اگر این چند روزه، مصوبه کمیته اضطرار آلودگی هوا مبنی بر تشکیل کلاس‌ها به‌صورت غیرحضوری نبود، در همین روزهای به‌شدت آلوده نیز شاهد اصرار مسئولان فعلی آموزش و پرورش بر لزوم حضور فیزیکی دانش‌آموزان در مدارس بودیم و خبری از آموزش مجازی نبود!به گزارش تسنیم، اصرار بر تعطیل نشدن مدارس در آلوده‌ترین روزهای تهران و […]

اگر این چند روزه، مصوبه کمیته اضطرار آلودگی هوا مبنی بر تشکیل کلاس‌ها به‌صورت غیرحضوری نبود، در همین روزهای به‌شدت آلوده نیز شاهد اصرار مسئولان فعلی آموزش و پرورش بر لزوم حضور فیزیکی دانش‌آموزان در مدارس بودیم و خبری از آموزش مجازی نبود!به گزارش تسنیم، اصرار بر تعطیل نشدن مدارس در آلوده‌ترین روزهای تهران و کلان‌شهرها، موضوعی است که در دو سال اخیر بر آن تأکید بسیاری می‌شود به‌خصوص از سوی مسئولان آموزش و پرورش. اصرار مسئولان آموزش و پرورش بر تعطیل نشدن مدارس حتی در آلوده‌ترین روزهای سال، یک عقبه ذهنی دارد آن هم تعطیلات دوساله مدارس در دوران کروناست که آسیب‌های بسیاری را به‌لحاظ درسی و جسمی به دانش‌آموزان وارد کرد.اما نکته مهم در جریان تعطیلات اخیر مدارس که از سوی مسئولان مورد توجه قرار نمی‌گیرد، تفاوت تعطیلات چند روزه آلودگی هوا با تعطیلات دوساله کرونا است؛ در دوران کرونا در کشورمان شاهد تعطیلی طولانی‌مدت ۲ساله مدارس کشور و برگزاری آموزش‌ها به‌صورت مجازی بودیم در حالی که یک سال پس از شروع کرونا، بسیاری از کشورهای دنیا با لحاظ کردن برخی تمهیدات خاص، اقدام به دایر کردن مدارس خود به‌صورت حضوری کردند اما در کشورمان اصرار عجیبی بر تعطیلی مطلق مدارس وجود داشت! اما حالا که مسئله تعطیلی چندروزه مدارس به‌دلیل آلودگی شدید هوا مطرح می‌شود، مسئولان آموزش و پرورش اصرار عجیبی بر تشکیل حضوری مدارس و کشاندن دانش‌آموزان به کلاسهای درس در اوج آلودگی هوا دارند! این در حالی است که با سرمایه‌گذاری آموزش و پرورش در بحث فضای مجازی و برخورداری کامل از بستر «شبکه شاد» قطعاً در تعطیلات آلودگی هوا به‌راحتی می‌توان از ظرفیت آموزش مجازی استفاده کرد و هیچ نیازی به حضور فیزیکی دانش‌آموزان در مدرسه نیست و قاعدتاً تعطیلی چندروزه آموزش حضوری نمی‌تواند آسیب به دانش‌آموزان و فرایند آموزش بزند. با این اوصاف باید از مسئولان آموزش و پرورش پرسید؛ بر اساس کدام منطق و دلیل اصرار بر دایر بودن حضوری مدارس حتی در اوج روزهای آلوده سال دارند؟! آیا از نگاه آنها لطمه به سلامت جسمی دانش‌آموزان به‌واسطه اصرار بر چنین تصمیمی، فاقد اشکال است و آیا مضرات احتمالی غیرحضوری شدن آموزش بر لطمات جسمی شدید دانش‌آموزان در روزهای آلوده، غلبه دارد؟!آیا وجود چنین نگاهی در مسئولان آموزش و پرورش حکایت از گرفتاری آنها به «افراط و تفریط» ندارد؛ «افراط» در تعطیلی دوساله مدارس و حالا «تفریط» در برگزاری غیرحضوری کلاس‌های دانش‌آموزان در روزهای آلوده و اصرار بر لزوم تشکیل حضوری کلاس‌های درس؟!!اگر این چند روزه، مصوبه کمیته اضطرار آلودگی هوا مبنی بر تعطیلی مدارس و تشکیل کلاس‌ها به‌صورت غیرحضوری نبود، قطعاً در همین روزهای به‌شدت آلوده نیز شاهد اصرار مسئولان فعلی آموزش و پرورش بر لزوم حضور فیزیکی دانش‌آموزان در مدارس بودیم و خبری از آموزش‌های مجازی نبود!از سوی دیگر مشخص نیست؛ معیار کارگروه اضطرار آلودگی هوا برای تعیین مقاطعی که باید طی این روزهای آلوده به‌صورت مجازی برگزار شوند چیست؟ به‌عنوان مثال بر اساس مصوبه این کارگروه طی دو روز گذشته صرفاً دانش‌آموزان تا مقطع متوسطه اول می‌توانستند از آموزش مجازی بهره‌مند شوند و دانش‌آموزان تهرانی متوسطه دوم و البته دانشجویان محکوم به حضور در مدارس و دانشگاه‌ها در اوج آلودگی هوا بودند! آیا اگر آلودگی هوا سلامت جسمی دانش‌آموز مقطع مثلاً متوسطه اول را تهدید می‌کند و همین امر باعث دستور کارگروه به تعطیلی مدارس و تشکیل کلاس‌ آنها به‌صورت غیرحضوری شده، این آلودگی هوا هیچ آسیبی به دانش‌آموزان متوسطه دوم یا دانشجویان نمی‌زند که آنها محکوم به حضور فیزیکی در مدارس و دانشگاه‌ها شده‌اند؟!