توقیف خودروهای دولتی که سرنشینان آن شئونات اسلامی را رعایت نمی‌کنند
- شناسه: 9481
- دوشنبه 4 اردیبهشت 1402
- انتشار در صفحه ۱
آفتاب یزد: ماده ۱ سند تحول شورای عالی انقلاب فرهنگی مقرر می‌دارد: «به موجب اصل پنجاه و هفتم قانون اساسی و بر اساس احکام صادره توسط امام خمینی (ره) و مقام معظم رهبری (مدظله العالی)؛ شورای عالی انقلاب فرهنگی، قرارگاه مرکزی فرهنگی کشور، ستاد عالی فرهنگ و علم نظام و مرجع عالی سیاست‌گذاری، طراحی و برنامه ریزی کلان، ساماندهی، راهبری، هدایت، نظارت و ارزیابی راهبردی در حوزه‌های فرهنگ و علم کشور است که با بهره‌گیری حداکثری از ظرفیت دستگاههای عضو و موظف، نخبگان و فعالان مردمی قلمرو فرهنگ و دانش به ویژه عناصر فرهیخته و جهادی انقلاب اسلامی فعالیت می‌نماید. مصوبات این شورا به عنوان اسناد بالادستی در فرایند تصمیم گیری‌های کلان و اجرایی متناظر در حوزه فرهنگ و دانش برای نهادها و دستگاه‌ها؛ لازم‌الاتباع و لازم‌الاجرا می‌باشد.»
منصور مظفری درباره این ماده قانونی گفت: یک زمانی اختلاف شده بود که این شورا نمی‌تواند قانونگذاری کند و مرجع رسمی قانونگذاری مجلس شورای اسلامی است. در مواردی شورای نگهبان در موضوعات فرهنگی که این شورا مصوبه داشته، مصوبات مجلس شورای اسلامی را رد کرده است.
این وکیل پایه یک دادگستری گفت: رویه در حال حاضر به اینصورت است که چنانچه در موضوعات فرهنگی شورای عالی انقلاب فرهنگی مصوبه داشته باشد مجلس در این موضوع ورود ندارد و همچنین چنانچه مجلس شورای اسلامی مصوبه‌ای داشته که تبدیل به قانون شده باشد شورای عالی انقلاب فرهنگی مصوبه‌ای در آن موضوع نخواهد داشت.
اینکه بگوییم مصوبات شورای عالی انقلاب فرهنگی قانونی نیست و قابل اجرا نمی‌باشد حرف درستی نیست. تاکنون این شورا در موضوعات فرهنگی از جمله بحث حجاب مصوبه داشته واین مصوبات نیز پس از تایید لازم‌الاتباع و لازم‌الاجرا می‌باشد.
مصوبه شورا در مورد حجاب بدین شرح است:
مقدمه:
«حجاب» از ارزنده‌ترین نمودهای فرهنگی، اجتماعی در تمدن ایرانی - اسلامی می‌باشد، که پیشینه آن به قبل از ورود اسلام می‌رسد، اما در فرهنگ اسلامی به اوج تعالی و منتهای ارزش و اعتبار خود می‌رسد.حجاب و عفاف پدیدة مذهبی - ارزشی مهمی در تعالیم اسلامی می‌باشد و توجه به زمینه‌های فرهنگی- اجتماعی به عنوان بستر آن بسیار شایسته و لازم می‌نماید و اشاعه و تعمیق آن نیازمند آموزش‌های بنیادین و مداوم در خانواده، مدرسه، دانشگاه و اجتماع است.
بدیهی است که در کنار شرایط مساعد اجتماعی برای ارزش تلقی کردن و الگوپذیری این فرهنگ، نیازمند درونی و نهادینه شدن آن در وجود افراد می‌باشد. بدون شک رسیدن به این هدف نیازمند مشارکت و توجه جدی همة نهادها و دستگاه‌ها به صورت مستمر و هدفمند می‌باشد.
> سیاست‌ها و راهکارها
۱- در اولویت قراردادن موضوع حجاب و عفاف در برنامه‌های دستگاههای اجرایی کشور برای مقابله با روند فزاینده بدحجابی.
۲- ابلاغ روش‌های اجرایی و تعیین ضوابط و هنجارهای روشن در مورد نوع لباس و پوشش افراد در بخش‌های رسمی و اداری کشور.
۳- نظارت بر رعایت حریم حجاب و عفاف در سازمان‌های دولتی و عمومی و نظارت و تاکید بر ضرورت رعایت سادگی و پوشش و فرم‌های اسلامی و حضور ساده و بی‌آرایش در محیط کار به دلیل تاثیر منفی بر مراجعین.
۴- تعریف استانداردهای فرهنگی مناسب جهت ترویج فرهنگ عفاف منطبق با فرهنگ دینی و ملی و فراهم کردن زمینه‌های لازم برای ترویج الگوهای مناسب پوشش اسلامی توسط نهادهای الگوده.
۵- ایجاد مراکز و مؤسسات متعدد با هدف الگوسازی، ارائه مدل‌های مناسب و متنوع و ایجاد رقابت سالم در این زمینه بین افراد.
۶- وضع قوانین و مقررات لازم برای اصلاح وضعیت پوشش در جامعه.
۷- گسترش و تقویت مراجع قانونی برای ترویج پوشش اسلامی در جامعه.
۸- اصالت بخشی به فرهنگ عفاف از طریق محصولات متنوع فرهنگی، هنری متناسب.
۹- رعایت حجاب و حفظ شئونات اسلامی از سوی مدیران، مسئولین حکومتی و خانواده‌های آنان و تدوین شاخص‌هایی در این زمینه برای گزینش مدیران.
