آفتاب یزد – نجمه حمزه نیا: فضای داخل جمجمه فضای بسته‌‌ای است که قابلیت اتساع (باز شدن) ندارد. خون از طریق سرخرگ وارد مغز می‌شود و از طریق سیاهرگ خارج می‌گردد. افزایش فشار جمجمه‌ای یک عارضه خطرناک است که نیازمند تشخیص و درمان فوری می‌باشد. درمان با تأخیر و یا عدم درمان صحیح آن می‌تواند باعث آسیب‌های موقت و دائمی به مغز، کما و یا حتی مرگ شود لذا با توجه به اهمیت موضوع آفتاب یزد در این باره با دکترمحمد صمدیان،جراح مغز واعصاب وستون فقرات و دکترعلیرضا شیخی، جراح مغزواعصاب وستون فقرات ودکترمهران مرادی، جراح مغز و اعصاب و ستون فقرات گفتگو کرده است.
دکتر صمدیان در این باره می‌گوید: حالت افزایش فشار درون جمجمه‌ای یا سندروم فشارخون بالا، وضعیتی است که با فشارخون شریانی که برای بسیاری آشنا است، متفاوت است. این بیماری می‌تواند به دلایل ناشناخته رخ دهد، همچنین با آسیب‌های سر، تومورها و بیماری‌های التهابی مغز ظاهر می‌شود.
وی اظهار کرد: همیشه یک فرد نمی‌تواند بفهمد که فشار درون جمجمه‌ای او افزایش‌یافته است. این به دلیل فراوانی علائمی است که در سایر بیماری‌ها رخ می‌دهد.این جراح مغز و اعصاب و ستون فقرات بیان کرد: بزرگسالان اغلب از سردردهایی رنج می‌برند که به دلایل مختلف رخ می‌دهد. سردرد در نقض گردش مایع مغزی نخاعی ماهیت عجیبی دارد. احساس پری وجود دارد، گویی چیزی از درون فشار می‌آورد. چنین احساساتی بیشتر در پیشانی و تاج ظاهر می‌شود، از داخل احساس فشار روی چشم‌ها وجود دارد لذا به همین دلیل، به‌خصوص هنگامی که کره چشم حرکت می‌کند، نگاه تیره می‌شود. احساس حجاب جلوی چشم به این دلیل است که عصب بینایی متورم می‌شود. اگر حمله سردرد با حالت تهوع همراه باشد، ممکن است مشکلات فشار داخل جمجمه را نیز نشان دهد.
وی عنوان کرد: در صورت عدم وجود بیماری‌های گوارشی تقریباً همه افراد حداقل یک‌بار به دلیل مصرف غذای بی‌کیفیت، تهوع و استفراغ را بدون بیماری‌های گوارشی تجربه کرده‌اند. اگر همه چیز با رژیم غذایی درست است و معاینه آسیب‌شناسی دستگاه گوارش را نشان نداد، ارزش دارد به علل عصبی این وضعیت مشکوک شود. به‌عنوان یک قاعده، حالت تهوع با سردرد همراه است، به استفراغ تبدیل می‌شود.
دکتر صمدیان ابراز داشت: ناتوانی عاطفی اغلب با بیماری‌های عصبی همراه است. به دلیل عدم سلامت مداوم و بدتر شدن کیفیت زندگی، تعادل فرد کمتر می‌شود. برخی از بیماران اشک ریختن، افزایش اضطراب را گزارش می‌کنند. این ممکن است به دلایل مختلفی رخ دهد، اما اگر درد، تاری دید وجود دارد، تحریک‌پذیری می‌تواند یکی دیگر از علائم فشارخون داخل جمجمه باشد.
این جراح مغز و اعصاب و ستون فقرات تشریح کرد: فشار شریانی و داخل جمجمه شاخص‌های متفاوتی هستند، اما به هم مرتبط هستند. به دلیل فشرده شدن ساختارهای فردی مغز و عروق خونی، گردش خون مختل می‌شود. این بر عملکرد سیستم قلبی - عروقی تأثیر می‌گذارد. فرد از افزایش فشار، ضربان قلب ناهموار، تعریق شکایت دارد. این بیماری با فشارخون داخل جمجمه همراه است و یک بیماری مستقل نیست و اگر بیمار بیماری‌های سیستم قلبی -عروقی داشته باشد، وضعیت می‌تواند تشدید شود.
