آفتاب یزد – رضا بردستانی: استاد تاریخ و روابط بین‌الملل دانشگاه با اشاره به اظهارات داسیلوا که مقامات تل آویو را به شدت خشمگین کرده است به آفتاب یزد گفت: «این که می‌بینید اسرائیلی‌ها از گفته‌های داسیلوا تا این اندازه خشمگین می‌شوند اما به اظهاراتی شبیه به گفته‌های رئیس جمهور برزیل از سوی اردوغان چندان […]

آفتاب یزد – رضا بردستانی: استاد تاریخ و روابط بین‌الملل دانشگاه با اشاره به اظهارات داسیلوا که مقامات تل آویو را به شدت خشمگین کرده است به آفتاب یزد گفت: «این که می‌بینید اسرائیلی‌ها از گفته‌های داسیلوا تا این اندازه خشمگین می‌شوند اما به اظهاراتی شبیه به گفته‌های رئیس جمهور برزیل از سوی اردوغان چندان واکنشی نشان نمی‌دهند به این دلیل است که جهان اظهارات اردوغان را به دلیل بازیگری‌های چندجانبه چندان جدی نمی‌گیرد.»
علی بیگدلی با تأکید بر این موضوع که، برزیل در سایه‌ی حمله به اسرائیل و غرب و نزدیک شدن به چین و روسیه فواید اقتصادی را دنبال می‌کند، می‌گوید: «داسیلوا تقریبا مانند بن‌سلمان در بازی نظام بین‌الملل به دنبال جستن راه‌هایی است تا مسیر رو به رشد اقتصادی برزیل را هموارتر کند به همین دلیل است که می‌بینیم اظهاراتی را بر زبان می‌آورد که به صراحت جانبداری از شرق را حکایت می‌کند.»

 عبدالباری عطوان: کاش لولا داسیلوا یک رهبر عرب بود
سردبیر روزنامه رأی الیوم مواضع رئیس جمهور برزیل درباره غزه و محکومیت کشتارهای رژیم صهیونیستی در این منطقه را ستود. به گزارش ایسنا، عبدالباری عطوان، سردبیر روزنامه رأی‌الیوم درباره مواضع لولا داسیلوا، رئیس جمهور برزیل درخصوص جنگ غزه نوشت: «ما به عنوان عرب و مسلمان مواضع جسورانه کسانی که سکوت را شکستند و در برابر جنایت‌های رژیم صهیونیستی و آمریکا در غزه ایستادند، فراموش نخواهیم کرد.
در راس آن‌ها لولا داسیلوا، رئیس جمهور برزیل است که لحظه‌ای در متهم کردن رژیم صهیونیستی به نسل‌کشی در غزه و مقایسه کردن قتل و پاکسازی نژادی مردم این منطقه با هولوکاست تردید نکرد و حتی فراتر از آن رفت و در یک کنفرانس مطبوعاتی در مقابل تمام دوربین‌های جهان در حاشیه حضورش در نشست سران آفریقا در آدیس آبابا گفت: آنچه در نوار غزه رخ داد مشابهی در تاریخ به جز قتل یهودیان در آلمان به دست آدولف هیتلر ندارد. ما کمک‌های خود به آژانس امدادرسانی فلسطینی (آنروا) را افزایش خواهیم داد.
هیچ رهبر عربی جرأت نکرده که این اتهامات صریح و درست را علیه رژیم اشغالگر مطرح کند. تنها استثنا یمن و رهبران آن است که کشتی‌های آمریکایی و صهیونیست را در دریای سرخ و باب المندب مورد هدف قرار داده و با نوار غزه همبستگی خود را اعلام کرده‌اند. این آفریقای جنوبی بود که با پرونده نسل کشی اشغالگران در غزه به دیوان بین‌المللی دادگستری در لاهه رفت.