۱۰- رفع اشکالات قانونی در نحوه تولید، توزیع و عرضه پوشاک داخلی و خارجی.
۱۱- پیگیری نحوه اجرای طرح گسترش فرهنگ عفاف به صورت مستمر در جلسات شورای فرهنگ عمومی استان‌ها و ارائه گزارش‌های منظم به وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی (رئیس کمیته).
۱۲- ارزیابی دقیق از اجرای طرح‌ها توسط دستگاههای فرهنگی، انتظامی و قضائی برای مقابله با مظاهر بدحجابی و یافتن راهکارهای مناسب توسط کمیته توسعه و ترویج
فرهنگ عفاف.
۱۳- نظارت و ارزیابی عملکرد رسانه‌ها - خصوصاً صدا و سیما - در ارتباط با الگوهای تبلیغی آن‌ها و تاثیر آن در جامعه.
۱۴- احیاء سنّت حسنه «امر به معروف و نهی از منکر» در مورد حجاب و عفاف.
۱۵- فراهم کردن زمینه‌های لازم جهت تهیه کتب، نشریات و تولیدات علمی - فرهنگی به منظور ترویج فرهنگ عفاف و پاسخگویی به شبهات موجود در مورد آن.
۱۶- انجام سیاست‌های تشویقی درباره مدیران و کارگزارانی که در محیط کار خود اصول عفاف و پوشش اسلامی را رعایت می‌کنند.
> وظایف تخصصی دستگاههای قانونگذار و اجرایی
نیروی انتظامی
۱- اعلام حدود و ضوابط قانونی عفاف و ملاک‌های بدحجابی در جامعه به منظور تشخیص
مصادیق آن.
۲- اهتمام بیشتر به برخورد قانونی و محترمانه.
۳- همکاری با سازمان‌های ذیربط در فضاسازی تبلیغی و فرهنگی در کلیه مسیرهای منتهی به کوهستان‌ها و تفرج‌گاه‌های کوهستانی و سایر اماکن عمومی و تفریحی.
۴- الزام اتحادیه‌ها، سندیکاها و صنوف در مقابله با بدحجابی.
۵- تذکر به افراد بدحجاب و برخورد با آن‌ها طبق ضوابط قانونی در اماکن عمومی شهر.
۶- پیشنهاد لایحه قانونی به مراجع قانونگذار در خصوص رعایت پوشش مناسب در هنگام رانندگی.
۷- برخورد قانونی با افراد خیابانی، افراد بدحجاب و باندهای اصلی فساد، فحشا و...
۸- نظارت و کنترل قانونی و اصولی بر وضعیت اماکن تفریحی و عمومی نظیر پارک‌ها، سالن‌های سینما، سالن‌ها و اماکن ورزشی، کوهستان‌ها، سواحل دریایی، جزایر، مناطق آزاد تجاری، فرودگاه‌ها، پایانه‌ها و... (با مشارکت نهادها و دستگاههای ذیربط).
۹- اهتمام بیشتر به آگاه‌سازی جامعه از آثار مثبت اجتماعی و اخلاقی حجاب و عفاف و نتایج منفی‌عدم رعایت آن از طریق خلق آثار فرهنگی، هنری و تبلیغی (با مشارکت دستگاههای ذیربط).
۱۰- ممانعت از تولید، توزیع و نمایش محصولات سمعی و بصری غیرمجاز و نمایش لباس‌هایی که موجب بی‌عفتی و بدحجابی می‌شوند.
۱۱- کنترل و نظارت جدی بر رعایت حدود و ضوابط قانونی عفاف در مجتمع‌های مسکونی، برج‌ها و شهرک‌ها از طریق مدیریت بر این گونه اماکن.
۱۲- توجه و نظارت بر مراکز خطرناک، ویژه و آلوده و اولویت دادن به این برنامه‌ها و مراکز حساس و سلب ابتکار عمل از آنان در نفی امنیت اجتماعی زنان.
۱۳- اولویت در بکارگیری زنان مجرب در دستگیری زنان متخلف و تحویل دادن آنان به مراکز امنیتی و جلوگیری از بازتاب منفی آن در بین مردم.
۱۴- الزام برگزارکنندگان جشن‌ها و مراسم عروسی به رعایت شئونات اسلامی و کنترل افراد شرکت‌کننده در آن و برخورد جدی با مراکز غیرقانونی و فاقد مجوز.
۱۵- الزام آرایشگاه‌ها به رعایت ضوابط شرعی و قانونی عفاف و کنترل نحوه ورود و خروج عروس و همراهان وی.
۱۶- نظارت مستمر بر اماکن تجاری عمومی شامل: فرودگاه‌ها و مجتمع‌های مسکونی، نمایشگاه‌ها و... بر نحوه پوشش و بازرسی از این اماکن در رفع بدحجابی (با همکاری دستگاههای ذیربط).
۱۷- آموزش، ساماندهی و بکارگیری نیروهای آگاه زنان جهت نظارت بر رعایت حجاب و پوشش در اجتماع، با رعایت حریم و حرمت شخصی افراد.
۱۸- کسب اعلام نظر از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و نیروی انتظامی درخصوص برگزاری هرگونه کنسرت و یا جنگ شادی قبل از
صدور مجوز.
۱۹- توقیف خودروهای دولتی‌ای که سرنشینان آن شئونات اسلامی را رعایت نمی‌کنند.
۲۰- اعلام نظر درخصوص فعالیت یا عدم فعالیت بخش‌هایی که می‌توانند موجب ترویج
فساد شوند.
۲۱- جلوگیری از فعالیت واحدهای صنفی متخلّف که باعث مخدوش کردن عفت عمومی می‌شوند.
انتهای پیام