وی می‌گوید: افراد مبتلا به فشارخون مزمن داخل جمجمه تقریباً همیشه احساس ناخوشی می‌کنند. خستگی، تحریک‌پذیری و سایر علائم بیماری به تمایل شدید به صمیمیت فیزیکی کمک نمی‌کند. این برای بیماران با هر جنسیتی صدق می‌کند. در عین حال، نمی‌توان ادعا کرد که چنین وضعیتی تنها زمانی رخ می‌دهد که گردش خون مایع مغزی نخاعی مختل شود و دلایل آن ممکن است خستگی، مشکلات روانی، تغییرات غدد درون‌ریز باشد.
دکتر صمدیان اشاره کرد: اگرعلایم افزایش حساسیت آب وهوایی قبلاً مشخص نبود، اما به طور ناگهانی ظاهر شد، فشارخون داخل جمجمه ممکن است علت باشد. هنگامی که آب‌وهوا تغییر می‌کند، فرد شروع به سردرد، سرگیجه و اختلال خواب می‌کند. در برخی از بیماران حساسیت به هوا خود را به‌صورت نوسانات فشارخون نشان می‌دهد. علاوه بر این، کل بدن یا گروه‌های عضلانی فردی، مفاصل شروع به آسیب می‌کنند.
این جراح مغز و اعصاب و ستون فقرات متذکر شد: در صورت بروز علائم فشار درون جمجمه‌ای باید با یک متخصص مشورت کنید. برای درمان یک وضعیت پاتولوژیک، لازم است علت دقیق آن کشف شود. به همین دلیل است که پزشک مجموعه‌ای از روش‌های تشخیصی را تجویز می‌کند به طور مثال بررسی فوندوس به شما امکان می‌دهد تورم عصب بینایی را شناسایی کنید زیرا یکی از علائم اصلی فشارخون داخل جمجمه است.
وی ادامه داد: اکوآنسفالوگرافی یک معاینه اولتراسوند بافت مغز است. چنین تشخیصی به تأیید یا رد وجود تومور، کیست، خونریزی و سایر تغییرات پاتولوژیک در ساختار بافت کمک می‌کند. این روش تشخیصی نیازی به آمادگی، تغییر در برنامه روزانه یا تغذیه ندارد.
دکتر صمدیان افزود: اشعه ایکس از جمجمه، برای نقایص مادرزادی مشکوک، شکستگی یا جابه‌جایی استخوان‌ها تجویز می‌شود. این روش همچنین نئوپلاسم‌های احتمالی را که باعث فشرده‌سازی می‌شوند، شناسایی می‌کند.
>دقیقترین روش‌های تشخیصی فشار درون جمجمه‌ای سی تی اسکن یا ام‌آرآی است
این جراح مغز و اعصاب و ستون فقرات خاطرنشان کرد: دقیقترین روش‌های تشخیصی فشار درون جمجمه‌ای سی تی اسکن یا ام‌آرآی از سر هستند. آنها به شما امکان می‌دهند وضعیت استخوان‌ها و بافت‌های نرم، رگ‌های خونی را به طور کامل ارزیابی کنید. به‌عنوان یک قاعده، اگر وجود یک فرآیند پاتولوژیک را نشان دهد، پزشک پس از اکوآنسفالوگرافی چنین تشخیصی را تجویز می‌کند.
وی اضافه کرد: سونوگرافی عروق خونی که مغز را تغذیه می‌کنند نیز برای شناسایی ناهنجاری‌های احتمالی، پیچ‌خوردگی، ترومبوز ضروری است و آنژیوگرافی به شما امکان می‌دهد عروق بزرگ و کوچک را تجسم کنید، تا مناطقی از شریان‌های آسیب‌دیده را تشخیص دهید. هدف از اقدامات گفته شده، تعیین علت بیماری است.
