درمان سرماخوردگی ساده 500 هزار تومان!

آفتاب یزد _ یگانه شوق الشعراء: چندی پیش در گزارشی به این موضوع اشاره کردیم که شرایط اقتصادی کشور باعث شده است مردم صرفا برای رفع نیاز‌های ضروری زندگی خود تلاش کنند و رمقی برای رسیدگی به سایر نیاز‌ها و پرداخت هزینه آن‌ها برایشان باقی نماند. بهداشت و درمان از خدمات حوزه سلامت هستند که رسیدگی به آن‌ها در جوامع ضرورت بسیار زیادی دارد. زیرا افراد باید سلامت باشند تا بتوانند زندگی و کار کنند. نیروی کاری که از سلامت کافی برخوردار نباشد و درگیر بیماری‌های متفاوتی باشد نمی‌تواند به درستی کار کند و نیازهای اقتصادی خود و خانواده‌ش را پوشش دهد. در خصوص گرانی دارو ما و سایر رسانه‌ها بارها نوشته‌ایم و گفته‌ایم که بسیاری از مردم توان پرداخت این هزینه‌ها را ندارند. همزمان با افزایش ویزیت پزشکان و تعرفه‌های خدمات درمانی به نظر می‌رسد شرایط برای مردم و بیماران سخت‌تر شده است. زیرا افزایش حقوق کارگران تناسبی با این مبالغ ندارد. از سوی دیگر شرایط کنونی این ترس را ایجاد می‌کند که مردم بهداشت و سلامت را نادیده بگیرند زیرا توان پرداخت هزینه‌های این حوزه را ندارند. علاوه بر اینکه در این شرایط برخی از بیماران توانایی مراجعه به پزشک و خرید داروهای مورد نیاز خود را ندارند بسیاری از افراد دیگر مانند قبل نمی‌توانند برای سلامت خود اهمیت قائل شوند. خدمات دندانپزشکی امروز به قدری برای مردم گران است که بسیاری از آن‌ها اصلا به مطب دندانپزشکان مراجعه نمی‌کنند زیرا توان پرداخت هزینه‌های درمان دندان خود را ندارند. برخی از افراد در سنین مختلف نیاز دارند که سالانه چکاب شوند، آزمایش دهند و یا این نوع از خدمات را دریافت کنند. در شرایط کنونی برای چند درصد از مردم چنین امکانی فراهم است؟ روز گذشته در گزارشی عنوان شد که هزینه درمان سرماخوردگی ساده حدود 500 هزارتومان است. اگر شرایط بدین شکل باشد چند درصد از بیماران هنگام بیماری می‌توانند به پزشک مراجعه و خدمات درمانی دریافت کنند؟ از سوی دیگر هزینه بیماری تنها معطوف به درمان و دارو نمی‌شود. بلکه نیروی کار باید چند روزی استراحت کند و کار نکند تا بیماری او درمان شود. بسیاری از مردم امروز دغدغه نان شب خود را دارند چه تعداد از آنها می‌توانند چند روزی کار نکنند و در خانه استراحت داشته باشند؟ هیچ حوزه‌ای از گزند اقتصاد بیمار درامان نمانده و امروز حوزه درمان نیز که با جان مردم در ارتباط است در حال درگیر شدن با بیماری
اقتصادی است.
>هزینه درمان سرماخوردگی دست کم ۵۰۰ هزار تومان
افزایش نرخ ویزیت، گران شدن دارو و بالا رفتن هزینه تزریقات؛ دست به دست هم داده است تا ساده‌ترین بیماری که شایدیک سرماخوردگی معمولی باشد، با دفترچه بیمه برای شما ۵۰۰ هزار تومان آب بخورد.به طوری که با مراجعه به پزشک، با دفترچه بیمه تأمین اجتماعی باید۱۲۰ هزار تومان حق ویزیت بدهید. البته این نکته را باید مدنظر قرار داد که اگر به یکی از کلینیک‌های تابعه تأمین اجتماعی بروید، از جیب هزینه‌ای پرداخت نخواهید کرد؛ اما نکته اصلی همین جاست که آیا بیمه شدگان تأمین اجتماعی در اقصی نقاط کشور، به چنین کلینیک‌ها و درمانگاه‌هایی دسترسی دارند. یعنی می‌توانند با پای پیاده به نزدیک‌ترین درمانگاه در محل سکونت خود برسند یا خیر؟قطعاً جواب خیر خواهد بود و در نتیجه، وقتی یک نفر دچار سرماخوردگی و گرفتار بیماری‌هایی از این قبیل می‌شود، هرگز به خود سختی نمی‌دهد تا کیلومترها طی مسیر کند و هزینه ایاب و ذهاب بدهد و دست آخر با یک درمانگاه یا کلینیک شلوغ مواجه شود.در نتیجه به نزدیکترین مطب در محل سکونت خود می‌رود.پزشک مربوط داروهای بیمار را از طریق نسخه الکترونیک تجویز می‌کند و بیمار به نزدیک‌ترین داروخانه در جوار مطب می‌رود.چند ورق قرص، چند عدد آمپول و شربت؛ با دفترچه بیمه۳۳۰ هزار تومان می‌شود. به گزارش مهر،داستان هزینه‌هاییک سرماخوردگی ساده به همین جا ختم نمی‌شود و او باید حداقل برای تزریق دو آمپول، ۵۵ هزار تومان پول بدهد.سرجمع هزینه‌های یک سرماخوردگی ساده، حداقل ۵۰۰ هزار تومان می‌شود.حالا در نظر بگیرد که هزینه تزریقات برای روز دوم تکرار می‌شود و اگر احیاناً بهتر نشد؛ باید دوباره نزد پزشک برود.اما، آنچه مسلم است اینکه درمان یک سرماخوردگی ساده، حداقل ۵۰۰ هزار تومان آب می‌خورد.
