از لحظه‌ای که مجلس شورای اسلامی، مانند بسیاری از سال‌ها و ادوار، با کلیات بودجه ۱۴۰۳ مخالفت کرد، رسانه‌های برخط، کاغذی، مجازی و صدا و سیما پُر شد از اظهار نظرات، تحلیل ها، موضع‌گیری‌ها، گمانه زنی‌ها و ابراز عقاید، گویی آسمان به زمین آمده یا اتفاقی تاریخی رخ داده است یا زبان‌مان لال، گناه کبیره‌ای […]

از لحظه‌ای که مجلس شورای اسلامی، مانند بسیاری از سال‌ها و ادوار، با کلیات بودجه ۱۴۰۳ مخالفت کرد، رسانه‌های برخط، کاغذی، مجازی و صدا و سیما پُر شد از اظهار نظرات، تحلیل ها، موضع‌گیری‌ها، گمانه زنی‌ها و ابراز عقاید، گویی آسمان به زمین آمده یا اتفاقی تاریخی رخ داده است یا زبان‌مان لال، گناه کبیره‌ای از مجلس سرزده در حالی که، مجلس براساس وظایف ذاتی و قانونی با بررسی لایحه‌ی بودجه ۱۴۰۳، صلاح را در این دیده است تا به اصطلاح با چکش‌کاری بیشتر، معایب آن رفع شود یا حداقل کاهش پیدا کند.
کیست که نداند نظام بودجه ریزی و بودجه‌نویسی ما در شکل و محتوا دچار ایراداتی است فراوان، و یا کیست که ادعا کند تغییر و تحولی در نظام بودجه ریزی و بودجه‌نویسی ما طی این ۴۰ و چند سال رخ داده، همچنین کیست که مطلع نباشد کشوری که زیر شدیدترین تحریم‌ها است لابد در بحث بودجه‌نویسی همواره با اگر و اماهایی مواجه است؟
از این‌ها مهم تر، مگر کسی منکر بدی اوضاع اقتصادی، رکود، تورم، گرانی، ضعف ساختارهای اقتصادی، مالیات‌ستانی، دخل و خرج، درآمدزایی و عدم جلوگیری از بریز و بپاش‌ها است؟
سرجمع این‌ها می‌شود آن که همه‌ساله، این حفره‌ی عظیم کسری بودجه، عمیق‌تر، گسترده‌تر و دهشتناک‌تر می‌شود. مثل بسیاری از دیگر مباحث (فساد، سوءمدیریت، ضعف عملکرد و…) به این دولت و آن دولت نیز منحصر و ختم نمی‌شود.
حالا و پس از اعلام نظر مجلس محترم، این طرفی‌ها مشغول تخریب مجلس شده‌اند، آن طرفی‌ها سرگرم تخریب دولت و در این میانه، برخی نیز بنزین بر آتش هر دو گروه می‌ریزند گویی آتش خشم اجتماعی را برافروختن برای‌شان خدای ناکرده نفع و لذت و فایده‌ای دارد!
از کنار تمامی تحلیل ها، تیترها، کنایه‌ها و خشم و غضب ها، سیدمحمد حسینی، معاون پارلمانی آقای رئیسی نیز برای آن که از قافله‌ی ابراز عقیده کن جا نماند دست گذاشته بر مطلبی که دقیقا در جهت تخریب شأن و جایگاه مجلس و نمایندگان آن است.
حسینی می‌گوید: «در رد شدن کلیات بودجه مسائل جنبی هم مطرح بود مثلا برخی نمایندگان دلخوری‌هایی بابت تخصیص بودجه به حوزه‌های انتخابیه خود داشتند یا از مدیران استانی دلخوری داشتند و به صراحت گفتند این مساله را در بودجه تلافی خواهند کرد.»