دکتر صمدیان بیان کرد: اگر بررسی موارد گفته شده به شناسایی علت بیماری فشارخون داخل جمجمه کمک نکرد، متخصص یک یک سوراخ کمری را تجویز می‌کند. این یک روش تهاجمی است که برای تهیه نمونه مایع مغزی نخاعی انجام می‌شود. این روش را می‌توان برای اهداف تشخیصی و درمانی انجام داد. هنگام تشخیص، یک سوراخ کمری به تعیین دقیق‌تر درجه افزایش فشار کمک می‌کند. با هدف درمانی، این روش با فشارخون خوش‌خیم داخل جمجمه‌ای برای بهبود وضعیت بیمار انجام می‌شود. این جراح مغز و اعصاب و ستون فقرات تصریح کرد: برای بهبود رفاه بیمارمبتلا به فشار درون جمجمه‌ای، رسیدن به نرمال شدن فشار داخل جمجمه ضروری است. در عمل مدرن، از روش‌های غیرجراحی و جراحی برای درمان استفاده می‌شود. در صورتی که تشخیص تومور یا تغییر کیستیک را نشان دهد، مداخله جراحی لازم است. وی ادامه داد: برخی از بیماران با یک ناهنجاری مادرزادی در ساختار مغز تشخیص داده می‌شوند. چنین نئوپلاسم‌هایی باید برداشته شوند. این عملیات فشرده‌سازی را از بین می‌برد و در نتیجه منجر به عادی‌شدن فشار می‌شود. دکتر صمدیان مطرح کرد: بسته به شدت وضعیت بیمارمبتلا به فشار درون جمجمه‌ای، عمل بلافاصله انجام می‌شود یا تاریخ عمل را بیمار تعیین می‌کند. درمان فوری جراحی در شرایط جدی بیمار، زمانی که درجه بیماری دررفتگی مغز را تهدید می‌کند، انجام می‌شود. این جراح مغز و اعصاب و ستون فقرات توضیح داد: همیشه علت فشارخون داخل جمجمه، نئوپلاسم داخل جمجمه نیست. یک نوع خوش‌خیم بیماری همراه با نقض خروج مایع مغزی نخاعی وجود دارد.وی افزود: برای کاهش فشار داخل جمجمه، گروه‌های خاصی از داروها توصیه می‌شود که عبارتند از قرص برای کاهش تولید مایع مغزی نخاعی (اسمودیورتیک)، دیورتیک‌ها، ترکیبات پتاسیم، داروهای ضدویروسی و ضدمیکروبی، اگر علت التهاب ساختارهای مغز در طول عفونت عصبی باشد، داروهایی برای بهبود گردش خون و لحن عروقی تجویز می‌شود. دکتر صمدیان اظهار کرد: رفاه در طول بیماری فشار داخل جمجمه به خود بیمار بستگی دارد. برای بهبود وضعیت، ارزش آن را دارد که در سبک زندگی خود تجدیدنظر کنید، عادت‌های بد را کنار بگذارید، از یک برنامه روزانه پیروی کنید و از استرس دوری کنید. فعالیت بدنی باید در حد متوسط باشد. برای پیاده‌روی و شنا خوب است.
>روش‌های درمان بسته به شدت فشار درون جمجمه متفاوت خواهد بود
در ادامه نیز دکتر شیخی در این باره خاطرنشان کرد: فشار درون جمجمه یا ICP به فشار داخل کاسه سر و مغز و مایع مغزی و نخاعی درون آن گفته می‌شود.
وی بیان کرد: فشار درون جمجمه دراثرآسیب دیدگی و ابتلا به انواع بیماری‌های مغزی بالا رفته و سبب فشار به داخل مغز می‌شود.درصورت افزایش فشار درون جمجمه عوارض جبران ناپذیری همچون آسیب به مغز و نخاع را به همراه دارد که هرچه سریع باید اقدام به درمان این بیماری کرد.
این جراح مغز و اعصاب و ستون فقرات در پاسخ به این پرسش که "فشار درون جمجمه چگونه افزایش می‌یابد "، گفت: خون وبافت مغز و مایع مغزی نخاعی سه بخش تشکیل‌دهنده جمجمه می‌باشد که فشاردرون جمجمه را به وجود می‌آورند.حجم متعادل هر یک از این عوامل،خون،بافت مغز،مایع مغزی ونخاعی به ترتیب 10درصد،80 درصد و 10درصد می‌باشد که درصورتی که هریک از اجزاء مغز افزایش یابند،باید دو حجم دیگر کاهش یابد، درغیر این صورت فشارداخل جمجمه افزایش می‌یابد.وی مطرح کرد: دلایل افزایش فشار داخل جمجمه عبارتند از خونریزی مغز، سکته مغزی، تومورهای مغزی، ورم یا ادم مغز، آنسفالیت مغزی، التهاب و عفونت مغز، فشار درون جمجمه، آسیب دیدگی مغز، هیدروسفالی، پارگی عروق مغز، بیماری هماتوم ساب دورال، بیماری هماتوم اپیدورال و تشنج.
