مردم افغانستان قربانی شده‌اند

ممنوعیت‌های سریالی طالبان برای مردم افغانستان شاید از دید عده‌ای موضوع حادی نباشد و اظهار نمایند که به هر حال در جامعه سنتی حاکم بر این کشور برای بسیاری از ساکنان آن اتفاق خارق العاده‌ای نیست. ولی بنده می‌خواهم از دید یک دانشجوی خانم افغانستانی که به هزار امید و آرزو وارد دانشگاه عالی شده و قصد دارد مراتب ترقی را طی نماید ولی حالا از جانب حاکمیت با ممنوعیت مواجه شده به موضوع بنگرم.
به نظر صاحب این قلم، رخداد مهم فعلی دو مقصر دارد که به هیچ وجه حق ندارند در مورد آن توجیه و فرار رو به جلو کنند. مقصر نخست نوع و مدل حکمرانی مسئولان سابق کشور افغانستان است که با رفتار و رویکردهای خود زمینه‌سازی کردند برای بازگشت طالبان به قدرت. اگر کرزای‌ها و اشرف غنی‌ها تدبیر و خرد داشتند و افغانستان به صورت ملموس در دوران حاکمیت آنان پیشرفت می‌نمود به هیچ وجه بستر جامعه برای به قدرت رسیدن طالبان مهیا نمی‌شد. حفره‌هایی که رژیم قبلی ایجاد کرد جامعه سنتی افغانستان را دلزده کرد و جامعه مدرن را نا امید. فلذا اگر منصف باشیم در درجه نخست باید حکومت قبلی افغانستان پاسخگوی این محدودیت و ممنوعیت‌ها باشد. فرزندان مسئولان سابق در بهترین دانشگاه‌های انگلیس و فرانسه در حال تحصیل هستند و این مردم عادی کشور مذکور هستند که گرفتار سیاست‌های عجیب و نا موزون طالبان شده‌اند.
آمریکا و دولت‌اش مقصر بعدی این محدودیت‌ها هستند. تقریبا تمام صاحبنظران و ناظران بین المللی متفق القول هستند که ایالات متحده در قبال گرفتن امتیازهایی چراغ سبز برای بازگشت طالبان به قدرت را روشن کرد. اگر آمریکا و دولتمردان وقت‌اش طالبان را به رسمیت نمی‌شناختند و از سوی دیگر پشت رژیم قبلی را خالی نمی‌نمودند آیا طالبان می‌توانست سکان دار شود؟ هرگز. ولی ایالات متحده در اوج بی‌مسئولیتی مردم افغانستان را در دامان طالبان گذاشت و از این کشور فرار کرد. فلذا آمریکا نیز باید پاسخگوی شرایط فعلی مردم افغانستان علی الخصوص قشر جوان و مدرن این جامعه باشد.
در مجموع به نظر می‌رسد مردم افغانستان چه سنتی‌اش و چه مدرن‌اش قربانی سیاست‌مداران‌شان و قدرت‌های غربی شده اند.

انتهای پیام