آفتاب یزد ـ رضا بردستانی – خبرنگار بین الملل: یک استاد تاریخ و روابط بین‌الملل دانشگاه ضمن نام بردن از بسیاری سرمایه‌گذاری‌ها حتی هنگفت که در برخی کشورهای آمریکای لاتین انجام دادیم و نتیجه یا نتایج آن هیچ گاه مشخص نشد خاطرنشان کرد:«در نظام بین‌الملل، برخورداری از استراتژی تعریف شده یک اصل است.» علی بیگدلی […]

آفتاب یزد ـ رضا بردستانی – خبرنگار بین الملل: یک استاد تاریخ و روابط بین‌الملل دانشگاه ضمن نام بردن از بسیاری سرمایه‌گذاری‌ها حتی هنگفت که در برخی کشورهای آمریکای لاتین انجام دادیم و نتیجه یا نتایج آن هیچ گاه مشخص نشد خاطرنشان کرد:«در نظام بین‌الملل، برخورداری از استراتژی تعریف شده یک اصل است.»
علی بیگدلی می‌افزاید: بسیاری از تصمیماتی که برای حضور در «حیاط خلوت آمریکا» گرفتیم ناشی از تصمیمات آنی بود که پشت آن استراتژی مشخصی وجود نداشت و به همین دلیل بعد از این همه سال حضور می‌توان چنین ادعا کرد که دستاوردهای مطلوبی نداشتیم چون برنامه ریزی‌ها مقطعی و کوتاه‌مدت بود.

پس از ۲۲ سال؛ رئیس جمهور کوبا به تهران سفر می‌کند
«میگل دیاز کانل» رئیس جمهور کوبا به دعوت رسمی رئیس جمهوری اسلامی ایران پس از ۲۲ سال از آخرین سفر فیدل کاسترو رئیس جمهور فقید این کشور در صدر هیئت عالیرتبه سیاسی و اقتصادی وارد تهران خواهد شد. به گزارش ایسنا، مراسم استقبال رسمی از رئیس جمهور کوبا صبح روز دوشنبه توسط سید ابراهیم رئیسی و در مجموعه فرهنگی تاریخی سعدآباد برگزار خواهد شد.
پس از مراسم استقبال رسمی و معارفه هیئت‌های همراه، ملاقات خصوصی روسای دو کشور، نشست مشترک هیئت‌های عالی‌رتبه و مراسم امضای اسناد و تفاهمنامه‌های همکاری برگزار می‌شود و سپس
دو رئیس جمهور در نشست مطبوعاتی مشترک نتایج و دستاوردهای رایزنی‌های فیمابین را تشریح خواهند کرد. میگل دیاز کانل در جریان این سفر علاوه بر دیدار رسمی با سید ابراهیم رئیسی دیدارهایی نیز با برخی مقامات عالی‌رتبه کشورمان خواهد داشت و از نمایشگاه توانمندی‌ها و آخرین دستاوردهای فناورانه جمهوری اسلامی ایران و نیز انستیتو پاستور که در عرصه‌های پزشکی و دارویی با کوبا همکاری دارد، بازدید خواهد کرد. پس از سفر فیدل کاسترو رئیس جمهور فقید کوبا در خردادماه سال ۱۳۸۰، این نخستین سفر رئیس جمهور این کشور به ایران است.
خرداد ماه امسال سید ابراهیم رئیسی در قالب سفر منطقه‌ای به آمریکای لاتین پس از ۱۲ سال به دعوت رسمی همتای کوبایی خود به هاوانا سفر کرده بود که در جریان این سفر ۶ سند و تفاهمنامه همکاری در بخش‌های قضائی، همکاری‌های جامع سیاسی، مناسبات گمرکی و مشارکت در حوزه فناوری اطلاعات به امضای مقامات عالی‌رتبه دو کشور رسیده بود.

نگاهی به فضای سیاسی حاکم بر آمریکای لاتین
علی بیگدلی در گفتگویی کوتاه با بررسی فراز و نشیب‌هایی که آمریکای لاتین طی حداقل ۲۰۰ سال گذشته به خود دیده، می‌گوید: عمده تلاش ابرقدرت‌ها برای حضور در آمریکای لاتین که عملاً پس از فروپاشی شوروی سابق به طور کلی از سکه افتاد به دلیل نزدیکی به ایالات متحده است و از دیر باز این منطقه از جهان به «حیاط خلوت آمریکا» تعبیر می‌شود.
روزگاری شوروی، اندکی بعد آمریکا، چین، اتحادیه اروپا و بعد تر، بسیاری از کشورها صرفاً به این دلیل به آمریکای لاتین نظر داشتند که ذهنیت آمریکایی‌ها را به هم بریزند.
این استاد دانشگاه با تأکید بر این نکته که:«آمریکای لاتین فضای یکدستی از منظر سیاسی ندارد»
اظهار داشت: حضور چندین ساله ی روس ها(شوروی سابق) چندان نفعی برای مردمان آمریکای لاتین نداشت چون روس‌ها سرمایه گذاری‌های سخاوتمندانه‌ای در آن جا نداشتند و هنوز بسیاری از کشورهای این منطقه با فقر دست و پنجه نرم می‌کنند. وی ادامه داد: وجود نفت، مس، لیتیوم و دیگر مواد معدنی باعث شده همواره قدرت‌های بزرگ به این منطقه توجه داشته باشند اما نزدیکی به ایالات متحده هرگونه تحرک بزرگ اقتصادی را در هاله‌ای از ابهام فرو برده است.
بیگدلی با مروری بر تاریخ آمریکای لاتین به آفتاب یزد گفت: از زمان آیزنهاور بود که آمریکا تصمیم گرفت از آمریکای لاتین به سمت خاورمیانه بیاید و از آن زمان اگرچه همیشه مراقب تحولات سیاسی در این منطقه بود اما استراتژی آمریکا بر این اصل استوار شد که سرمایه‌گذاری اصلی در سیاست خارجه‌اش را معطوف به خاورمیانه کند.

