مجلس یا انجمن شاعران

امیر حسین ذاکری ‪-‬ در خبرچین امروز به دو خبر می‌پردازیم: خبر اول: اخیرا در جلسه صحن علنی مجلس دو نماینده علنی به مشاعره و تیکه‌پراکنی به همدیگر پرداختند. مثلا یک نماینده به دیگری در شعری گفت: یاد تو حس قشنگیست که دردل دارم
چه تو باشی چه نباشی نگهش میدارم
نماینده دیگر در پاسخی شعری می‌گوید:
ای خوشدل!
تو با اشعار ناقص بنای شعر را آباد کردی - نشستی چون به کرسی وکالت-
تمام عمر خود بر باد کردی!
از این رو جناب شعار باشی هم در شوخی با هر دو نماینده گفت: در مورد شعر اول بنده می‌گویم:
یاد تو حس قشنگیست که دردل دارم
اما این را تو بدان با تو سر شوخی دارم!
آن حس قشنگی که از آن یاد کردم
همه فان بود و ز تو حس بدی من دارم!
اما در مورد شعر آن شاعر دیگر (نماینده دیگر) باید عرض کرد:
نشستی چون به کرسی وکالت
همی اوضاع من رفت به وخامت!
یعنی از وقتی که اینان وکیل ملت شدند اوضاع بدتر شد که بهتر نشد!
از منظر خبرچین در کل نمایندگان مجلس با شعر گویی خود نه تنها بنای شعر را آباد کردند کشور را هم با سرعتی بیشتر آباد کردند. این نمایندگان یا شاعران که مجلس را می‌خواهند انجمن شاعری و مشاعره کنند لطفا فکری به حال زار مردمان کنند!
*خبر دیگر: معاون محیط زیست طبیعی حفاظت محیط زیست درباره سرنوشت «پیروز» توله یوز ایرانی، پس از مرگش گفت: با مرکز ملی ذخایر ژنتیکی تفاهمنامه‌ای داریم. به عبارتی ژن «پیروز» تا همیشه حفظ خواهد شد.
ضمن تشکر از ایشان به خاطر حفظ ژن پیروز. خطاب به پیروز به قول شاعر می‌گوییم: «خودت نیستی ژن‌ات مانده. رفتنت چشامو گریونده». قطع به یقین تلف شدن این توله یوز یعنی پیروز که تقریبا تیتر یک خیلی از رسانه‌ها بود خیلی غم‌انگیز بود اما فعلا نگران کننده‌تر از تلف شدن پیروز موضوع تلف شدن خود ماست. شرایط اقتصادی اگر قبلا ما را فلج کرد حالا دارد ما را به مرحله تلف شدن می‌رساند. ضمن احترام به حیات وحش باید گفت: نگران انقراض ما هم باشند. اگر هم دور از جان تلف شدیم، حداقل ژن ما را هم به یادگار حفظ کنند. هر چند ژن ما ژن خوبی نیست! چون برخی دانشمندان معتقدند: ژن افراد در سرنوشت آن‌ها تاثیر دارد!

انتهای پیام