در مقاله حاضر بازار بورس ایران از بعد تکنیکال مورد بررسی قرار خواهد گرفت. تا بدین جا محدوده ۱۹۳۰ الی ۱۹۵۰ در تلاش برای حفظ ناحیه حمایتی و ممانعت از ریزش بیشتر بازار می‌باشد ولی متاسفانه این حمایت چندان قدرتمند ظاهر نشده و حجم‌های بسیار ضعیفی در بازار معامله و وارد می‌شوند. تا بدین جا […]

در مقاله حاضر بازار بورس ایران از بعد تکنیکال مورد بررسی قرار خواهد گرفت. تا بدین جا محدوده ۱۹۳۰ الی ۱۹۵۰ در تلاش برای حفظ ناحیه حمایتی و ممانعت از ریزش بیشتر بازار می‌باشد ولی متاسفانه این حمایت چندان قدرتمند ظاهر نشده و حجم‌های بسیار ضعیفی در بازار معامله و وارد می‌شوند. تا بدین جا ورود پول درشت حقیقی با حجم بالا رویت نشده است که بتواند معامله گران را قدری دلگرم نماید و بیشتر سبز بودن‌های بازار واکنش ضعیف به سطوح حمایتی بوده که برای نوسان گیران سود‌های بسیار اندکی به همراه دارد (هرچند که نوسان گیری در این بازار اصلا توصیه نمی‌شود). برای اینکه بتوان با اطمینان بیشتر اقدام به ورود نمود باید چند فاکتور مدنظر قرار گیرد: ابتدا حداقل ۳روزکاری پشت سر هم بازار سبز باشد و دوم اینکه در آن بازه سبز بودن بازار، پر قدرت پول درشت حقیقی به بازار تزریق شود که بتواند از میانگین حجم چندماه اخیر چشمگیر‌تر باشد و ترجیحا بالای ۷۰۰۰ باشد. سوم اینکه محدوده ۲۰۵۰ پر قدرت شکسته شود و قیمت بالای آن تثبیت نماید که بتوان گفت در اصلاحات بعدی (به شرطی که ضعیف باشد) به دنبال نقطه ورود ایمن گشت. ولی متاسفانه تا بدین جا نشانه بازگشتی دیده نمی‌شود و اکثریت سهم‌های شاخص ساز هم یا در زیر مقاومت خود قرار دارند یا در حال ساخت سقف و کف‌های پایین‌تر هستند. نظریه غالب تحلیلگر چنین می‌باشد که بازار احتمالا اصلاحات بیشتری را شاهد باشد تا حوالی کانال ۱۸۰۰ که نقدینگی‌هایی برای برداشته شدن نهفته است. این مقاله هیچگونه پیشنهاد خرید و فروش نبوده و صرفا نظر شخصی تحلیلگر می‌باشد. رعایت اصول مدیریت ریسک و سرمایه الزامیست.