ادامه از صفحه اول
زنگنه حرف عجیبی نزده. گفته: "چه کسی حاضر است کار و خدمت کند و پس از آن به زندان برود؟ هیچ‌کس نمی‌خواهد به چنین مرحله‌ای برسد، در مورد همکاران من هم نباید به این شکل باشد و باید آنها امنیت کافی داشته باشند. ما اکنون در وزارت نفت فعالیت‌های بسیاری انجام می‌دهیم که نمی‌گویم خلاف قانون است، اما از رویه‌های متعارف خارج است که در مورد انجام این کارها اجازه گرفته‌ایم و تصمیم‌ها در یک گروه می‌شود و برای همه تصمیم‌ها مصوبه داریم."
حالا آنهایی که از این حرف زنگنه انتقاد می‌کنند، دو سوال را پاسخ دهند. اول اینکه، اگر کسی بگوید حاضر است به زندان برود، افتخار است؟! یعنی واقعا در ساختار فعلی کشور، دور زدن تحریم، حتما باید به زندان منجر شود که منقدان بگویند آفرین؛ چقدر خوب تحریم را دور زده؟!
دوم؛ در دور قبل تحریم‌ها، آقایانی که مسیر
دور زدن تحریم – بخوانید تخلفات هزاران میلیاردی – توسط بابک زنجانی را هموار کردند، تقاص کارشان را چگونه پس دادند؟ پدرخوانده‌های آن دوران، چه پاسخی دادند؟ افتخار کردند بابت دور زدن تحریم و به باد دادن بیت‌المال؟ آنها کجا از زندان استقبال کردند که حالا حامیانشان زنگنه را متهم می‌کنند که چرا نمی‌خواهد به زندان برود؟!
واقعا در دوره عجیبی زندگی می‌کنیم! مرزهای انتقاد و تخریب ، آنقدر جابجا شده که از مواخذه محکوم توسط وزیر مملکت باید انتقاد کرد و از اینکه یک وزیر می‌خواهد کارش را درست انجام دهد و به زندان نرود، شگفت زده شد!
Instagram.com/aftabyazd