ایرانی‌ها از دیر باز به آمریکای لاتین، خصوصاً کوبا علاقه مند بوده اند
بیگدلی با اشاره به آیند و روند رؤسای جمهور سابق و لاحق ایران به این منطقه از جهان، گلایه مندانه و منتقدانه خاطرنشان می‌سازد: نبود یک استراتژی مشخص، بلند مدت و هدفمند باعث شده از سرمایه‌گذاری‌های گاه کلان، نفع و دستآورد قابل ملاحظه‌ای نداشته باشیم و اصلِ حضور در این منطقه بیشتر به تقابل با آمریکا خلاصه می‌شده و برنامه ریزی مدون دیگری شاهد نبوده ایم. بیگدلی با گفتن این موضوع که:«نمی دانم رئیس جمهور کوبا با چه برنامه و اهدافی راهی تهران می‌شود» بیان کرد: نه تنها در آمریکای لاتین که در آفریقا نیز به توفیقی دست پیدا نکردیم که همه را باید ذیل عدم وجود یک برنامه هدفمند و بلند مدت تعریف کرد.این استاد تاریخ و روابط بین‌الملل دانشگاه می‌افزاید: هر دولتی در هر کجای دنیا که روی کار می‌آید در زمینه‌های مختلف(سیاست، اقتصاد، فرهنگ و…)استراتژی‌هایی برای خود تعریف می‌کند و بر همان اساس گام بر می‌دارد این در حالی است که نوع نگاه دولت‌های تشکیل شده در جمهوری اسلامی ایران نسبت به آفریقا و آمریکای لاتین همواره دچار نوسانات معناداری بوده‌اند؛ در یک زمان این دو منطقه برای ما خیلی اهمیت پیدا می‌کند و در برهه‌ای عملاً هیچ نگاه و برنامه‌ای برای آفریقا و آمریکای لاتین نداریم که همین مسئله برای کشورهای مقصد نیز سؤال برانگیز خواهد بود.

بالاخره می‌خواهیم با دنیا تعامل داشته باشیم یا نه؟
علی بیگدلی در بخش دیگری از این گفتگو خاطرنشان می‌سازد: مسئله ی مهم و مبنایی که باید حل شود این است که بالاخره در راستای تعامل با دنیا گام بر می‌داریم یا هنوز در تردید به سر می‌بریم؟
وی ادامه می‌دهد: بارها گفته‌ام باز هم می‌گویم؛ باید دو نوع نگاه بر سیاست داخلی و خارجی ما حکمفرما شود، در سیاست داخلی بر اساس ایدئولوژی‌ها و در سیاست خارجی بر مبنای خواست و مطالبات بین‌المللی باید حرکت کنیم جز این اگر باشد دنیا نیز رغبتی برای تعامل با ما نخواهد داشت.
بیگدلی خاطرنشان می‌سازد: ما برای تعامل با دنیا الگو‌سازی کنیم، کره جنوبی و ترکیه، هرکدام به نوعی می‌توانند در تعامل با دنیا راه‌های برون رفت از برخی بن بست‌ها را به ما نشان بدهند. در همین فقره ی آمریکای لاتین باید بدانیم چه می‌خواهیم، چگونه باید بخواهیم و برای رسیدن به اهدافی که داریم چه باید‌ها و نبایدهایی باید رعایت شود. صرف توجه خاص یک دولت و بی‌توجهی دولتی دیگر نمی‌تواند ما را به نزدیکی‌های اهداف مان نیز برساند.

آمریکا اجازه ی فعالیت‌های نظامی ـ اطلاعاتی در آمریکای لاتین به ایران نمی‌دهد
علی بیگدلی در پایان می‌گوید: هر دولتی متوجه آمریکای لاتین شده(دولت‌های مستقر در ایران) به‌خوبی متوجه شده است که آمریکایی‌ها جلوی هر گونه فعالیت نظامی و امنیتی ـ اطلاعاتی ما را خواهند گرفت پس می‌ماند سرمایه گذاری‌های اقتصادی که باید به یاد داشته باشیم دولت‌های حاضر در آمریکای لاتین بیش و پیش از آن که متمایل به شرق و یا غرب باشند خود تحت سیطره ی تحولاتی هستند که بر سیاست خارجی آمریکا حاکم است کما این که دیدیم شوروی سابق با تمام نفوذی که در این منطقه از جهان داشت نه نفع چندانی برد و نه سرمایه گذاری‌های سخاوتمندانه‌ای انجام داد. همین حالا نیز بسیاری از کشورهای آمریکای لاتین با فقر دست و پنجه نرم می‌کنند. بیگدلی تأکید می‌کند: این‌هایی که گفته شد صرفاً برای یادآوری است یعنی بدانیم قدم در چه محیطی و با چه مختصاتی می‌گذاریم تا به اصطلاح بی‌گدار به آب نزنیم!