آفتاب یزد: جامعه ایرانی نسبت به نام «چین» حساسیت دارند.این حساسیت به تازگی شکل نگرفته و قدمتی بلند دارد.شاید شروع آن زمانی بود که به دلیل تحریم‌ها جنس‌های بنجل چینی به کشور سرازیر شدند و مردم متوجه شدند در کشور چین همواره کیفیت فدای کمیت می‌شود.هر چند رفته رفته کیفیت جنس‌های چینی ارتقا یافت بطوریکه […]

آفتاب یزد: جامعه ایرانی نسبت به نام «چین» حساسیت دارند.این حساسیت به تازگی شکل نگرفته و قدمتی بلند دارد.شاید شروع آن زمانی بود که به دلیل تحریم‌ها جنس‌های بنجل چینی به کشور سرازیر شدند و مردم متوجه شدند در کشور چین همواره کیفیت فدای کمیت می‌شود.هر چند
رفته رفته کیفیت جنس‌های چینی ارتقا یافت بطوریکه چین توانسته بازارهای بسیاری را تصاحب کند.مثال بارز این موضوع در صنعت خودرو است که چین خودروسازی خود را سال‌ها بعد از ایران شروع کرد اما امروز به مرتبه‌ای رسیده که می‌تواند حتی با کره و ژاپن رقابت کند و گفته می‌شود سهم بالایی در خودروهای الکتریکی در آینده نزدیک خواهد داشت.اما خودروسازی ایران به جز زیان ده بودن و
درجا زدن آورده دیگری ندارد.

ماجرای دریاچه ارومیه
نام دریاچه ارومیه با نام کشور چین این روزها عجین شده است.حدودا هفته قبل یک خبرنگار مطرح خودرویی در لایو اینستاگرام خود ادعایی را در خصوص دریاچه ارومیه مطرح کرد. او مدعی بود چین برای ساخت باتری‌های لیتیومی که کاربردش در خودروهای الکتریکی است قصد دارد از دریاچه خشک‌شده ارومیه لیتیوم استخراج کند.این خبر خیلی سریع وایرال شد ولی خیلی زود هم از سوی مسئولان مختلف استانی و کشور تکذیب شد.برای مثال، سه روز قبل احمد وحیدی در حاشیه جلسه هیئت دولت در جمع خبرنگاران در پاسخ به این سوال که شایعاتی مبنی بر برداشت لیتیوم از دریاچه ارومیه توسط چینی‌ها وجود دارد، تصریح کرده بود:« همانطور که گفتید اینها شایعات است و چنین چیزی تایید نمی‌شود. » تصاویری که در روزهای گذشته و در فضای مجازی از حرکت چند کامیون بر بستر دریاچه ارومیه و حمل خاک این دریاچه منتشر شده، بار دیگر به شایعات مربوط به استحصال ماده مهم و راهبردی لیتیوم از شورابه‌های باقی مانده از دریاچه دامن زده است. با این حال مقامات مسئول کشوری و استانی و فعالان اقتصادی در بخش معدن استان آذربایجان غربی در گفت‌وگو با ‌ ایلنا درستی این شایعات را به کل رد کرده و درباره آن توضیحاتی ارائه کردند.

دریاچه ارومیه حاوی لیتیوم اندک هست
علیرضا شهیدی، رئیس سازمان زمین‌شناسی و اکتشافات‌معدنی کشور، نیز در این باره گفته بود: دریاچه ارومیه حاوی لیتیوم هست اما مقادیر آن به قدری اندک است که هیچ کس در ایران نمی‌تواند این میزان اندک را فرآوری کند.وی همچنین اضافه کرده بود: لیتیوم موجود در بستر خشک شده این دریاچه ۳۰ تا ۳۵ ppm است که اگر هم برداشت شود اقتصادی نیست. استحصال لیتیوم در شرایطی اقتصادی است که بیش از ۱۰۰۰ ppm باشد و ۳۰ تا ۳۵ ppm به قدری اندک است که می‌توان گفت اصلا وجود ندارد.

تصاویر مستند نیست
رحیم وهاب‌زاده، رئیس کمیسیون معدن و صنایع معدنی اتاق بازرگانی ارومیه نیز درباره تصاویر منتشرشده گفت: تصاویر مستند نیست و تاکنون هیچ سندی که بتواند درستی این امر را تایید کند به دست ما در اتاق بازرگانی ارومیه نرسیده است. همچنین در حاضر آنچه بیش از هر چیز در مورد این دریاچه اولویت دارد، احیای آن است که مزایای زیادی برای استان‌های همجوار دارد.وی تصریح کرد: توجه داشته باشید دریاچه ارومیه منطقه‌ای حفاظت شده است و در حال حاضر تنها نمک آن به دست دو شرکت فعال در بخش خصوصی برداشت می‌شود که آن هم در ساخت محصولات شوینده به کار می‌رود.

حتی به چینی‌ها شورابه‌ ندادیم
در نهایت مختار خانی رئیس اداره حفاظت محیط زیست ارومیه گفت: کارشناسان محیط زیست از این منطقه به عنوان پارک ملی دریاچه ارومیه یاد می‌کنند چون رده حفاظتی پارک‌های ملی بالاتر از مناطق حفاظت شده است و این پارک بالاترین رده حفاظتی محیط زیست کشور را دارد.وی افزود: بر این منطقه حساسیت ویژه‌ای وجود دارد، حتی برای ورود افراد معمولی به این پارک ملی باید از اداره حفاظت محیط زیست استان مجوز دریافت شود و تاکنون غیر از برداشت نمک برای برداشت هیچ ماده معدنی مجوز صادر نشده است.خانی ادامه داد: مجوز برداشت نمک هم تنها در فصل‌های‌تر و سرد سال و تنها به شرکت‌های بزرگ داده می‌شود. افراد محلی هم در فصل پاییز می‌توانند از ذخایر نمک منطقه برداشت کنند اما تنها به مساحت ۲۰ هکتار و به عمق حداکثر ۴۰ سانتی‌متر. در حال حاضر یک شرکت‌ در مراغه و شرکت دیگر در سلماس از نمک دریاچه ارومیه با مجوز اداره محیط زیست به عنوان ماده اولیه تولید برداشت می‌کنند.رئیس اداره حفاظت محیط زیست ارومیه خاطرنشان کرد: اخیرا یک شرکت چینی از طرف سازمان توسعه و نوسازی معادن و صنایع معدنی ایران (ایمیدرو) آمده و درخواست دریافت مجوز برای برداشت شورابه‌های پارک ملی دریاچه ارومیه را داشت، اما اداره حفاظت محیط زیست اجازه برداشت شورابه را از این منطقه به چینی‌ها نداد. شرکت چینی هم به دنبال ذخایر «برم» موجود در شورابه‌های دریاچه بود نه لیتیوم.