آفتاب یزد – رضا بردستانی: یک استاد جامعه‌شناسی دانشگاه با اشاره به مؤلفه‌های تأثیرگذار بر رخدادهای اجتماعی نظیر انتخابات به آفتاب یزد گفت: رشد اقتصادی صفر در دهه‌ی ۹۰ آسیب‌ها و معضلاتی بر جای گذاشت که خود را در اشکال مختلف به رخ می‌کشد. علیرضا شریفی یزدی افزود: ۱۰ سال مورد اشاره، توسعه تبدیل به […]

آفتاب یزد – رضا بردستانی: یک استاد جامعه‌شناسی دانشگاه با اشاره به مؤلفه‌های تأثیرگذار بر رخدادهای اجتماعی نظیر انتخابات به آفتاب یزد گفت: رشد اقتصادی صفر در دهه‌ی ۹۰ آسیب‌ها و معضلاتی بر جای گذاشت که خود را در اشکال مختلف به رخ می‌کشد. علیرضا شریفی یزدی افزود: ۱۰ سال مورد اشاره، توسعه تبدیل به فرسایش شد، سرمایه‌ها مستهلک شدند، جاده‌ها از بین رفت، کارخانه‌ها فرسوده شدند و بهره وری عملاً به فرسایش و رکود تبدیل شد.
این استاد دانشگاه در ادامه با اشاره به تورم، گرانی، مسکن، معضلات آموزشی، مباحث بهداشتی، خالی شدن صندلی تخصص‌ها در پزشکی، تبدیل پدیده‌ی مهاجرت به سونامی فرار از مملکت، تبدیل به رؤیا شدن خانه دار شدن نسل نو، معضلات خانوادگی نظیر طلاق و… اظهار می‌دارد؛ مجموع این مسائل سه عارضه به دنبال دارد که به طور خلاصه می‌توان آن را به:
– کاهش سرمایه‌های اجتماعی
-عدم وجود شفافیت
– کاهش اعتماد افقی (مردم به مردم) و عمودی(مردم به نهادها و سازمان ها) در جامعه
– پایین آمدن مشارکت‌های اجتماعی از جمله مشارکت در انتخابات
تقسیم‌بندی کرد.
وی با اشاره به دوران هشت ساله‌ی ریاست جمهوری محمود احمدی‌نژاد و حیف و میل درآمدهای نفتی تأکید کرد: درآمدهای هنگفت نفتی طی سال‌های ۸۸ تا ۹۲ را باید موهبتی دانست که قدر ندانستیم و این روزها داریم تاوان همان
قدر ندانستن‌ها را پس می‌دهیم.

 انتخابات برگزار می‌شود اما…
علیرضا شریفی یزدی با اشاره به این واقعیت که نظام و حاکمیت عملاً در این فرصت کم برای این همه معضلات اقتصادی – اجتماعی کاری نمی‌تواند انجام دهد اظهار کرد: این انتخابات با هر میزان مشارکت – که امیدواریم مشارکت قابل قبولی باشد که اگر نباشد ما باید منتظر تشکیل مجلسی ضعیف باشیم – برگزار خواهد شد اما مجموعه‌ای از کمبودها و معضلاتی که محصول یک دهه توقف رشد اقتصادی و دو دهه بی‌توجهی به سرمایه‌گذاری و توسعه است در بلند مدت حتماً آسیب‌هایی بسیار جدی را پدید خواهد آورد و شاخص‌ها به طرز نگران‌کننده بدتر و بدتر خواهد شد.
این استاد دانشگاه در تشریح مسائل مختلف با دست گذاشتن بر مباحث آموزشی بر اساس آمارهای رسمی ابراز نگرانی کرد که طی سال‌های آینده ما با خیل عظیمی از کم سوادی و بیسوادی مواجه خواهیم شد.
وی ادامه داد: با خالی شدن صندلی تخصص‌ها در حوزه‌ی پزشکی در کنار مهاجرت پزشکان ما در آینده با یک کمبود نگران‌کننده در حوزه‌ی پزشکی به خصوص پزشکان متخصص مواجه خواهیم بود که یک برنامه ریزی مدون و مسئولیت شناسانه را مطالبه می‌کند.
علیرضا شریفی یزدی می‌افزاید: بزرگترین معضلی که تقریباً هیچ کاری برای آن نمی‌توان انجام داد، بحث مسکن است که عملاً نسل نو را برای خانه دار شدن تنها گذاشته و با رسیدن مدت انتظار به ۱۲۷ سال برای خانه دار شدن باید پذیرفت برای نسل نو ما، خانه دار شدن قطعاً یک رؤیا است.
علیرضا شریفی یزدی در یک جمع بندی کلی به آفتاب یزد گفت: در چنین وضعیتی عملاً نمی‌دانیم باید چه انتظاری از مردم داشته باشیم، چه پیش‌بینی از مشارکت به واقعیت می‌تواند نزدیک باشد و مجاب کردن جامعه به روی خوش نشان دادن به انتخابات معلوم نیست تا چه حد به موفقیت نزدیک شود اما این یک واقعیت است که بدون مشارکت قابل قبول نباید منتظر تشکیل مجلسی قوی باشیم زیرا با پایین آمدن مشارکت عملاً بخش‌های مهمی از جامعه در یک انتخابات مهم غایب خواهند بود و این یعنی مجلس تشکیل شده، حاصل همه‌ی آراء و اندیشه‌های حاضر در جامعه‌ی فعلی ایران نیست.
این استاد دانشگاه با ابراز این آرزومندی که: «امیدواریم انتخابات خوبی برگزار شود» تأکید کرد: نمی‌توان در صورت پایین بودن مشارکت به جامعه خُرده گرفت و آن‌ها را متهم به برخی مباحث کرد زیرا در شرایطی که برای مزد کارگران هنوز تصمیمی اتخاذ نشده، مطالبات فرهنگیان بلاتکلیف است، گرانی و تورم به جای خود محکم چسبیده‌اند و مشکل مسکن علی رغم تمامی تلاش‌ها ذره‌ای تغییر نکرد، پایین آمدن مشارکت می‌تواند طبیعی‌ترین واکنش اجتماعی به مشکلاتی باشد که لاینحل باقی مانده است.
وی با این تذکر که جامعه در نهایت خودش باید تصمیم بگیرد که کدام مسیر را برگزیند (مشارکت یاعدم مشارکت) گفت: حتماً در کوتاه مدت نمی‌توان برای این همه مشکل چاره اندیشی کرد پس باقی می‌ماند تصمیم اجتماعی برای مواجهه با انتخابات که باید منتظر ماند و دید که مردم نسبت به این انتخابات چه واکنشی نشان خواهند داد که مشارکت بهتر ازعدم مشارکت است اما از این انتخابات مهم تر، چاره اندیشی برای حل معضلاتی است که بر اساس آمارهای رسمی، اصلاً در وضعیت خوبی به سر نمی‌برد و دست روی دست گذاشتن نیز اوضاع را هر روز وخیم‌تر خواهد کرد که نیازی هم به پیش‌بینی و پیشگویی ندارد!