بی‌لیاقتی‌های مدیریتی را توجیه نکنید
- شناسه: 11197
- یکشنبه 31 اردیبهشت 1402
- انتشار در صفحه ۱
۲۷ اردیبهشت۱۴۰۲ یک خطیب ضمن اشاره به توطئه‌های۴۴ساله دشمنان علیه کشور، یادآوری می‌کندمسئولان دولت فعلی چون قصد خدمت دارند اجر دریافت می‌کنند. در این خصوص شایسته است ضمن ادای احترام، به ایشان خاطرنشان نمود وقتی انتصابات در کشور، سلیقه‌ای بوده و مسئولیت‌ها بین هم‌قطاران «هبه» می‌شود، چطور می‌توان نتیجه گرفت مسئولان خطاکار قطعاً قصد خدمت دارند. بعلاوه، به‌عنوان دم‌دستی‌ترین راه‌حل برای توجیه ناکارآمدی، برخی صاحب‌منصبانِ، سال‌هاست خود را تبرئه نموده و بسیاری از مشکلات را به دشمن
ربط می‌دهند.
اصلاح امور مملکت، برنامه‌ریزی، کاردانی و شایسته‌سالاری می‌خواهد. برخلاف این واقعیت، برخی تمام تلاش خود را بر پروژه کتمان نقطه‌ضعف در سایه تهدیدات دشمن صرف می‌کنند. بررسی صحبت‌های برخی مسئولان در چند روز گذشته موید همین ادعاست.
۲۴ اردیبهشت، امام‌جمعه مشهد می‌فرمایند امروز دشمنان ائتلاف منسجمی را علیه نظام شکل داده‌اند و ۲۵ اردیبهشت سعید جلیلی گفت دشمن سعی کرده با اقدامات خود نقاط قوت ما را پوشش دهد. در همین راستا، ۲۶ اردیبهشت، محمدباقر قالیباف از جنگ اقتصادی با دشمن می‌گوید، احمد وحیدی دوقطبی‌ها را حاصل راهبری دشمنان دانسته و محسن رضایی مدعی گردید دشمن برنامه‌ریزی کرده که مردم ایران را وابسته کند.
این میزان تاکید بر اهمیت و جایگاه دشمن، آن‌هم برای مسئولانی که دلیل‌عدم توفیق مسئولان دولت حسن روحانی را ناکارآمدی‌های مدیریتی می‌دانستند جای هیچ توجیهی ندارد. در دوران مدیریت دولت دوازدهم، امثال حجت عبدالملکی با شیرین‌زبانی، سخنرانی به سخنرانی، از بی‌تأثیری تحریم در پیشرفت می‌گفتند و همه بحران‌ها را به بی‌کفایتی سردمداران دولت روحانی نسبت می‌دادند. اکنون و در سایه حاکمیت دولت یار، دوستان وی همایش به همایش از نقش دشمن در مشکلات جامعه می‌گویند و در سایه تاکید بر نقش دشمن، بی‌کفایتی‌های مدیریتی را
توجیه می‌کنند.
البته این افراد باید توضیح بدهند وقتی تا این حد بر نقش دشمن در سرعت قطار پیشرفت تاکید دارند، چرا سال‌های سال وتمام‌قد، حامیسیاست‌های کسی بودند که تحریم را کاغذپاره خواند؟ زمان اتخاذ این موضع توسط محمود احمدی‌نژاد، دلار حدود هزار تومان قیمت داشت و امروز بیش از پنجاه‌هزار تومان. تردیدی وجود ندارد که سنگ‌بنای بسیاری از تحریم‌ها همان زمانی گذاشته شد که عده‌ای در بوق و کرنا کردند «تحریم کاغذ پاره است» و «آن‌قدر قطعنامه صادر کنید تا قطعنامه دانتان پاره شود».
عجیب است عده‌ای از یک‌طرف تحریم را بی‌تأثیرمی‌دانند و از طرف دیگر دشمن را عامل اصلی عقب‌ماندگی معرفی می‌کنند. بالاخره باید مشخص شود تلاش‌های دشمن تأثیرگذار هست یا نیست؟ سیدابراهیم رئیسی می‌گوید «تحریم‌ها کم‌اهمیت و صدور قطعنامه آژانس در مسیر حرکت کشور بی‌تأثیر است». بر خلاف این ادعا، شخص دیگری مدعی است مشکلات جامعه ما ناشی از کارشکنی‌های دشمنان است. بررسی‌ها نشان می‌دهددر دوره‌هایی که تاکید کمتری بر نقش دشمن صورت گرفته، سرعت قطار پیشرفت حقیقتاً بیشتر بوده است. عملکرد دولت اصلاحات از این بابت مثال‌زدنی است. با این توضیح که اصلی‌ترین، دم‌دستی‌ترین و شاید قابل‌اتکاترین معیار برای ارزیابی عملکرد دولت‌ها، میزان رشد قیمت ارز است، دولت سید محمدخاتمی با کمترین تاکید بر نقش منفی دشمن بر مدیریت امور جامعه، بهترین عملکرد در زمینه کنترل رشد قیمت ارز در همه دولت‌های بعد از خود را دارا بوده است.
به نظر می‌رسد در این خصوص با یک استاندارد دوگانه روبرو هستیم. هرکجا لازم باشد مشکل به دشمن نسبت داده می‌شود و هرکجا مصلحت دانسته شود تلاش‌های دشمن «خود را خسته کردن» نام می‌گیرد. دشمن با همه شومی‌اش یک حسن دارد و آن‌هم توجیه بی‌تدبیری‌ها در عرصه مدیریتی است. تا وقتی دشمن وجود دارد، به‌عنوان مسئول، می‌توانی همه ناکارآمدی‌ها را توجیه کنی. به همین دلیل است که مدیران صاحب‌منصب در جامعه ما نه از قدرت دست می‌شویند و نه بربی‌کفایتی مدیریتی خود گردن می‌نهند. با این وضعیت، می‌توان به هر شکل دلخواه، پست و منصب را بین ارادتمندان، هبه و ناکارآمدی‌ها را به نام دشمن توجیه نمود.
انتهای پیام
