رئیس شورای ائتلاف نیروهای انقلاب اسلامی: خط قرمز ما برای انتخاب کاندیداها، مخالف دولت نبودن است آقای حدادعادل؛ حمایت تام و تمام مجلس از دولت برای مردم «نان و آب» نمی‌شود!

آفتاب یزد – رضا بردستانی: دولت از لحظه‌ی شروع پروسه‌ی انتخابات مجلس دوازدهم تا به امروز، بارها و به انحاء مختلف مدعی است؛ نه در انتخابات از نامزد خاصی حمایت می‌کند و نه به دنبال لیست دادن است تا جایی که «سپهر خلجی» رئیس شورای اطلاع‌رسانی دولت در جدیدترین اظهار نظر خود می‌گوید: «دولت برای پرشورتر شدن انتخابات، همه اقدامات لازم را به عمل آورده است اما خود هیچ لیست و جریانی در انتخابات ندارد.»
این شیوه‌ی دولت و ادعاهایی که در همین زمینه مطرح کرده با آن چه حدادعادل به عنوان «خط قرمز» معرفی می‌کند در تضاد کامل است زیرا؛ این اقدام شورای ائتلاف در نهایت نمایندگانی که از این لیست راهی مجلس شوند را به نام «حامیان دولت سیزدهم» خواهد شناخت که نه تنها برای مجلس بلکه برای دولت نیز می‌تواند حواشی و چالش‌هایی به دنبال داشته باشد.

چه تضمینی وجود دارد؟!
گفته‌ی آقای حدادعادل، از یک نظر هزینه تراشی توأمان برای دولت و مجلس است و اما از زاویه‌ای دیگر، صرفاً یک ادعا است به این دلایل:
اولاً – بسیاری از چهره‌ها در ادوار مختلف، از طریق لیست‌ها و ائتلاف‌ها راهی مجلس شدند اما در دوران نمایندگی، نه تنها بر همان عهد پیشین نماندند که بعضاً در جهت عکس لیست‌ها و ائتلاف‌هایی که بودن در آن باعث حضور در مجلس شده بود حرکت کرده اند. بارزترین نمونه را می‌توان در مجلس دهم دید همانجایی که بسیاری از طریق لیست امید بر صندلی سبز بهارستان نشستند و در بسیاری موارد علیه اهداف و برنامه‌ها و تصمیمات فراکسیون امید در مجلس موضعگیری کردند
ثانیاً – به شرط صحت این ادعا، خود این قید مخالف با جایگاه نمایندگی در مجلس است و عملاً نمایندگان را در انجام وظایف قانونی و محوله، یا دچار محدودیت و معذوریت می‌کند و یا در نهایت نماینده را مجبور می‌کند بر خلاف تعهداتی که به حامیان خود داده، رفتار کند
ثالثاً – این که یک نماینده، هنوز راه به مجلس نیافته باشد خود را موظف به حمایت از دولت کند می‌تواند تبعات منفی برای آن نماینده در پی داشته باشد چه بسا باعث کاهش آراء و حتی‌عدم موفقیت در انتخابات مجلس شود
رابعاً – این نمایندگان (حتی اگر تمامی لیست راهی مجلس شوند) به نوعی خود را وامدار دولت و حمایت از دولت خواهند دید، همین مسئله در نهایت باعث به حاشیه رانده شدن برخی چهره‌ها خواهد شد ضمن آن که برای دولت نیز چنین شرط و تعهدی بدون اغماض، دردسر ساز خواهد بود کما این که امضا نامه برای دعوت از رئیسی برای اعلام کاندیداتوری در ریاست جمهوری ۱۴۰۰، حواشی بسیاری برای مجلس یازدهم به وجود آورد و بسیاری از نمایندگان مجلس یازدهم که بعضی از امضاء‌کنندگان همان نامه بودند نیز این کار را سنجیده و عاقلانه ندانستند
خامساً – «حمایت از دولت» یا «علیه دولت» نبودن به شرط پذیرفته شدن در یک لیست انتخاباتی تبدیل شدن عملاً با اصل استقلال و تفکیک قوا در تضاد است ضمن آن که این شرط‌گذاری مصداق بارز «قصاص قبل از جرم» است چه، مگر بقیه‌ی نمایندگان قرار است همگی علیه دولت باشند که شورای ائتلاف چنین «خط قرمز» بی‌معنایی را به عنوان یک شرط مهم ذکر می‌کند؟
سادساً – عموماً انتقادهایی که از مجالس در ادوار مختلف شده و در آینده نیز خواهد شد این که، نمایندگان مجلس به جای وکیل مردم بودن، وکیل دولت‌ها بوده‌اند (وکیل الدوله به جای وکیل المله)، این حرف آقای حداد عملاً نمایندگان لیست شورای ائتلاف را در برابر مردم قرار داد!