>بیمه‌ها به وظایف خود عمل نمی‌کنند
هادی یزدانی پزشک و کارشناس در این باره به آفتاب یزد گفت:
« مقداری باید در رقم 500 هزارتومان که اعلام شده است تامل کنیم. بحث این است که یک سیکل معیوب ما را می‌تواند به این رقم 500 هزارتومان برساند. اگر یک بیماری الان علائم سرماخوردگی داشته باشد باید آن را در گروه کوید قرار بدهیم. فرض می‌کنیم که بیمار یک کوید با درمان سرپایی دارد؛ 90 هزارتومان هزینه پزشک عمومی به صورت آزاد است و اگر دارو برای این بیمار به صورت منطقی و طبق پروتکل‌های کشوری تجویز شود و سرم درمان عجیب و غریبی برای او در نظر گرفته نشود مبلغی که به آن می‌رسیم بسیار کمتر خواهد بود. مجموع هزینه ویزیت پزشک، دارو و حتی سرم درمانی نباید به 500 هزارتومان برسد. اگر به این رقم می‌رسد نشان می‌دهد که یک جایی از کار درگیر مشکل است. برای مثال تجویز داروهای غیر ضروری و فرم‌های آنتی بیوتیک‌ها و مکمل‌های غیر ضروری است. لذا می‌خواهم بگویم بخشی از این هزینه‌ها که به بیمار تحمیل می‌شود ناشی ازسوء مدیریت درمان توسط پزشک و درمانگر است. اما به هر حال قیمت داروها افزایش پیدا کرده و بخش بزرگی از این فشار افزایش قیمت‌ها بر روی بیماران است. زیرا بیمه‌ها هزینه بسیاری از داروها را تقبل نمی‌کنند. در این حوزه بیمه‌ها به وظایف خود عمل نمی‌کنند و بخشی از داستان به دلیل تجویز‌های غیرضروری است. یعنی در برخی از مواقع بیمار احتیاجی به سرم ندارد اما به اصرار خود بیمار یا تجویز اشتباه پزشک سرم درمانی صورت می‌گیرد. مجموعه یک سری از عوامل باعث افزایش هزینه‌های تحمیل شده بر بیمار می‌شود. در این عوامل افزایش تعرفه‌های پزشکان بخش کوچکی از ماجرا است و همه ماجرا به این جا ختم نمی‌شود. تعرفه ها،
سوء مدیریت درمان و توجیه نبودن بیماران باعث افزایش هزینه‌ها شده است. بسیاری از بیماران برای یک بیماری ساده چندین بار به پزشک مراجعه می‌کنند و مجموعه هزینه‌هایی که پرداخت می‌کند بسیار زیاد می‌شود. حجم عظیمی از داروهای غیر ضروری امروز توسط پزشکان تجویز می‌شود و یا بیماران بر این موضوع اصرار دارند.»
