روایت مجسمه‌سازی با چندین عشق

روایت مجسمه‌سازی با چندین عشق
«عشق»‌های ساخته هادی روشن‌ضمیر در گالری سهراب جا گرفتند؛ در غروبِ نیمه دی‌ماه، حوالی خیابان سمیه. عشق اینجا از زوایای متفاوتی دیده شده؛ از جنسی سخت بیرون آمده اما مانند آنچه که حقیقت «عشق» است، در چارچوب جا نگرفته است؛ سرکش، رها و گاه عصیانگر است. عشق اینجا گاهی اسیر، گاهی در کرشمه و ناز، و گاه در تمنّا و نیاز است و از هیچ‌کدام باکی ندارد. عشق نمی‌ترسد اما با جسارت، تسلیم هر آنچه هست خواهد شد؛ گاه سردی را در جان خویش در آغوش خواهد کشید و گاه گرمی را. آثار هادی روشن ضمیر در این نمایشگاه با عنوان «به عشقِ تو ز جان برخیزم» در معرض دید قرار داده شده است. ۱۹ اثر حجمی این نمایشگاه از نظر متریال و موضوع، تفاوتی با دیگر آثارش دارند؛ او برای اولین بار در این نمایشگاه، مجسمه‌هایی از جنس استیلِ دست‌ساز ارائه کرده است. هادی روشن ضمیر که سال‌هایی از فاصله‌اش با نقاشی‌خط گذشته، فقط به «عشق» پرداخته و مجسمه‌های برنزی و
آهنی عشق را در حراج‌ها و نمایشگاه‌های داخلی و خارجی عرضه کرده است؛‌ مبنای این آثار نیز، کلمه عشق است که با توجه به تسلط روشن ضمیر بر خوشنویسی، اغلب بر پایه نستعلیق ساخته شده. البته او در این نمایشگاه چند مجسمه گرافیکی هم ارائه کرده است. به گزارش ایسنا، تمامی این ۱۹ مجسمه این نمایشگاه، جدید و مربوط به دو سال اخیر بودند. گالری سهراب تا ۲۵ دی ماه پذیرای علاقمندان به بازدید از این نمایشگاه است.