آفتاب یزد ـ رضا بردستانی: محمدباقر قالیباف رئیس مجلس شورای اسلامی در بخشی از سخنرانی خود در مراسم گرامیداشت روز دانشجو در واحد علوم تحقیقات دانشگاه آزاد اسلامی گفت:«به من می‌گویید لیست انتخابات شورای ائتلاف چطور نوشته می‌شود، منِ محمدباقر قالیباف که با لطف مردم تهران نمایندگی آن‌ها را برعهده دارم و ۱۲ سال سابقه […]

آفتاب یزد ـ رضا بردستانی: محمدباقر قالیباف رئیس مجلس شورای اسلامی در بخشی از سخنرانی خود در مراسم گرامیداشت روز دانشجو در واحد علوم تحقیقات دانشگاه آزاد اسلامی گفت:«به من می‌گویید لیست انتخابات شورای ائتلاف چطور نوشته می‌شود، منِ محمدباقر قالیباف که با لطف مردم تهران نمایندگی آن‌ها را برعهده دارم و ۱۲ سال سابقه نوکری آن‌ها را داشتم اگر در سال ۹۸ اسم خودم را می‌نوشتم و ۲۹ نفر دیگر را براساس سلیقه خودم داشتم و می‌گفتم من به هیچ گروهی وابسته نیستم تمام آن لیست به مجلس راه پیدا می‌کرد، اما من چنین کاری نکردم و قدرت‌طلبی نکردم.»
عارضیم خدمت ریاست محترم پارلمان که؛ در یکی از استان ها، در دوران ریاست جمهوری حسن روحانی، مسئول یکی از احزاب گفته بود:«مردم آن قدر ما را قبول دارند که برای انتخابات مجلس حتی اگر یک تکه «چوب خُشک» به عنوان نامزد معرفی می‌کردیم همه به او رأی می‌دادند» بگذریم از کارنامه ی آن نماینده ی
نگون بخت که از بعدِ این ادعا، معروف شده بود به «چوب خُشک»، کار به جایی رسید که در اواخر دوران نمایندگی وی، حزب حامی حتی به تلفن‌های آن نماینده نیز پاسخ نمی‌داد.


در مقام ادعا، مدعی مجاز است هر مطلبی را با هر غلظتی بیان کند اما برخی ادعاها یک نشانگر و یک سنجه ی بیرونی نیز دارد و آن افکار عمومی است. در چنین مواقعی اگرچه نمی‌توان و نباید نقض ادعا را به بوته ی آزمایش سپرد اما با یک بررسی ساده می‌توان بطلان آن ادعا را در ابعاد مختلف اثبات کرد.
با توجه به شناختی که از طیف‌های اصولگرا داریم به خوبی می‌دانیم محمدباقر قالیباف حتی در بین هم طیف‌های خود نیز مخالفینی جدی، منتقدینی سرسخت و مطالبه گرانی تا بُن دندان مسلح دارد که اگر روزگاری کار به چنین مواجهه‌ای بینجامد فقط خدا باید به داد شهردار پیشین تهران و رئیس فعلی مجلس برسد. در مجموع و از آن جایی که به شدت به آزادی بیان و اعلام مواضع سیاسی ـ اجتماعی اعتقاد داریم به طور طبیعی، جدلی با آقای قالیباف و ادعای مطرح شده نداریم اما توصیه می‌کنیم نه حالا و نه هیچوقت برای هیچ انتخاباتی لیست ندهد چون نتیجه مشخص خواهد بود. لازم به ذکر شاید نباشد اما در یک فقره (بررسی استعفای «الیاس نادران» از نمایندگی مجلس) کار به غیر علنی شدن مجلس کشید و همه نیز دلیل آن را خواست شخص آقای قالیباف و حامیان وی دانستند و این یعنی؛ وقتی برای گفته‌های تلخ احتمالی، هراس دارید چگونه به این درجه از اطمینان و اعتماد رسیده‌اید که مردم تهران به شما و ۲۹ فرد مورد نظر شما حتماً اعتماد خواهند کرد؟!
مضاف بر رد و قبول این ادعا، علم جامعه شناسی سیاسی در یک بررسی اجمالی در روزگار فعلی چنین به نتیجه رسیده است که منهای اشتباه بودن انتخابات بر اساس لیست، تحقیقاً هیچ حزبی نمی‌تواند در یک انتخابات، یک تنه پیروز میدان باشد چرا؟ از آن جهت که اجماع بر سر یک حزب، تفکر و ایده ی سیاسی در فضای به شدت خاص فعلی (از منظر سیاسی و اقتصادی) امری محال‌تر از محال است.
به درستی نمی‌دانیم آقای قالیباف براساس کدام بررسی و پژوهش میدانی و دانشگاهی و جمع‌بندی‌های سیاسی به این نتیجه رسیده که او و ۲۹ نفرِ معرفی شده از سوی او می‌توانستند تمام سی کرسی تهران در مجلس را از آنِ خود کنند اما با نیم نگاهی به تمام انتخاباتی که قالیباف یک پای آن بوده، از تلاش برای ریاست جمهوری تا تقلا برای ریاست بر مجلس، هرگز چنین فضایی نه به وجود آمده و نه حس و لمس شده است. ناگفته پیدا است حتی در بین اصولگرایان(فارغ از طیف بندی‌ها
و ایده ها) نیز قالیباف چنین جایگاهی ندارد حال چگونه به این نتیجه رسیده که اگر در سال ۹۸ خودش و ۲۹ نفر را می‌توانسته راهی مجلس کند باید از خود او پرسید.
نکته ی مهم این که به آقای قالیباف می‌گوییم؛ چه خوب که در سال ۹۸ چنین خطایی را مرتکب نشدید و چه خوب‌تر این که هرگز چنین ریسک خطرناکی را مرتکب نشوید زیرا دم‌دستی‌ترین نتیجه، احتمالا تلخ خواهد بود. خلاصه این که، آقای قالیباف؛ هیچ وقت لیست ندهید، نه حالا و نه بعدها!