«برگزیت» همچنان قربانی می‌گیرد؟!

آفتاب یزد ـ رضا بردستانی – خبرنگار بین الملل: یک استاد روابط بین‌الملل دانشگاه با یادآوری
این نکته که؛ انگلیسی‌ها وقتی عضو اتحادیه هم بودند به بسیاری از توافقات آن اتحادیه پایبند نبودند
و عمل نمی‌کردند(واحد پول، قوانین مهاجرتی و گمرکی و…) به آفتاب یزد گفت: نظام سیاسی در انگلستان بر پایه سیستمی شکل گرفته است که با بسیاری از نظام‌های سیاسی در جهان و اروپا متفاوت است.
محسن جلیلوند می‌افزاید: انگلیسی‌ها به طور کلی ملت انعطاف پذیری هستند به این معنا که اگرچه با آن داد و هوار از اتحادیه خارج شدند اما اگر شرایط ایجاب کند به آسانی به اتحادیه باز خواهند گشت اما این که اصراری به این بازگشت داشته باشند، بعید می‌دانم.

انگلیسی‌ها ضرر کردند خیلی هم ضرر کردند!
این استاد روابط بین‌الملل با تأیید ضرر و زیان بریتانیایی‌ها از خروج از اتحادیه اروپا خاطرنشان کرد: انگلیسی‌ها از جمیع جهات بابت برگزیت متضرر شدند؛ سیاسی، اجتماعی و از همه مهم‌تر اقتصادی اما یادمان باشد؛ بریتانیایی ها، خیلی سخت و خیلی دیر حاضر به عذرخواهی می‌شوند اما این را هم باید بدانیم که اخلاقاً مردمانی انعطاف پذیر هستند و با سنجیدن شرایط اگر لازم بدانند و باید، حتما مقدمات بازگشت به اتحادیه اروپایی را در دستور کار قرار خواهند داد. وی خاطرنشان می‌کند: مهم‌ترین علت خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا(برگزیت) بیرون آمدن از زیر سیطره و هژمون آلمان و فرانسه بود اما طی سال‌هایی که از اتحادیه اروپا خارج شده‌اند متحمل خسارت‌هایی شده‌اند که شاید روزی تصمیم به بازگشت بگیرند اما این بازگشت به این آسانی‌ها امکانپذیر نخواهد بود زیرا، اتحادیه این بار شرایط سفت و سخت‌تری پیش پای لندن
خواهد گذاشت و بسیاری از مسائل را مانند قبل قبول نخواهد کرد.
جلیلوند می‌گوید: بریتانیا در حالی عضو اتحادیه بود که خیلی هم عضو و همراه نبود. این بار اگر بنای بازگشت داشته باشد شاید روی پوند انگلیس حساسیتی وجود نداشته باشد اما شرایطی را فراهم
خواهند کرد که انگلستان نتواند مثل گذشته، تافته‌ای جدا بافته باشد.

«برگزیت» همچنان قربانی می‌گیرد؟!
برگزیت سالانه ۱۰۰ میلیارد پوند (۱۱۳ میلیارد یورو) به اقتصاد بریتانیا ضرر زده است
بررسی‌ها نشان می‌دهد در یک بازه زمانی سیزده ساله، خانه شماره ۱۰ در خیابان داونینگ تا به امروز
پنج چهره به عنوان نخست وزیر را به خود دیده است:
ـ دیوید کامرون(۶ سال و ۶۴ روز) ـ ترزا می(۳ سال و ۱۲ روز) ـ بوریس جانسون(۳ سال و ۴۵ روز) ـ
لیز تراس(۵۰ روز!) ـ و ریشی سوناک تا به امروز(۱ سال و ۲۲ روز)
در بین این نام ها، دیوید کامرون اما سرنوشتی عجیب‌تر دارد و لیز تراس از کامرون عجیب تر؛ در بین نخست وزیران انگلستان، همچنان نام دو زن وجود دارد(مارگارت تاچر و لیز تراس) که یکی رکورد دار بیشترین مدت نخست وزیری است(۱۱ سال و ۲۰۹ روز) و خانم تراس با فقط ۵۰ روز نخست وزیری
حائز رکورد کمترین مدت نخست وزیری در تاریخ بریتانیا اما کامرون که به دلیل پیروزی حامیان برگزیت از سمت نخست وزیری مجبور به کناره‌گیری شد پس از تحولات اخیر بازهم به داونینگ استریت بازگشته اما این بار به عنوان وزیر امور خارجه که این بازگشت و در پی آن احتمال برگزاری انتخابات زودهنگام، حرف و حدیث‌هایی به همراه داشته است.
در کنار این بررسی اما گزارش‌های اقتصادی حکایت از آن دارد که منهای تزلزل در نظام سیاسی بریتانیا، خروج از اتحادیه برای بریتانیایی‌ها سالانه ۱۰۰ میلیارد پوند(۱۱۳ میلیارد یورو) ضرر و زیان درپی داشته است که رقم اندکی نیست!

