احساسات قوی مانند ترس و اضطراب، با تغییرات بدنی قابل اندازهگیری مانند افزایش فشار خون همراه هستند. به گزارش ایسنا، این واکنشهای انگیختگی فیزیولوژیکی اغلب در بیماریهایی مانند اختلالات اضطرابی و افسردگی به صورت غیرطبیعی کم یا زیاد میشوند. دانشمندان، گروهی از سلولهای مغز را شناسایی کردهاند که به بروز این واکنشهای انگیختگی منجر میشوند.دانشمندان دریافتند که وادار کردن این سلولهای مغزی موشها به فعالیت کردن، واکنش انگیختگی را به همراه دارد که موجب گشاد شدن مردمک چشم و افزایش ضربان قلب میشود و رفتارهای شبه اضطرابی را بدتر میکند.یافتههای این پژوهش، به روشن شدن ریشههای عصبی احساسات کمک میکنند و شاید به شناسایی نورونهای مربوط به انگیختگی منجر شوند که میتوانند هدفی برای درمانهای آینده اختلالات اضطرابی و سایر بیماریهایی باشند که با واکنشهای غیرطبیعی انگیختگی همراه هستند."ژوزه رودریگز روماگورا"، پژوهشگر ارشد این پروژه گفت: ممکن است که تمرکز کردن بر واکنشهای انگیختگی، روش جدیدی برای دخالت در اختلالات روانی باشد."گرت استابر"، از پژوهشگران این پروژه گفت: این پژوهش نه تنها تعداد زیادی از نورونها را شناسایی میکند که در انگیختگی و اضطراب نقش دارند، بلکه راه را برای آزمایشهای آینده هموار میسازد که میتوانند به بررسی سیستماتیک انواع سلولهایی بپردازند که در حالتهای پیچیده روانی و فیزیولوژیکی نقش دارند. این کار میتواند به ارائه درمانهای جدیدی برای اختلالات عصبی کمک کند.پژوهشگران در این پروژه، ناحیهای از مغز موسوم به "هسته بستر نوار انتهایی"(BNST) را مورد بررسی قرار دادند که پژوهشهای پیشین، ارتباط آنها را با رفتارهای شبیه به ترس و اضطراب در موشها نشان داده بودند. این ناحیه از مغز، یک هدف امیدوارکننده برای داروهای مربوط به بیماریهای روانی به شمار میرود. پژوهشگران در این پروژه، گروهی از نورونها را مورد بررسی قرار دادند که یک ژن پیامرسان عصبی موسوم به "Pnoc" را بیان میکنند که با احساس درد و انگیختگی مرتبط هستند.پژوهشگران از روش جدیدی موسوم به "میکروسکوپ دو فوتونی"(TPEF) استفاده کردند تا تصاویر ثبت شده از Pnoc را در مغز موشهایی که محرکهایی برای برانگیختن ترس اضطراب و رفتارهای شامل پاداش به آنها ارائه شده بود، مورد بررسی قرار دهند. به این ترتیب، دانشمندان دریافتند که فعالیت این نورونها میتواند پس از ارائه هر یک از محرکها، به گشاد شدن سریع مردمک چشمهای موشها منجر شود. سپس، پژوهشگران از فناوری "اپتوژنتیک" استفاده کردند تا فعالیتهای نورونهای Pnoc را راهاندازی کنند. آنها دریافتند که تحریک فعالیت Pnoc، به واکنش مردمک چشم و افزایش ضربان قلب منجر میشود. راهاندازی نورونها با کمک فناوری اپتوژنتیک در حالی که موشها آزمایشهای پیچیده را پشت سر میگذاشتند، نشانههای اضطراب را در آنها افزایش داد؛ در حالی که عدم فعالیت نورونها، نتیجه معکوسی به همراه داشت.