این اتحادیه آفریقا بود که رژیم اشغالگر را از نشست‌های خود اخراج کرد و عضویت افتخاری این رژیم در این اتحادیه را لغو کرد. این کشورهای آمریکای لاتین مثل بولیوی، کلمبیا، شیلی و مکزیک بودند که سفرای رژیم صهیونیستی را اخراج کرده و سفارتخانه‌های این رژیم را بستند، اما برادران عرب جرأت اخراج یک سفیر یا بستن یک سفارتخانه را نداشتند بلکه برخی از آن‌ها در ایجاد کریدور زمینی از امارات تا حیفا که از عربستان و اردن عبور می‌کند، برای فراهم کردن مواد غذایی تازه برای قاتلان صهیونیست بعد از تحریم دریایی کشتی‌های رژیم صهیونیستی و کشتی‌های حامی آن در دریای سرخ توسط ارتش یمن شتافتند و این در حالی است که کودکان نوار غزه از گرسنگی می‌میرند و یک تکه نان یا یک قوطی شیر ندارند.
اظهارات سامح شکری، وزیر خارجه مصر در جواب سؤال تزیپی لیونی، وزیر خارجه پیشین رژیم صهیونیستی درباره جنگ غزه در کنفرانس امنیتی مونیخ که در آن از جنبش حماس انتقاد کرد و بر مجازات حامیان آن تاکید کرد تأییدی بر اتهامات آمریکا و رژیم صهیونیستی علیه مقامات مصری درباره بستن گذرگاه رفح به روی بیش از ۲۰۰۰ کامیون حامل کمک‌های بشردوستانه است.
سامح شکری هیچ‌گونه انتقادی از رژیم اشغالگر و جنگ نسل کشی این رژیم در نوار غزه نکرد و از حضور خود در این اجلاس جهانی مشهور استفاده کرده و به حماس و حامیان آن حمله کرد که برای بازپس‌گیری حقوق مشروع اعراب و حمایت از مقدسات اسلامی می‌جنگند و پیروزی‌های بی‌سابقه‌ای را علیه این رژیم به دست می‌آورند و برای بیش از ۱۳۶ روز پایداری کرده‌اند و این چیزی است که در تمام جنگ‌های عربی و اسلامی از چند قرن پیش رخ نداده است.
ما روی سامح شکری حساب باز نمی‌کنیم بلکه روی پرتقال فروش فقیر و جسور مصری حساب باز می‌کنیم که بار گاری خود را در کامیون‌های حامل کمک برای نوار غزه خالی کرد. وی نماینده ملت بزرگ مصر است که بار دیگر در دادن صدها هزار شهید در دفاع و همبستگی با مردم غزه تردید نخواهند کرد. من با رئیس جمهور برزیل دو بار دیدار کردم. یک بار در یک نمایشگاه کتاب در شمال شرق برزیل که فقیرترین منطقه در این کشور است و او را در اوج تواضع دیدم. دیدار اول در دوحه در حاشیه نشستی بود که وی درباره فلسطین و فاجعه آن به گونه‌ای صحبت می‌کرد که گویی فلسطین کشورش است. این مسئله از سوی شخصی که پدر و مادر بی‌سواد دارد و به کار خود به عنوان فروشنده دوره گرد در کودکی که در منزلی زندگی کرده که تلویزیون، تلفن یا یخچال نداشته است، افتخار می‌کند و سه بار به رغم توطئه‌های آمریکا برای سرنگونی وی توانسته به پست ریاست جمهوری دست یابد، غافلگیرکننده نبود.
من از وی و تمام افراد بزرگوار در آفریقا، آسیا، آمریکای لاتین، اروپا، ایرلند، اسکاتلند و سرتاسر جهان که در برابر این جنایت ایستادند و زورگویی آمریکا و باج‌خواهی صهیونیست‌ها در آن‌ها تردید ایجاد نکرد قدردانی می‌کنم، اما همدستان عرب با رژیم اشغالگر و کشتارهای آن، روزهای مجازاتشان نزدیک است.»

