بدحالی یا مسمومیت دانش‌آموزان

در زبان و ادبیات فارسی معانی و مفاهیم کلمات تا حدود قابل توجهی به شرایط بیان؛ وضع گوینده؛ شرایط روحی شنونده و فضای انتقال عبارات ازنظر ابزار مورد استفاده بستگی مستقیم دارد. در دانش رفتارشناسی گاهی بیان جدی‌ترین نکات در قالب شوخی و یا طنز موضوع را به مجرای ضعف باور ویا دیرباوری منتقل می‌کند. لحن بیان عبارات و شرایط ابراز کلمات تاثیر مستقیم در میزان شدت و ضعف باور موثر بوده و به عنوان معیار قضاوت در پذیرش قرار می‌گیرد. در موضوع فضای تاثرانگیز روزهای گذشته در مورد بعضی از مدارس کشور؛ آشفتگی اتمسفر انتقال خبر تشخیص راست از دروغ را دشوار و فضای جامعه را ملتهب‌تر نمود. متاسفانه تیره بودن آسمان اعتماد اجتماعی در حوادث یاد شده و کمرنگ بودن حضور رسانه‌های معتبر داخلی از یکسو و حضور پر تعداد رسانه‌های معاند ویا حداقل اطلاع‌رسانی مورد وثوق باعث گیجی دسترسی به دانش اطلاع‌رسانی صادقانه و حرفه‌ای گردید. گاهی بیان اخبار از سوی افراد یا نهادهای مسئول می‌تواند بعنوان فصل‌الخطاب و یا ملاک اصلی تشخیص قرار گرفته و نور بر تاریکخانه اخبار بتاباند. مثلا در دوران گسترش پاندمی کرونا و اعلام تعداد بیماران و فوت شدگان و بهبود شوندگان و ترخیصی‌ها اطلاعیه‌های نهادهای درمانی از وزارت بهداشت تا بیمارستانها و پزشکان تلاشگر منطقی‌ترین و معتبرترین اسناد قابل قبول در این زمینه بودند.
در این میان رسانه‌های یک سویه نگر و معاند و شبکه‌های تولید و تکثیر شایعات و اخبار کذب با بیان اخبار دروغ از تعداد بیماران و فوت شدگان و برجسته‌سازی اخبار نادرست با قصد ایجاد آشوب های فکری و تنشهای اجتماعی گوی سبقت را از رسانه های داخلی ربوده و التهاب مردمی را بطور مضاعف افزایش می‌دادند. در موردی دیگر همین حوادث جاری در برخی از مدارس و شهرها باز سنت کثیف دروغ‌سازی وشایعه‌پردازی در اتاقهای فکر داخلی و خارجی شروع به تولید کرده و با بزرگنمایی حوادث قصد ایجاد التهاب فکری در کشور را داشتند. اولین و متین‌ترین اطلاعیه در این زمینه از سوی وزارت اطلاعات منتشر شد که اوضاع فیزیکی دانش‌آموزان را «بد حالی» توصیف کرده بود. این وزارت به‌عنوان متولی امنیت فکری و اجتماعی در این گونه موارد باید کلمات
و عبارات بیانیه‌هایش را تک تک مورد ارزیابی قرار داده و با ارزیابی بار امنیتی آن‌ها جامعه را بسوی آرامش هدایت نماید. متاسفانه بعضی از خود
کارشناس پنداران و دانشمندان خیالی از لحن آرامش بخش این وزارت خشمگین شده
وبا تمسخر عبارت «بدحالی» توقع داشتند الفاظ برگرفته از مکتب هوچیگری و جنجال‌سازی مسمومیت شدید و بیماری مرگ‌زا این اتفاق بیان گردد. در حالی که براساس اعلام نظر اکثر پزشکان نزدیک و دور از محل حوادث هیچکدام از آسیب دیدگان در معرض خطر جدی نبوده و بخش قابل توجهی از بیماری نوجوانان ناشی از روحی و عصبی و بقول روانشناسان هیستریک بوده و ترس بی مورد ناشی از شایعات اصلی‌ترین عامل برای این دانش‌آموزان بوده. در این میان گله و شکایت اصلی از رسانه ملی می باشد که بجای دعوت از صاحبنظران روانشناس و رفتارشناس در تشکیل میزگرد و انجام مباحث علمی و منطقی اقداماتی انجام داده و میدهد که تاثیر چندانی در آرام‌سازی فضای جامعه نداشته وندارد. سازمان نظام روانشناسی از دانشمندانی برخوردار است که از توانمندیهای ممتاز روانشناسی و رفتار دارای جایگاه ممتازی در کشور و حتی در منطقه
می باشند. بد حالی درست‌ترین عبارت برای دانش‌آموزان بود که با شرایط جسمی و روحی آنان تطبیق داشت؛ مسمومیت باید تعریف علمی و بیولوژیکی میشد؛ هر حالت تهوع و شرایط گوارشی نامساعد نمیتواند حمل بر مسمومیت شود در آن صورت ماده مسموم‌کننده و ریشه شیمیایی آن باید مشخص شده و آثار فیزیکی آن‌ها با طول زمانی تاثیر مشخص گردد. تصدیق و تایید مسمومیت توسط یک نهاد رسمی امنیتی یعنی پذیرفتن تمام شرایط فعلی و آتی آن به اضافه دلایل بکارگیری ماده اثر گذار. بنابراین بیان بد حالی در اولین موارد بررسی از نظر آکادمیک پذیرفتنی وضعیت حاضر و قابل قبول در مراحل تجربی خواهد بود.

انتهای پیام