دکتر شیخی عنوان کرد: علائم افزایش فشار داخل جمجمه بر حسب شدت فشار متفاوت خواهد بود و به موازات بالا رفتن فشار تشدید می‌یابد.این علائم عبارتند از سردرد (شایع‌ترین علامت افزایش فشار داخل جمجمه)،تهوع و استفراغ،سرگیجه، تنفس غیرعادی،بروز فشار خون بالا،ضربان نامنظم قلب،اختلال بینایی همچون تاری دید و دوبینی،اختلال در حافظه، اختلالات رفتاری و خلق وخو و بی‌قراری.
این جراح مغز و اعصاب و ستون فقرات افزود:در موارد شدید افزایش فشار داخل جمجمه ممکن است علائمی همچون کاهش توانایی حرکتی و فلج، خواب آلودگی، کاهش هوشیاری و بیهوشی و کما بروز یابد.وی تشریح کرد: جهت تشخیص افزایش فشار درون جمجمه پزشک پس از معاینه فیزیکی و عصبی و بررسی سوابق پزشکی جهت تشخیص دقیق بیماری اقدام به انجام آزمایشات تصویربرداری خواهد کرد که عبارتند ازانجام سی تی اسکن مغز، رادیوگرافی سر ومغز، انجام‌ام آرآی مغزی جهت بررسی جزئیات بیشتر و نمونه‌برداری از نخاع جهت بررسی مایع مغزی و نخاعی است.دکتر شیخی متذکر شد: جهت پیشگیری از عوارض ایجاد‌کننده بیماری افزایش فشار درون جمجمه،هرچه سریعترباید به درمان این بیماری اقدام کرد. روش‌های درمان بسته به شدت فشار درون جمجمه متفاوت خواهد بود که شامل درمان‌های محافظه کارانه، اسموتراپی، جراحی است.این جراح مغز و اعصاب و ستون فقرات اضافه کرد: درمان‌های محافظه کارانه شامل قرارگیری مناسب سرجهت خارج شدن مایع مغزی و نخاعی و محدودیت درمصرف مایعات می‌باشد.کم کردن مصرف مایعات یکی از اصلی‌ترین روش‌های درمان این بیماری می‌باشد که کمک زیادی به کاهش فشار درون مغز خواهد کرد.وی ابراز داشت: از جمله داروهای جهت کاهش فشار درون جمجمه عبارتند از داروهای مدر داروی باربیتورات‌ها وداروهای ضد تشنجی است.دکتر شیخی تصریح کرد: اسموتراپی تکنیکی است که با هدف بیرون کشیدن آب از مغز با استفاده از عامل‌های اسمزی مانند مانیتول یا محلول آب نمک غلیظ انجام می‌شود و به همین جهت سبب کاهش مایع در مغز خواهد شد.
این جراح مغز و اعصاب و ستون فقرات گفت: جراحی فشار درون جمجمه به دو صورت کم تهاجی یا "شنت‌گذاری بطن" و جراحی تهاجمی انجام خواهد شد.
وی اظهار کرد: عمل شنت‌گذاری بطن تحت بیهوشی عمومی و جزو عمل‌های کم تهاجمی می‌باشد و به اینصورت است که جراح برش بسیار کوچکی را زیر گوش ایجاد می‌کند و سوراخ کوچکی را در جمجمه به وجود می‌آورد، سپس یک کاتتر را از راه این حفره وارد مغز می‌کند. کاتتر دیگر پشت گوش قرار می‌گیرد و زیرجلدی است، یعنی این که زیر پوست باقی می‌ماند. این لوله از قفسه سینه می‌گذرد و وارد شکم می‌شود تا به این ترتیب مایع مغزی ـ نخاعی اضافی از مغز خارج و وارد حفره شکم شود تا در آنجا بدن آن را جذب کند. دکتر شیخی ابراز داشت: عمل جراحی تهاجمی عموما برای موارد شدیدتر که عامل فشار درون جمجمه یک عامل خطرناک همچون تومور یا خونریزی مغزی شدید می‌باشد انجام می‌گیرد که در این صورت عمل جراحی برای کاهش فشار درون جمجمه‌ای ضروری می‌شود.جراح در این روش بخشی از جمجمه را جهت دستیابی به عامل ایجاد‌کننده فشار درون جمجمه برمیدارد.این جراح مغز و اعصاب و ستون فقرات گفت: در صورتی که عارضه افزایش فشار درون جمجمه درمان به موقع و به سرعت نشود عوارض متعددی از قبیل بیرون زدگی ساقه مغز، بروز دیابت بی‌مزه در فرد، بروز آسیب‌های عصبی، تشنج، سکته مغزی و تجمع زیاد مایعات در بدن در فرد بروز خواهد کرد.
