منصور مظفری: آقای رئیسی، بگذارید حرف آخر را همین ابتدای مطلب بگوییم: « اعتقاد داریم به انتقاد اعتقاد دارید» اما، این شرط لازم است نه کافی!
دولتی که شعار مبارزه با فساد و اشرافی گری میدهد، پذیرای نقد هم هست یعنی نمیتواند با فساد درافتد اما منتظر نقد و تخریب و حتی کارشکنی از درون و بیرون نباشد پس تَکرار میکنیم: « اعتقاد داریم به انتقاد اعتقاد دارید».
من و شما و همگان میدانند نه در پاستور که در هر پست و جایگاهی، مبارزه با فساد را در دستور کار داشتهاید کما این که، مبارزه با فساد، مردمی بودن و رو در روی رانتخواران ایستادن در کنار بسیاری از شعارها و وعدههای انتخاباتی، نه یک ادعا که «دکترین دولت سیزدهم» بوده است اما این اراده و خواست و اعتقاد، تنها در وجود شما باید تبلور داشته باشد؟
نه در دولت سیزدهم که در تمامی دولتها ـ اعم از اصلاحطلب، اصولگرا و اعتدالی ـ همواره بوده و هستند کسانی که اگرچه سوار قطار دولت شدهاند اما همراه و هم اندیشه با عالیترین مقام اجرایی کشور گام برنمی دارند، نمیاندیشند و رفتار نمیکنند از این رو است که اگر ناملایمات را میبینیم، اخم و تخمها را لمس میکنیم و برخوردها را متوجه میشویم هرگز آن را به کارنامه ی شخص سیدابراهیم رئیسی اضافه و درج نمیکنیم.
در صدها یادداشت، یادداشتهایی که تاریخ مصرف ندارند یادآور شدهایم دولت بیشتر از هر مقولهای به رسانه ی همراه، دلسوز، منتقد و منصف نیاز دارد از این رو چه آن هنگام که عنان و اختیار به دست اصلاحطلبها بود چه آن روزگار که اصولگرایان عرصه را در اختیار گرفتند و چه دورانی که ادعای معتدل بودن گوش فلک را کر کرد و چه این روزها که دولت سیزدهم بر مصدر امور است با ایستادن بر مشی اصلاحطلبی، همواره کوشیدهایم سرباز نظام باشیم نه جیره و مواجب بگیر دولتها که اعتقاد داریم و دارید؛ دولتها میآیند و میروند و این نظام است که باید حفظ شود و در این مسیر، نه از مال و امکانات که از جان و آبرو مایه گذاشته، میگذاریم و سربلندیم که ذرهای کوتاه نیامده، نخواهیم آمد.
نه دولت سیزدهم که هیچ دولتی بری از ایرادات، کمبودها و حتی انحرافات نیست که اگر این موضوع را اصل قرار دهیم رسانه به معنای واقعی کلمه، یعنی رسانه ی همراه و همسو و غیر همسو، دلسوز، منتقد و منصف باید بدون تعارف، کاستیها را گوشزد کند، فسادو تخلفات را فریاد بزند و اگر میبیند در جایی ناتوانی دارد چرخ در حال حرکتِ دولت را کُند میکند از جوش و خروش نیافتد.
آقای رئیسی!
آفتاب یزد به زعم ما که با هر جان کندنی است چراغش را روشن نگاه داشتهایم و به اعتقاد بسیاری از مردم، علی رغم مشی اصلاحطلبی که داشته، دارد و خواهد داشت، همواره منتقدی منصف بوده به این معنا که اگر جایی، کاستی یا ناکارآمدیای دیده، چشم بر هم نگذاشته و اگر حرکت امیدآفرینی هم مشاهده کرده با تمامی طعنه و کنایه ها، بیمحابا از آن دفاع کرده که رسالت رسانه نمیتواند جز این باشد.
آقای رئیسی!
نه این روزها که همه خود را حامی دولت، بخشی از دولت و طلبکار دولت میدانند که در روزگارانی به واقع سخت و تلخ، با اعتقاد کنارتان ایستادیم و ناسزا شنیدیم و خون دلها خوردیم و پشیمان نیستیم به تعبیری صریح تر، این آرمان ما است و از این آرمان «بای نحو کان» دست نخواهیم شست مسئلهای که همگان به عینه دیدهاند و خود نیز چون از اهل و قبیله ی انصاف هستیم بدان اقرار دارید اما چه میشود گفت و چه میشود انجام داد وقتی؛ عدهای از درون میخواهند شخص اول قوه ی مجریه را در مقابل رسانه قرار دهند تا مزاحمتی برای برخی کم و کاستیهایی که آرزومندیم عمدی و هدفمند نبوده باشد ایجاد نشود.
آقای رئیسی!
فقط برای نمونه معروض میدارد که؛ در راستای حمایت از دولت برای رسیدن به اهداف خود در نهضت ملی مسکن، گزارشهای متعددی از یک تخلف که هزینههایی مضاعف بر دولت تحمیل میکرد و آبروی دولت را به یغما میبرد در حوزهی استان یزد دست گذاشتیم، نخست سر بسته و هشداری نوشتیم و بعد که دیدیم این تخلف نه از سر کوتاهی که برنامهای تدوین شده برای زمین زدن دولت در این طرح است با سند و مدرک و با تیتر و عکس منتشر کردیم اما شوربختانه یا سکوت کردند یا متهم مان کردند به بیاطلاعی و در نهایت نه وزارت راه و شهرسازی پاسخی قانعکننده داد نه دولت از ما پرسید
داستان چیست!
ما اینها را قطعاً از چشم رئیس کابینه ی سیزدهم نمیبینیم اما مقدورمان نیز نیست که دم فرو ببندیم و خسته بشویم و از مسیری که در پیش داشتهایم منحرف شویم.
به موازات حمایت کردنهایی که صادقانه بوده، انتقاد هم پیشه خود ساختهایم اما در کمال ناباوری میبینیم برخلاف مشی رئیس قوه ی مجریه، عدهای در مخالفت برخاستند و برخی شروع کردند به تنگ کردن مجرای تنفسی رسانه غافل از این که، گرگ بالان دیدهایم و قرار اگر بر پا پس کشیدن بود که قدم در مسیر نمیگذاشتیم!
جنای آقای رئیسی!
خودمانی و ساده و بیآلایش میگوییم: مراقب دور و اطراف خود باشید، خالی شدن فضای جامعه از نقد به نفع دولت نیست، به نفع نظام نیست اصلاً معاندان میخواهند کسی حرف نزند تا در بوق و کرنا کنند که خفقان است و آزادی بیان نیست و...
آقای رئیسی!
نگذارید برسیم به همان نقطهای که «میرزا علی» کشاورز ساده دل دوست داشتنی طبسی رسید و از ادامه ی مسیر منصرف بشویم و بگوییم:«خودتان میدانید و مملکت تان و...»
آقای رئیسی!
ساده و صریحتر از این بلد نیستیم حرف بزنیم جز این که بگوییم، بیشتر از رسانههای غیر همسو و منتقد، عاقلانه است که مراقب رسانههای همسو و افرادی درون بدنه ی دولت باشید.
آقای رئیسی!
دوست تان داریم و حمایت تان میکنیم اما مراقب دور و اطراف خود باشید که خیال مان رسیده در میانه ی شلوغی ها، اتفاقاتی در بدنه ی دولت در حال وقوع است که پناه میبریم به خدای متعال!
انتهای پیام