رئیس جمهور در سفر به یزد به این ۳ سوال پاسخ دهد؛

| آب انتقالی چادرملو به یزد در کجا مصرف می‌شود؟
| انتقال آب از دریای عمان به یزد در چه مرحله‌ای است؟!
| آیا حفاظت از کویر برای دولت مهم است
یا چادرملو همچنان پسآب آب‌شیرین‌کن‌ها را در کویر رها می‌کند؟

آفتاب یزد: وقتی حسن روحانی عازم یزد بود با تیتری درشت نوشتیم: «آقای روحانی؛ در سفر به یزد وعده‌ی آب و اشتغال ندهید!» خودمان ندیدیم و نشنیدیم ولی از قول این و آن شنیدیم تیتر آفتاب یزد رئیس دولت اعتدال را عصبانی کرده است، دلیل عصبانیت آقای روحانی را متوجه نشدیم اما نتیجه‌ی هشدارمان به آقای رئیس جمهور را به خوبی لمس کردیم زیرا نه آب محقق شد، نه اشتغال!
حالا خبر رسیده سیدابراهیم رئیسی قرار است یکراست از آنکارا راهی یزد شود و لابد در این سفر، جولان رسانه‌های حامی اجازه نخواهد داد تا بسیاری از معضلات و کمبودها دیده شود و چون می‌دانیم این سفر نیز مثل تمامی سفرهای انجام شده از دولت احمدی‌نژاد به بعد، بُعد رسانه‌ای آن از واقعیت‌ها پیشی خواهد گرفت با تیتری درشت، تنها به طرح ۳ سؤال بسنده می‌کنیم:
– آب انتقالی چادرملو به یزد در کجا مصرف می‌شود؟
– انتقال آب از دریای عمان به یزد در چه مرحله‌ای است؟!
-آیا حفاظت از کویر پرنعمت برای دولت سیزدهم مهم است یا شرکت معدنی و صنعتی چادرملو همچنان پسآب بسیار خطرناک آب‌شیرین‌کن‌ها را در کویر رها می‌کند تا هم آب از سفره‌های زیرزمینی برداشت کند و هم سفره‌های آب زیرزمینی را نابود کند و کویرنشینان را در آینده با این روند فراری دهد؟
عادت به پرسیدن داریم و توقعی برای پاسخ شنیدن نیز نداریم اما رسالت رسانه‌ای به ما می‌گوید در همان مسیری گام برداریم که باید، که وظیفه ایجاب می‌کند خواه تأثیر داشته باشد، خواه بی‌تأثیر باشد!

 استان یزد تشنه است و آلوده!
می‌دانیم پرسش‌های مهمتری باید مطرح می‌کردیم، مهم تر، تعیین‌کننده‌تر و شاید جزئی تر، اما آن ۳ سؤال را با فکر انتخاب کردیم زیرا تا تکلیف آب انتقالی به یزد (چه آن که می‌گویند آورده‌اند و نمی‌دانیم کجا و چگونه مصرف می‌شود و چه این که گفتند می‌آورند و هیچ گزارش کاری ارائه نمی‌دهند!) معلوم نشود، چک و چانه زدن بر سر باقی مباحث وقت تلف کردن است؛ لاکچری‌سازی را می‌توان تحمل کرد اما تشنگی و آلودگی هوا و کویر پرنعمت نه!
در یک کلام، استان یزد علی رغم ثروتمندی و برخورداری از مواهب معدنی فراوان، اینک با دو مسئله‌ی خیلی مهم دست و گریبان است؛ تشنگی و آلودگی.
استان یزد طی قرن ها، همیشه تشنگی را مثل سایه همراه داشته است اما آلودگی، هدیه‌ی صنایعی است که علاوه بر پرآبخواه بودن، آلودگی را به کام تشنه‌ی مردم یزد گره زده‌اند و در کنار این تشنگی را تشدید کردن و آلودگی را به مردم تحمیل کردن، حالا برداشت‌ها از سفره‌ی آب‌های زیر زمینی و تبدیل کویر به شوره زار نیز مزید بر علت شده است و برداشت‌کنندگان به دولت هم پاسخگو نیستند حال معلوم نیست دولت این وسط در این خصوص چه کاره است؟
کاری به نهضت ملی مسکن و لاکچری سازی، کاری به تبعیض آشکار در جانمایی مسکن‌های در حال احداث برای مردم و برای دولتی ها، کاری به سرعت پروژه‌های دولتی و سرعت پروژه‌هایی که برای مردم می‌سازند نداریم که هرچه باید بنویسیم، نوشتیم و آن چه باید می‌فهمیدیم را فهمیدیم. علی الحساب آقای رئیسی تکلیف آبی که می‌گویند به یزد رسید و آبی که خواهد رسید را روشن کند باقی سؤالات را وکالت می‌دهیم به تاریخ تا از کابینه و نمایندگان دولت در یزد بپرسد، پرسیدنی سخت و تلخ!