عارضیم خدمت وزیر فرهنگ و ارشاد دولت احمدی نژاد و معاون پارلمانی دولت آقای رئیسی که؛ اولاً از شما با آن سابقه‌ی نمایندگی و وزارت و باقی مسئولیت ها، اساساً طرح چنین مسئله‌ای نه بعید که خیلی بعید بود. ثانیاً تلافی و لجبازی و یقه گیری دون شأن نمایندگان مجلس است حال از هر طیف فکری که می‌خواهند باشند. ثالثاً خدا را شکر خودتان روزگاری صندلی‌نشین همین مجلس بوده‌اید و لابد می‌دانید نمایندگان حتی اگر دلخوری و رنجشی هم از دولت‌ها داشته باشند بر سر بودجه که بستگی تام و تمام به تمشیت امور مملکت و مردم دارد حتماً معامله نخواهند کرد. رابعاً حتی اگر ادعای شما درست نیز بوده باشد باز هم طرح آن حمله به شأن والای مجلس است و به صلاح دولت و مملکت نیست و خامساً، مگر شما نمی‌گفتید این مجلس در بالاترین درجه تعامل با دولت است؟ پس چه شد که درست در بزنگاه بودجه نمایندگان همراه و همدل با دولت، هوس کردند به اصطلاح حالی از دولت بگیرند نگفتنی؟!

آفتاب یزد می‌خواندید پیش بینی چنین روزهایی خیلی هم سخت نبود!
آقای حسینی؛ مشکل از شما و دیدگاه‌تان نیست، ایراد کار در رسانه گریزی است، در روزنامه نخواندن و رسانه‌ها را جدی نگرفتن است وگرنه، آفتاب یزد و مجموع روزنامه‌های منتقد دولت، از مدت‌ها قبل بروز چنین وقایعی را مثل آینه پیش روی‌تان گذاشته بودند منتها ندیدید و نخواستید باور کنید هر ماه عسلی بالاخره در یک جایی به نقطه‌ی پایان خواهد رسید.
آقای حسینی؛ یادتان می‌آید هر بار از اختلافات پیدا و پنهان مجلس و دولت گفتیم و نوشتیم کتمان کردید و برآشفتید و دست بردید در اندرونی فرهنگ و ارشاد و عدد پشت هم نشان‌مان دادید که آگهی می‌گیرید چرا انتقاد می‌کنید؟
یادتان می‌آید چندین و چندبار طی همین ماه‌های شهریور و مهرماه گوشزدتان کردیم تا به فصل بودجه نرسیده‌اید فکری به حال کدورت‌ها و سوءتفاهم‌ها و دلخوری‌ها بردارید؟
یادتان می‌آید نوشتیم بالاخره این ماه عسل نیز به پایان می‌رسد این بار شما می‌مانید و مجلسی که حاضر نیست کوتاه بیاید؟
از یاد نبرده‌اید لابد که هشدار داده بودیم آن چه در تریبون‌ها گفته می‌شود و از بازتاب آن در رسانه ها، رو ترش می‌کنید بالاخره در جایی گریبانگیرتان خواهد شد؟
حالا و به یکباره همه‌ی کاسه – کوزه‌ها را سر مجلس شکسته‌اید که از بودجه‌ی ناقص دولت دفاع کنید یا از دولت متبوع تان؟ در این میانه چرا با شأن و آبروی نمایندگی مجلس و جایگاه مجلس اینچنین بد تا می‌کنید؟
با گفتن این حرف‌ها می‌خواهید نمایندگان را تا چه سطحی پایین بیاورید؛ کودکان دبستانی که تلافی خط کشیدن توی دفتر یکدیگر را فقط به یاد دارند؟
بگذریم… وقت کوتاه است و کارها فراوان. به جای این شاذگویی‌ها و بازی با شأن و جایگاه مجلس، به همکاران‌تان در دولت بفرمایید ایرادات بودجه را هرچه سریع‌تر رفع کنند چون نزدیک شدن به زمان انتخابات مجلس دوازدهم به نفع هرکه و هرچه باشد به نفع دولت نیست!
تا یادم نرفته، از همین امروز گوشزدتان می‌کنیم؛ حالا که تلافی کردن نمایندگان را به رخ کشیدید ما نیز هشداری بدهیم و آن این که، بترسید از مصوبات روی زمین مانده‌ی سفرهای استانی زیرا برای مقابله با نمایندگان مجلس، دستاویزی یافتید به نام تلافی، نمی‌دانم وقتی استانداران و شخصیت‌های سیاسی استان‌ها علم انتقاد بر دوش بگیرند و بنالند از مصوباتی که روی کاغذ جا خوش کرده‌اند و بس آن وقت چه دارید برای گفتن… گفتیم که بعدها نگویید نگفتید، روزگار به کام، ایام عزت مستدام!