هر آنچه درباره روتاویروس باید بدانیم

دکتر فرشته کرباسیان‪-‬ طبق نتایج به دست آمده توسط محققان تخمین زده می‌شود که روتاویروس در سراسر جهان سالانه باعث بیش از ۱۱۱ میلیون مورد اسهال در کودکان کمتر از ۵ سال می‌شود. از این تعداد، ۱۸ میلیون مورد حداقل با شدت متوسط تا شدید دچار این بیماری می‌شوند. روتاویروس سالانه باعث ۳ میلیون مورد اسهال، ۸۰۰۰۰ بستری شدن در بیمارستان در ایالات متحده می‌شود. عفونت روتاویروس در ماه‌های زمستان و در آب و هوای معتدل شایع است. از زمان واکسیناسیون گسترده در کشورهای پیشرفته دنیا، این عفونت بسیار کم شده است. در واکسیناسیون کشوری ایران هنوز این واکسن وارد نشده است. این بیماری در بیماران ۳ تا ۲۴ ماهه شدیدتر است، اگرچه ۲۵ درصد موارد بیماری شدید در کودکان بزرگتر از دو سال رخ می‌دهد، طبق شواهد موجود گزارش شده است که این عفونت تقریباً در همه کودکان در ۴ تا ۵ سال اول زندگی در صورت‌عدم واکسیناسیون ایجاد می‌شود. نوزادان کوچکتر از ۳ ماه نسبتاً توسط آنتی بادی منتقل شده از مادر از راه جفت و احتمالاً شیردهی محافظت می‌شوند. عفونت در نوزادان و بزرگسالان در تماس نزدیک با کودکان آلوده به طور کلی بدون علامت است. روتاویروس و سایر ویروس‌های گوارشی به طور موثر از طریق مدفوعی- دهانی پخش می‌شوند و شیوع آن در بیمارستان‌های کودکان و مراکز مراقبت از کودکان رایج است. ویروس در مدفوع با غلظت بسیار بالا قبل و برای روزها پس از بیماری بالینی دفع می‌شود. عفونت روتاویروس معمولاً پس از یک دوره کمون کمتر از ۴۸ ساعت (محدوده: ۱الی ۷ روز) با تب خفیف تا متوسط و همچنین استفراغ و به دنبال آن شروع مدفوع مکرر و آبکی شروع می‌شود. استفراغ و تب معمولاً در روز دوم بیماری کاهش می‌یابد، اما اسهال اغلب به مدت ۵الی ۷ روز ادامه می‌یابد. اسهال خونی ندارند. کم آبی بدن ممکن است به ویژه در شیرخواران تشدید شود. شدیدترین نوع این بیماری معمولاً در کودکان ۴ تا ۳۶ ماهه رخ می‌دهد. اجتناب از کم آبی و درمان آن از اهداف اصلی در درمان گاستروانتریت ویروسی است. هدف ثانویه حفظ وضعیت تغذیه مناسب بیمار است. آنتی بیوتیک‌ها جایگاهی در درمان این عفونت ندارند. داروهای ضد استفراغ مانند اندانسترون ممکن است به کاهش استفراغ در کودکان بزرگتر از ۲ سال کمک کند و در سنین ۶ ماه تا ۲ سال فقط در صورت صلاحدید پزشک و اطمینان از وضعیت مناسب آب و الکترولیت بیمار قابل تجویز است. درمان با ارگانیسم‌های پروبیوتیک مانند گونه‌های لاکتوباسیلوس نیز در درمان موارد خفیف کمک‌کننده است و هم چنین مصرف ترکیبات زینک نیز به کاهش طول دوره‌ی بیماری کمک می‌کند.

انتهای پیام