عکس دست جمعی در تراسِ بهشت!

جامه‌های فانوس به دستان لیگ در غروب آخر زمستان بوی سقوط گرفت، وقتی عقربه‌های ساعت از خاطر مسجد سلیمانی‌ها رفت و قشون زرد در چمنزار آزادی برابر خط آتش جذاب سرخ‌ها زانو زد.
یحیی برای آنکه سربازانش را در کورس قهرمانی نگه دارد چاره‌ای نداشت جز آنکه دستمال سفید را به دست جنوبی‌ها دهد و با سه امتیاز شیرین‌تر از عسل نیمکت را به قصد رختکن طی کند.
دیروز وقتی علیرضا بیرانوند در دقایق نخستین دوئل، پنالتی قعرنشینان را مهار کرد، سرخ‌ها از زیر بارش واژه‌های تند یحیی خارج شدند و خیلی زود با پلن‌های از پیش ترسیم شده کار را یکسره کردند.
در روز طلوع شکارچی برزیلی قرمزها، این بمب‌افکن‌های وطنی بودند که به داد نیمکت خود رسیدند و قفس توری میهمان را بی‌وقفه مورد هجوم قرار دادند.دیشب عطش پرسپولیس برای شعله‌ور کردن سنگر جنوبی‌ها تمامی نداشت و سه گل چشم‌نواز ترکیب معرکه‌ای از خوشبختی و خوشبینی را در قاب چشم‌ها قرار داد. قطار سریع السیر دیشب به عدد چهل و دو رسید تا یحیی برای دو رقیب تا بن دندان مسلح خویش سیگنال‌های خطرناکی بفرستد و با درهم کوبیدن بختیاری‌ها دست و پا زدن در اوج اشتها و سیری ناپذیری را نشانمان دهد. حالا پرسپولیس منتظر لغزشی از سوی زردهای نصف جهان است تا با تفرعن بر صدر جلوس کند و برای برپایی یک جشن قهرمانی شکوهمند خود را آماده کند. حالا که سرخ‌ها به هارمونی لازم دست یافته و با چشم‌های بسته نیز یکدیگر را در کارزار پیدا می‌کنند و حالا که انبارهای باروت یکی پس از دیگری منفجر می‌شوند، باید چشم انتظار پرواز پرندگان تیزرو ماند و به این اندیشید که در صورت انفعال حریفان ارتش پیشرو وقت و بی‌وقت جام را لمس خواهد کرد.
آیا تیمی که دیشب جنوبی‌های رنگ پریده را بدرقه کرد می‌تواند در ادامه مسیر با پنچر کردن تراکتور و مقهور نمودن دیگر همسایه‌ها سر از بهشت آرزوها درآورد و در مهتابی آرمانشهر خود عکس یادگاری بگیرد. فعلا که اوضاع به کام کالسکه نشینانی است که با ترکتازی در صدر روی ابرها رژه می‌روند. تا چه پیش آید...

انتهای پیام