تهمت و اهانت به خاطر روا نشدن امر غیرقانونی

پزشکان برحسب نوع شغل و سوگندی که یاد کرده‌اند، باید نگاه یکسانی به بیماران خود داشته باشند و عواملی چون نژاد، زبان، جنسیت، رنگ و... در این مورد هیچ نقشی ندارند. بر همین اساس نوع پوشش افراد نیز تفاوتی در این زمینه ایجاد نخواهد نمود و این مسئله آنقدر مهم است که برخوردهای خارج از این مجموعه به شدت غیراخلاقی و غیرانسانی ارزیابی شده، با آن به شدت برخورد می‌گردد. طبعا وقتی مسئله‌ای تا این حد برای جامعه مهم و افکار عمومی نسبت بدان حساس است، سوءاستفاده از آن و ایراد اتهام کذب به یک پزشک در جهت‌عدم رعایت این موارد نیز اوج رذالت و بی‌اخلاقی را می‌نمایاند.
غائله مشهد و اجرای یک سناریوی خطرناک علیه پزشکی که با شرافت و احساس مسئولیت نسبت به بیماران از ویزیت بدون نوبت یک بیمار به اصرار همراهش پرهیز نموده، بر قانونگرایی، رعایت نوبت و احترام به بیماران حاضر در مطب اصرار ورزیده، تسلیم تهدیدهای فرد هتاک نشده است نیز از این مقوله است.
مسئله‌ای که در کمال تعجب به پلمپ مطب این پزشک توسط معاونت درمان و انتشار اخبار کذب موهن در یکی از رسانه‌ها منجر شده است!
اقدامی که بجز برزمین ریختن آبروی یک پزشک محترم و متعهد، به محروم شدن مردم چند استان از خدمات فوق تخصصی پزشک مربوطه نیز منجر گردیده است.
البته خوشبختانه با توجه به زندگی در عصر تکنولوژی، وجود دوربینهای مدار بسته در مطب و بررسی آن‌ها کذب بودن ادعاهای مطرح شده به سرعت آشکار و سیمای زشت دروغ چون تکه یخی در گرمای تابستان رنگ باخته و نابود گردید، اما این قطعا پایان ماجرا نیست.
این اتفاق نشان می‌دهد که باید تمهیداتی اندیشید تا راه تکرار بر چنین عملکردهای ضدانسانی و دور از اخلاقی بسته و فضا برای درمان و آسایش بیماران مهیا گردد.
اولا:
رسانه‌ی مورد نظر که ادعای مذکور در آن توسط رسانه‌های زرد متعددی نیز بازنشر گردیده است، بر اساس چه تحقیقی اقدام به درج چنین خبری نموده، اکنون چگونه می‌خواهد آب رفته‌ی آبروی یک فرد را به جوی بازگرداند؟!
چه فرد یا اراده‌ای در این رسانه توانسته است که اجازه درج بدون راستی آزمایی این خبر کذب را از شورای سردبیری آن کسب کند؟!
شکایت از این روزنامه و مجازات آن نه فقط به عنوان یک اقدام شخصی که با توجه به هتک حرمت جامعه پزشکی به عنوان یک اقدام عمومی باید در دستور کار نهادهای مسئول خصوصا سازمان نظام پزشکی قرار گیرد تا رسانه‌ی خطاکار ضمن مجازات طبق قانون، از پزشک مذکور و ساحت جامعه پزشکی به طور رسمی عذرخواهی و دلجویی نماید و متعهد گردد که در آینده از دست زدن به چنین اقدامات سخیف و مبتذلی که باعث تشویش اذهان عمومی جامعه می‌گردد، خودداری خواهد نمود.
ثانیا:
معاونت درمان دانشگاه علوم پزشکی که قاعدتا نهادی مبتنی بر بخشنامه‌های قانونی و استنادات و شواهد است، بر چه اساسی این‌گونه با عجله اقدام به پلمپ مطب نموده است؟!آیا این معاونت در مورد سرگردانی بیماران ارجاعی پرتعداد این مطب، فکر کرده است؟!
آیا این معاونت صیانت از آبروی یک پزشک خوشنام و متعهد را جزء وظایف خود می‌داند؟!
این اقدام عجولانه‌ی غیرکارشناسی به هیچوجه قابل هضم نبوده، خطایی بزرگ و گناهی نابخشودنی است.
استعفای این معاونت، اخراج مقام دستور دهنده‌ی این پلمپ و دلجویی مجموعه دانشگاه از این پزشک کمترین اقدامی است که از این نهاد انتظار می‌رود تا نقطه‌ی تنبهی روشن برای سایر تکیه زنندگان بر صندلی این سمت و امثالهم باشد تا از سزای اقدامات عجولانه‌ی غیرکارشناسی و احتمالا از سر خوش خدمتی آگاه گردند و بدانند آبروی انسانها و درمان بیماران بازیچه امیال شخصی افراد نیست.
ثالثا:
پیگیری قضائی و شکایت علیه فردی که بخاطر اجابت نشدن درخواست ویزیت خارج از نوبت و پارتی بازی، دست به چنین اقدام سخیفی زده است نیز بسیار مهم است.
متاسفانه در جامعه کنونی با حضور افرادی روبرو هستیم که به دلیل داشتن رانت یا اتصال به یک موقعیت، خود را فراتر از قانون و خواسته‌های خود را مهمتر از سایرین می‌دانند. افرادی گستاخ و زیاده خواه که خواهان استفاده شخصی و خارج از نوبت از امکانات و منابعی هستند که متعلق به همه مردم است.
برخورد محکم با چنین افرادی می‌تواند عاملی در جهت عبرت آنان و سایرین باشد تا از تکرار چنین اعمالی پرهیز نموده، حد خود را بدانند و به حق خود قانع باشند.
در نهایت اینکه مسئله رخ داده در مشهد، مشکل کل جامعه و یکایک اعضای جامعه پزشکی است و شتر درخواستهای فراقانونی و زیاده خواهی افراد سوءاستفاده‌گر اگر مهار نشود و لگام قانون نخورد، روزی در محل کار یکایک اعضای جامعه پزشکی نیز زانو خواهد زد.
به همین خاطر جامعه هم این غائله را خصوصا در موارد سه‌گانه ذکر شده پیگیری نموده، تا رسیدن حق به حقدار از پای نخواهد نشست.

انتهای پیام