تنها یک سوم از سرمایه‌گذاری‌های اتحادیه اروپا در بریتانیا جبران می‌شود
نتیجه یک گزارش(این گزارش شهریور سال جاری منتشر شده است) در بریتانیا نشان می‌دهد که بخش دولتی این کشور پس از برکسیت بیش از ۶۰ درصد کمتر از بانک سرمایه‌گذاری اروپا در بریتانیا سرمایه‌گذاری کرده است. بانک سرمایه‌گذاری اروپا تا پیش از برکسیت به مدت بیش از چهار دهه تامین‌کننده مالی بسیاری از طرح‌های مهم در بریتانیا بود. تونل کانال مانش، سیستم حمل و نقل شهری منچستر، توربین‌های بادی در دریا و ارتقای شبکه الکتریسیته بریتانیا از جمله این طرح‌‌ها بود. طبق گزارش روزنامه «گاردین» بررسی‌های انجام شده نشان می‌دهد که بانک سرمایه‌گذاری اروپا به طور میانگین
بین سال‌های ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۶ میلادی شش میلیارد و چهارصد میلیون پوند در بریتانیا سرمایه‌گذاری کرده بود. این در حالی است که ساز و کار سرمایه‌گذاری ایجاد شده توسط دولت بریتانیا پس از برکسیت تنها دو میلیارد و چهارصد میلیون پوند در این کشور سرمایه‌گذاری کرد.
این رقم تنها به اندازه یک سوم سرمایه‌گذاری‌هایی است که از سوی بانک سرمایه‌گذاری اروپا صورت می‌گرفت. به این ترتیب سرمایه‌گذاری‌ها در بریتانیا پس از برکسیت به میزان دو سوم کاهش یافته است.
از سوی دیگر به نظر می‌رسد که نهادهای سرمایه‌گذاری دولتی جدید در بریتانیا (مانند بانک سرمایه‌گذاری ملی اسکاتلند و بانک تجاری بریتانیا) کمتر از بانک سرمایه‌گذاری اروپا به طرح‌های زیرساختی توجه نشان داده‌اند.
گزارش مذکور درباره کارایی ساز و کار سرمایه‌گذاری ایجاد شده توسط دولت بریتانیا پس از برکسیت از سوی اندیشکده «بریتانیا در اروپای متحول» (UK in a Changing Europe) منتشر شده است. احزاب مخالف دولت بریتانیا از جمله حزب کارگر در پی انتشار این گزارش از عملکرد حزب
حاکم محافظه‌کار و عدم توفیق دولت در سرمایه‌گذاری در بخش صنعتی انتقاد کردند.

نتایج یک نظرسنجی: بیش از نیمی از بریتانیایی‌ها از برکسیت پشیمان هستند
نتایج یک نظرسنجی (این نظر سنجی اواخر تیرماه سال جاری انجام شده است) نشان داد که بیشتر بریتانیایی‌ها تصمیم برای خروج این کشور از اتحادیه اروپا را یک اشتباه می‌دانند. این نظرسنجی که توسط موسسه بین‌المللی یوگو (YouGov) انجام شده، نشان داد تعداد کسانی که برکسیت را یک اشتباه دانسته‌اند به یک رکورد رسیده است. بر اساس این پژوهش ۵۷ درصد بریتانیایی‌ها تصمیم خود برای خروج از اتحادیه اروپا در سال ۲۰۱۶ میلادی را غلط دانسته‌اند در حالی‌که ۳۲ درصد همچنان از آن حمایت می‌کنند.
بیشتر از نیمی از پاسخ دهندگان به این نظرسنجی یعنی حدود ۵۵ درصد گفته‌اند که اگر امروز همه‌پرسی برگزار شود، به پیوستن مجدد به اتحادیه اروپا رأی می‌دهند. در مقابل ۳۱ درصد تاکید کرده‌اند که همچنان موافق بیرون ماندن از اتحادیه هستند. موسسه «یوگو» می‌گوید که نتایج نشان‌دهنده یک تغییر قابل توجه از ژانویه ۲۰۲۱ میلادی است؛ زمانی که ۴۹ درصد گفتند به پیوستن مجدد و ۳۷ درصد هم به خارج ماندن رأی خواهند داد.
ریشی سوناک، نخست‌وزیر بریتانیا در ماه مه(اردیبهشت سال جاری) گفته بود که برکسیت مزایایی را به همراه داشته و توانسته به کاهش مالیات بر ارزش افزوده برخی کالاها همچنین به ارزان‌تر شدن آبجو و محصولات بهداشتی کمک کند. با این وجود اقتصاددانان می‌گویند بندرهای آزاد یا همان مناطق ویژه که شامل معافیت‌های مالیاتی و گمرکی و مقررات تجاری ساده شده، بعید است که اقتصاد بریتانیا را تقویت کند اما ممکن است به عنوان ابزار توسعه منطقه‌ای ارزش محدودی داشته باشد.
نتایج پژوهش‌ها همچنین نشان می‌دهد که برکسیت یکی از دلایل وقوع رکود اقتصادی در بریتانیا بوده و سرمایه‌گذاری تجاری بریتانیا از اواسط سال ۲۰۱۶ میلادی بر خلاف سایر اقتصادهای پیشرفته به سختی رشد کرده است. نظرسنجی «یوگو» از بیش از ۲ هزار بریتانیایی همچنین نشان داد که ۶۳ درصد برکسیت را بیشتر یک شکست می‌دانند تا موفقیت. در حالی که ۱۲ درصد آن را بیشتر موفقیت آمیز دانسته‌اند و ۱۸ درصد دیگر گفتند که هیچ کدام از این دو نیست.

