آفتاب یزد ـ رضا بردستانی – خبرنگار بین الملل: ‌ استاد تاریخ و روابط بین‌الملل دانشگاه با اشاره به خواست کشورهای اروپایی برای سرمایه گذاری‌های هنگفت در خاورمیانه برای اشتغال زایی و رهایی از تورمی که هر روز بالاتر می‌رود به آفتاب یزد گفت:«یکی از دلایلی که کشورهای اتحادیه اروپا در سیاست‌های تهاجمی کاخ سفید […]

آفتاب یزد ـ رضا بردستانی – خبرنگار بین الملل: ‌ استاد تاریخ و روابط بین‌الملل دانشگاه با اشاره به خواست کشورهای اروپایی برای سرمایه گذاری‌های هنگفت در خاورمیانه برای اشتغال زایی و رهایی از تورمی که هر روز بالاتر می‌رود به آفتاب یزد گفت:«یکی از دلایلی که کشورهای اتحادیه اروپا در سیاست‌های تهاجمی کاخ سفید در اقصی نقاط جهان با آمریکا همراهی نمی‌کنند(نظیر عدم همراهی ایتالیا و اسپانیا در ائتلاف دریایی علیه حوثی ها) به این دلیل است که می‌دانند این سیاست‌های تهاجمی هیچ ثمره‌ای جز هزینه زایی در پی نخواهد داشت.»
علی بیگدلی با تأکید بر این موضوع که، حمله به حوثی‌ها باعث قدرتمندتر شدن آن‌ها خواهد شد افزود: «آمریکا به جای حمله به حوثی‌ها می‌توانست با یک دیپلماسی هوشمندانه از ایران، روسیه و ترکیه بخواهد تا حوثی‌ها دست از حملات خود علیه کشتی‌های عبوری از دریای سرخ بردارند که متأسفانه بدترین گزینه ی ممکن یعنی حمله ی نظامی را در دستور کار قرار داد و این احتمال که این حملات با شدت بیشتری ادامه پیدا کند حتماً وجود دارد.»
وی ادامه داد: حوثی‌ها چیزی برای از دست دادن ندارند، در جنگ‌های چریکی و پارتیزانی طی هشت سال مقاومت در برابر ریاض کارآزموده شده اند، سرزمین وسیعی دارند و شکست دادن آن‌ها چه از راه دریا و آسمان و چه از طریق خشکی تقریبا غیر ممکن است که اگر ممکن بود
لابد عربستان باید موفق به این کار می‌شد!

آمریکا خروج از اتحادیه اروپا را به لندن تحمیل کرد
علی بیگدلی با بررسی بحران خاورمیانه از منظر آمریکا، انگلستان و اتحادیه اروپا به آفتاب یزد گفت: بارها گفته‌ام خروج انگلستان از اتحادیه ی اروپایی یکی از اشتباهات پر هزینه‌ای بود که هزینه‌های سنگینی
به این کشور تحمیل کرد و دلیل اصلی خروج بریتانیا از اتحادیه نیز تحمیل سیاست‌های کاخ سفید و دادن تعهداتی بود که تقریباً آمریکایی‌ها به هیچ کدام از آن‌ها عمل نکردند. وی می‌افزاید: انگلستان همزمان با خروج از اتحادیه با زیانی سی میلیارد یورویی مواجه شد چون ۳٫۵ میلیون انگلیسی در سراسر اروپا مشغول به کار بودند که با نهایی شدن «برگزیت» عملاً این منبع درآمد نیز با چالش خیلی جدی رو در رو شد.
بیگدلی معتقد است؛ دیوید کامرون چهره ی محبوب‌تر و موجه‌تری برای نخست وزیری انگلستان است و قطعاً بازگشت او به کابینه به عنوان وزیر امور خارجه، مسیر را برای نخست وزیری او هموارتر خواهد کرد.
وی تأکید می‌کند: تردید ندارم ریشی سوناک در انتخابات آتی نخست وزیری در انگلستان شکست خورده و جای خود را باید به کامرون بدهد.این استاد دانشگاه به اشاره به این که بریتانیا هویتی سنتی دارد و حال شاهدیم انگلیسی‌ها در تلاش هستند تا به سنت‌های خود بازگردند اظهار می‌دارد: اگرچه انگلستان همواره در سیاست‌های بین‌المللی کاخ سفید، چشم بسته با ایالات متحده همراهی می‌کند اما به خوبی می‌داند این همراهی چه گرفتاری‌هایی برای این کشور به وجود خواهد آورد.

