علامت‌های ابتلا به لکنت زبان

دکتر امیر آرامی‪-‬ لکنت زبان نوعی مشکل در سخن گفتن است، به طوری که شخص نمی‌تواند به طور پیوسته کلمات را بیان کند. . علائم آن به این شکل است که فرد یا یک واج را تکرار می‌کند و یا آن را با طول و تشدید و فشار بیان می‌کند. ۵ تا ۸ درصد کودکان زیر ۴ سال کشورمان دچار لکنت می‌شوند. ترس و اضطراب، علت لکنت نیست، بلکه بدعمل کردن عصب شناختی که می‌تواند منشاء ژنتیکی داشته باشد، علت لکنت خواهد بود. باید گفت عوامل زبان‌شناسی و پیچیدگی‌های جمله که عوامل روانشناختی باعث بروز و یا تشدید آن خواهد شد، در چگونگی لکنت نقش دارند. وضعیت ایران از بابت موارد ابتلا به لکنت زبان در کودکان شبیه دیگر کشورها است و با توجه به نتایج آخرین سرشماری انجام شده در کشور، اگر ۷ میلیون کودک زیر ۴ سال در کشور داشته باشیم، حدود ۵۶۰ هزار تن از آنان دچار لکنت می‌شوند. این تصور اشتباه که فرد دارای لکنت خود به خود درمان می‌شود لذا ممکن است که تا ۷۰ درصد افراد دچار لکنت خوب شوند، اما نتایج تحقیقات نشان می‌دهند که درمان لکنت در همان سنین زیر ۴ سال و توسط متخصصان و کارشناسان رشته گفتاردرمانی، روند درمان را تا ۷/۵ برابر سرعت می‌بخشد. در واقع می‌توان گفت مداخلات درمانی گفتار درمانگران در سرعت بخشیدن و تسهیل کردن روند درمان بسیار حائز اهمیت است. چهار علامت اولیه در تشخیص لکنت وجود دارد که تکرار کل کلمه یا تکرار اولین حرف کلمه، کشیدن حروف و هر گونه قفل کردن روی حروف، علائم اولیه تشخیص لکنت هستند که به محض مشاهده هر یک از آن‌ها، باید کودک سریعا مورد مشاوره کارشناسان و متخصصان گفتاردرمانی قرار بگیرد. اولین مرجع رسیدگی و مداخلات درمانی لکنت، گفتاردرمانگران هستند و گفتاردرمانی تنها رشته توانبخشی - پزشکی است که به صورت علمی و دائم روی این موضوع خاص تحقیقات وسیع انجام داده و می‌دهد.

انتهای پیام