حمله به «لی جائه میونگ»، سیاسی اما غیر سازمان یافته!

آفتاب یزد – رضا بردستانی: یک استاد روابط بین الملل دانشگاه با بی‌اهمیت دانستن حادثه‌ی اخیر در کره جنوبی که طی آن «لی جائه میونگ» به ضرب چاقو مصدوم شد به آفتاب یزد گفت: در بسیاری از کشورهای شرق آسیا از جمله کره جنوبی ضمن آن که امنیت بالایی برقرار است اساسا چیزی به نام «فرهنگ خشونت»، «ترور سازمان یافته» و «تروریست‌های حرفه ای» نداریم.
محسن جلیلوند می‌افزاید: کره جنوبی و ژاپن به شدت تحت نفوذ آمریکا هستند و در راستای «مهار چین» حرکت می‌کنند.
این استاد دانشگاه می‌گوید: همه‌ی تلاش‌هایی که صورت گرفته از جمله پیمان نامه‌های نظامی که هر از گاهی اخبار آن منتشر می‌شود حکایت از آن دارد که این دو کشور (کره جنوبی و ژاپن) نقش پررنگ و بااهمیتی در استراتژی مهار چین بر عهده دارند.
جلیلوند با اشاره به اختلافات تاریخی میان ژاپن و چین و همچنین توکیو و مسکو بر سر مالکیت چند جزیره می‌گوید: این اختلافات اگرچه ریشه دار و دارای سابقه‌ی طولانی مدت تاریخی است اما هرگز این اختلافات به جنگ یا تنش‌های نظامی نزدیک نیز نخواهد شد.

 چاقو خوردن رئیس اپوزیسیون کره جنوبی
رئیس اپوزیسیون کره جنوبی از ناحیه گردن مورد حمله قرار گرفت. به گزارش شفقنا، رهبر اپوزیسیون حزب دموکرات کره جنوبی، لی جائه میونگ، در جریان بازدید از شهر بندری بوسان در جنوب این کشور با ضربات چاقو از ناحیه گردن زخمی شد. یک مقام حزب و یک مقام آتش نشانی به رویترز گفتند؛ لی که در انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۲۲ شکست خورده است، هوشیار است و به بیمارستان دانشگاه محلی منتقل شده است.
یونهاپ نوشت: لی در حالی که در حال بازدید از محل یک فرودگاه پیشنهادی بود مورد حمله یک مرد ناشناس قرار گرفت. تلویزیون YTN گزارش داد که این حمله باعث زخمی حدود ۱ سانتی متری روی گردن او شده است. عکس‌های خبری نشان می‌دهند که مهاجم مردی ۵۰ یا ۶۰ ساله‌ای است که تاجی کاغذی با نام لی بر روی آن گذاشته است.
گزارش‌های خبری می‌گویند که او برای گرفتن امضا به لی نزدیک شد، سپس ناگهان به جلو رفت و به او حمله کرد. یونهاپ گفت ضارب به سرعت تحت کنترل درآمد و در محل دستگیر شد.

 ترور «آبه شینزو» با انگیزه‌های شخصی بود، ترور در کره جنوبی هم شاید همینگونه باشد!
انتشار خبر حمله به، لی جائه میونگ که در انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۲۲ شکست خورده بود ما را به یک سال و نیم قبل باز می‌گرداند جایی که «آبه شینزو» ترور شد. اگرچه بعدها مقامات توکیو اعلام کردند؛ سوء قصد به جان «آبه شینزو» که منجر به مرگ وی شد با انگیزه‌های کاملاً شخصی رخ داده و هیچ موضوع سیاسی و امنیتی در آن دخالت نداشته است.
محسن جلیلوند در گفت و گو با آفتاب یزد با اشاره به این که: «اساسا در شرق «فرهنگ خشونت» نداریم» خاطر نشان می‌کند: «دور از ذهن نیست اگر این سوء قصد هم مانند ترور «آبه شینزو» از روی انگیزه‌های شخصی رخ داده باشد.
وی تأکید می‌کند: حتی اگر این سوء قصد که منجر به کشته شدن مضروب نشده، از روی انگیزه‌های سیاسی رخ داده باشد اما این که گمان کنیم این ترور یک ترور سازمان یافته و توسط گروه‌های تروریست طراحی و انجام شده، کاملاً فرض نادرستی است.
وی می‌گوید: این که یک نفر تا این حد به مضروب حادثه‌ی اخیر نزدیک می‌شود و با سلاح سرد اقدام به پیاده‌کردن تصمیم خود می‌گیرد دو مسئله را به ما یادآور می‌شود؛ یکی امنیتی که چنین فضایی را به وجود آورده است و دو دیگر این که شاید این سوء قصد حتی از روی جلب توجه رخ داده باشد.