> افزایش فشار داخل جمجمه، عارضه خطرناکی است که سردرد را به دنبال دارد
در ادامه نیز دکتر مرادی در این باره ابراز داشت: آسیب دیدگی مغز یا ابتلا به بیماری‌های دیگر موجب بالا رفتن فشار داخل جمجمه می‌شود.وی اظهار کرد: افزایش فشار داخل جمجمه، عارضه خطرناکی است که سردرد را به دنبال دارد. به علاوه این فشار آسیب بیشتری به مغز یا نخاع می‌زند. این نوع سردرد یک مورد اورژانسی است و به درمان فوری نیاز دارد. بنابراین هرچه بیمار سریع‌تر تحت درمان قرار بگیرد، احتمال بهبود یافتن آن بیشتر می‌شود.این جراح مغز و اعصاب و ستون فقرات می‌گوید: افزایش فشار داخل مغزبه دلایل متفاوتی مانند عوامل محیطی، بیماری، عوامل عصبی و احساسی می‌تواند اتفاق بیفتد. وی بیان کرد: افزایش فشار درون جمجمه‌ای یک وضعیت خطرناک است و نیازمند تشخیص و درمان فوری است. تشخیص و درمان دیر هنگام آن می‌تواند عوارض جدی مانند کما و مرگ در پیش داشته باشد. دکتر مرادی خاطرنشان کرد: پزشک بعد از تشخیص علت فشار درون جمجمه‌ای برای کاهش فشار از داروهای کاهش تورم مغز، کاهش فشار خون و کاهش مایع نخاعی مغزی استفاده می‌کند. در صورت عدم پاسخ به دارو خارج کردن مایع نخاعی مغز و کاشت شانت انتخاب‌های بعدی هستند. اگر فشار مغز در اثر وجود تومور باشد نیاز به جراحی برداشتن تومور است.این جراح مغز و اعصاب و ستون فقرات توضیح داد: حجم کلی مربوط به سه بخش تشکیل‌دهنده جمجمه، فشار داخل جمجمه را اعمال می‌کند. حجم مربوط به بافت مغز، خون و مایع مغزی نخاعی در حالت تعادل دینامیک قرار دارند. چنانچه حجم هر یک از این اجزاء افزایش یابد، باید حجم دو جزء دیگر کاهش یابد، در غیر این صورت فشار داخل جمجمه افزایش می‌یابد.
وی عنوان کرد: فشار درون جمجمه‌ای به دلایل گوناگون در واکنش به بیماری، عوامل محیطی، عاطفی و عملکردهای عادی بدن بالا می‌رود. این عامل‌ها ماهیت آسیب شناختی یا غیر آسیب شناختی دارد.دکتر مرادی افزود: علل غیرآسیب‌شناختی عبارتند از سرفه، عطسه، بلند کردن اشیاء، خم شدن، استرس، تغییر فشار خون، واکنش‌های عاطفی، وضعیت قرارگیری بدن.این جراح مغز و اعصاب و ستون فقرات ادامه داد: علل آسیب‌شناختی نیز عبارتند از پارگی آنوریسم و خونریزی ساب آراکنوئید، تومور مغزی، انسفالیت، ورم و تحریک یا التهاب مغز، آسیب دیدن سر، هیدروسفالی، افزایش مایع دور مغز، خونریزی مغزی به دلیل فشار خون بالا، خونریزی داخل بطنی مغز، مننژیت، هماتوم ساب دورال، هماتوم اپیدورال، تشنج و حمله ناگهانی و سکته مغزی است.وی مطرح کرد: علائم افزایش فشار درون جمجمه به علت بالا رفتن فشار مغز بستگی دارد و تابعی از محل قرارگیری تومور، انسداد، آسیب‌دیدگی یا ورم مغزی است. علائم در ابتدا خفیف است و به موازات بالا رفتن فشار تشدید می‌شود. سردرد شایع‌ترین علامت افزایش فشار داخل جمجمه است. سردرد غالباً صبح‌ها یا پس از فعالیت بدنی سنگین شدیدتر است. دکتر مرادی توصیه کرد: چنانچه با سردرد و علائم دیگر نظیر حالت تهوع، استفراغ، سرگیجه، تغییرات رفتاری، ضعف حافظه، بی‌قراری و مشکلات سیستم عصبی شامل ضعف، بی‌حسی، مشکلات بینایی، مشکلات هماهنگی، کاهش قدرت عضلانی، کاهش توانایی حرکتی (فلج) یا اختلالات گفتاری مواجه شدید و کاهش هوشیاری یا کما در اولین فرصت به پزشک مراجعه کنید.