>هزینه‌های درمان در حال افزایش یافتن است
وی در ادامه تصریح کرد:« به هر حال هزینه‌های بیماران در بخش بهداشت و درمان در حال افزایش پیدا کردن است و در این حوزه ما با ضعف عملکرد بیمه‌ها نیز مواجه هستیم. تمام مشکل بخش بهداشت و درمان در کشور ما به نظر من عدم تعهد بیمه‌ها به انجام وظایفی است که خودشان تعریف کرده اند. در بخش خصوصی با مشکلات کمتری مواجه هستیم اما بسیاری از بیماران وارد این بخش نمی‌شوند و خدمات مورد نیاز خود را از بخش دولتی و یا خیریه‌ای می‌گیرند. اما به نظر من حلقه اصلی بخش اقتصاد سلامت در ایران بیمه‌هایی هستند که به تعهدات خود عمل نمی‌کنند. اما در خصوص مسائل بهداشت و درمان نیز باید به مواردی اشاره کنم. اخیرا یکی از مسئولین اعلام کرده بود که تقریبا خدمات دندانپزشکی از سبد خانوار 4 دهک از جمعیت ایران حذف شده است. یعنی در بسیاری از موارد بیمار دندان‌هایی که قابل ترمیم و درمان است را می‌کشد به دلیل اینکه توان مالی پرداخت هزینه‌های درمان فنی دندان را ندارد. البته نیاز است در اینجا یک مرز ظریفی برای مردم تبیین شود. اهمیت دادن به مسئله بهداشت و درمان به این معنا نیست که این خدمات آنقدر ارزان قیمت و سهل الوصول باشند که هرکسی با هرگونه سطح نیاز به همه خدمات دسترسی داشته باشد. در دنیا اینگونه نیست که همه افراد در هر شرایط و سنی هر سال چکاب و آزمایش انجام دهند. بلکه بسته به نوع بیماری‌ها و با توجه به پروتکل‌ها مشخص شده است که در هر بخش زندگی افراد به انجام چه کارهایی در حوزه سلامت نیاز دارند. اینکه هرکسی به اختیار و با علم و شعور خود بخواهد به همه خدمات دسترسی داشته باشد اشتباه است. خدمات در دنیا بسته به تناسب نیازها به افراد ارائه می‌شود و این موضوع نیز در کشور ما باید مورد توجه قرار بگیرد.»
>حقوق و درآمدهای مردم کفاف هزینه‌های درمانی را نمی‌دهد
در آخر بابک قرائی مقدم پزشک متخصص نیز در این خصوص در گفتگو با خبرنگار اجتماعی آفتاب یزد تصریح کرد:« به نظر من هزینه درمان یک سرماخوردگی ساده اگر در بعضی از مواقع بیشتر از 500 هزارتومان نشود کمتر نخواهد بود. اگر فرزند یک خانواده‌ای بیمار شود باید یکسری هزینه‌ها توسط آن خانواده پرداخت شود که در بسیاری از اوقات به برخی از آن‌ها اشاره نمی‌شود. یعنی حتی افراد برای مراجعه به پزشک باید هزینه رفت و آمد بپردازند زیرا بسیاری از مردم امروز توان خرید خودروی شخصی ندارند. هزینه تاکسی‌های اینترنتی در تهران در برخی از ساعات روز از ویزیت پزشکان بیشتر است. یعنی ما با یک بحران وحشتناکی مواجه هستیم که من به صورت واضح و مشخص ناتوانی مسئولین دولتی را عامل آن می‌دانم. در این شرایط به نظر می‌رسد همه ناراضی هستند؛ پزشکان از مبلغ ویزیت خود رضایت ندارند و بیماران نیز توان پرداخت همین مبالغ را ندارند. در برخی از حوزه سلامت و درمان مانند تجهیزات پزشکی قیمت‌ها 100 درصد افزایش پیدا کرده است. مسئولین به فکر حل مشکلات مردم نیستند و صرفا مدام دستور می‌دهند. این دستور دادن‌ها
نه تنها مشکلات را حل نمی‌کند بلکه خود ایجاد‌کننده مشکلات جدید هستند. به نظر می‌رسد مسئولین درکی از مسائل و مشکلات مردم ندارند. امروز مردم با شرایط وخیم اقتصادی رو به رو هستند. انسان برای ادامه حیات در ابتدا به اولویت‌های اساسی زندگی خود می‌پردازد و اگر این نیازها رفع نشوند به سایر نیاز‌ها مانند سلامت و درمان توجه نمی‌شود. الان بخشی از مردم تنها برای درمان بیماری‌های خاص به پزشکان مراجعه می‌کنند. بسیاری از مردم آزمایش‌های سالیانه و چکاپ‌هایی که برای آن‌ها ضرورت دارد را انجام نمی‌دهند و تا زمانی که مجبور نشوند به پزشک مراجعه نمی‌کنند. این یک وضعیت بحرانی است و حقوق و درآمدهای مردم کفاف هزینه‌های درمانی را نمی‌دهد. هزینه کالاهای اساسی مانند خوراک و پوشاک به شدت افزایش پیدا کرده است.»

انتهای پیام