هیلی محبوب است اما شانس رئیس جمهور شدن او پایین است
علی بیگدلی در ادامه به وضعیت فعلی رقابت‌های انتخاباتی در ایالات متحده آمریکا پرداخته می‌گوید: به همان اندازه که از شکست بایدن در انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۲۴ آمریکا مطمئنم به همان اندازه نیز معتقدم اگرچه محبوبیت نیکی هیلی که در زمان ریاست جمهوری ترامپ، نماینده ی او در سازمان ملل بود، از ۱۲ درصد به ۲۵ درصد رسیده اما این افزایش محبوبیت تضمینی برای رئیس جمهور شدن «هیلی» به شمار نخواهد آمد.وی ادامه می‌دهد: اگرچه طبق قانون اساسی آمریکا، رئیس جمهور شدن یک زن هیچ منعی ندارد اما به دلایلی که بارها برشمرده‌ام بعید می‌دانم جامعه ی آمریکایی به ویژه سفید پوستان و جمهوری خواهان تن به رئیس جمهور شدن نیکی هیلی بدهند و همچنان و تا این لحظه در نهایت همه ی راه‌ها به دونالد ترامپ ختم خواهد شد چون هرچه در بین نامزدها بنگریم اگرچه ترامپ شخصیت و پرستیژ ریاست جمهوری آمریکا را دارا نیست اما بهتر از او نیز سراغ نداریم که بتواند وضعیت آشفته ی آمریکایی‌ها را سر و سامان بدهد.بیگدلی با تأکید بر این نکته که؛ بحران اوکراین و غزه بر انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۲۴ آمریکا، به نفع جمهوری خواهان و به زیان دموکرات‌ها تأثیر خواهد گذاشت اضافه کرد: هنوز رقابت‌ها وارد فاز اصلی نشده ولی با داغ‌تر شدن مناظره‌ها و باز شدن پای سیاست خارجی امریکا در مناظره ها، قطعاً ترامپ حرف‌های بسیاری برای گفتن خواهد داشت که به کام دموکرات‌ها تلخ خواهد آمد.

حمله به حوثی‌ها به همان اندازه اشتباه بود که حمله به عراق
علی بیگدلی با گفتن این مطلب که« حمله به حوثی‌ها به همان اندازه اشتباه بود که حمله به عراق، تبعات این اشتباه حتماً آمریکا و انگلستان را گرفتار خواهد کرد » به آفتاب یزد گفت: بایدن دچار همان اشتباهی شد که بوش در حمله به عراق و بعدها با حمله ی آمریکا به لیبی مرتکب شدند. وی با تأکید بر این موضوع که «آمریکایی‌ها ویران کردن بلد هستند نه آباد کردن، برای این گزاره مصادیق بسیاری در سطح جهان وجود دارد.» بیان می‌کند: بایدن کار بسیار اشتباهی کرد که به حوثی‌ها حمله کرد و اشتباه‌تر این که به این حملات ادامه دهد که احتمال آن نیز پایین نیست.بیگدلی می‌گوید: همین حملات باعث شده تا عربستان دچار سرگیجه‌ای عجیب شود زیرا، سکوت کند متهم به جانبداری از نتانیاهو و اسرائیل در جنگ علیه حماس و غزه خواهد شد و موضع بگیرد نیز ممکن است دوباره منافع این کشور توسط حوثی‌های یمن هدف قرار داده شده و مخمصه‌ای عجیب برای مقامات ریاض به وجود آورد کما این که طی هشت سال جنگ با یمنی‌ها بدون هیچ دستاوردی، عربستان سعودی عملاً متحمل خسارات زیادی شد و این مسئله در کل با سیاست‌های محمد بن سلمان که خواهان آرامش در منطقه برای جذب سرمایه‌گذاری و گردشگر برای توسعه ی همه جانبه عربستان است در تضاد کامل است. بیگدلی با اشاره به تجربه ی قبلی آمریکا در حمله به یمنی‌ها افزود: اگر اشتباه نکنم آمریکایی‌ها یک بار در ۲۰۱۶ هم به یمن حمله کردند که آن حملات نیز بی‌فایده و فاقد نتیجه بود. این کارشناس مسائل بین‌المللی در بخش دیگری از این گفتگو با مهم و حیاتی دانستن دریای سرخ در تجارت و بازار انرژی جهان می‌گوید: حوثی‌ها قطعاً با این حملات کوتاه نیامده و همچنان بر موضع خود خواهند ایستاد زیرا حرف اصلی آن‌ها پایان جنگ در غزه است و انتخاب این مسیر یعنی حمله به کشتی‌هایی که به مقصد اسرائیل در حرکت بودند دقیقاً برای تحت فشار قرار دادن اسرائیل برای پایان جنگ در غزه بود که یحتمل تا به این خواسته ی خود نرسند دست بر نخواهند داشت.

