مسئله فرزندآوری

بحث فرزندآوری دارای ابعاد گوناگونی است که در ادامه تلاش می‌کنم به سه بعد اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی این موضوع بپردازم. از منظر اقتصادی برای طبقات محروم مسئله تامین معیشت در شرایط کنونی جامعه از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است. افراد از نظر اقتصادی باید تامین باشند تا بتوانند ازدواج کنند و به فرزندآوری بیاندیشند. از سوی دیگر برای طبقه مرفه جامعه بحث زیاده‌خواهی و سبک زندگی لاکچری مطرح است که به همین دلیل افراد این گروه اقدام به ازدواج و فرزندآوری نمی‌کنند. قبل از پرداختن به موضوع کاهش نرخ موالید در کشور ابتدا باید به این مسئله پرداخته شود که چرا آمار ازدواج در کشور پایین و آمار طلاق بالا است. یکی از دلایلی که افراد ازدواج نمی‌کنند بحث اقتصادی است و به همین دلیل نیز آمار طلاق در کشور ما بالا است. قطعا برای فرزندآوری بسیاری از زوجین سال‌ها بعد از ازدواج خود اقدام می‌کنند تا مطمئن شوند که می‌توانند با یکدیگر ادامه زندگی بدهند. در خصوص طبقات نابرخوردار جامعه باید بگوییم که آن‌ها حداقل امکانات را برای ازدواج ندارند و در شرایط فعلی نیازها در رابطه با فرزندآوری مسئله بسیار مهمی است. به عبارت دیگر بچه‌های نسل جدید نیازهایی دارند که فراتر از نسل‌های قبلی است و تامین این نیازها هزینه‌بر است. قشر برخوردار در این خصوص برای ازدواج نیز نیازهای زیادی دارند و لذا انتخاب
همسر آینده برای افراد بسیار مشکل شده است. وقتی انتخاب سخت و ازدواج‌ها ناپایدار باشند خواه ناخواه چیزی به اسم فرزندآوری تحت الشعاع قرار می‌گیرد. طبقه مرفه به سختی ازدواج می‌کند زیرا خواهان زندگی لاکچری و سبک زندگی اشرافی‌گری است. یکی از بزرگترین مشکلات کشور ما مسئله پیری جمعیت است اما راه و روش‌هایی که مسئولین برای ترویج ازدواج در پیش گرفته‌اند با شکست مواجه شده است. نمی‌توان صرفا با مسائل اقتصادی و وام، مسئله و معضل ازدواج را حل کرد. این موضوع با نسخه پیچیدن حل شدنی نیست بلکه باید بیشتر از همه بر اهمیت ازدواج در جامعه تاکید شود. انسان به صورت غریزی و به شکل کاملا طبیعی نیازمند تشکیل خانواده است. مسائل فرهنگی و اقتصادی باید در کنار همدیگر مهم تلقی شوند و صرفا نمی‌توان از یک جنبه به این موضوع پرداخت و آن را حل کرد.

انتهای پیام