 روابط ایران با کره جنوبی و ژاپن بهبود پیدا می‌کند؟
محسن جلیلوند در واکنش به این پرسش آفتاب یزد که روابط ایران با سئول و توکیو مانند گذشته گرم
خواهد شد یا نه؟ می‌گوید: اساساً روابط ایران با هر کشور جهان تابعی از روابط تهران با واشنگتن است حتی روابط تهران – پکن!
این استاد دانشگاه با تأکید بر این نکته که: «تحریم دردسر کوچکی نیست» اظهار می‌دارد: نمی‌توانیم از چینی‌ها توقع داشته باشیم مراودات تجاری خود با آمریکا که روزانه بالغ بر ۱.۵ میلیارد دلار است را با مخاطره مواجه کنند که مثلاً با تهران در نهایت ۲۰ میلیارد دلار تبادل تجاری دارند. بقیه‌ی کشور‌ها نیز همین گونه‌اند. همین عراق، همسایه‌ی غربی ما مگر رفتارهای سختگیرانه‌ی خود برای مبادلات ارزی را در دستور کار
قرار نداد.
توضیح این که، آقای جلیلوند در همان اوایل آغاز بحران غزه در مصاحبه‌ای با آفتاب یزد متذکر شده بود که این جنگ (حماس علیه اسرائیل) به زودی روی روابط ایران با همسایگان نیز تاثیر منفی خواهد گذاشت ازجمله عراق که به احتمال زیاد تغییراتی در پرداخت‌ها ایجاد کند.

 احزاب در کره جنوبی و ژاپن با تفکرات اقتصادی و نه سیاسی!
محسن جلیلوند با اشاره به جناح‌بندی‌های دقیق و منظم در فضای سیاسی کره جنوبی و ژاپن می‌گوید: در کشورهایی نظیر کره جنوبی و ژاپن، هم جناح‌بندی‌های سیاسی وجود دارد هم احزاب قدرتمندی حضور دارند اما یک تفاوت مهم با احزاب در دیگر کشورهای مثلاً خاورمیانه یا دیگر جاهای جهان دارند و آن این که، در سئول و توکیو، جنگ احزاب، جنگ اقتصادی و توسعه‌ای است و وقت خود را برای جدل‌های بی‌فایده سیاسی هدر نمی‌دهند!
این استاد دانشگاه می‌افزاید: در این دو کشور، با مسئله فسادی که در سایه‌ی قدرت سیاسی به وجود آمده باشد
خیلی سختگیرانه و بدون گذشت برخورد می‌کنند که نمونه‌های بسیاری در رسانه‌ها قابل پیگیری است.

 شرق دور دچار بحران بزرگ می‌شود؟!
از محسن جلیلوند می‌پرسیم: آیا در یک چشم‌انداز ده ساله، شرق دور دچار بحران بزرگ می‌شود؟ شاهد جنگی خواهیم بود؟ این استاد دانشگاه در پاسخ می‌گوید: مهم‌ترین چالشی که ممکن است در شرق دور رخ دهد تصرف تایوان از سوی چین است که آن هم از طریق نظامی انجام نخواهد شد.
وی ادامه می‌دهد: اساساً با استراتژی روشنی که ایالات متحده آمریکا در مهار چین دارد، هر اتفاقی باید از کاخ سفید مدیریت شود اما ژاپن اخیراً دست به تغییراتی در ماهیت نظامی – دفاعی خود زده که حائز اهمیت است.
محسن جلیلوند با رد این موضوع که؛ ژاپنی‌ها اصلاً ملت صلح طلبی نیستند بلکه صلح به آن‌ها تحمیل شده و همچنان این کشور تحت اشغال ایالات متحده آمریکا است اظهار می‌دارد: اخیرا ژاپنی‌ها بودجه دفاعی خود را به میزان سه درصد رشد داده‌اند و شاید آمریکایی‌ها برخی از ادوات هسته‌ای خود را در ژاپن یا کره جنوبی به قصد مقابله با تصمیمات ضد آمریکایی مستقر کنند ضمن آن که خود ژاپنی‌ها نیز در تلاش هستند تا بالاخره از زیر سیطره‌ی آمریکا بیرون آیند اما این به منزله‌ی همپیمان آمریکا نبودن نیست و کشورهایی نظیر ژاپن، کره جنوبی، استرالیا، نیوزیلند و حتی هند همچنان در بین متحدان شرق دور امریکا باقی خواهند ماند.

 آتشبازی کره‌ی شمالی دور یا نزدیک؟!
محسن جلیلوند با رد هرگونه آغاز جنگی از سوی پیونگ یانگ به آفتاب یزد گفت: کنترل و مهار «کیم» به دست مسکو و پکن است و این دو کشور اجازه‌ی اقدام نظامی علیه پایگاه ها، متحدان و ناوهای آمریکایی را به پیونگ یانگ نخواهند داد زیرا درگیر جنگ شدن این ناحیه از جهان ضمن آنکه بر اقتصاد بین الملل تأثیرات مخرب و زیان باری بر جای می‌گذارد بر اقتصاد چین نیز آثار مخربی بر جای خواهد گذاشت ضمن آنکه پکن می‌داند در رویارویی نظامی با آمریکا قطعاً بازنده است و نمی‌تواند به دستاوردی برسد.
جلیلوند در پایان خاطرنشان می‌کند: فضای سیاسی حاکم بر شرق آسیا با دیگر نقاط جهان قابل مقایسه نیست زیرا اصل در آن منطقه تجارت، بازرگانی و اقتصاد است و سوگیری‌های نظامی بیشتر از آن که تهاجمی و کنشی باشد صرفاً جنبه‌ی بازدارندگی دارد!