قول‌های بی‌عمل روسای سازمان بورس

در آن سالی که اقبال عمومی به سمت بازار سرمایه زیاد شده بود، دولت برای اینکه به این بازار عمق ببخشد و از طرفی ریسک سرمایه‌گذاری افرادی که نسبت به بازار سرمایه آشنایی کمتری داشتند را کمتر سازد، صندوق‌هایی را به نام «ای تی اف»
تاسیس کرد. این صندوق‌ها چند شرکت بورسی را همزمان تلفیق کرده بودند و سهام این صندوق‌ها را به فروش رساندند. مانند صندوق پالایش که ترکیبی از چند شرکت پالایشی است یا صندوق دارا که از ترکیب چند بانک کشور ساخته شده است. ارزش این صندوق‌ها با توجه به قیمت زیرمجموعه‌ها مشخص می‌شود؛ یعنی چند بانکی که مثلا صندوق دارا را تشکیل می‌دهند با توجه به سودسازی‌شان و یا قیمت سهم‌شان مجموعا قیمت «ان‌ای وی» صندوق را تشکیل می‌دهند. در حال حاضر قیمت ذاتی صندوق دارا ۱۹ هزار و ۴۰۰ تومان است ولی قیمت روی تابلو دارا فکر می‌کنم حدودا ۱۳ هزار و ۵۰۰ تومان است. با توجه به اینکه دولت این صندوق را ذاتا برای افراد ریسک گریز و نابلد تاسیس کرد، بنابراین، این وضعیت ناجوانمردی است. زیرا سرمایه‌گذاری در این صندوق به مردم نابلد پیشنهاد داده شد تا ضرر نکنند اما الان این صندوق رها شده و بازارگردان برای آن مشخص نشده است.
چندین بار روسای بازار بورس قول دادند که برای این صندوق‌ها بازارگردان مشخص کنند اما متاسفانه چنین نشده است.
کار بازار گردان این است که وقتی به دلایل خارج از بازار فشار فروش و خرید ایجاد می‌شود نقد شوندگی سهم را بالا ببرد. یعنی زمانی که مردم به صورت هیجانی سهم را می‌فروشند یک عدد خوبی خرید انجام دهد و یا زمانی که مردم می‌خواهند سهم زیادی بخرند سهم را بازار گردانی کند. اما الان مدتی است که مقرر شده بازارگردان برای صندوق دارا ایجاد کنند اما هنوز مشخص نشده است. قیمت «ان‌ای وی» صندوق با قیمت روی تابلو فاصله فاحشی دارد و سرمایه گذاران عادی در این صندوق در حال حاضر متضرر هستند.
یکی از کارهایی که رئیس سازمان بورس می‌تواند در حال حاضر انجام دهد، حمایت ویژه از این صندوق‌ها است. زیرا دولت این صندوق‌ها را برای افراد عادی پیشنهاد داده بود و مردم سهام خریدند. اما در حال حاضر که سفته بازی در سایر بازارها وجود دارد اگه دولت قصد دارد که سرمایه‌های مردم را به سمت بازار سرمایه جذب کند باید اعتماد مردم را به سمت این بازار جلب کند. یکی از مولفه‌های جلب اعتماد مردم رساندن قیمت تابلوی «ای تی اف» هایی که دولت عرضه کرده بود به قیمت حداقل «ان‌ای وی» و ذاتی این صندوق‌ها است. این یکی از راه‌هایی که است دولت می‌تواند اعتماد مردم را به سمت بازار سرمایه جلب کند.
صندوق دارا یکم در سال ۹۹ با دلار ۱۶ هزار تومانی عرضه شده بود ولی به قیمت ۳۲ هزارتومان معامله می‌شد، چطور الان با دلار ۵۰ هزارتومانی قیمت این سهم یا هر واحد این صندوق ۱۳ هزار و ۵۰۰ تومان است؟ از طرف دیگر شاخص بورس به بالای ۱ میلیون ۸۰۰ هزار رسیده است پس چطور شاخص کل از این رقم عبور کرده است اما قیمت صندوق دارا یکم که متشکل از سهام‌های بانک‌های معتبر کشور است با این رقم معامله می‌شود؟
من تاکید می‌کنم که بهترین یار و یاور دولت برای کنترل قیمت ارز، سکه، خودرو و حتی مسکن جمع‌آوری سرمایه‌های خرد و سرگردان مردم عادی به سمت بازار سرمایه است. دولت می‌تواند با جذب سرمایه‌های کلان که یک عدد نجومی را شامل می‌شود به سمت بازار سرمایه و عرضه شرکت‌های دانش بنیان به مردم می‌تواند کسری بودجه را جبران کند. در این مسیر دولت هم می‌تواند این سرمایه‌ها را به سمت مولدسازی اقتصادی هدایت نماید و هم یک سود اقتصادی و قانونی نصیب مردم شود. زیرا هرچقدر مردم به سود در بازار دلالی بیشتر عادت کنند در آینده امکان دارد این تغییر ایجاد شود که ایرانیان به شکل ذاتی به فکر دلالی و کسب سود سفته بازی باشند. اما اگر از الان دولت بتواند این سرمایه‌ها را جذب بازار سرمایه کند با یک تیر چند نشان را می‌زند.

انتهای پیام