باهوش باشیم به دوران پسا غزه بیندیشیم
علی بیگدلی در ادامه به موضوع غزه و دوران پسا غزه پرداخته می‌گوید: اتخاذ هر سیاستی در گرماگرم جنگ غزه قطعاً می‌تواند بر دوران پسا غزه تأثیراتی عمیق باقی بگذارد. وی با توصیه به هوشمندی در اعلام مواضع و دیپلماسی منطقه‌ای می‌گوید: اسرائیلی‌ها در مرحله دوم بحران غزه لابد می‌خواهند با حزب الله لبنان درگیر شوند که احتمال آن نیز کم نیست فلذا ایران و دستگاه دیپلماسی و سیاست خارجی ایران باید به شدت اوضاع را زیر نظر داشته باشد و مراقبت کند تا آتش این جنگ‌های منطقه‌ای دامان ما را نگیرد.علی بیگدلی با اشاره به توقیف کشتی در نزدیکی دریای عمان گفت: این عمل یک قدرت نمایی دریایی بود که بیش از همه به نفع حوثی‌ها تمام شد و به آن‌ها روحیه ی رویین تنی داد.وی خاطرنشان کرد: همانطور که پیروزی غربگرایان در تایوان به نفع روسیه تمام شد روشن شدن آتش جنگ در دریای سرخ نیز بیش از همه مقامات کرملین را خوشحال خواهد کرد زیرا هرچه بحران در این منطقه شدیدتر شود قطعاً نگاه از اوکراین دورتر می‌شود و غربی‌ها به ویژه اروپایی‌ها بیش از همیشه خواهان فیصله ی جنگ در اوکراین خواهند شد که این مسئله به مسکو کمک می‌کند تا به هر آن چه در نظر دارد دست پیدا کند.

با فرافکنی موافق نیستم!
علی بیگدلی در برابر این موضوع که روشن کردن آتش بحران به نوعی فرافکنی برای سرپوش گذاشتن
بر مشکلات داخلی در انگلستان، آمریکا و برخی کشورهای عضو اتحادیه اروپایی است، می‌گوید: با فرافکنی موافق نیستم زیرا بحران فعلی در غرب آسیا به قدری پیچیده است که نمی‌توان بر این موضوع صحه گذاشت.
علی بیگدلی با تأکید بر این مسئله که« حمله به «حوثی ها» معمای «غزه» و «خاورمیانه» را پیچیده‌تر کرد!» افزود: به زودی کاخ سفید و مقامات لندن متوجه خواهند شد تصمیم حمله به یمن تا چه اندازه اشتباه و هزینه زا خواهد بود.

کشورهای توسعه یافته نگاه به درون را ترجیح می‌دهند
علی بیگدلی در بخش پایانی این گفتگو با اشاره به عدم همراهی اسپانیا و ایتالیا در همراهی با آمریکا و انگلستان برای حمله به حوثی‌ها خاطرنشان کرد: در نظام بین‌الملل نوین، کشورهای توسعه یافته نگاه
به درون را به شرکت در نزاع‌های بین‌المللی ترویج می‌دهند زیرا مشکلات داخلی این کشورها(تورم و بیکاری) اگر حل نشود شاید چندین کشور با سقوط سیاسی مواجه شوند. وی تأکید می‌کند: جهان، خواهان برگشتن آرامش به خاورمیانه است زیرا مترصد سرمایه گذاری‌های کلان و چندصد میلیاردی در این منطقه از دنیا است و ادامه ی بحران‌های اینچنینی در غرب آسیا را تاب نخواهند آورد به همین دلیل است که متذکر شدم تمامی کشورهای منطقه من جمله ایران با نگاهی به پس از بحران غزه باید تصمیم‌گیری و اعلام موضع کنند.
بیگدلی به این نکته نیز اشاره کرد که: اتحادیه ی اروپایی از بعد آغاز جنگ در اوکراین دچار یک
به هم ریختگی شده است و تقریباً آن انسجام همیشگی را از دست داده است.