این جراح مغز و اعصاب و ستون فقرات اذعان داشت: برخی موارد نشانه‌های افزایش فشار داخل جمجمه که اصطلاحاً علائم سه‌گانه کوشینگ گفته می‌شود، شامل فشار خون بالا همراه با افزایش تفاوت بین فشار خون سیستولی (ماکزیمم) و دیستولی (مینیمم)، ضربان قلب آهسته و تنفس غیرعادی است.وی هشدار داد: افزایش فشار درون جمجمه‌ای عوارضی جدی را به دنبال دارد که شایع‌ترین آنها شامل تشنج، سکته مغزی، آسیب عصبی و مرگ می‌شود.
دکتر مرادی ابراز داشت: پزشکان مراحل مختلفی را برای تشخیص بالا رفتن فشار داخل جمجمه انجام می‌دهند که عبارتند از بررسی پرونده پزشکی و معاینه بالینی شامل معاینه عصبی به منظور ارزیابی حواس، تعادل و وضعیت ذهنی، نمونه‌گیری از نخاع (پونکسیون کمری)، سی تی اسکن، رادیوگرافی سر و مغز و‌ام آر آی.
این جراح مغز و اعصاب و ستون فقرات توضیح داد: افزایش فشار داخل جمجمه یک مورد اورژانسی است که از روش‌های مختلفی برای درمان آن استفاده می‌شود که یکی از آنها موقعیت‌دهی است یعنی سر بیمار باید اندکی بالا قرار بگیرد و گردنش صاف نگه داشته شود. خون ومایع مغزی نخاعی در این موقعیت از مغز خارج می‌شود و به این ترتیب فشار درون جمجمه‌ای کمتر می‌شود.وی بیان کرد: محدودیت مصرف مایعات یکی از بخش‌های اصلی درمان افزایش فشار درون جمجمه‌ای است. مغز مانند یک اسفنج عمل می‌کند و پس از جذب مایع اضافی ورم می‌کند. بنابراین کاهش مصرف مایعات به مدیریت ورم و افزایش فشار مغز کمک می‌کند.دکتر مرادی مطرح کرد: داروهای مختلفی که برای درمان افزایش فشار درون جمجمه‌ای و ورم مغزی به کار برده می‌شودکه عبارتند از داروهای مدر، داروهای ضد تشنج و باربیتورات‌ها. این جراح مغز و اعصاب و ستون فقرات می‌گوید: زمانی که مغز ورم می‌کند، مایع اضافی در آن جمع می‌شود. اسموتراپی تکنیکی است که با هدف بیرون کشیدن آب از مغز با استفاده از عامل‌های اسمزی مانند مانیتول یا محلول آب نمک غلیظ انجام می‌شود. اسموتراپی گردش خون را نیز بهبود می‌دهد و به کاهش ورم و پایین آمدن فشار داخل جمجمه کمک می‌کند. وی اضافه کرد: بعضی پزشکان تهویه شدید ریه تحت کنترلی را برای پایین آوردن فشار داخل جمجمه انجام می‌دهند. تهویه شدید ریه باعث می‌شود که عمل بازدم بیشتر از دم انجام شود و به این ترتیب میزان دی اکسید کربن در جریان خون کاهش یابد. جریان خون مناسب مغز به دی اکسید کربن بستگی دارد. کنترل کردن این فرایند جریان خون را در مغز کمتر می‌کند و در نتیجه فشار داخل جمجمه نیز کاهش می‌یابد. دکتر مرادی اظهار کرد: هیپوترمی نیز یکی از روش‌های درمان فشار درون جمجمه‌ای است. پایین آمدن دمای بدن متابولیسم را در مغز کاهش می‌دهد که کم شدن ورم و فشار درون جمجمه‌ای را در پی دارد. این جراح مغز و اعصاب و ستون فقرات عنوان کرد: کاشت شانت نسبت به دیگر روش‌های درمان فشار درون جمجمه ای، تهاجم بیشتری دارد و به منظور تخلیه کردن مایع از مغز انجام می‌شود.
