عاقبت کود درختان میشویم...

خیام شعر معروف و فلسفه مآبی دارد که در برخی از اماکن شعار دیوارها می‌گردد:
عاقبت خاک گل کوزه‌گران خواهیم شد.
و اینکه ما از خاک برآمدیم و بر خاک شویم. اصلی‌ترین فلسفه هستی همین موضوع است و مسیحیان هنگام دفن هم کیشان خود بر سر مزار متوفی مرتب ترجیع بند: خاک به خاک و خاکستر به خاکستر سر داده و همزمان خاک بر گور می‌ریزند.
بوداییان بعد از سوزاندن جسد متوفی خاکستر باقی مانده او را با احترام ومراسم خاص جمع‌آوری کرده یا بر یکی از رودهای مقدس مانند «گنگ» و یا برهما رها کرده و یا در ظرفی زیبا و شکیل در مکان خاصی در خانه خود نگهداری می‌نمایند.
ما مسلمین براساس دستورات دین مبین اسلام احترامات ویژه برای فرد محتضر بدون توجه به سن، شغل، جایگاه مالی و اجتماعی قائل شده وبعد از پرواز روح فرد با احترامات خاص بعد از تطهیر و کفن پوشاندن و اجرای مراسم دینی مطابق دستورات فقهی بخاک سپرده و مصیبت دیدگان را تا محل زندگی بدرقه و همراهی می‌نماییم.
دریکی از مذاهب مسیحیت همانند بوداییان متوفی را در کوره‌ای واقع در گورستان سوزانده و خاکسترش را بر اساس وصیت مرحوم بر بوته گل سرخ یا برگهای درختی ریخته و از آنجا دور میشوند.
این مقدمات از آن جهت گفته شد که خوانندگان فرهیخته بویژه جوانان از تشریفات بعد از مرگ در مکاتب مختلف آگاه گردند.
دریکی از کشورهای آسیای جنوب شرقی جنازه متوفی را درمکانی که محل زندگی کرکسهای بزرگ است قرار داده و با صدای شیپور و طبل‌های مخصوص لاشخورها را مطلع کرده و به سوی اجسادی که در طول هفته گذشته از دنیا رفته‌اند دعوت می‌کنند و در عرض چند دقیقه حدود هزار کرکس به اجساد حمله نموده و در ظرف چنددقیقه تلی از استخوان بر زمین باقی می‌ماند که توسط چند نفر از خدمه جمع‌آوری شده و در چاهی می‌ریزند. با توجه به مراسم واقدامات گفته شده که اکثریت مردم جهان را شامل میشوند مراسم و اقداماتی هستند که برای جلوگیری از اطاله کلام از بیان آن‌ها خودداری میشود.
غرض از بیان مراسم مختلف تشییع وتدفین انسان ذکر این نکته مهم است که جایگاه و شان انسان حتی بعد از مرگ وی باید رعایت شود.
دریکی از قبایل اندونزی اجساد اقوام و نزدیکان بعد از مرگ مومیایی شده و در اماکن خاصی نگهداری میشوند.
هرسال در یک روز معین اجساد اقوام از گور درآورده شده بعد از آرایش و پوشاندن پوشاک خاص گرداگرد آن‌ها جمع شده وبا آوازهای مخصوص گریه و شیون کرده و مجددا اموات را در جای خود قرار داده و تا سال بعد به دنبال کار و زندگی خود می‌روند. در هیچکدام از ادیان و ممالک یادشده اهانت و بی‌توجهی به جایگاه و ارزش اموات ملاحظه نمی‌شود.
اما در امریکا - کشور ادعاها و غرور کاذب - اخیرا در ایالت نیویورک و نودا و چند ایالت دیگر مجوز تبدیل اجساد به کود کشاورزی صادر گردیده. برای صرفه جویی در وقت و مکان مجوز تبدیل اموات به کود صادر گردیده که هر روز به تعداد ایالتهای یاد شده افزوده می‌شود.
مثلا یک فرد بر پای درختان مقابل خانه‌اش کود را ریخته وبا غرور به همسایگانش می‌گوید پدرم را پای آن درخت ریخته ام. وقتی مرگ اختیاری یا اتانازی به عنوان یک راه انتخاب میشود و مجوز تبدیل اموات به کود صادر میشود به نظام فرهنگی و اجتماعی آن جامعه چه باید گفت؟

انتهای پیام