«دفتر یادداشت» عنوان تازه‌‌ترین مجموعه شبکه نمایش خانگی و محصول اختصاصی فیلم نت است که از چند ماه قبل و با تبلیغ‌های کنجکاوی برانگیزش در فضای مجازی، اشتیاق زیادی در میان مخاطبان برای تماشای آن به وجود آمد. این مجموعه در همان قسمت اول نشان داد که این انتظار بی‌راه نبوده و سازندگان اثر با […]

«دفتر یادداشت» عنوان تازه‌‌ترین مجموعه شبکه نمایش خانگی و محصول اختصاصی فیلم نت است که از چند ماه قبل و با تبلیغ‌های کنجکاوی برانگیزش در فضای مجازی، اشتیاق زیادی در میان مخاطبان برای تماشای آن به وجود آمد. این مجموعه در همان قسمت اول نشان داد که این انتظار بی‌راه نبوده و سازندگان اثر با بروز خلاقیت و چاشنی جسارت، تلاش کرده‌اند در مسیر ساخت فضایی متفاوت و کمتر تجربه‌شده گام بردارند. ویژگی‌های ممتاز این سریال و به کارگیری جزئیات فراوان در سیر روایت و پرداخت شخصیت‌ها نشان می‌دهد این مجموعه می‌تواند یکی از موفق‌ترین آثار شبکه نمایش خانگی باشد. علاوه بر این‌، استفاده از چهره‌ محبوب و موفقی چون «رضا عطاران» از برگ‌های برنده «دفتر یادداشت» است. در این سال‌ها عمده آثار کمدی، بیش از آنکه در پی ریزی منطق روایی متکی بر اعمال شخصیت و کنش و واکنش او در قبال رویدادها باشند، با بهره‌گیری از الگوهای امتحان پس داده و قصه‌های کهنه و قابل پیش‌بینی نوشته و کارگردانی شده‌اند. تازه‌ترین اثر کیارش اسدی‌زاده اما، راهی بسیار متفاوت را طی کرده است. هسته مرکزی قصه «دفتر یادداشت» پیرامون شخصیت اصلی آن، ایرج(رضا عطاران) و موقعیت ویژه او شکل گرفته است. مسعود خاکباز، نویسنده این اثر کوشیده با ظرافتی مثال زدنی و به گونه‌ای منسجم، موقعیت محوری داستان و پرسوناژهای اصلی را در همان اپیزود اول به مخاطب معرفی کند و علاوه بر این، اشتیاق لازم برای تماشای ادامه این مجموعه را نیز در تماشاگر به وجود آورد. فیلمنامه نویس با هوشمندی، نقطه شروع این سریال را در زمان گذشته قرار داده است تا از این طریق و بدون متوسل شدن به اضافه گویی و یا طراحی سکانس‌های متعدد و بی‌ارتباط با پلات اصلی، اطلاعات مهمی درباره پیشینه دو شخصیت اصلی مطرح می‌کند. بر خلاف بسیاری از آثار که در بهره‌گیری از بازیگرانی چون رضا عطاران مرعوب توانمندی آن‌ها در ارائه نقش‌های تیپیکال می‌شوند، شخصیت «ایرج» در این مجموعه به صورتی خلق شده که در اجرا وابسته به بازیگر به خصوصی نیست و در این شرایط عطاران توانسته با حضور در این سریال، شمایل متفاوتی از خود را ارائه کرده و بعد تازه‌ از توانمندی‌هایش را عرضه کند. کیارش اسدی زاده در این سریال راوی داستان و روابط میان پرسوناژهایی است که با وجود بهره بردن از بنیان‌های رئالیستی، با آشنایی زدایی از آن‌ها و در موقعیتی کم نظیر، این دو المان مهم از شکل و ساختاری فانتزی نیز برخوردار هستند که تنها رسیدن به همین موضوع، دستاوردی ویژه به حساب می‌آید. او برای ایجاد این پیوند و خلق توامان فضایی پر بسامد میان دو رویکرد «رئال» و «فانتزی»، شیوه کارگردانی مناسبی را اتخاذ کرده است. نوع میزانسن‌ها و شیوه دکوپاژ «دفتر یادداشت»، در بسیاری از پلان‌ها آگاهانه از نماهای متداول و آشنا برای مخاطب فاصله گرفته است، در حالی که سازنده فراموش نمی‌کند که این مجموعه باید قابلیت جذب مخاطب انبوه را داشته باشد. بنابراین در شکل و صورت کارگردانی، به خودنمایی دچار نشده و در به کارگیری تکنیک‌های خلاقانه حد تعادل را نگه داشته و زیاده روی نمی‌کند. رویکردهای طراحی صحنه و فیلمبرداری، و همچنین انتخاب توناژ رنگی غالب نیز بر اساس همان اصلی که به آن اشاره شد صورت گرفته است و به این ترتیب، مشخص است که برای چینش عناصر بصری این سریال، زمان و انرژی بسیاری صرف شده است. محمدعرفان صدیقیان در پایان متن خود در برنا نوشت: «دفتر یادداشت» کمدی مدرنی است که می‌تواند ذائقه مخاطب را تغییر داده و آن را بهبود ببخشد. قضاوت در خصوص کیفیت نهایی این مجموعه هنوز زود است، اما قسمت اول این سریال، نویدبخش اثری مخاطب پسند و در عین حال حرفه‌ای در شبکه نمایش خانگی است.