داسیلوا را با اردوغان مقایسه نکنید
علی بیگدلی در ادامه با پرداختن به مواضع سیاسی اردوغان، تفکرات اخوانی او، تلاش برای نزدیک شدن به جهان عرب، اندیشه‌های «نوعثمانی گری» و مشکلاتی که در حوزه‌ی اقتصادی دامان ترکیه را گرفته است می‌گوید: «اگر خوب به تلاش‌های اردوغان نگاه کنیم خواهیم دید اگرچه ترکیه و اردوغان بازیگران مهمی هستند اما چندان قابل اعتماد و اتکاء نیز نیستند.»
وی ادامه می‌دهد: سفرهای مداوم اردوغان به کشورهای جنوبی خلیج فارس به آن اندازه که اردوغان انتظار داشت یا مطابق وعده‌هایی که به آنکارا داده شد پیش نرفت اما موضوع برزیل و داسیلوا کاملاً متفاوت است.

 برزیل جای خالی کوبا را پر کرده است
علی بیگدلی با اشاره به ضعف‌های سیاسی، اقتصادی و ایدئولوژی کوبا خاطرنشان می‌کند: در حالی که کوبا دیگر در «امپریالیسم ستیزی» جاذبه و تأثیری ندارد، داسیلوا و برزیل می‌کوشند تا این جای خالی را پرکنند و با توجه به توان و جایگاه اقتصادی که در جهان دارند طبیعتاً باید موفق بشوند.
وی ادامه می‌دهد: البته نگاه برزیل اگرچه به شرق (روسیه و چین) معطوف شده است اما روش او در سیاست بین‌الملل، بازیگری و ارتباط داشتن با تمامی قدرت‌های جهانی و منطقه‌ای است.
این استاد دانشگاه تأکید می‌کند: گاهی موضعگیری‌های سیاسی باعث ضرر و زیان‌های اقتصادی می‌شود اما هنر داسیلوا در این نکته خلاصه می‌شود که رئیس جمهور برزیل توانسته با این روحیه‌ی امپریالیسم ستیزی جاذبه‌های اقتصادی نیز ایجاد کند و حداقل کشوری مثل چین را مجاب کند تا سرمایه‌گذاری‌های کلانی در این کشور انجام دهد.
بیگدلی با اشاره به ارتباط‌گیری مقامات برزیل و حماس نیز گفت: در وضعیت فعلی بسیاری از کشورها در برنامه‌ی خود نزدیک شدن به حماس را در دستور کار قرار داده‌اند که اهداف خاص خود را دنبال کنند.
وی با اشاره به دعوت مسکو از سران حماس می‌گوید: در حالی که پوتین روابط صمیمانه‌ای با نتانیاهو دارد اما شاهد هستیم که به زودی نشستی در مسکو با حضور مقامات حماس برگزار خواهد شد که نشان می‌دهد مسکو در نظر دارد تا به نوعی دل اعراب را به دست آورد.
بیگدلی با اشاره‌ی مجدد به موضعگیری‌های داسیلوا یادآوری می‌کند: البته برزیل نیز از این مسیر یعنی حمله به تل آویو و حمایت از حماس، جذب سرمایه گذاری‌های گسترده‌ی اعراب، شرکت در پروژه‌های کشورهایی نظیر عربستان و امارات و به طور کلی نزدیک‌تر شدن به جهان عرب را دنبال می‌کند.
این استاد دانشگاه در پایان گریزی هم به بحران غزه می‌زند و می‌گوید: یکی از دلایلی که آمریکا دائماً بر بحران غزه به اصطلاح بنزین می‌پاشد شاید تذکر به عربستان باشد که رفتن به دامان چین و روسیه چندان به مذاق کاخ سفید خوش‌نیامده و آمریکا قادر است با بحرانی کردن خاورمیانه، برنامه‌های توسعه‌ای عربستان را یا متوقف کند یا آن را به تاخیر اندازد که البته تا حدودی نیز این اهداف به دست آمده است.