‌کنند و بازو را قادر به حرکت می‌کند) داشته باشید. همچنین این عمل زمانی صورت می‌گیرد که یک جراحی جایگزینی شانه دیگر انجام شده اما به درستی کار نکرده است. قسمت توپی فلزی به استخوان شانه شما وصل می‌شود و یک ایمپلنت قسمت اتصالی در بالای بازوی شما قرار می‌گیرد.
وی تشریح کرد: در جراحی تعویض شانه، قسمت‌های آسیب دیده شانه برداشته شده و با ایمپلنت‌های مصنوعی جایگزین می‌شوند. این ممکن است مستلزم جایگزینی فقط سر استخوان بازو (توپ) یا جایگزینی سر و گلنوئید (سوکت) باشد.
دکتر وریانی خاطرنشان کرد: پس از انجام ارزیابی اولیه، در روز عمل تعویض مفصل شانه پذیرش خواهید شد. عمل جراحی معمولاً ۱ تا ۲ ساعت طول می‌کشد، اما باید زمان بیشتری برای بهبودی و بیهوشی در نظر گرفته شود. مشاور شما برشی به طول حدود ۶ تا ۸ اینچ در جلوی شانه ایجاد می‌کند و سر استخوان بازو را که همان توپ است خارج می‌کند و همچنین حفره شما صاف می‌شود. دستگاه سوکت مناسب از قبل تصمیم گیری شده و با شما در میان گذاشته شده و عملیات به صورت مجازی با استفاده از نرم افزارهای اختصاصی کامپیوتری برنامه ریزی خواهد شد.
این متخصص ارتوپد اذعان داشت: جراحی تعویض مفصل شانه که به بهبود فعالیت شانه، افزایش تحرک و دامنه حرکتی و همچنین، تسکین درد آن کمک می‌کند، مانند هر جراحی دیگری عوارض و آسیب‌های جانبی مخصوص به خود را دارد.
وی افزود: از جمله عوارضی که جراحی تعویض مفصل شانه ممکن است برای فرد به دنبال داشته باشد، می‌توان به برخی موارد اشاره کرد که عبارتند از اینکه جراحی تعویض مفصل شانه ممکن است تغییر موقعیت مفصل شانه و یا شل شدن آن را به دنبال داشته باشد.
دکتر وریانی ادامه داد: در طول عمل جراحی تعویض مفصل شانه همچنین ممکن است عفونت یا التهاب‌های مختلفی در محل جراحی بروز پیدا کند که برای جلوگیری از آن، داروهای آنتی‌بیوتیک با دوز مناسب توسط جراح شانه تجویز خواهد شد اما در مواردی که عفونت ایجاد شده شدید باشد، ممکن است پزشک اقدام به جراحی و برداشتن مفصل مصنوعی شانه را مناسب بداند.
این متخصص ارتوپد اضافه کرد: اعصاب اطراف مفصل شانه نیز ممکن است با احتمال بسیار کمی حین انجام جراحی، آسیب ببیند که این احتمال بسیار کم و نادر بوده و اعصاب اطراف مفصل شانه معمولا، با گذشت زمان بهبود پیدا کرده و به حالت قبل، بازمی‌گردند.
وی توضیح داد: برای بهبودی سریع‌تر بعد از جراحی تعویض مفصل شانه و همچنین کاهش عوارض جانبی در این جراحی بهتر است مراقبت‌های بعد از جراحی تعویض مفصل شانه را جدی گرفته و حتما آن‌ها را رعایت کنید.
دکتر وریانی عنوان کرد: مهم‌ترین نکات و اقدامات مراقبتی بعد از جراحی تعویض مفصل شانه عبارتند از خودداری از شستشوی زخم تا هنگام بهبودی کامل و آثار زخم، جلوگیری از وارد آمدن فشار و ضربه به ناحیه جراحی شده، انجام تمرینات ورزشی و حرکات اصلاحی گفته شده از سوی پزشک و فیزیوتراپیست، پرهیز از انجام فعالیت‌های سنگین و دشوار فیزیکی، بلند کردن اجسام سنگین و یا حتی رانندگی و مصرف منظم داروهای تجویز شده از سوی پزشک که معمولا برای تسکین درد و یا جلوگیری از بروز عفونت، تجویز می‌شوند.
وی عنوان کرد: قبل از این که جراحی مفصل شانه برای شما انجام شود، یک آزمایش کامل به وسیله اشعه ایکس یا عکسبرداری از شانه و بازوی شما صورت می‌گیرد تا جراح دیدی نسبت به مفصل داشته باشد.
این متخصص ارتوپد در پایان گفت: با پزشک خود درباره شرایط دیگری که دارید و داروهای دیگری که احتمالا مصرف می‌کنید، صحبت کنید. ممکن است که مجبور باشید برخی دارو‌ها به خصوص ضد دردهای مخدر را چندین هفته قبل از جراحی قطع کنید.