وی ادامه داد که عمل کارگذاری شنت بطنی صفاقی معمولاً تحت بیهوشی عمومی انجام می‌شود. بیمار حین جراحی بیهوش است و هیچ دردی حس نمی‌کند. کل عمل تقریباً 90 دقیقه زمان می‌برد. پرستار ناحیه پشت گوش، یعنی محل ورود کاتتر را می‌تراشد تا بیمار برای شنت‌گذاری آماده شود. کاتتر یا سوند لوله باریک و منعطفی است که برای تخلیه مایع اضافی به کار برده می‌شود.
دکتر مرادی تصریح کرد: دوران نقاهت جایگذاری شنت بطنی صفاقی سه تا چهار روز است. اکثر بیماران بیمارستان را ظرف هفت روز بعد از عمل ترک می‌کنند. کارکنان بیمارستان در دوران بستری بودن بیمار فشار خون و ضربان قلب وی را تحت نظر می‌گیرند و پزشک معالج نیز آنتی بیوتیک برای پیشگیری از عفونت تجویز می‌کند. پزشک قبل از ترخیص بیمار از عملکرد مناسب شنت مطمئن می‌شود.
این جراح مغز و اعصاب و ستون فقرات متذکر شد: شنت‌گذاری عملی کاملاً ایمن است، با این حال احتمال بروز عوارض در طول عمل و بعد از آن وجود دارد. عفونت و خونریزی شدید جزو خطرهایی است که در تمام عمل‌های جراحی احتمال بروز آنها وجود دارد. همچنین ممکن است بیمار واکنش شدیدی را به بیهوشی نشان دهد و برای مثال دچار مشکلات تنفسی، تغییر ضربان قلب یا تغییر فشار خون بشود.
وی افزود: خطرهای خاص شنت‌گذاری عوارضی جدی است که اگر درمان نشود، جان بیمار را به خطر می‌اندازد. این عوارض عبارت است ازعفونت شانت یا مغز، لخته شدن خون، خونریزی داخل مغز، آسیب دیدن بافت مغز و ورم کردن مغز.
دکتر مرادی توصیه کرد: چنانچه ورم مغزی شدید باشد، عمل جراحی برای کاهش فشار درون جمجمه‌ای ضرورت می‌یابد. جراح بخشی از جمجمه یا منشأ ورم، برای مثال تومور را برمیدارد. هدف از جراحی این است که بیشترین مقدار ممکن از سلول‌های سرطانی، بدون آسیب زدن به بخش‌های سالم مغز
برداشته شود.
این جراح مغز و اعصاب و ستون فقرات افزود: بعضی تومورها در محلی قرار دارند، که می‌توان آنها را به سادگی جراحی کرد، اما بعضی تومورها در ناحیه‌هایی قرار می‌گیرند که نمی‌توان تمام تومور را برداشت. درهر حال برداشتن حتی بخشی از تومور سرطانی مغز نیز مفید است.وی بیان کرد: هرچند راهی برای پیشگیری از افزایش فشار درون جمجمه‌ای وجود ندارد، از بعضی علل افزایش فشار درون جمجمه‌ای، مانند آسیب دیدن سر می‌توان جلوگیری کرد. استفاده از کلاه ایمنی هنگام شرکت در ورزش‌های تماسی یا دوچرخه سواری، بستن کمربند ایمنی، دور کردن صندلی خودرو از داشبورد و استفاده از صندلی ایمنی کودک از آسیب دیدن سر از بروز عوارض مرگبار آن جلوگیری می‌کند.این جراح مغز و اعصاب و ستون فقرات در پایان گفت: جمع کردن ریخت و پاش‌های روی کف اتاق‌ها و خشک نگه داشتن از کف می‌تواند از زمین خوردن در خانه و از بروز این مشکل جلوگیری کند که یکی از علل شایع آسیب دیدن سر
در سالمندان است.
انتهای پیام