دیوید کامرون نخست وزیر می‌شود؟
از چرچیل به بعد، هیچ نخست وزیری مجدداً به این سمت منصوب نشده است!
جلیلوند در پاسخ به این پرسش که آیا احتمال نخست وزیری دیوید کامرون وجود دارد یا نه با این توضیح که اساساً کناره‌گیری کامرون از نخست وزیری ریشه در برگزیت داشت؟ می‌گوید: به این پرسش باید دو پاسخ جداگانه داد. یکی این که؛ آیا کامرون چنین قصدی دارد یا نه؟ که باید نیت خوانی کرد و ممکن نیست اما اگر منظورتان آمادگی فضای سیاسی در لندن است پاسخ حتما آری است زیرا شرایط به گونه‌ای است که می‌توان به نخست وزیری مجدد دیوید کامرون نیز اندیشید اما پیشتر دیدیم که جانسون حتی با دریافت این پیشنهاد به آن روی خوش
نشان نداد.
این کارشناس مسائل سیاسی با تأکید بر این مسئله که، اساساً شیوه و حتی معیشت انگلیسی‌ها با تمام اروپا متفاوت است، خاطرنشان می‌کند: نکات مهمی وجود دارد که دانستن آن فهم ذهنیت سیاسی انگلیسی‌ها را آسان‌تر می‌کند. مثلاً انگلیسی‌ها خود را در قد و قواره ی یک قاره می‌دانند یا این که، گرایش انگلیسی‌ها به سمت امریکا بسیار بیشتر از گرایش داشتن به اتحادیه ی اروپایی است و سوم این که، وقتی انگلیسی‌ها درون اتحادیه بودند احساس می‌کردند از مناسبات جهانی فاصله گرفته‌اند البته این برای زمانی بود که انگلستان هنوز جزء قدرت‌های تراز اول در جهان بود نه امروز که انگلستان به یک قدرت درجه دو تبدیل شده است.

انگلیسی‌ها به صورت تاریخی«بالانسر» بوده اند
جلیلوند در ادامه به نقش سیاسی ـ تاریخی بریتانیایی‌ها در مناسبات جهانی اشاره می‌کند و می‌گوید: انگلیسی‌ها همیشه در جایگاه «بالانسر» ظاهر شده‌اند به این معنا که در گروه بندی‌ها همیشه تلاش می‌کردند موازنه‌ها را تنظیم کنند اما شرایط امروز جهان بسیار تغییر کرده و از این رو است که نمی‌توان برای یک هفته ی دیگر لندنی‌ها نیز تحلیل دقیقی ارائه داد.

محسن جلیلوند در بخش پایانی این گفت و گو خاطرنشان می‌کند: اگرچه روی کاغذ، محافظه کاران قدرت مطلق در بریتانیا را بر عهده دارند اما این بدان معنا نیست که قدرت در انگلستان قبضه یک حزب باشد. دیدیم که جانسون برای تشکیل دولت مجبور به ائتلاف شد پس بازهم ممکن است چنین اتفاقاتی رخ بدهد.
این استاد دانشگاه می‌گوید: شرایط امروز جهان شاید انگلیسی‌ها را مجبور به اتخاذ تصمیماتی سخت کند اما نباید از نظر دور داشت که نخست وزیر در نظام سیاسی انگلستان همه کاره نیست ضمن آن که باید توجه داشته باشید تصمیماتی که لندنی‌ها می‌گیرند خیلی به مسائل اروپا و آمریکا مربوط نیست اما به آن‌ها بی‌توجهی نیز نشان نخواهند داد.